วันนี้พระคุณเจ้าเกรียงศักดิ์ได้มาเยี่ยมวัดของผม สัตบุรุษเลยร่วมแรงร่วมใจช่วยกันทำอาหาร มีของโปรดของผมหลายอย่าง เช่น ปลาดุก ส้มตำ ฯลฯ แต่วันนี้ไม่มีเด็กช่วยมิสซาคนไหนเลยที่จะยอมไปช่วยมิสซาเพราะอยากอยู่กินอาหารต่างๆ พี่ที่เล่นออแกนก็จนปัญญา เลยมาขอให้ผมไปช่วยมิสซาอังกฤษ ในขณะนั้นผมถือส้มตำ ปลาดุก ไก่ย่าง มาเยอะแยะ เตรียมจะกิน
ด้วยความคิดอะไรไม่ทราบ ผมคิดได้เเค่เพียงว่า พระเยซูเจ้าต้องมาก่อน ผมทิ้งส้มตำและของทุกสิ่งไว้ในห้องแต่งตัวหลังวัด สวมชุดช่วยมิสซา และเดินออกไปหน้าพระแท่น รู้สึกดีใจที่สามารถให้พระเยซูเจ้ามีอำนาจเหนือความต้องการฝ่ายโลกของผมได้ มิสซาภาษาอังกฤษนั้นเป็นมิสซาที่อิ่มวิญญาณที่สุด (แม้จะฟังไม่รู้เรื่องเลยก็ตาม)
มิสซาจบ ผมเดินออกมา ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มเก็บกวาด ผมคิดว่าคงไม่มีอะไรเหลือให้ผมกินแล้ว ผมเสียเปรียบเด็กช่วยมิสซาคนอื่นๆ แต่ไม่เป็นไร ตอนผมตัดสินใจเข้าพิธีแทนการกินส้มตำผมก็ไม่ได้หวังอยู่แล้วว่าจะได้กินอะไรบ้างหลังจบพิธี ผมได้รับศีลมหาสนิท เจ๋งกว่าตั้งเยอะ 5555
พอไปในครัว กลับมีอาหารเยอะแยะ ทั้งส้มตำ ข้าวเหนียว ปลาดุก ผมร้องในใจ โอ้โห พระเจ้าทรงเลี้ยงดู ผมตัดสินใจไม่กินของที่ผมชอบ และเดินเข้าไปช่วยมิสซา และก็ไม่ได้หวังอะไร ขอยกการอดกินของชอบของผมร่วมถวายในมิสซา แต่พระองค์ก็พระเมตตาให้ผมได้กินของที่ผมชอบอย่างเต็มที่ด้วย เพราะทุกคนอิ่มหมดแล้ว เลยไม่มีใครมาเเย่ง ขอบคุณพระเจ้า*-*
...ชื่นใจจังค่ะ 
