ถ้าเราเลิกรอพระเจ้าล่ะ?

ใครมาใหม่เชิญทางนี้ก่อน ทักทาย ทดลองโพส
ตอบกลับโพส
ภาพประจำตัวสมาชิก
Valkyrie Zero Number
โพสต์: 2081
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ส.ค. 27, 2007 4:11 am

ศุกร์ ก.ย. 23, 2011 11:38 am

ถ้าเบื่อจะรอแล้ว รอก็ไม่ได้อะไร ถ้าเลิกรอมันจะเป็นยังไง
ภาพประจำตัวสมาชิก
Holy
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 10011
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:06 pm

ศุกร์ ก.ย. 23, 2011 2:20 pm

มธ 24:10
ในเวลานั้น หลายคนจะละทิ้งความเชื่อ จะทรยศและเกลียดชังกัน ประกาศกเทียมจำนวนมากจะต้องเกิด และจะหลอกลวงคนมากมาย เพราะความอธรรมจะเพิ่มมากขึ้น ความรักของคนจำนวนมากจะเย็นลง แต่ผู้ใดยืนหยัดอยู่จนถึงวาระสุดท้าย ผู้นั้นก็จะรอดพ้น
HOLY DANCE
โพสต์: 159
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร พ.ค. 03, 2011 5:53 pm

ศุกร์ ก.ย. 23, 2011 7:10 pm

แล้วแต่คุณครับ พระเจ้าก็ไม่ได้บังคับให้ใครต้องอยู่ พระเจ้าประทานทางเลือกให้คุณแล้วว่าคุณจะเลือกทางไหน แต่มีข้อแม้อยุ่แค่อย่างเดียว คุณเลือกทางไหน คุณก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่คุณเลือกด้วย ง่ายๆสั้นๆ จะเลือกทางไหนก็เรื่องของคุณ
ภาพประจำตัวสมาชิก
Cherval
โพสต์: 566
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ ม.ค. 30, 2011 7:17 pm
ที่อยู่: เชียงราย

ศุกร์ ก.ย. 23, 2011 8:42 pm

พระเจ้าให้อิสระในการตัดสินใจของมนุษย์
ถ้าตัดสินใจไปแล้ว ผลที่เกิดขึ้นจะเป็นยังไงล่ะ
มันก็ขึ้นอยู่กับทางที่เราเลือก
ภาพประจำตัวสมาชิก
Valkyrie Zero Number
โพสต์: 2081
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ส.ค. 27, 2007 4:11 am

ศุกร์ ก.ย. 23, 2011 9:51 pm

ก็แค่ถามเฉย ๆ น่ะนะ ถ้าเราคิดจะไปจริง ๆ ก็คงไ่ม่คิดแม้แต่จะยุ่งกับอะไร ๆ ที่เกี่ยวกันอีกด้วยซ้ำ

.....เอาเถอะ สุดท้ายถ้าเพื่อจุดหมายปลายทาง ก็คงต้องหน้าด้านอยู่ต่อสินะ
HOLY DANCE
โพสต์: 159
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร พ.ค. 03, 2011 5:53 pm

ศุกร์ ก.ย. 23, 2011 11:19 pm

ถ้ามีความสุขกับการหน้าด้านอยุ่ต่อก็โอเคครับ แต่ถ้าวันไหนเกิดเบื่อหรือทนหน้าด้านต่อไม่ไหวก็อย่าลืมสิ่งที่ผมพูดก็แล้วกันครับ ว่าไม่มีใครในที่นี้เอาเชือกมาผูกคอล่ามคุณไว้ หรือแม้แต่พระเยซูเจ้าที่รักของเราชาวนิวมานาทุกคนเองก็ตาม พระองค์เคาะประตุหัวใจของทุกคน แต่ถ้าประตูบานไหนไม่เปิดรับ พระองค์ก็มีมารยาทพอที่จะไม่ใช้ความเป็นพระเจ้ามาถีบประตูพังหรอกครับ คุณบอกว่าคุณไม่เห้นพระองค์ เหมือนพระองค์ไม่มี ถามใจคุณดูก่อนเถอะว่าคุณเปิดประตูต้อนรับพระองค์หรือยัง ถ้ายัง คุณลองแอบดูที่ตาแมวหรือยังว่าใครมาเคาะประตูอยู่หน้าหัวใจคุณ ถ้าคุณตอบว่ายังอีก แล้วคุณจะมาตัดพ้อได้ไงว่าไม่เห็นพระองค์เลย??? :s030:
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

เสาร์ ก.ย. 24, 2011 8:43 am

ตกลงว่า จะเชื่อพระเจ้าหรือรักพระเจ้า คือว่าพระเจ้าต้องมาให้เห็นหรือมาคุยด้วยหรอครับ?

พระเจ้าทรงเป็นพระเจ้า แน่นอน พระองค์ทรงรักมนุษย์มาก
และมีแผนการณ์สำหรับมนุษย์เสมอ
การที่พระองค์จะทรงเลือกคนที่จะทำเรื่องสำคัญ ๆ เป็นน้ำพระทัยของพระองค์ทั้งสิ้น
ที่จะเผยแสดงพระองค์แก่คนเหล่านั้น
ไม่ใช่ "ตัวเรา" ที่จะกำหนดว่า เชื่อพระองค์แล้ว พระองค์จะปรากฎมาให้เห็นต้องคุยกับเรา

แต่ว่า สำหรับผู้ที่เชื่อพระองค์ รักพระองค์จริง ๆ เท่านั้น
จะฝากทุกอย่างไว้กับพระเจ้า และจะทำให้เราเดินหน้าไปด้วยความเชื่อและวางใจแม่เรื่องราวนั้นเป็นเรื่องราวที่เราเองก็ไม่เข้าใจ แม้พระองค์ไม่เคยปรากฎหรือมาคุยด้วย เราก็จะมองเห็นแผนการณ์พระเจ้าในชีวิตประจำวันเสมอ ทุกลมหายใจ (เน้นย้ำ)
ดังนั้น เพื่อให้เรามองเห็นพระเจ้าในชีวิต เราต้องมีความสัมพันธ์กับพระเจ้าตลอดเวลา
โดยการสวดภาวนาและการขอบคุณพระเจ้าในทุกเรื่อง แล้วจะมองเห็นครับ

อีกครั้ง...
เมื่อไหร่คุณจะเลิกทำตัวประชดประชัน และเลิกมองโลกในแง่ร้ายเสียทีครับเพราะนั่นแหละคือตัวการสำคัญที่คุณไม่สามารถเจอพระองค์ได้เลย
เพราะหัวใจคุณไม่มีความรักของพระเจ้า และ พระเจ้าไม่สามารถส่งความรักมาถึงคุณได้
บางที เมื่อคุณเลิกนิสัยเหล่านี้ อะไร ๆ ก็จะดีขึ้นนะครับ
เอาอย่างนี้ ผมแนะนำวิธีของผมให้..(ไม่ทำก็ได้นะครับ ขึ้นอยู่กับตัวคุณ)
วิธีของผมคือ เมื่อผมเจอเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิต ไม่ว่าจะเรื่องดีหรือไม่ดี (ในความคิดของผม) ผมจะสวดภาวนาเสมอว่า "ขอบพระคุณพระเจ้า ขอบพระคุณพระแม่มารีย์"

ใน 1 วันผมขอบพระคุณพระองค์และพระแม่มารีย์วันละหลาย ๆ ครั้งครับ
ทำให้ผมได้รับความปิติและสันติสุขในหัวใจเสมอ

ลองดูครับ ไม่ยากเกินไปสำหรับคุณใช่มั๊ย?
HOLY DANCE
โพสต์: 159
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร พ.ค. 03, 2011 5:53 pm

เสาร์ ก.ย. 24, 2011 10:02 am

เป็นอย่างที่คุณBatholomew พูดถูกแล้วครับ ถ้าคุณเลิกนิสัยแบบนี้คุณจะได้เห็นพระเจ้ามากขึ้น ผมเองก็เคยเป็นแบบคุนนี่แหละ พวกขาดความอบอุ่น เรียกร้องความสนใจ อยากให้ตัวเองเด่นดัง แกล้งป่วย ชอบนั่งเงียบ เครียดไปวันๆ เจ็บนิดเจ็บหน่อยก็ โอ้ย ฉันต้องตายแน่ๆ ฉันแย่แน่ๆ พระเจ้าช่วยฉันด้วย พระองค์ไม่ช่วยก็แสดงว่าพระองค์ไม่รักฉัน อะไรๆก็จะตายลูกเดียว โวยวายงอแงแบบเด็กอมมือ แต่เมื่อผมสวดภาวนามากขึ้น พระองค์ก็สอนผมทีละขั้น สอนถึงความอดทน การยอมรับ และการเสียสละ จนทุกวันนี้ผมเป็นคนใหม่ในพระองค์ ผมสามารถยืนหยัดต่อความเจ็บปวดที่พระองค์ประทานให้โดยยกถวายร่วมกับพระองค์ คุณเองก็เหมือนกัน อย่ามาคิดว่าตัวเองเจ็บนักเจ็บหนา เป็นคนที่น่าสงสาร (และน่าสมเพช) ที่สุดในโลก ประทานโทษครับ คิดแบบนี้มันยังอ่อนโลกเกินไปครับ คุณยังไม่รู้หรอกว่าความเจ็บปวดจริงๆมันเป็นยังไง แต่เราจะยกถวายพระยังไงถึงจะมีประสิทธิภาพต่อผู้อื่นมากที่สุด คุณเห็นคนอื่นที่เขาต้องสู้ชีวิตมากกว่าคุณมั้ย? คนพวกนั้นเขาอยุ่ได้ยังไงเคยคิดมั้ยครับ หรือจะยังไงๆตัวฉันต้องมาก่อน ปัญหาฉันต้องมาก่อน อย่างนั้นหรือครับ ถ้าอย่างนั้นคุณคงเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมากเลยทีเดียว
sdjakapong
โพสต์: 164
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ก.ย. 24, 2011 2:17 pm

เสาร์ ก.ย. 24, 2011 8:03 pm

ผมก็ไม่เคยเห็นตัวเป็นๆผมก็ยังรักพระองค์อยู่ครับ ผมก็ไม่ใช่คาทอลิคที่ไปวัดประจำเท่าไร(ขาดวัดมาตั้งแต่กุมภา) ล่าสุดเจอเด็กแว้นรุมยำที่เจริญกรุง 57 ตามหน้าหนังสือพิมพ์ ผมก็ยังขอบคุณพระองค์ทั้งๆที่ก็คิดอยู่ว่าทำไมพระองค์ปล่อยให้ผมโดนแบบนั้น แต่ผมก็เชื่อว่าพระองค์คงมีเหตุผลและผมก็ขอบคุณพระองค์ที่ไม่ปล่อยให้ผมตาย ตอนนี้ผมพยายามให้อภัยเด็กพวกนั้นแต่ยังโกรธอยู่นิดหน่อย เพราะไปที่สน.ไม่มีใครหน้าไหนสักคนในกลุ่มรวมทั้งผู้ปกครองที่จะแสดงความเสียใจหรือขอโทษผมสักคนเดียว ทั้งๆที่ผมก็พยามจะลืมมันนะจะได้ให้อภัยได้หมด แต่นึกที่ไรก็ยังมีความโกรธหลงเหลืออยู่นิดนึง ที่เหลือให้กฎหมายจัดการแล้วล่ะ แต่แม่ผมพี่น้องผมโกรธมากเลยนะ คิดดูสิ ตอนอยู่ใกล้พวกมันน้องผมเกือบต่อยหน้าพวกมันล่ะ ดีนะที่แม่ผมจับมือน้องไว้ ผมเจ้าทุกข์ยังไม่คิดจะทำเลย ผมยังสงสัยตัวเองอยู่เลยว่าทำไมความโกรธของตัวเองถึงได้หายไปไม่ไปเอาคืนสักตั้งนึง หรือผมอภัยได้แล้วมั้ง แต่ก็ยังรู้สึกมีโกรธนิดๆอยู่นะ
TVE
โพสต์: 120
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ เม.ย. 15, 2009 9:09 am

อาทิตย์ ก.ย. 25, 2011 7:18 am

sdjakapong เขียน:ผมก็ไม่เคยเห็นตัวเป็นๆผมก็ยังรักพระองค์อยู่ครับ ผมก็ไม่ใช่คาทอลิคที่ไปวัดประจำเท่าไร(ขาดวัดมาตั้งแต่กุมภา) ล่าสุดเจอเด็กแว้นรุมยำที่เจริญกรุง 57 ตามหน้าหนังสือพิมพ์ ผมก็ยังขอบคุณพระองค์ทั้งๆที่ก็คิดอยู่ว่าทำไมพระองค์ปล่อยให้ผมโดนแบบนั้น แต่ผมก็เชื่อว่าพระองค์คงมีเหตุผลและผมก็ขอบคุณพระองค์ที่ไม่ปล่อยให้ผมตาย ตอนนี้ผมพยายามให้อภัยเด็กพวกนั้นแต่ยังโกรธอยู่นิดหน่อย เพราะไปที่สน.ไม่มีใครหน้าไหนสักคนในกลุ่มรวมทั้งผู้ปกครองที่จะแสดงความเสียใจหรือขอโทษผมสักคนเดียว ทั้งๆที่ผมก็พยามจะลืมมันนะจะได้ให้อภัยได้หมด แต่นึกที่ไรก็ยังมีความโกรธหลงเหลืออยู่นิดนึง ที่เหลือให้กฎหมายจัดการแล้วล่ะ แต่แม่ผมพี่น้องผมโกรธมากเลยนะ คิดดูสิ ตอนอยู่ใกล้พวกมันน้องผมเกือบต่อยหน้าพวกมันล่ะ ดีนะที่แม่ผมจับมือน้องไว้ ผมเจ้าทุกข์ยังไม่คิดจะทำเลย ผมยังสงสัยตัวเองอยู่เลยว่าทำไมความโกรธของตัวเองถึงได้หายไปไม่ไปเอาคืนสักตั้งนึง หรือผมอภัยได้แล้วมั้ง แต่ก็ยังรู้สึกมีโกรธนิดๆอยู่นะ

เยี่ยมครับ คนเราไม่ได้เพอร์เฟ็กต์ไปหมด โกรธนิดๆนี่ก็ถือว่ากำลังพยายามทำตามที่พระเยซูทรงสอนแล้วครับ
sdjakapong
โพสต์: 164
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ก.ย. 24, 2011 2:17 pm

อาทิตย์ ก.ย. 25, 2011 9:00 am

วันนี้ก็ไม่ได้ไปมิสซาอีกตามเคย เตรียมอย่างอื่นแต่ตัวเราดันไม่พร้อมเอง แม่ผมเป็นพุทธจะให้ผมอาบน้ำมนต์ลูกเดียว เราะอายุ 25 พอดี แต่ก็อ้างแม่ไว้ว่าจะไปทำมิสซาแทนแต่วันนี้ก็ไม่ได้ไป เซงเลย ตอนเย็นอาทิตย์อัสสัมชัญมีมิสซาไหมครับ กะจะไปครับถ้ามี ไม่ค่อยอยากไปตอนคนเยอะๆเท่าไร เพราะหน้าผมมันเด่นเกินไป หน้าบวมตาเป็นหลินปิงอยู่เลยครับ
ภาพประจำตัวสมาชิก
Zion
~@
โพสต์: 3777
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 8:37 pm
ติดต่อ:

อาทิตย์ ก.ย. 25, 2011 10:42 am

sdjakapong เขียน:วันนี้ก็ไม่ได้ไปมิสซาอีกตามเคย เตรียมอย่างอื่นแต่ตัวเราดันไม่พร้อมเอง แม่ผมเป็นพุทธจะให้ผมอาบน้ำมนต์ลูกเดียว เราะอายุ 25 พอดี แต่ก็อ้างแม่ไว้ว่าจะไปทำมิสซาแทนแต่วันนี้ก็ไม่ได้ไป เซงเลย ตอนเย็นอาทิตย์อัสสัมชัญมีมิสซาไหมครับ กะจะไปครับถ้ามี ไม่ค่อยอยากไปตอนคนเยอะๆเท่าไร เพราะหน้าผมมันเด่นเกินไป หน้าบวมตาเป็นหลินปิงอยู่เลยครับ
มีตอน 5 โมงเย็น ครับ

อนึ่ง ฆราวาสเรา ทำมิสซาไม่ได้ครับ เรียกว่า "ร่วมมิสซา" :s015:


แล้วก็ถ้ายังไม่ได้รับศีลล้างบาป ก็ยังรับปังศีลมหาสนิทไม่ได้นะครับ :s012:
PeterCartoon
โพสต์: 141
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ก.ค. 03, 2006 12:17 pm

อาทิตย์ ก.ย. 25, 2011 12:42 pm

:s002: ผมรู้สึกชื่นชมทุก ๆ คนเลยนะครับที่พยายามตอบกระทู้ของคุณ Valkyrie Zero Number

แม้ว่าดูเหมือนจะประชดประชัน แต่คำถามแบบนี้เชื่อว่าอยู่ในใจหลาย ๆ คนที่มีความรู้สึก

แบบนี้แต่ไม่กล้าถาม ... นี่แหละคือความรักครับ พระเยซูเจ้าก็อดทนที่จะตอบคำถาม ที่แม้

บางทีมันดูไม่ค่อยเข้าท่า ตามมาตรฐานของเรา (แต่อาจไม่ใช่มาตรฐานของพระก็ได้นะ) ต่อ

บรรดาสาวก หรือบุคคลที่สงสัย พระองค์ก็ตอบพวกเขาด้วยความอดทน ... เพราะ คุณสมบัติ

ข้อแรกของความรัก ก็คือ ... อดทน (นาาาาาาาน) 1คร.13:4 ::017::
ภาพประจำตัวสมาชิก
Valkyrie Zero Number
โพสต์: 2081
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ส.ค. 27, 2007 4:11 am

อาทิตย์ ก.ย. 25, 2011 8:31 pm

HOLY DANCE เขียน:ถ้ามีความสุขกับการหน้าด้านอยุ่ต่อก็โอเคครับ แต่ถ้าวันไหนเกิดเบื่อหรือทนหน้าด้านต่อไม่ไหวก็อย่าลืมสิ่งที่ผมพูดก็แล้วกันครับ ว่าไม่มีใครในที่นี้เอาเชือกมาผูกคอล่ามคุณไว้ หรือแม้แต่พระเยซูเจ้าที่รักของเราชาวนิวมานาทุกคนเองก็ตาม พระองค์เคาะประตุหัวใจของทุกคน แต่ถ้าประตูบานไหนไม่เปิดรับ พระองค์ก็มีมารยาทพอที่จะไม่ใช้ความเป็นพระเจ้ามาถีบประตูพังหรอกครับ คุณบอกว่าคุณไม่เห้นพระองค์ เหมือนพระองค์ไม่มี ถามใจคุณดูก่อนเถอะว่าคุณเปิดประตูต้อนรับพระองค์หรือยัง ถ้ายัง คุณลองแอบดูที่ตาแมวหรือยังว่าใครมาเคาะประตูอยู่หน้าหัวใจคุณ ถ้าคุณตอบว่ายังอีก แล้วคุณจะมาตัดพ้อได้ไงว่าไม่เห็นพระองค์เลย??? :s030:
โทษที เปิดประตูต้อนรับนี่ทำยังไง (ถามจริงจังไม่ได้กวน) ในเมื่อมันไม่เหมือนประตูไม้ข้าง ๆ ตัวนี้สักหน่อยนี่

......ถึงจะเคยได้ยิน ก็ท่าจะลืมไปแล้วล่ะ กรุณารื้อฟื้นให้หน่อยจะได้ไหม

(แต่คงจะเป็นอะไรที่ยากสำหรับเราอยู่ดีล่ะมั้ง)
พระเจ้าสถิตย์กับเราเสมอ
~@
โพสต์: 2546
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 10:54 pm

จันทร์ ก.ย. 26, 2011 12:15 am

จริงๆแล้วพี่ว่าน้องเองก็รับรู้และรู้สึกได้ถึงการดำรงอยู่ของพระองค์นะครับ ไม่งั้นน้องคงไม่มานั่งหงุดหงิดเอาแต่ใจโวยวายสิ่งทีตัวเองไม่เชื่อหรือไม่คิดว่ามีตัวตนอยู่หรอก จริงมั้ยครับ?



สิ่งที่น้องต้องทำก็แค่ถ่อมตนเท่านั้นเองครับ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น พระเจ้าอวยพร
ภาพประจำตัวสมาชิก
Zion
~@
โพสต์: 3777
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 8:37 pm
ติดต่อ:

จันทร์ ก.ย. 26, 2011 8:00 am

HOLY DANCE
โพสต์: 159
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร พ.ค. 03, 2011 5:53 pm

จันทร์ ก.ย. 26, 2011 6:45 pm

การเปิดประตูรับพระองค์ ก็แค่ยอมรับในความเจ็บปวด เข้มแข็งอดทนต่อคำด่าทอ จากความไม่สมหวัง จากความเศร้า โดยไม่โวยวาย ยอมรับด้วยความสุภาพ และจริงใจ ให้สำนึกรู้ว่าความเจ็บปวดของเรามีค่า เพราะเรากำลังช่วยพระองค์แบกกางเขน ให้น้อมรับความเจ็บปวดร่วมในพระมหาทรมานของพระองค์ พระองค์ก็เหนื่อย พระองค์เจ็บ พระองค์ก็อยากได้คนช่วย ถ้าคุณรักพระองค์จริงๆ คุณจะสามารถทำได้ไม่ยาก คุณสามารถพลีกรรมยกผลความเจ็บปวดให้คนที่คุณรักก็ได้เพื่อชดเชยบาป หรือวิญญาณในไฟชำระได้ด้วย
เพราะคุณกำลังช่วยพระองค์ แล้วพระองค์จะประทานรางวัลให้กับคุณตั้งแต่ในโลกนี้ สิ่งไหนที่คุณต้องการพระองค์จะเติมเต็มให้คุณทีละนิดๆจนคุณต้องการแค่พระองค์เท่านั้น สวดภาวนา แล้วพระองค์จะประทับอยู่กับคุณหัวใจคุณจะรู้สึกได้ สิ่งที่สำคัญมากที่สุดคือ ความสุภาพถ่อมตน ไม่รีบร้อย ไม่เร่งนับว่า กี่วันแล้วที่ฉันทำให้พระองค์ เมื่อไหร่พระองค์จะมา
ภาพประจำตัวสมาชิก
Valkyrie Zero Number
โพสต์: 2081
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ส.ค. 27, 2007 4:11 am

จันทร์ ก.ย. 26, 2011 10:27 pm

HOLY DANCE เขียน:การเปิดประตูรับพระองค์ ก็แค่ยอมรับในความเจ็บปวด เข้มแข็งอดทนต่อคำด่าทอ จากความไม่สมหวัง จากความเศร้า โดยไม่โวยวาย ยอมรับด้วยความสุภาพ และจริงใจ ให้สำนึกรู้ว่าความเจ็บปวดของเรามีค่า เพราะเรากำลังช่วยพระองค์แบกกางเขน ให้น้อมรับความเจ็บปวดร่วมในพระมหาทรมานของพระองค์ พระองค์ก็เหนื่อย พระองค์เจ็บ พระองค์ก็อยากได้คนช่วย ถ้าคุณรักพระองค์จริงๆ คุณจะสามารถทำได้ไม่ยาก คุณสามารถพลีกรรมยกผลความเจ็บปวดให้คนที่คุณรักก็ได้เพื่อชดเชยบาป หรือวิญญาณในไฟชำระได้ด้วย
เพราะคุณกำลังช่วยพระองค์ แล้วพระองค์จะประทานรางวัลให้กับคุณตั้งแต่ในโลกนี้ สิ่งไหนที่คุณต้องการพระองค์จะเติมเต็มให้คุณทีละนิดๆจนคุณต้องการแค่พระองค์เท่านั้น สวดภาวนา แล้วพระองค์จะประทับอยู่กับคุณหัวใจคุณจะรู้สึกได้ สิ่งที่สำคัญมากที่สุดคือ ความสุภาพถ่อมตน ไม่รีบร้อย ไม่เร่งนับว่า กี่วันแล้วที่ฉันทำให้พระองค์ เมื่อไหร่พระองค์จะมา
คงต้องสารภาพตามตรง เรายังไม่สามารถรักพระองค์ได้เต็มที่ขนาดนั้น......

เพราะปัจจัย เหตุการณ์ สิ่งต่าง ๆ ทำให้เราไม่สามารถที่จะหยุดมองโลกในแง่ร้ายได้ แม้ว่าในมุมมองแง่ร้ายนั้นจะเป็นพระองค์ก็ตาม เพราะยังไม่เห็นว่าพระองค์สนใจจะทำความเข้าใจกับเราเลยสักนิด ดูแล้วไม่รู้สึกว่ามันต่างอะไรกับพวกคนมีอำนาจปกครองเราหลาย ๆ คนที่เราไม่ชอบเลยสักนิด

........อย่างพระองค์ ขั้นเทพ เก่ง ทำได้ทุกอย่าง จนไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้แบบนั้น ยังมีอะไรต้องการความช่วยเหลือจากคนอย่างเราอีกงั้นเหรอ

.......เราถือว่า เมื่อคืนที่ผ่านมา เราทุ่มเทความรู้สึกเท่าที่เหลืออยู่ไปจนแทบจะหมดแล้ว...... และยังไม่รู้สึกว่าอะไร ๆ มันดีขึ้น และเราคงไม่เหลือพอจะจ่ายให้มากไปกว่านี้แล้ว อย่างน้อยก็ตอนนี้

ช่างเหอะ จะโลกนี้หรือที่ไหน ๆ ก็คงเหมือนกัน
ไม่มีที่ยืนให้คนอย่างเราหรอก
เพราะเราไม่ยอมรับสภาพที่ถูกกำหนดจากผู้ที่สูงกว่าให้ต่ำต้อย เราจึงต้องถูกกฎนั้นลงโทษ มันก็มีเท่านี้
sdjakapong
โพสต์: 164
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ก.ย. 24, 2011 2:17 pm

จันทร์ ก.ย. 26, 2011 11:42 pm

เท่าที่อ่านมาคุณก็แค่รับไม่ได้กับสิ่งที่คุณเป็น ประสบ พบเจอ และก็มองว่าพระองค์นิ่งเฉย ?

คุณแค่อยากให้เป็นตามที่คุณคาดหวังใช่ไหมครับ แค่ต้องการให้คนอื่นหรือพระเจ้าเปลี่ยนหรือกระทำในสิ่งที่คุณคาดหวังใช่ไหมครับ แค่ต้องการให้โลกหรือสังคมรอบข้างเป็นดั่งที่คุณต้องการใช่ไหม?
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

อังคาร ก.ย. 27, 2011 2:18 am

งั้นผมขอให้พระเจ้าทรงเมตตาต่อคุณเป็นพิเศษนะครับ
ผมจะช่วยสวดภาวนาให้คุณเสมอครับ
ภาพประจำตัวสมาชิก
Valkyrie Zero Number
โพสต์: 2081
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ส.ค. 27, 2007 4:11 am

อังคาร ก.ย. 27, 2011 9:57 am

sdjakapong เขียน:เท่าที่อ่านมาคุณก็แค่รับไม่ได้กับสิ่งที่คุณเป็น ประสบ พบเจอ และก็มองว่าพระองค์นิ่งเฉย ?

คุณแค่อยากให้เป็นตามที่คุณคาดหวังใช่ไหมครับ แค่ต้องการให้คนอื่นหรือพระเจ้าเปลี่ยนหรือกระทำในสิ่งที่คุณคาดหวังใช่ไหมครับ แค่ต้องการให้โลกหรือสังคมรอบข้างเป็นดั่งที่คุณต้องการใช่ไหม?
ก็คงจะอย่างนั้น..... ไม่มีเหตุผลต้องปฏิเสธ

ก็แค่เสียงร้องของคนอ่อนแอ จริง ๆ ไม่มีใครจำเป็นต้องสนด้วยซ้ำ.....

เอาเถอะ ยังไงคนอย่างเราก็ทำได้แค่ระบาย เมื่อระบายเสร็จน้ำตาก็จะแห้ง เมื่อแห้ง เราจะแข็งกร้าวขึ้น และอาจจะมองโลกในแง่ดีต่อไปไม่ได้อีก จนกระทั่งพบจุดจบอย่างเน่า ๆ เช่นเคย.....

ยังไงเราก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อยู่ดี

......ช่วยไม่ได้นี่นะ มาถึงขั้นนี้แล้ว จะไปข้างหน้าหรือถอยหลังก็คือกัน......
ถ้ามุ่งหน้าต่อ ในเมื่อสภาวะอารมณ์ไม่พร้อมที่จะยอมรับหรือถ่อมตัวกับอะไรอีก ก็มีแต่ออกมาในแง่ประชดประชัน.......เรียกว่าเป็น act เดียวที่แสดงออกได้(แล้วไม่เป็นการโกหกหรือเลียแข้งเลียขาใคร)ดีกว่า
ถ้าหยุด เราจะหมดซึ่งความหวังที่จะคว้าสิ่งที่อยากคว้า หรือแก้ไขสิ่งที่อยากแก้ไขไม่ได้ไปตลอดกาลอยู่ดี

........ใคร ๆ เห็นเราจะเอาเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องมาเป็นแบบเรา เพราะมันน่าสมเพชนี่นา ฮะๆๆๆ (บ้าก็บ้าวะ)
HOLY DANCE
โพสต์: 159
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร พ.ค. 03, 2011 5:53 pm

อังคาร ก.ย. 27, 2011 6:26 pm

มันก็เหมือนกับเด็กไม่รู้จักโตแหละ ตัวเองหกล้มเจ็บ ร้องโวยวายเสียงดัง ให้พ่อแม่อุ้ม พอพ่อแม่ไม่อุ้มด้วยหวังจากหัวอกพ่อแม่ว่าอยากให้ลูกแข็งแกร่ง เติบโตเป้นผู้ใหญ่ที่สง่างาม แต่ตัวเองก็หาว่าพ่อแม่ไม่รัก หรือไม่ก็จะเอาของเล่น พ่อแม่ไม่ซื้อให้ ก็เอาแต่แหกปาก เห่าหอน (เอ้ย!ไม่ใช่สิ) ร้องไห้ ให้เป้นที่รำคาญและเวทนาของชาวบ้ายชาวช่องเขา แล้วก็ทำมาเป้นประชดว่า พระองค์เทพ พระองค์เก่ง แบบนี้มันขี้แพ้ชวนตีนี่นา ระวังนะครับ ระวังจะเป้นเหมือน Vincenzo Gioacchino
HOLY DANCE
โพสต์: 159
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร พ.ค. 03, 2011 5:53 pm

อังคาร ก.ย. 27, 2011 6:37 pm

เท่าที่ดูมาเนี่ยก้หวังจะให้พระเจ้าทำโน่นทำนี่ให้ตลอดตามอำเภอใจสินะครับ เอ้???โตมาแบบนี้ไม่ทราบว่าพ่อแม่ของคุณเลี้ยงดูมาแบบลูกคุณหนู๋ (ไม่ทราบว่าหนูชนิดไหนนะ จะหนูแฮมเตอร์ แก้สบี้จัง หรือหนูตะเภา) หรือเปล่าครับ ถึงจะต้องได้อะไรทุกอย่างเท่าที่ใจต้องการ เหมือนเรยาเลย แม่ต้องอย่างงั้น แม่ต้องอย่างงี้ ติดละครดอกส้มสีทองมากไปมั้ยครับ คุณตาขาวไม่กล้าเปลี่ยนแปลงชีวิตของคุณแล้วใครจะไปช่วยคุณได้ แต่มีวันนึงหละ ที่คุณจะเข้มแข็งขึ้นได้ภายใต้ปีกของประองค์ วันนั้นคุณจะหันกลับมามองตัวคุณในอดีตพร้อมกับคำอุทานว่า ตายหละ ตัวเราช่างน่าสมเพชเหลือเกิน
HOLY DANCE
โพสต์: 159
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร พ.ค. 03, 2011 5:53 pm

อังคาร ก.ย. 27, 2011 6:51 pm

ก็คงจะอย่างนั้น..... ไม่มีเหตุผลต้องปฏิเสธ

ก็แค่เสียงร้องของคนอ่อนแอ จริง ๆ ไม่มีใครจำเป็นต้องสนด้วยซ้ำ.....


ถ้าไม่อยากให้ใครสนก็ออกไปโวยวายที่อื่นสิครับ ไม่ต้องมาโวยวายในนี้ ที่นี่เป้นที่แห่งความรัก เป็นเคหาสของพระองค์ ทุกวันนี้เวปนี้ก็วุ่นวายจากการถูกใส่ร้ายป้ายสีมากพออยู่แล้ว สงสารพี่ปอกับพี่จิง พี่ทั้งสองก็บอกแล้วว่า เวปนี้พี่ทั้งสองไม่ได้เป็นเจ้าของ แต่เจ้าของคือพระเจ้าที่รักของพวกเรา เพราะฉะนั้นคุณอย่าเอาตัวคุณมาเพิ่มภาระหรือเป็นตัวก่อกวนที่นี่เลยนะครับกว่าครับ (ถ้ายังมีมารยาทพออ่านะ) ::018::

เอาเถอะ ยังไงคนอย่างเราก็ทำได้แค่ระบาย เมื่อระบายเสร็จน้ำตาก็จะแห้ง เมื่อแห้ง เราจะแข็งกร้าวขึ้น และอาจจะมองโลกในแง่ดีต่อไปไม่ได้อีก จนกระทั่งพบจุดจบอย่างเน่า ๆ เช่นเคย.....

ถ้าชีวิตคุณเป็นละครคงเป็นนิยายยืดยาว หรือไม่ก็มีเป็นร้อยตอน จนคนดูเบื่อไปเลยหละมั้งครับ เห้นทำท่าจะจบๆก็ไม่จบซะที เฮ่อ เปลี่ยนช่องๆ ::016::


......ช่วยไม่ได้นี่นะ มาถึงขั้นนี้แล้ว จะไปข้างหน้าหรือถอยหลังก็คือกัน......
ถ้ามุ่งหน้าต่อ ในเมื่อสภาวะอารมณ์ไม่พร้อมที่จะยอมรับหรือถ่อมตัวกับอะไรอีก ก็มีแต่ออกมาในแง่ประชดประชัน.......เรียกว่าเป็น act เดียวที่แสดงออกได้(แล้วไม่เป็นการโกหกหรือเลียแข้งเลียขาใคร)ดีกว่า
ถ้าหยุด เราจะหมดซึ่งความหวังที่จะคว้าสิ่งที่อยากคว้า หรือแก้ไขสิ่งที่อยากแก้ไขไม่ได้ไปตลอดกาลอยู่ดี


น่าสงสารคุณพ่อกับคุณแม่นะครับ ท่านคงเหนื่อยใจ

........ใคร ๆ เห็นเราจะเอาเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องมาเป็นแบบเรา เพราะมันน่าสมเพชนี่นา ฮะๆๆๆ (บ้าก็บ้าวะ)

๕๕๕ ก็น่าสมเพชนะ อันนี้ตอบตามตรง เพระแม้แต่งูไม่มีขาเวลาน้ำท่วมมันยังเลื้อยออกไปอยู่โพรงอื่นได้ แต่คนมีขาไม่ยักลุกเดินขึ้นไปในที่ๆดีกว่านี้
captainx
โพสต์: 86
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ เม.ย. 08, 2011 9:25 pm

อาทิตย์ พ.ย. 13, 2011 9:46 am

ผมว่าคุณเพี้ยนครับคุณ เจ้าของกระทู้ ไปพบจิตแพทย์เถอะครับ สงสารคนรอบข้างคุณจริงๆ ขอพระเจ้าอวยพรครับ
ภาพประจำตัวสมาชิก
billa-bong
~@
โพสต์: 668
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ก.ค. 14, 2006 12:16 pm
ที่อยู่: thailand

จันทร์ พ.ย. 14, 2011 1:46 am

ใจเย็นๆ กันนะครับ อย่าทะเลาะกันเลยยย พระองค์คงเสียใจที่เห็นพวกเราเป็นแบบนี้นะครับ ขอพระเจ้าอวยพรทุกคนครับ
win_comeback
โพสต์: 954
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ก.พ. 12, 2011 11:04 pm

จันทร์ พ.ย. 14, 2011 3:57 am

ศาสนาอื่นไม่มีเหมือนศาสนาคาทอลิกคือการอภัยบาปครับการรอคอยมันยังอีกยาวไกล
ภาพประจำตัวสมาชิก
garuda
โพสต์: 116
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ พ.ย. 12, 2011 11:22 pm

ศุกร์ พ.ย. 18, 2011 7:52 pm

ถ้าคุณทิ้งละพระเจ้า งั้นผมขอให้คุณมาหาแม่พระละกัน ถ้าไม่เอาก็จะไปยังก็ตามใจ ::002::
ตอบกลับโพส