นักธุรกิจหนุ่มใหญ่คนหนึ่งมัวยุ่งกับงานที่รัดตัวจนไม่มีเวลาดูแลตัวเองเท่าไหร่นัก ในวันหยุดวันหนึ่งเขามองดูตัว เองในกระจกเห็นผมที่เริ่มยาวและหนวดที่เริ่มไม่เป็นทรงของตัวเอง จึงคิดในใจว่าได้เวลาต้องไปตัดผมแล้ว เขาก็ออกจากบ้านตรงไปยังร้านตัดผมทันที

     ขณะที่ช่างตัดผมและแต่งหนวดให้นั้น ช่างก็ชวนคุยเรื่องต่างๆไปเรื่อย แต่ไม่รู้ไปยังไงมายังไงสุดท้ายลงเอย ด้วยเรื่องพระเจ้าได้ ช่างตัดผมพูดว่า "ผมไม่เชื่อว่าพระเจ้ามีจริง" "ทำไมล่ะ?" นักธุรกิจถาม

     นักธุรกิจหนุ่มใหญ่คนหนึ่งมัวยุ่งกับงานที่รัดตัวจนไม่มีเวลาดูแลตัวเองเท่าไหร่นัก ในวันหยุดวันหนึ่งเขามองดูตัว เองในกระจกเห็นผมที่เริ่มยาวและหนวดที่เริ่มไม่เป็นทรงของตัวเอง จึงคิดในใจว่าได้เวลาต้องไปตัดผมแล้ว เขาก็ออกจากบ้านตรงไปยังร้านตัดผมทันที

     ขณะที่ช่างตัดผมและแต่งหนวดให้นั้น ช่างก็ชวนคุยเรื่องต่างๆไปเรื่อย แต่ไม่รู้ไปยังไงมายังไงสุดท้ายลงเอย ด้วยเรื่องพระเจ้าได้ ช่างตัดผมพูดว่า "ผมไม่เชื่อว่าพระเจ้ามีจริง" "ทำไมล่ะ?" นักธุรกิจถาง

     "ก็...ง่ายๆเลยนะ คุณลองออกไปข้างนอกโน่นแล้วคุณจะรู้ว่าไม่มีพระเจ้า อ่ะ...ถ้ามีพระเจ้าจริงนะ บอกผมหน่อย ทำไมถึงมีคนเจ็บป่วยมากมายขนาดนี้? ทำไมมีเด็กกำพร้า เด็กถูกทอดทิ้งเต็มบ้านเต็มเมืองอย่างนี้? ถ้าพระเจ้า มีจริงก็จะต้องไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีความทุกข์ทรมาน ผมนึกไม่ออกว่าพระเจ้าที่ใครๆบอกว่าเป็นพระเจ้าแห่ง ความรักจะให้เกิดสิ่งเหล่านี้ได้ยังไง?" นักธุรกิจผู้นี้ก็นิ่งคิดในใจว่าจะตอบอย่างไรดี แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจไม่พูดอะไร เนื่องจากเกรงว่าจะกลายเป็นเหตุ ให้เกิดการทุ่มเถียงกัน

     เมื่อช่างได้ตัดผมและแต่งหนวดให้เสร็จเรียบร้อยแล้ว นักธุรกิจผู้นี้ก็จ่ายเงินแล้วตั้งใจว่าจะตรงกลับบ้านเลย แต่ ขณะที่ยังยืนอยู่หน้าร้านเขาก็เห็นชายคนหนึ่งผมยาวรุงรัง หนวดเครายาวเฟิ้ม ดูไม่สะอาดสะอ้านเอาซะเลย นัก ธุรกิจผู้นี้ก็กลับเข้าไปในร้านแล้วพูดกับช่างตัดผมว่า "คุณรู้อะไรมั้ย? ช่างตัดผมไม่มีจริงหรอก"

      ช่างตัดผมงง "ทำไมพูดอย่างงั้นล่ะ ก็ผมนี่ไง! แล้วผมก็เพิ่งจะตัดผมแล้วก็แต่งหนวดให้คุณเมื่อกี๊นี่เอง"

     นักธุรกิจพูดต่อ "ไม่หรอก ไม่มีช่างตัดผมจริงหรอก เพราะถ้าช่างตัดผมมีจริง ก็จะต้องไม่มีคนผมยาว หนวด เครายาวรุงรัง ดูอย่างผู้ชายคนที่อยู่ข้างนอกนั่นสิ"

     ช่างตัดผมมองไปที่ชายคนนั้นแล้วพูดว่า "โห...แต่ยังไงก็ตาม ช่างตัดผมมีจริงๆ! ก็คนเหล่านั้นเขาไม่ได้มาให้ ผมตัดให้นี่"

     "ถูกต้อง!" นักธุรกิจตอบอย่างมั่นใจ "ประเด็นอยู่ตรงนั้นแหละ! พระเจ้าก็มีอยู่จริง! แต่คนไม่มาหาพระองค์ ไม่ แสวงหาพระองค์ โลกจึงมีความเจ็บปวดทรมานมากมายขนาดนี้"

     มัทธิว 12:28 บรรดาผู้ลำบากเหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลาย หายเหนื่อยเป็นสุข

     มีเรื่องเล่ากันมาว่า ครั้งหนึ่งได้เกิดเหตุการณ์ขึ้นในโรงเรียนชั้นประถมศึกษาแห่งหนึ่ง คือครูประจำชั้นได้พูดกับ นักเรียนประจำชั้นปีที่หกว่า

ครู : พวกเธอมองเห็นฉันหรือไม่?

นักเรียน : ครับ พวกเรามองเห็นครู

ครู : ดังนั้น ครูจึงปรากฏตัวขึ้นให้พวกเธอเห็น แล้วพวกเธอมองเห็นกระดานดำหรือไม่?

นักเรียน : ครับ พวกเรามองเห็นกระดานดำ

ครู : ดังนั้นกระดานดำจึงมีให้พวกเธอเห็น แล้วพวกเธอมองเห็นโต๊ะที่ตั้งอยู่หน้าชั้นเรียนนี้หรือไม่?

นักเรียน : ครับ พวกเรามองเห็นมัน

ครู : ดังนั้น โต๊ะจึงมีให้พวกเธอมองเห็น แล้วพวกเธอมองเห็นพระเจ้าหรือไม่?

นักเรียน : ไม่ครับ!

ครู : ดังนั้นพระเจ้าจึงไม่มี

มีนักเรียนหัวใสคนหนึ่ง ยืนขึ้นถามเพื่อนนักเรียนว่า : แล้วพวกเธอมองเห็นสติปัญญาของครูหรือไม่?

นักเรียนตอบว่า : ไม่ พวกเรามองไม่เห็นสติปัญญาของครู!

นักเรียนหัวใส : ดังนั้น สติปัญญาของครูจึงไม่มี!

แม่.....ลูกช่วยไปเอาไม้กวาดหลังบ้านให้แม่หน่อยดิ

ลูกชาย....ไม่เอามืด หนูกลัว

แม่....ไม่ต้องกลัวลูก พระเจ้าอยู่กับลูก อยู่กับบ้านเรา

ลูกชาย...จริงเหรอแม่ แล้วพระเจ้าจะอยู่ที่ข้างหลังบ้านไหม

แม่....แน่นอนลูก ลูกรีบไปเอาไม้กวาดมาให้แม่ ไม่ต้องกลัวพระเจ้าอยู่ที่นั่นจ้า

ลูกชาย....กั๊บๆๆ

ลูกชายเดินไปที่หลังบ้าน แล้วเปิดประตูออกไป พร้อมกับตะโกนว่า

"พระเจ้าคับ ส่งไม้กวาดให้หนูด้วย หนูกลัวจะออกพ้นประตู"