คุยกับน้องเณรทำไมถึงมาบวชเป็นพระสงฆ์
โพสต์แล้ว: อาทิตย์ ก.ย. 23, 2012 5:22 pm
เมื่อคืนวันศุกร์ที่21ก.ย.ที่ผ่านมาคุณพ่อท่านหนึ่งชวนให้ไปดูการแสดงละครเพลงของน้องเณร
จากประเทศฟิลปปิน30กว่าชีวิต ที่ร.ร .นานาชาติร่วมฤดี รามคำแหง184 แสดงได้ดีมาก
ร้องเพลงก็เก่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับเณรคนหนึ่งที่เกิดท้อใจจะบวชหรือไม่บวชดี ในเรื่องก็จะมีคล้ายๆ
กับเทวดารักษาตัวมาปรากฎ ให้กำลังใจ เปิดหนังสือพาดูประวัตินักบุญอองฟองโซ และเกี่บวกับ
ตัวเขาจะเป็นอย่างไรกิจการที่เขาได้ทำ ในอนาคต ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจบวช นี่เป็นเรื่องในละคร
คร่าวๆที่เข้าใจ ถามลูกบ้าง ถามคนอื่นๆบ้าง มันเป็นภาษาอังกฤษหมด
.....วันเสาร์ที่วัดพระมหาไถ่มีพิธีเสกเปิดตึกประชุมใหญ่ มีมิสซา แสดงความยินดีที่ได้เป็นแขวง
ขึ้นตรงกับคณะที่โรม (กิจการภายในของคณะ) มีพระสังฆราชเกือบทั้งหมดในไทย พระสงฆ์
สัตบุรุตมากมายมาร่วมมิสซา
....ได้พบน้องเณรจากฟิลิปปินมีหลายชาติที่ไปเรียนที่นั่นและได้มาร่วมแสดง มีคนหนึ่งคุณพ่อ
ได้เล่า ประวัติให้พวกเราฟังน่าสนใจมาก ว่าทำไมถึงมาบวช และเชิญให้มานั่งโต๊ะเดียวกัน
มีเพื่อนๆเรา รวมน้องเณรคนไทยที่ไปเรียนที่ฟิลิปปินอีก2คน
...น้องเณรคนนี้เป็นคนสิงคโปร์ เก่งมากพูดได้หลายภาษา อังกฤษ จีน มาลายู อินเดีย
แถมภาษาไทยชัด70% เลยคุยกันว่าทำไมถึงมาบวช และทำไมพูดภาษาไทยเก่งจัง
เขาเล่าว่าก่อนที่จะเข้าบ้านเณรเขามีพี่น้อง 2คนเป็นชายทั้งคู่ ตอนนี้พี่ชายมีครอบครัว
มีลูก2คน ตัวเขาไม่ได้แต่งงาน ก็ไม่ค่อยได้ไปวัดเท่าไร เป็นพ่อค้ามาซื้อสินค้าต่างๆเอา
ไปขายที่สิงคโปร์ เดินทางมาประเทศไทย บ่อยๆจนพูดภาษาไทยได้ เขามาซื้อของที่
พาหุรัด สำเพ็ง ประตูน้ำ ภูเก็ต เอาไปขายเป็นประจำ
.....มีวันหนึ่งเขามาที่ภูเก็ต ตอนสายเขาคิด วันนี้ไปวัดดีกว่า เขาก็ไปวัด และวันนั้นเป็น
วันที่26 ธันวา ก็เกิดสินามิ คนตายมากมาย ดังที่เป็ข่าวไปทั่วโลก เขาก็เริ่มคิด ถ้าเขา
ไม่ไปวัด เที่ยวทะเลก็ต้องตายแน่ๆ และจะคิด คิด
และเขาได้มาที่กรุงเทพฯ พักอยู่แถวประตูน้ำ เขาก็อยากไปวัดแต่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน
เขาเรียกTaxi บอกไปวัด แท็กซี่ถามว่าไปวัดไหน เขาบอกว่าวัดที่มีพระแม่มารี
รุูู้จักไหมที่เป็นแม่พระเยซู (วัดคาทอลิก) แท็กซี่บอกรู้ และขับพาเขามาที่ ซ. ร่วมฤดี
เขาก็แปลกๆใจว่าเป็นวัดคาทอลิกหรือเปล่าพอดีระฆังดังขึ้น เขาดีใจมาก รีบเข้าในวัด
เขาเห็นรูปพระมารดานิจานุเคราะห์ และจำได้ว่าที่สิงคโปร์ก็มีวัดหนึ่งมีภาพแบบนี้
และได้ขอบคุณพระ ได้มีจิตใจร้อนรน
......หลังจากนั้นเขากลับสิงคโปร เขาก็คิดอยู่ตลอดว่าจะมาบวช และได้ไปพบคุณพ่อ
เจ้าวัดที่นั่นคือคณะพระมหาไถ่ คุณพ่อก็ให้ทดลองใช้ชีวิตอยู่ที่คณะ 3 วันเขาก็อยู่ได้
ชอบมาก และที่บ้านก็ไม่ค่อยจะยอมนัก ว่าเป็นไปได้อย่างไร แต่แม่ก็ให้มาลองดู
ในที่สุด เขาอยู่ในบ้านเณรได้7ปีแล้ว ปีหน้าจะบวช เขาบอกว่าที่สิงคโปรมีพระสงฆ์น้อย
เขาอยากบวชเป็นพระสงฆ์ เราเลยบอกว่าบวชเมื่อไรบอกนะจะไปร่วมกับเพื่อนๆเขา
ดีใจมาก นี่ก็เป็นการเรียกของพระเจ้าให้มาเป็นคนงานของพระองค์แบบหนึ่ง
......เห็นน้องเณรมาร่วมงานจากที่ต่างๆมากมาย ดีใจจริงๆ ขอคำภาวนาจากพี่ๆน้องๆ
ในเว็บ NMN ให้พวกเขามีกระแสเรียกที่มั่นคง ได้บวชเป็นพระสงฆ์ที่ดี ดูแลฝูงแกะของ
พระองค์
จากประเทศฟิลปปิน30กว่าชีวิต ที่ร.ร .นานาชาติร่วมฤดี รามคำแหง184 แสดงได้ดีมาก
ร้องเพลงก็เก่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับเณรคนหนึ่งที่เกิดท้อใจจะบวชหรือไม่บวชดี ในเรื่องก็จะมีคล้ายๆ
กับเทวดารักษาตัวมาปรากฎ ให้กำลังใจ เปิดหนังสือพาดูประวัตินักบุญอองฟองโซ และเกี่บวกับ
ตัวเขาจะเป็นอย่างไรกิจการที่เขาได้ทำ ในอนาคต ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจบวช นี่เป็นเรื่องในละคร
คร่าวๆที่เข้าใจ ถามลูกบ้าง ถามคนอื่นๆบ้าง มันเป็นภาษาอังกฤษหมด
.....วันเสาร์ที่วัดพระมหาไถ่มีพิธีเสกเปิดตึกประชุมใหญ่ มีมิสซา แสดงความยินดีที่ได้เป็นแขวง
ขึ้นตรงกับคณะที่โรม (กิจการภายในของคณะ) มีพระสังฆราชเกือบทั้งหมดในไทย พระสงฆ์
สัตบุรุตมากมายมาร่วมมิสซา
....ได้พบน้องเณรจากฟิลิปปินมีหลายชาติที่ไปเรียนที่นั่นและได้มาร่วมแสดง มีคนหนึ่งคุณพ่อ
ได้เล่า ประวัติให้พวกเราฟังน่าสนใจมาก ว่าทำไมถึงมาบวช และเชิญให้มานั่งโต๊ะเดียวกัน
มีเพื่อนๆเรา รวมน้องเณรคนไทยที่ไปเรียนที่ฟิลิปปินอีก2คน
...น้องเณรคนนี้เป็นคนสิงคโปร์ เก่งมากพูดได้หลายภาษา อังกฤษ จีน มาลายู อินเดีย
แถมภาษาไทยชัด70% เลยคุยกันว่าทำไมถึงมาบวช และทำไมพูดภาษาไทยเก่งจัง
เขาเล่าว่าก่อนที่จะเข้าบ้านเณรเขามีพี่น้อง 2คนเป็นชายทั้งคู่ ตอนนี้พี่ชายมีครอบครัว
มีลูก2คน ตัวเขาไม่ได้แต่งงาน ก็ไม่ค่อยได้ไปวัดเท่าไร เป็นพ่อค้ามาซื้อสินค้าต่างๆเอา
ไปขายที่สิงคโปร์ เดินทางมาประเทศไทย บ่อยๆจนพูดภาษาไทยได้ เขามาซื้อของที่
พาหุรัด สำเพ็ง ประตูน้ำ ภูเก็ต เอาไปขายเป็นประจำ
.....มีวันหนึ่งเขามาที่ภูเก็ต ตอนสายเขาคิด วันนี้ไปวัดดีกว่า เขาก็ไปวัด และวันนั้นเป็น
วันที่26 ธันวา ก็เกิดสินามิ คนตายมากมาย ดังที่เป็ข่าวไปทั่วโลก เขาก็เริ่มคิด ถ้าเขา
ไม่ไปวัด เที่ยวทะเลก็ต้องตายแน่ๆ และจะคิด คิด
และเขาได้มาที่กรุงเทพฯ พักอยู่แถวประตูน้ำ เขาก็อยากไปวัดแต่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน
เขาเรียกTaxi บอกไปวัด แท็กซี่ถามว่าไปวัดไหน เขาบอกว่าวัดที่มีพระแม่มารี
รุูู้จักไหมที่เป็นแม่พระเยซู (วัดคาทอลิก) แท็กซี่บอกรู้ และขับพาเขามาที่ ซ. ร่วมฤดี
เขาก็แปลกๆใจว่าเป็นวัดคาทอลิกหรือเปล่าพอดีระฆังดังขึ้น เขาดีใจมาก รีบเข้าในวัด
เขาเห็นรูปพระมารดานิจานุเคราะห์ และจำได้ว่าที่สิงคโปร์ก็มีวัดหนึ่งมีภาพแบบนี้
และได้ขอบคุณพระ ได้มีจิตใจร้อนรน
......หลังจากนั้นเขากลับสิงคโปร เขาก็คิดอยู่ตลอดว่าจะมาบวช และได้ไปพบคุณพ่อ
เจ้าวัดที่นั่นคือคณะพระมหาไถ่ คุณพ่อก็ให้ทดลองใช้ชีวิตอยู่ที่คณะ 3 วันเขาก็อยู่ได้
ชอบมาก และที่บ้านก็ไม่ค่อยจะยอมนัก ว่าเป็นไปได้อย่างไร แต่แม่ก็ให้มาลองดู
ในที่สุด เขาอยู่ในบ้านเณรได้7ปีแล้ว ปีหน้าจะบวช เขาบอกว่าที่สิงคโปรมีพระสงฆ์น้อย
เขาอยากบวชเป็นพระสงฆ์ เราเลยบอกว่าบวชเมื่อไรบอกนะจะไปร่วมกับเพื่อนๆเขา
ดีใจมาก นี่ก็เป็นการเรียกของพระเจ้าให้มาเป็นคนงานของพระองค์แบบหนึ่ง
......เห็นน้องเณรมาร่วมงานจากที่ต่างๆมากมาย ดีใจจริงๆ ขอคำภาวนาจากพี่ๆน้องๆ
ในเว็บ NMN ให้พวกเขามีกระแสเรียกที่มั่นคง ได้บวชเป็นพระสงฆ์ที่ดี ดูแลฝูงแกะของ
พระองค์
ไม่งั้นคงได้เจอกับคุณ rosa-lee แน่ๆเลย
ขอบคุณพระเป็นเจ้า 
ตอนนี้หัวปูดเป็นลูกเเตงโมคร้าาา 