เพื่อนครับ...ผมอยากถามว่าเพื่อนสวดภาวนาบ่อยไหมครับ ผมเป็นคนหึ่งที่ยอมรับว่า ไม่ได้สวดบ่อย แต่ผมพยายามสวดวันล่ะ 3 เม็ด แล้วเริ่มไปเป็น 10 เม็ดจนครบทั้งสาย...แล้วเสียงเพลงอันไพเราะที่แววเข้ามาในหูของเพื่อนๆ นั้นคือ แม่พระกำลังอวยพรให้เรา
ลองดูนะครับ วันนี้พระอาจจะยังไม่ประจักรษ์กับเรา แต่พระอยู่กับเราเสมอ เหมือนกับการที่พระสงฆ์กล่าวในวัดว่า "พระเจ้าสถิตท่าน"
อีกอย่างคือ...เมตตากรุณาอยู่ที่ใด พระเจ้าสถิตอยู่ที่นั้น
ขอพระอวยพรทุกท่านครับ
เสียงเพลงอันไพเราะจากสายประคำ
- Ministry Of Men
- โพสต์: 3972
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ เม.ย. 18, 2007 3:09 pm
แต่ละคนได้รับการเยี่ยมเยียน นิมิต และการประจักษ์ ที่แตกต่างกันออกไป ตามพระหรรษทานที่พระมอบให้เราตามความเหมาะสมที่เรารับได้ครับ
ขอพระเจ้าสถิตกับท่านเช่นกัน
ขอพระเจ้าสถิตกับท่านเช่นกัน
- Nicolas.Not
- โพสต์: 306
- ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ ก.ย. 30, 2007 1:47 pm
- ติดต่อ:
อยากได้พระหรรษทานบ้างจังเลย แต่ผมทำตัวมะค่อยดีพระเลยเซ็งผมละมั้ง อิอิ แต่จะพยายามทำดีต่อไปครับ
- Ministry Of Men
- โพสต์: 3972
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ เม.ย. 18, 2007 3:09 pm
พระเจ้าอยู่ใกล้เสมอนะNicolas.Not เขียน: อยากได้พระหรรษทานบ้างจังเลย แต่ผมทำตัวมะค่อยดีพระเลยเซ็งผมละมั้ง อิอิ แต่จะพยายามทำดีต่อไปครับ
- ต้นไม้แห่งเจสซี
- โพสต์: 343
- ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ส.ค. 21, 2009 3:33 pm
- ที่อยู่: หลุมที่4 สุสานวัดพระราชินีแห่งสันติภาพ อรัญประเทศ
- ติดต่อ:
พระเป็นเจ้าทรงอยู่กับเราเสมอครับ พระองค์ทรงน่ารักสุดพรรณา
อุปมาเรื่องลูกล้างผลาญ ลก15:11-24Nicolas.Not เขียน: อยากได้พระหรรษทานบ้างจังเลย แต่ผมทำตัวมะค่อยดีพระเลยเซ็งผมละมั้ง อิอิ แต่จะพยายามทำดีต่อไปครับ
พระองค์ยังตรัสอีกว่า ‘ชายผู้หนึ่งมีบุตรสองคน
บุตรคนเล็กพูดกับบิดาว่า “พ่อครับ โปรดให้ทรัพย์สมบัติส่วนที่เป็นมรดกแก่ลูกเถิด” บิดาก็แบ่งทรัพย์สมบัติให้แก่ลูกทั้งสองคน
ต่อมาไม่นาน บุตรคนเล็กรวบรวมทุกสิ่งที่มีแล้วเดินทางไปยังประเทศห่างไกล ที่นั่นเขาประพฤติเสเพลผลาญเงินทองจนหมดสิ้น
‘เมื่อเขาหมดตัว ก็เกิดกันดารอาหารอย่างหนักทั่วแถบนั้น และเขาเริ่มขัดสน
จึงไปรับจ้างอยู่กับชาวเมืองคนหนึ่ง คนนั้นใช้เขาไปเลี้ยงหมูในทุ่งนา
เขาอยากกินฝักถั่วที่หมูกินเพื่อระงับความหิว แต่ไม่มีใครให้
เขาจึงรู้สำนึกและคิดว่า “คนรับใช้ของพ่อฉันมีอาหารกินอุดมสมบูรณ์ ส่วนฉันอยู่ที่นี่ หิวจะตายอยู่แล้ว
ฉันจะกลับไปหาพ่อ พูดกับพ่อว่า “พ่อครับ ลูกทำบาปผิดต่อสวรรค์และต่อพ่อ
ลูกไม่สมควรได้ชื่อว่าเป็นลูกของพ่ออีก โปรดนับว่าลูกเป็นผู้รับใช้คนหนึ่งของพ่อเถิด”
เขาก็กลับไปหาบิดา
ขณะที่เขายังอยู่ไกล บิดามองเห็นเขา รู้สึกสงสาร จึงวิ่งไปสวมกอดและจูบเขา
บุตรจึงพูดกับบิดาว่า “พ่อครับ ลูกทำบาปผิดต่อสวรรค์และต่อพ่อ ลูกไม่สมควรได้ชื่อว่าเป็นลูกของพ่ออีก”
แต่บิดาพูดกับผู้รับใช้ว่า “เร็วเข้า จงไปนำเสื้อสวยที่สุดมาสวมให้ลูกเรา นำแหวนมาสวมนิ้ว นำรองเท้ามาใส่ให้
จงนำลูกวัวที่ขุนอ้วนแล้วไปฆ่า แล้วกินเลี้ยงฉลองกันเถิด
เพราะลูกของเราผู้นี้ตายไปแล้วกลับมีชีวิตอีก หายไปแล้ว ได้พบกันอีก” แล้วการฉลองก็เริ่มขึ้น
ไม่ว่าเราจะทำตัวดีหรือไม่ดี เรายังคงเป็นบุตรพระเจ้าเสมอครับ
ขอแค่ให้เราสำนึกผิด และกลับใจมาหาพระองค์
พระองค์ก็จะโอบกอดเราอย่างอบอุ่นที่สุดเลย
ขอพระเจ้าอวยพรทุกๆท่าน