สวรรค์
ที่ไหนจะมีความสุข เท่ากับการได้อยู่กับพระองค์ในสวรรค์
มนุษย์สร้างหลายอย่างน่าสนุกทั้งหลาย แต่ไม่มีสิ่งไหนเลยที่ตลอดกาล
มนุษย์สร้างหลายอย่างน่าสนุกทั้งหลาย แต่ไม่มีสิ่งไหนเลยที่ตลอดกาล
ขอบคุณในความเป็นห่วง~@Little lamb@~ เขียน: พอมาเห็นคำตอบของคุณSakda ที่ว่า
เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงที่ความคิดเล่น ๆ ของผมมีคนตอบเยอะขนาดนี้
อะไรที่มนุษย์โฟกัสอยู่มันขยายได้ใหญ่โตเสมอ
"มนุษย์นี่น่าสนุกจริง ๆ" ดุ๊ก จาก Death Note
ผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง มนุษย์นี่น่าสนุกจริง ๆ
ดิฉันรู้สึกเหมือนโง่ที่เข้ามาตอบค่ะ
เห็นคุณตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ทุกคนตอบด้วยความจริงจัง และตั้งใจตอบให้คุณ
แต่กลายเป็นว่าคุณตั้งขึ้นเล่น ๆ
แล้วพวกเราแค่บ้าจี้ ขยาดเรื่องให้ใหญ่โต ตามทฤษฎีที่คุณว่า
ถ้าทีหลังคุณอยากจะตั้งเล่น ๆ ก็กรุณาระบุด้วย แค่เขียนสั้น ๆ แล้วก็หายไป...ใคร ๆ ก็คิดได้ไปต่าง ๆ นานา
เพราะคนที่มาอ่านข้อความหลังสุดเขาเสียความรู้สึก ที่อุตส่าห์บ้าจี้ เป็นห่วงคุณ
ที่แน่ ๆ ก็ดิฉันนี่แหละ 1 คน และรู้สึกว่าความห่วงที่มีให้ มันโดนเขวี้ยงกลับมาใส่จนหน้าหงาย
พร้อมกับความสนุกและเสียงหัวเราะของคุณคนเดียว (คุณหัวเราะรึเปล่าไม่รู้ อาจจะแค่หึ หึ แต่คำพูดคุณมันเหมือนแบบนั้น)
ข้อคิดที่ดิฉันได้สำหรับกระทู้นี้
มนุษย์น่าสนุกหรือไม่ ไม่ทราบ....แต่เรื่องนี้...ไม่สนุก
และขออภัยที่ทำให้คุณต้องเสียความรู้สึกอย่างมาก
3 บรรทัดนั้นเป็นความรู้สึกของผม ณ ขณะนั้นจริง ๆ แม้ขณะที่พิมพ์อยู่นี้ผมก็ยังรู้สึกอย่างนั้นอยู่
และผมยืนยันว่าทุกคำตอบล้วนมีคุณค่า อย่างน้อยที่สุดเราได้แสดงจุดยืนอะไรบางอย่างขึ้นมา
ชีวิตไม่อาจมีคุณค่าหรือความหมายได้เลยถ้าคน ๆ หนึ่งไม่แสดงจุดยืนของตนออกมาให้ปรากฎ
จุดยืนหนึ่งของผมที่จะประกาศ ณ ที่นี้คือพระเจ้าสร้างมนุษย์ได้สมบรูณ์มาก ๆ จนไม่มีใครในโลกนี้คาดถึงได้
สิ่งที่ผมอยากจะบอกคือ โลกคือสิ่งสร้างที่ดีที่สุดของพระผู้เป็นเจ้าในการสำแดงถึงความสมบรูณ์อย่างแท้จริงของพระองค์ยศิโยน:ผู้ยำเกรงพระเจ้า เขียน: ผมว่า คุณศักดาน่าไปรื้อฟื้นคำสอน เป็นกิจลักษณะนะครับ
พระเจ้าเป็นความรัก และ พระองค์ทรงรักเราsakda88 เขียน: โลกมีอะไรพิเศษ ? สำหรับพระองค์ปานนั้นเชียว มีอะไรพิเศษ ? มากกว่าพระคัมภีร์บอกไว้
เราผู้ซึ่งเป็น "ลูก" ของพระองค์
ด้วยสิทธินี้ ทำให้เราสามารถ เรียกพระองค์ว่า "ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย"
พ่อที่รักเรา แม้ว่า จะเป็นบุตรล้างผลาญ พระองค์ก็ทรงยินดียกโทษให้เรา เมื่อเราสำนึกผิด
จะตั้งใจหรือไม่ก็ตามsakda88 เขียน: มันกระทบใจคนมากต่างหาก
จากที่ผม และคนอื่นๆรู้สึก
คุณศักดา ทำร้ายจิตใจพวกเรา
ความสมบรูณ์ของพระเจ้านั้นไม่มีคำใดในโลกบรรยายถึงได้ เรารู้สึกถึงมันได้แต่ไม่รู้จะพูดออกมาอย่างไร
ผมต้องขออภัยที่ทำให้คุณรู้สึกอย่างนั้น ผมไม่มีเจตนาอย่างนั้นแน่นอน
แก้ไขล่าสุดโดย sakda88 เมื่อ อังคาร พ.ค. 22, 2007 6:49 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
ประโยคนี้ทำให้ผมต้องคิดหนักS.Paulvs De Bangkok เขียน: คุณศักดากำลังดูถูกพระเจ้าด้วย
ผมจะขยาย 3 ประโยคสั้น ๆ ของผมอย่างไรดี ?
พระเจ้าสร้างมนุษย์ตามฉายาของพระองค์
บ่อยครั้งพระคัมภีร์กล่าวถึงการอยู่กับพระเจ้าก่อนการเนรมิตสร้าง
(พระองค์กำหนดไว้ตั้งแต่ก่อนเนรมิตสร้างว่าให้ผมมาทำอะไรบ้าง,holy)
ผมจะกล่าวได้หรือไม่ว่า จิตของพวกเราแต่ละคนและทุก ๆ คนอยู่กับพระเจ้าก่อนการเนรมิตสร้าง
พระเจ้าสร้างสวรรค์ และเทพเทวาทั้งหลายให้อยู่กับพระองค์
เทพเทวาเหล่านั้นพระเจ้าทรงให้มีความคิดอย่างเสรีแน่นอน แต่ ไม่มีสิทธิสร้างสรรพสิ่งทั้งหลาย
ผมรู้ได้อย่างไรหรือ
มีเทพผู้สูงศักดิ์กว่าเทพทั้งปวงปรารถนาเป็นพระเจ้าจึงถูกขับไล่จากสวรรค์และยังมีสิทธิมาเฝ้าพระเจ้า(พระองค์ไม่ห้าม)
ดินแดนที่เทพผู้สูงศักดิ์และบริวารอยู่เต็มไปด้วยเสียงพิราบร่ำไห้ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความโกรธแค้น
เทพเทวาและดวงจิตที่อยู่พระเจ้านั้นแน่นอนไม่ปรารถนาเป็นดั่งพระเจ้า
และมีบ้างส่วนปรารถนามีสิทธิในการสร้างร่วมกับพระเจ้า
โลกมนุษย์จึงเกิดขึ้น เกิดขึ้นด้วยความรักที่มีต่อดวงจิตที่ปรารถนามีส่วนร่วมสร้างกับพระเจ้า
แน่นอนสิทธิในการสร้างของมนุษย์ย่อมต่างจากสิทธิการสร้างของพระเจ้า
ดวงจิตทุกดวงเกิดมาจากพระเจ้า เป็นของพระเจ้า และกลับไปหาพระเจ้าในที่สุด
ความคิดของผมนี้อาจยิ่งดูถูกพระเจ้ามากยิ่งขึ้นก็ได้ในมุมมองของคุณ
และนี่คือความคิดของผม ณ เวลานี้
สวรรค์เป็นดินแดนแห่งความสุขแน่นอนสำหรับผู้ที่ปรารถนาอยู่กับพระเจ้าเพียงอย่างเดียว
และมันจะน่าเบื่อมากสำหรับผู้ที่รู้สึกว่าน่าจะมีอะไรดีกว่านี้แต่ทำอะไรไม่ได้เลย
คุณเคยนั่งฟังคนพร่ำบ่นรำพึงรำพันและไม่ยอมทำอะไรหรือทำอะไรไม่ได้ไหม ? ถ้าเคยคุณจะรู้ว่ามันน่ารำคาญแค่ไหน
ในนรกแน่นอนมันยิ่งกว่านั้นอีกปีศาจไม่ปรารถนาร่วมสร้างกับพระเจ้า ปีศาจต้องการสิทธิในการสร้างทั้งหมดของพระเจ้า
ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลย
โลกมนุษย์ผมไม่ได้บอกว่ามันดีหรือไม่ดี ผมเชื่อว่า พวกเราแต่ละคนและทุก ๆ คนเลือกมาในโลกนี้แต่เราลืมไป
และการลืมเป็นประเด็นสำคัญมาก มันทำให้เราเลือกได้อย่างเสรีอย่างแท้จริง
แก้ไขล่าสุดโดย sakda88 เมื่อ พุธ พ.ค. 23, 2007 5:57 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
ผมรู้สึกได้ถึงความโกรธที่ยังคงมีอยู่ ผมเป็นต้นเหตุ ผมรับผิดชอบต่อสิ่งที่ผมได้กระทำ
ผมรู้พระเจ้ารักผมมากแค่ไหน ผมสัมผัสได้ถึงความรักและการทรงนำที่พระเจ้ามีต่อผม
แน่นอนผมเชื่อว่าแต่ละคนและทุก ๆ คนได้รับการนำทางที่แตกต่างกัน
ผมเกิดในครอบครัวคาธอลิกที่พ่อและแม่ได้ประสบการณ์ตรงจากพระเจ้า
ช่วงประถม 4
ผมเริ่มถามตัวเองว่า ผมเกิดมาทำไม ? หลังจากนั้นไม่นานผมได้รับใบปลิวเรื่อง
พระเยซู เริ่มศึกษาพระคัมภีร์ทางไปรษณีย์
ผมเริ่มศึกษาพระคัมภีร์ตามแนวโปรแตสแตนท์
ผมได้รับความรู้สึกเป็นสุขอย่างประหลาด มีบางอย่างทำให้ผมสท้านไปทั้งตัว
ผมไปร่วมนมัสการที่คริสจักรพระโขนงได้อย่างไรนะ ?
น่าจะเริ่มจากการไปเรียนภาษาอังกฤษฟรี ??(ทำไมผมต้องมาเล่าเรื่องของผมให้พวกคุณอ่านด้วย ?ผมไม่รู้เหมือนกัน)
บวกกับความอบอุ่นของคริสจ้กรทำให้ผมพึงใจและศรัทธาในแนวทางนั้น
จนทะเลาะกับคุณพ่อที่ผมจะเปลี่ยนไปถือโปรแตสแตนท์
คุณพ่อไล่ผมออกจากบ้าน ผมก็ออกจากบ้านในวัยนั้น(อายุ 12 ปี)
ใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียวไม่ใส่เสื้อเดินเท้าเปล่าออกจากบ้าน
น่าแปลกที่ผมมุ่งหน้าไปคริสจักรพระโขนงซึ่งเป็นคริสจักรแรกที่ผมไปร่วมนมัสการด้วย
ผมอยู่ที่นั่น 1-2 วันพระเจ้าได้นำพาพี่ชายคนที่ 3 ไปพบผมที่คริสจักรนั้น
แล้วพาผมกลับบ้าน พี่ชายแนะนำให้ผมขอโทษคุณพ่อของผม ผมทำตาม
หลังจากนั้นสันติสุขในใจผมได้หายไป มีแต่ความสงสัย
คุณพ่อได้ถามผมว่าจะบวชไหม ? ผมส่ายหน้า
ณ เวลานั้นผมศรัทธาในแนวทางโปรแตสแตนท์มากกว่า
ผมไม่ศรัทธาแนวทางของคาธอลิกเลย
เวลานั้นผมอายุ 12 ปี
ผมรู้พระเจ้ารักผมมากแค่ไหน ผมสัมผัสได้ถึงความรักและการทรงนำที่พระเจ้ามีต่อผม
แน่นอนผมเชื่อว่าแต่ละคนและทุก ๆ คนได้รับการนำทางที่แตกต่างกัน
ผมเกิดในครอบครัวคาธอลิกที่พ่อและแม่ได้ประสบการณ์ตรงจากพระเจ้า
ช่วงประถม 4
ผมเริ่มถามตัวเองว่า ผมเกิดมาทำไม ? หลังจากนั้นไม่นานผมได้รับใบปลิวเรื่อง
พระเยซู เริ่มศึกษาพระคัมภีร์ทางไปรษณีย์
ผมเริ่มศึกษาพระคัมภีร์ตามแนวโปรแตสแตนท์
ผมได้รับความรู้สึกเป็นสุขอย่างประหลาด มีบางอย่างทำให้ผมสท้านไปทั้งตัว
ผมไปร่วมนมัสการที่คริสจักรพระโขนงได้อย่างไรนะ ?
น่าจะเริ่มจากการไปเรียนภาษาอังกฤษฟรี ??(ทำไมผมต้องมาเล่าเรื่องของผมให้พวกคุณอ่านด้วย ?ผมไม่รู้เหมือนกัน)
บวกกับความอบอุ่นของคริสจ้กรทำให้ผมพึงใจและศรัทธาในแนวทางนั้น
จนทะเลาะกับคุณพ่อที่ผมจะเปลี่ยนไปถือโปรแตสแตนท์
คุณพ่อไล่ผมออกจากบ้าน ผมก็ออกจากบ้านในวัยนั้น(อายุ 12 ปี)
ใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียวไม่ใส่เสื้อเดินเท้าเปล่าออกจากบ้าน
น่าแปลกที่ผมมุ่งหน้าไปคริสจักรพระโขนงซึ่งเป็นคริสจักรแรกที่ผมไปร่วมนมัสการด้วย
ผมอยู่ที่นั่น 1-2 วันพระเจ้าได้นำพาพี่ชายคนที่ 3 ไปพบผมที่คริสจักรนั้น
แล้วพาผมกลับบ้าน พี่ชายแนะนำให้ผมขอโทษคุณพ่อของผม ผมทำตาม
หลังจากนั้นสันติสุขในใจผมได้หายไป มีแต่ความสงสัย
คุณพ่อได้ถามผมว่าจะบวชไหม ? ผมส่ายหน้า
ณ เวลานั้นผมศรัทธาในแนวทางโปรแตสแตนท์มากกว่า
ผมไม่ศรัทธาแนวทางของคาธอลิกเลย
เวลานั้นผมอายุ 12 ปี
-
- .
- โพสต์: 944
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ต.ค. 18, 2005 11:16 pm
เชื่อว่าไม่มีใครโกรธ
มีแต่จะให้ความกระจ่างในทางคำพูดแก่คุณ
ซึ่งนั่นก็ต่างคนต่างมุมมอง
เพราะทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง
และ เราแต่ละคนก็สัมผัสพระเป็นเจ้าได้ในทางต่างกันออกไป
ว่าแต่
แล้ว ตอน นี้ หา ตัวเองเจอรึยังคะ?
แนะนำหนังสือให้อ่านนะครับ
"เต๋าเต็กเก็ง" (ชื่อเก่าของหนังสือเล่มนี้คือ"วิถีแห่งเต๋า")
ผมคิดว่าคุณศักดา อาจจะได้เข้าใจพระในอีกรูปแบบหนึ่ง
สารภาพครับ ว่าผมเคยคิดแบบคุณศักดาอยู่เหมือนกัน
การอ่านหนังสือเกี่ยวกับทางด้านปรัชญา หลายๆด้าน อาจจะช่วยคุณได้
ขอย้ำนะครับ "หลายๆด้าน" เพื่อไม่ให้เป็นการฟังความข้างเดียว
...ขอให้คุณได้พบสันติสุขในเร็ววัน...
"เต๋าเต็กเก็ง" (ชื่อเก่าของหนังสือเล่มนี้คือ"วิถีแห่งเต๋า")
ผมคิดว่าคุณศักดา อาจจะได้เข้าใจพระในอีกรูปแบบหนึ่ง
สารภาพครับ ว่าผมเคยคิดแบบคุณศักดาอยู่เหมือนกัน
การอ่านหนังสือเกี่ยวกับทางด้านปรัชญา หลายๆด้าน อาจจะช่วยคุณได้
ขอย้ำนะครับ "หลายๆด้าน" เพื่อไม่ให้เป็นการฟังความข้างเดียว
...ขอให้คุณได้พบสันติสุขในเร็ววัน...
เข้ามาอ่านแล้วมึน
เหมือนอธิบายให้คนไม่เข้าใจภาษาฟัง
ตอบไปก็เท่านั้นนะ ผมว่า
เหมือนอธิบายให้คนไม่เข้าใจภาษาฟัง
ตอบไปก็เท่านั้นนะ ผมว่า
- Good Nanny
- ~@
- โพสต์: 227
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ เม.ย. 13, 2005 10:32 pm
- ที่อยู่: BKK
นั่นสิ...
แรก ๆ ก้อพอเข้าใจได้ แต่พออ่านไป อ่านมาชักจะมึน
แรก ๆ ก้อพอเข้าใจได้ แต่พออ่านไป อ่านมาชักจะมึน
หลังจากมีเหตุการณ์เหล่านั้นเกิดขึ้นคุณพ่อก็เริ่มปล่อยผมให้ศึกษาสิ่งต่าง ๆ
ผมได้มีโอกาสศึกษาพระคัมภีร์ของหลายนิกาย ได้รับสัติสุขกลับมาบ้างในช่วงสั้น ๆ
แต่ทุกอย่างจะหยุดลงเมื่อให้เราประกาศความเชื่อแล้วไม่ประกาศ
ผมสังเกตว่าทุกที่ที่ผมไปต่างบอกว่าของตนถูกต้องทั้งนั้น
และทุกที่ก็กำลังเติบโตขึ้น แล้วผมควรจะเชื่อใครดีละ?
แม้ศาสนาอื่น ๆ ก็เป็นทำนองเดียวกัน แล้วผมควรจะเชื่อใครดีละ?
มีอยู่ช่วงเวลาหนึ่งที่ผมไปมิสซาบ่อยมาก
มันเกิดขึ้นเมื่อผมได้มีโอกาสร่วมนมัสการ
กับโบสถ์ลูเธอลันที่อุบล
ผมได้พบกับ คุณเทอรี่ คีย์
ท่านเป็นมิสชันนารี่ของลูเธอลัน
ท่านศรัทธามาก
ท่านแนะนำให้ผมอธิฐานขอการทรงนำจากพระเจ้า
บทสวดวันทามารีอาก็ดังขึ้นในใจขณะผมอธิฐาน
หลังจากนั้นผมเริ่มไปโบสถ์มากขึ้น
มันไม่มีสันติสุขสักเท่าไหร่
ผมเริ่มสดุดอีกครั้งเมื่อพี่สาวซึ่งไปอยู่กับคณะนักบวชคารวาส
เป็นมากกว่าสิบปีที่ต่างประเทศกลับมาอยู่บ้าน
สิ่งที่เธอทำเมื่อกลับคือพยายามเอาสิ่งของต่าง ๆ ที่เธอเห็นว่าไม่มีคนนำไปใช้
ไปให้คนอื่นโดยไม่ไถ่ถามใครเลย
แม้แต่หนังสือที่ผมหวงฌธอก็พยายามเอาไปบริจาค
เพื่อให้คนอื่นดีใจ แต่ไม่สนใจว่าคนในบ้านเครียดขนาดไหน
ผมโกรธและประชดเธอโดยเลือกเอาหนังเกี่ยวกับคาธอลิกทั้งหมด
ทีมีอยู่หลายสิบเล่มให้เธอไป เธอเอาไปไหนผมไม่รู้หรอก
ผมไม่พอใจมาก ผมเริ่มหยุดไปวัดอีกครั้งหนึ่ง
ผมได้คำตอบมากมายจากข้อสงสัยในอดีตหลังจากเข้าศึกษา
หลักสูตรของ LANDMARK EDUCATION
เขาได้ทำให้ผมเห็นว่าพระเจ้าสร้างมนุษย์ให้สมบรูณ์มากขนาดไหน
มากจนไม่มีใครคาดถึงได้
ผมเชื่อว่าพระเจ้าทรงรักและนำทางชีวิตของผมเสมอ
ที่แห่งนี้ก็เช่นกันที่พระองค์ทรงนำผมมา
ผมเชื่อในพระเมตตาของพระเยซูคริสตเจ้า
พระเจ้าทรงให้มนุษย์
มีพลัง ความรัก อิสระ การแสดงออกอย่างเต็มที่
แก่มนุษย์แต่ละคนและทุก ๆ คนอยู่แล้ว
มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นทำให้สิ่งเหล่านี้หายไป
พระเจ้าได้ส่งคนมาเตือนมนุษย์ หลายต่อหลายครั้งเพื่อนำความรักที่แท้จริงกลับมา
พระเจ้าไม่เคยทำลายโลก
มนุษย์ต่างหากละที่เป็นผู้ทำลายโลกด้วยการกระทำของมนุษย์เอง
ความรักที่แท้จริงจะเกิดขึ้นมากพอและเร็วพอที่จะหยุดยั้งการทำลายโลกครั้งต่อไปหรือไม่ ?
คำตอบใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว
ผมได้มีโอกาสศึกษาพระคัมภีร์ของหลายนิกาย ได้รับสัติสุขกลับมาบ้างในช่วงสั้น ๆ
แต่ทุกอย่างจะหยุดลงเมื่อให้เราประกาศความเชื่อแล้วไม่ประกาศ
ผมสังเกตว่าทุกที่ที่ผมไปต่างบอกว่าของตนถูกต้องทั้งนั้น
และทุกที่ก็กำลังเติบโตขึ้น แล้วผมควรจะเชื่อใครดีละ?
แม้ศาสนาอื่น ๆ ก็เป็นทำนองเดียวกัน แล้วผมควรจะเชื่อใครดีละ?
มีอยู่ช่วงเวลาหนึ่งที่ผมไปมิสซาบ่อยมาก
มันเกิดขึ้นเมื่อผมได้มีโอกาสร่วมนมัสการ
กับโบสถ์ลูเธอลันที่อุบล
ผมได้พบกับ คุณเทอรี่ คีย์
ท่านเป็นมิสชันนารี่ของลูเธอลัน
ท่านศรัทธามาก
ท่านแนะนำให้ผมอธิฐานขอการทรงนำจากพระเจ้า
บทสวดวันทามารีอาก็ดังขึ้นในใจขณะผมอธิฐาน
หลังจากนั้นผมเริ่มไปโบสถ์มากขึ้น
มันไม่มีสันติสุขสักเท่าไหร่
ผมเริ่มสดุดอีกครั้งเมื่อพี่สาวซึ่งไปอยู่กับคณะนักบวชคารวาส
เป็นมากกว่าสิบปีที่ต่างประเทศกลับมาอยู่บ้าน
สิ่งที่เธอทำเมื่อกลับคือพยายามเอาสิ่งของต่าง ๆ ที่เธอเห็นว่าไม่มีคนนำไปใช้
ไปให้คนอื่นโดยไม่ไถ่ถามใครเลย
แม้แต่หนังสือที่ผมหวงฌธอก็พยายามเอาไปบริจาค
เพื่อให้คนอื่นดีใจ แต่ไม่สนใจว่าคนในบ้านเครียดขนาดไหน
ผมโกรธและประชดเธอโดยเลือกเอาหนังเกี่ยวกับคาธอลิกทั้งหมด
ทีมีอยู่หลายสิบเล่มให้เธอไป เธอเอาไปไหนผมไม่รู้หรอก
ผมไม่พอใจมาก ผมเริ่มหยุดไปวัดอีกครั้งหนึ่ง
ผมได้คำตอบมากมายจากข้อสงสัยในอดีตหลังจากเข้าศึกษา
หลักสูตรของ LANDMARK EDUCATION
เขาได้ทำให้ผมเห็นว่าพระเจ้าสร้างมนุษย์ให้สมบรูณ์มากขนาดไหน
มากจนไม่มีใครคาดถึงได้
ผมเชื่อว่าพระเจ้าทรงรักและนำทางชีวิตของผมเสมอ
ที่แห่งนี้ก็เช่นกันที่พระองค์ทรงนำผมมา
ผมเชื่อในพระเมตตาของพระเยซูคริสตเจ้า
พระเจ้าทรงให้มนุษย์
มีพลัง ความรัก อิสระ การแสดงออกอย่างเต็มที่
แก่มนุษย์แต่ละคนและทุก ๆ คนอยู่แล้ว
มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นทำให้สิ่งเหล่านี้หายไป
พระเจ้าได้ส่งคนมาเตือนมนุษย์ หลายต่อหลายครั้งเพื่อนำความรักที่แท้จริงกลับมา
พระเจ้าไม่เคยทำลายโลก
มนุษย์ต่างหากละที่เป็นผู้ทำลายโลกด้วยการกระทำของมนุษย์เอง
ความรักที่แท้จริงจะเกิดขึ้นมากพอและเร็วพอที่จะหยุดยั้งการทำลายโลกครั้งต่อไปหรือไม่ ?
คำตอบใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว
เรามีอะไรที่เราคิดไม่ถึงในศักยภาพของเราแต่ละคนและทุก ๆ คนอีกมาก มากจนเราแต่ละคนและทุก ๆ คนไม่อาจคาดถึงได้:+:Regina Pacis:+: เขียน:
เชื่อว่าไม่มีใครโกรธ
มีแต่จะให้ความกระจ่างในทางคำพูดแก่คุณ
ซึ่งนั่นก็ต่างคนต่างมุมมอง
เพราะทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง
และ เราแต่ละคนก็สัมผัสพระเป็นเจ้าได้ในทางต่างกันออกไป
ว่าแต่
แล้ว ตอน นี้ หา ตัวเองเจอรึยังคะ?
ศักยภาพเหล่านี้ขยายตัวเมื่อเราขยายศักยภาพของผู้อื่นด้วยแก่นแท้ของทุกศาสนากล่าวถึงสิ่งนี้ ผู้นำศาสนาหลังศาสดา
ได้กดทับแก่นแท้เหล่านี้ไว้ ด้วยคำสอนเรื่อง นรก สวรรค์ การอธิบายความ การตีความ ถกเถียงกันเรื่องถูกผิด จนหลาย ๆ ครั้ง
ตัดสินกันด้วยสงคราม และสงครามไม่เคยให้คำตอบใด ๆ ในคำถามเหล่านั้นเลย มีแต่ทำให้มันขยายตัวออกไปเรื่อย ๆ ไม่รู้จบ
เหตุการณ์เหล่านี้เราเห็นกันอยู่แล้ว
ความรักที่แท้จริงเป็นอาวุธที่สำคัญชิ้นหนึ่ง
เสียงของมือที่ตบข้างเดียวมันไพเราะมากจริง ๆsasuke เขียน: แนะนำหนังสือให้อ่านนะครับ
"เต๋าเต็กเก็ง" (ชื่อเก่าของหนังสือเล่มนี้คือ"วิถีแห่งเต๋า")
ผมคิดว่าคุณศักดา อาจจะได้เข้าใจพระในอีกรูปแบบหนึ่ง
สารภาพครับ ว่าผมเคยคิดแบบคุณศักดาอยู่เหมือนกัน
การอ่านหนังสือเกี่ยวกับทางด้านปรัชญา หลายๆด้าน อาจจะช่วยคุณได้
ขอย้ำนะครับ "หลายๆด้าน" เพื่อไม่ให้เป็นการฟังความข้างเดียว
...ขอให้คุณได้พบสันติสุขในเร็ววัน...
คุณเกียดตัวเองหรือเปล่า ? คุณทำให้ผมรู้สึกว่าคุณเกียดตัวคุณเองมากเลยนะHoly เขียน:
โลกมนุษย์ซิมีเรื่องน่าตื้นเต้น
ตรงข้ามครับ ผมเบื่อหน่ายโลกมนุษย์มาก ผมเคยขอพระว่าจะไม่ดูแลสุขภาพตัวเองมากนักได้ไหมไม่อยากอายุยืนเกินไป แต่พระองค์ไม่อณุญาติ
ไม่เลย คุณไม่เข้าใจหรอก อย่าพยายามยามเข้าใจผมเลย เข้าใจผิดเปล่าๆครับsakda88 เขียน:คุณเกียดตัวเองหรือเปล่า ? คุณทำให้ผมรู้สึกว่าคุณเกียดตัวคุณเองมากเลยนะHoly เขียน:
โลกมนุษย์ซิมีเรื่องน่าตื้นเต้น
ตรงข้ามครับ ผมเบื่อหน่ายโลกมนุษย์มาก ผมเคยขอพระว่าจะไม่ดูแลสุขภาพตัวเองมากนักได้ไหมไม่อยากอายุยืนเกินไป แต่พระองค์ไม่อณุญาติ
ผมคิดว่า คุณมีโลกส่วนตัวที่แตกต่างจากคนทั่วไปมากเกินไป นั่นคือปัญหา ปัญหาที่ผ่านมาไม่ได้มาจากคนรอบข้างคุณหรอกครับ น่าจะมาจากตัวคุณเองมากกว่า
ถ้าคุณคิดคิดว่าตัวเรา หมายถึงแค่ร่างกายเราบนโลกนี้ ผมเกรงว่าคุณต้องกลับไปอ่านพระคัมภีร์ใหม่แล้วพยายามเข้าใจมันอีกรอบแล้วล่ะ
แก้ไขล่าสุดโดย Holy เมื่อ พฤหัสฯ. พ.ค. 31, 2007 3:36 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ทำไมหล่ะครับ :huh: อย่างนี้ไม่เท่ากับการเข้าข้างตัวเองมากเกินไปหรอคับsakda88 เขียน:เสียงของมือที่ตบข้างเดียวมันไพเราะมากจริง ๆsasuke เขียน: แนะนำหนังสือให้อ่านนะครับ
"เต๋าเต็กเก็ง" (ชื่อเก่าของหนังสือเล่มนี้คือ"วิถีแห่งเต๋า")
ผมคิดว่าคุณศักดา อาจจะได้เข้าใจพระในอีกรูปแบบหนึ่ง
สารภาพครับ ว่าผมเคยคิดแบบคุณศักดาอยู่เหมือนกัน
การอ่านหนังสือเกี่ยวกับทางด้านปรัชญา หลายๆด้าน อาจจะช่วยคุณได้
ขอย้ำนะครับ "หลายๆด้าน" เพื่อไม่ให้เป็นการฟังความข้างเดียว
...ขอให้คุณได้พบสันติสุขในเร็ววัน...
ด้วยความเคารพครับ
บนสวรรค์ จะไม่มีการถูกผจญอีกต่อไป
จะได้พบพระแม่อันเป็นที่รัก
จะได้พบนักบุญแพทริค นักบุญยอห์น นักบุญต่างๆหลายท่าน อยากพูดคุยกับท่าน
ดีออกสวรรค์^^
จะได้พบพระแม่อันเป็นที่รัก
จะได้พบนักบุญแพทริค นักบุญยอห์น นักบุญต่างๆหลายท่าน อยากพูดคุยกับท่าน
ดีออกสวรรค์^^
อ่านแล้วเหมือนโกรธมาก ผมเห็นด้วยคนเราแตกต่างกัน และก็เหมือนกันมากด้วยHoly เขียน:ไม่เลย คุณไม่เข้าใจหรอก อย่าพยายามยามเข้าใจผมเลย เข้าใจผิดเปล่าๆครับsakda88 เขียน:คุณเกียดตัวเองหรือเปล่า ? คุณทำให้ผมรู้สึกว่าคุณเกียดตัวคุณเองมากเลยนะHoly เขียน:
โลกมนุษย์ซิมีเรื่องน่าตื้นเต้น
ตรงข้ามครับ ผมเบื่อหน่ายโลกมนุษย์มาก ผมเคยขอพระว่าจะไม่ดูแลสุขภาพตัวเองมากนักได้ไหมไม่อยากอายุยืนเกินไป แต่พระองค์ไม่อณุญาติ
ผมคิดว่า คุณมีโลกส่วนตัวที่แตกต่างจากคนทั่วไปมากเกินไป นั่นคือปัญหา ปัญหาที่ผ่านมาไม่ได้มาจากคนรอบข้างคุณหรอกครับ น่าจะมาจากตัวคุณเองมากกว่า
ถ้าคุณคิดคิดว่าตัวเรา หมายถึงแค่ร่างกายเราบนโลกนี้ ผมเกรงว่าคุณต้องกลับไปอ่านพระคัมภีร์ใหม่แล้วพยายามเข้าใจมันอีกรอบแล้วล่ะ
ขอให้ลูกระลึกไว้อย่างหนึ่งว่า ลูกมิอาจเข้าใจถึงความรู้สึกของผู้อื่นได้ จนกว่าลูกจะได้ประสบกับตัวของลูกเอง และ ณ เวลานั้น ลูกจะมีคำเรียกร้องมากมาย (ว่า)ลูกอยากได้รับความช่วยเหลือมากมายเพียงใด?
แก้ไขล่าสุดโดย sakda88 เมื่อ พุธ มิ.ย. 06, 2007 12:38 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
แต่บนสวรรค์อาจรับสัญญาณภาพละครที่พี่อั้ม อธิชาติเล่นไม่ได้Gray Cat Mobster เขียน: บนสวรรค์ จะไม่มีการถูกผจญอีกต่อไป
จะได้พบพระแม่อันเป็นที่รัก
จะได้พบนักบุญแพทริค นักบุญยอห์น นักบุญต่างๆหลายท่าน อยากพูดคุยกับท่าน
ดีออกสวรรค์^^
หรือ...บนสวรรค์แม้จะมีนักบุญทั้งหลายมากมาย แต่พี่อั้ม อธิชาติอาจไม่ได้ขึ้นมาอยู่ด้วย
อย่างนี้ น้องแม็คจะทำอย่างไรล่ะ
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
เกี่ยวมะนี่Florian เขียน:แต่บนสวรรค์อาจรับสัญญาณภาพละครที่พี่อั้ม อธิชาติเล่นไม่ได้Gray Cat Mobster เขียน: บนสวรรค์ จะไม่มีการถูกผจญอีกต่อไป
จะได้พบพระแม่อันเป็นที่รัก
จะได้พบนักบุญแพทริค นักบุญยอห์น นักบุญต่างๆหลายท่าน อยากพูดคุยกับท่าน
ดีออกสวรรค์^^
หรือ...บนสวรรค์แม้จะมีนักบุญทั้งหลายมากมาย แต่พี่อั้ม อธิชาติอาจไม่ได้ขึ้นมาอยู่ด้วย
อย่างนี้ น้องแม็คจะทำอย่างไรล่ะ
ก๊าซโซฮอล์ผิดBatholomew เขียน:เกี่ยวมะนี่Florian เขียน:แต่บนสวรรค์อาจรับสัญญาณภาพละครที่พี่อั้ม อธิชาติเล่นไม่ได้Gray Cat Mobster เขียน: บนสวรรค์ จะไม่มีการถูกผจญอีกต่อไป
จะได้พบพระแม่อันเป็นที่รัก
จะได้พบนักบุญแพทริค นักบุญยอห์น นักบุญต่างๆหลายท่าน อยากพูดคุยกับท่าน
ดีออกสวรรค์^^
หรือ...บนสวรรค์แม้จะมีนักบุญทั้งหลายมากมาย แต่พี่อั้ม อธิชาติอาจไม่ได้ขึ้นมาอยู่ด้วย
อย่างนี้ น้องแม็คจะทำอย่างไรล่ะ
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ซะงั้นอันตน เขียน:ก๊าซโซฮอล์ผิดBatholomew เขียน:เกี่ยวมะนี่Florian เขียน: แต่บนสวรรค์อาจรับสัญญาณภาพละครที่พี่อั้ม อธิชาติเล่นไม่ได้
หรือ...บนสวรรค์แม้จะมีนักบุญทั้งหลายมากมาย แต่พี่อั้ม อธิชาติอาจไม่ได้ขึ้นมาอยู่ด้วย
อย่างนี้ น้องแม็คจะทำอย่างไรล่ะ