นักบุญ เอมิลี่ เดอร์ วิอาลาร์
ท่านเป็นธิดาคนโต และธิดาคนเดียวของบารอน เจมส์ ออกุสติน เดอร์ วิอาลาร์ และท่านภริยา อันโตเน็ต ท่านเกิดที่ ไกล์แลค ใน แลงกัวด็อก ในปี 1797 เป็นเวลา 15 ปี ที่ท่านทำตัวราวกับเป็นเทวดาประจำไกล์แลค โดยท่านได้อุทิศตัวท่านให้กับบรรดาเด็กๆ ที่ถูกทอดทิ้งถูกละเลยโดยบุพการีของตน และบรรดาผู้ยากไร้ทั้งหลายโดยทั่วไป
ในปี 1832 ย่าทวดของท่านได้เสียชีวิตลง ส่งผลให้ท่านมีส่วนได้รับมรดกเป็นทรัพย์สินเป็นจำนวนมาก ท่านนำทรัพย์สินที่ได้รับไปซื้อคฤหาสน์หลังใหญ่ในไกล์แลค และใช้มันเป็นศาสนสถาน ที่รู้จักในนาม สมณกระทรวง แห่งซิสเตอร์ แห่งนักบุญยอแซฟ แห่งการประจักษ์ (Congregation of Sisters of St. Joseph of the Apparition) โดยเป็นศาสนสถานที่บรรดาผู้คนจะมาลงแรง ทำงานช่วยเหลือผู้ยากไร้ ผู้ต้องการความช่วยเหลือ โดยเฉพาะผู้เจ็บไข้เป็นพิเศษ และนอกจากนี้ ยังเป็นสถานสำหรับให้การศึกษาเด็กๆ ที่ไม่รู้หนังสือ อีกด้วย ในปี 1835 ท่านเรียกได้ว่ามีความเป็นมืออาชีพเต็มตัวในการปฏิบัติงานแล้ว และยังได้มีซิสเตอร์มาร่วมลงงานประจำเพิ่มอีก 17 คนด้วย ทำให้สถานของท่านได้รับกับการยอมรับ ในฐานะสมณะกระทรวงได้อย่างเป็นทางการและเต็มภูมิ
ท่านในฐานะผู้ก่อตั้ง ได้ให้กำเนิดสมณะกระทรวงที่เติบโต จากหนึ่งไปเป็น 40 สาขา และในหลายๆ สถาน ท่านก็เป็นผู้สถาปนาก่อตั้งด้วยตัวเองด้วย ตัวท่านในวัยสาวแม้จะอาจประสบความสำเร็จอย่างมากในระยะเวลาอันสั้น หากแต่ท่านต้องประสบความเจ็บป่วยจากโรคภัยไข้เจ็บ และอาการดังกล่าวก็รุนแรงมากขึ้นในปี 1850 จนนำไปสู่การมรณภาพของท่านในปี 1856 พันธกิจคำสอนสุดท้ายที่ท่านฝากต่อไปยังธิดาของท่านคือ “จงรักกันและกัน” และในปี 1951 ท่านก็ได้รับสถาปนาเป็นนักบุญ
Saint Botolph 680
องค์อุปถัมภ์ของบอสตัน
Botolph และพี่ชายที่ชื่อว่า อดอล์ฟ เป็น Anglo-Saxon Benedictines อดอล์ฟ เป็ฯนักบวชที่ประเทศเบลเยี่ยม ในขณะที่ Botolph อยู่ที่บ้านเกิด ที่ซึ่งเขาได้สร้างสำนักสงฒ์มากมายในประเทศอังกฤษ รวมถึงที่เมือง Lincolnshire ซึ่งตอนหลังได้เรียกว่าเมือง Botolph หรือ เรียกสั้นๆว่า บอสตันนั่นเอง สี่โบสถ์ในลอนดอนได้ตั้งชื่อตามท่านนักบุญองค์นี้
Saint Harvey
เจ้าอาวาสที่มีสายตาดุจดั่งหมาป่า ศตวรรษที่ 6
วิงวอนการไม่เกิดของ การตาบอด ปีศาจ หมาป่า
พ่อของท่านนักบุญฮาวี่เป็นนักดนตรีชนชั้นกลางชาวเวลส์ และได้พบรักกับหญิงสาวระหว่างทางกลับบ้าน ท่านนักบุญได้เกิดมาเป็นคนตาบอด แต่ท่านกลับมีพรสวรรค์ทางดนตรี รวมถึง การเขียนกลอน การเป็นนักร้อง และนักเล่นพิณที่มากฝีมือ จนสามารถสะกดสัตว์ดุร้ายได้ จิ้งจอกที่ได้ขโมยไก่ของท่านนักบุญได้นำแม่ไก่กลับมาคืนโดยไม่ได้ทำอันตรายอะไรแก่มัน ส่วนหมาป่าที่ได้ทำร้ายสุนัขของท่านนักบุญที่เปรียบเสมือนคนนำทางจนเสียชีวิตลงนั้น ได้กลายมาเป็นสุนัขนำทางให้ท่านนักบุญแทน ท่านนักบุญโด่งดังมากที่เมือง บริททานี่ ที่ซึ่งท่านได้วิงวอนขอความคุ้มครองแก่เหล่าฝูงสัตว์