เรื่องสั้น. อ่านสนุก จากหนังสือ by พ่อมี้ (1)

ใครมาใหม่เชิญทางนี้ก่อน ทักทาย ทดลองโพส
ตอบกลับโพส
ภาพประจำตัวสมาชิก
rosa-lee
โพสต์: 5937
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ม.ค. 29, 2010 2:37 pm

อาทิตย์ ก.ย. 20, 2015 3:09 pm

:s007: 1. เรื่อง.... ความสำคัญของวันอาทิตย์.....
... คุณยายคนหนึ่ง มีความทุกข์ใจมากเพราะลูก 2 คนของเธอ เมื่อโตเป็น
หนุ่มแล้วไม่ยอมไปวัดในวันอาทิตย์ เธอพยายามสวดทุกๆวัน พยายามมี
ความเชื่อศรัทธาในพระเจ้า และไว้วางใจในพระเจ้า และยังไปวัดอย่างสม่ำเสมอ
....เรื่องผ่านไปหลายปีจนกระทั้่งลูกชายทั้งสองโตขึ้นได้ทำงานดีเป็นผู้จัดการ
เธอก็พยายามสวดเหมือนเดิม แต่ดูเหมือนจะไม่สมหวังสักที เพราะลูกชาย
ทั้งสองก็ยังเย็นชา และเมินเฉยต่อความเชื่อ ต่อการไปวัดเหมือนเดิม
วันหนึ่งเมื่อคุณยายไปวัดตามปกติในวันอาทิตย์ ก็ต้องตกใจเพราะเห็นลูกของ
เธอ 2 คน เดินเข้าไปในวัดและนั่งข้างๆเธอ คุณยายคนนั้นก็ดีใจอย่างมาก
ที่เห็นลูกกลับใจมาวัด แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ จึงกระซิบกับลูกในวัดว่า
"ลูกจ๋า ลูกทิ้งวัดมาเป็นเวลา สิบๆปีทั้ง 2 คน แม่พยายามเตือนสอน ทุกๆวัน
แม่ทั้งดุ ทั้งปลอบ ลูกก็ยังไม่ยอมมาวัด แต่วันนี้ทำไม ลูกถึงยอมมาวัดทั้ง2คนเลย"
....ลูกชายคนโตก็บอกกับแม่ว่า " แม่ครับ..ทางบริษัทส่งผม 2 คนไปพักร้อน
ขณะที่ไปพักร้อนอยู่นั้น เราก็เจอคุณยายคนหนึ่งเดินข้ามถนน ขณะที่ฝนตก
อย่างหนัก มีพายุมา เธอหกล้มกลางถนน เราทั้งสองคนเห็นจึงวิ่งไปช่วยทันที
ด้วยสภาพที่ทุลักทุเลทั้งสามคน หลังจากพยุงคุณยายขึ้นมาได้เดินข้ามถนน
ก็อดสงสัยไม่ได้คุณยายอายุตั้งเจ็ดสิบแปดสิบแล้ว ยังมาเดินตากฝนอยู่อย่างนี้
ทำไม? ลูกหลานไปไหน? และยายต้องการไปไหนกันแน่ "
ยายก็ขอบคุณหนุ่มๆทั้งสอง และพูดด้วยคำพูดที่ชัดเจนน่าประทับใจที่สุด
คุณยายบอกว่า " หนุ่มน้อยวันนี้เป็นวันอะไร "
หนุ่มทั้งสองคนก็ตอบ "เป็นวันอาทิตย์ "
คุณยาย " วันอาทิตย์ก็ต้องไปวัดสิ "
"เท่านั้นเอง ผมทั้งสองก็คิดได้ว่า อะไรล่ะที่ทำให้คุณยายแก่คนนี้ ฝ่าฝน
ฝ่าหนาว ฝ่าพายุ ฝ่ารถ ฝ่าน้ำท่วม ต้องมีสิ่งที่ที่พิเศษที่สุดในชีวิตแน่ๆ
นี่ละครับทำให้ผมถึงมาวัด....
:s021:
แก้ไขล่าสุดโดย rosa-lee เมื่อ อังคาร ก.ย. 22, 2015 9:18 am, แก้ไขไปแล้ว 2 ครั้ง.
ภาพประจำตัวสมาชิก
rosa-lee
โพสต์: 5937
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ม.ค. 29, 2010 2:37 pm

อาทิตย์ ก.ย. 20, 2015 3:44 pm

:s007: 2.เรื่อง....กางเขนแห่งชัยชนะ
....โอกาสเลี้ยงฉลองครบรอบ 50 ปี ของคุณตาคุณยายคู่หนึ่ง ลูกหลานและ
เพื่อนบ้านมาร่วมแสดงความยินดีกับความรักที่สวดสดงดงามเป็นแบบ
อย่างที่ดีให้กับชุมชน ระหว่างานคุณตาคุณยายก็ให้สัมภาษณ์ บรรดาแขก
เหรื่อก็เล็งมาที่คุณยาย และถามคุณยายว่ามีเคล็ดลับอะไรทำให้การแต่งงาน
ของคุณตาคุณยายยั่งยืน มีลูกมีหลาน เจริญก้าวหน้า และมีความสุขอย่างทุก
วันนี้ได้
....คุณยายก็ขึ้นเวทีตอบด้วยเสียงซื่อๆ เรียบง่ายอย่างน่าฟังและจัวใจว่า
" ฉันไม่ได้มีเคล็ดลับอะไรพิเศษเลย แค่วันแต่งงานฉันนำไม้กางเขนไว้กลางบ้าน
ทุกครั้งที่ฉันหมดกำลังใจสิ้นหวัง ฉันและสามีของฉันก็มองไปที่กาวเขนกลางบ้าน
นั้นทุกครั้งเราก็เข้าใจดีถึงความยากลำบากและอดทนฟันฝ่าอุปสรรคนานับปการ
ด้วยกางเขนที่แขวนไว้กลางบ้านนี่แหละ ทำให้เรามีกำลังใจและอยู่กันอย่างดี
สอนลูกหลานได้อย่างดีมีความสุข จนถึงทุกวันนี้ "
:s021:
ภาพประจำตัวสมาชิก
rosa-lee
โพสต์: 5937
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ม.ค. 29, 2010 2:37 pm

อาทิตย์ ก.ย. 20, 2015 4:37 pm

:s007: 3. เรื่อง....คุณค่าของคน....
....เรื่องเล่าถึงผู้พิพากษาท่านหนึ่ง ซึ่งถูกทนายล้อเลียนอยู่เรื่อยๆ
แต่ทุกคนก็ต้องแปลกใจ เพราะท่านไม่เคยแสดงอารมณ์โกรธกับทนาย
คนนั้นเลย ไม่เคยเสียมารยาทในห้องพิพากษาเลย ทุกคนต่างประทับใจ
ในความอดทนของท่าน
....จนวันหนึ่งเพื่อนของท่านถามว่า " ทำไมถึงรักษาอารมณ์ได้ดี อดทน
มั่นคง ทั้งๆที่ทนายคนนั้นพูดจารับไม่ได้ ดูถูกถากถางและไม่มีเหตุผลเอา
เสียเลย " ผู้พิพากษาบอกเพื่อนว่า " นี่กลางคืนแล้ว ออกมานอกบ้าน
ดูพระจันทร์กัน " แล้วก็ชี้ให้ดูพระจันทร์และพูดว่า " พระจันทร์สวยไหม? "
เพื่อนตอบว่า "สวยมาก" ผู้พิพากษาพูดต่อไปว่า " เคยสังเกตุไหม? ไม่ว่า
สุนัขจะเห่าหอนอย่างไร พระจันทร์ก็ยังโดดเด่นและงดงามเหมือนเดิม
โดยไม่ต้องไปแยแสกับเสียงของสุนัขเลย" เพื่อนก็ยิ้มและเข้าใจทันทีถึง
ความอดทน และความมีน้ำใจของท่านผู้พิพากษา.
:s021:
:s007: 4. เรื่อง ...ความหมายของชีวิต.....
....เรื่องเล่าถึงน้ากับหลานคุยกันเรื่องปลูกต้นไม้ น้ากับหลานคุยกันว่า
"ต้นไม้เหมือนชีวิตคนจริงหรือเปล่าน้า" น้าตอบว่า "เป็นอย่างนั้นจริงๆ
บางคนก็รำ่รวย บางคนก็ยากจน บางคนก็ลำบากแสนเข็ญ บางคนก็มี
ชีวิตพอดีพอเหมาะ แตทุกคนก็มีคุณค่าเท่าเทียมกันเหมือนดอกไม้ที่เรา
ช่วยกันปลูกนี่แหละ บางต้นปลูกบนยอดเขามันก็งดงาม หลายต้นปลูกบน
เชิงเขามันก็งดงาม อีกหลายต้นขึ้นในน้ำ อีกหลายต้นขึ้นในกองขยะ และ
อีกหลายต้นขึ้นตามพื้นซีเมนต์ที่แตกแยก นั่นคือความหมายของชีวิตเรา
แต่ละคนที่ล้วนมีความหมายและมีคุณค่าในการดำเนินชีวิต
สร้างความดีเกิดดอกออกผลได้ทุกสถานะ"
:s021:
ภาพประจำตัวสมาชิก
rosa-lee
โพสต์: 5937
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ม.ค. 29, 2010 2:37 pm

อาทิตย์ ก.ย. 20, 2015 5:12 pm

:s007: 5.เรื่อง ...เพื่อพ่อ.....
....เรื่องเล่าถึงเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังยกกองฟางจากพื้น ทั้งๆที่ฝนตก
และเหน็ดเหนื่อยมาก บาทหลวงท่านหนึ่งเดินผ่านมาเห็นเข้า ก็ถามหนุ่ม
น้อยว่าเหนื่อยมากไหม หนุ่มน้อยคนนั้นตอบว่า "ไม่เหนื่อย ไม่เมื่อยอะไร
ต้องรีบขน" บาทหลวงก็บอกให้พักสักครู่ก่อน กินน้ำกินท่า เดี๋ยวขนต่อ
หนุ่มน้อยคนนั้นก็ตอบอีกว่า "ต้องรีบขน เดี๋ยวพ่อจะว่าเอา" บาทหลวงคนนั้น
ก็โมโหนิดหน่อยพร้อมกับบอกว่า "พ่อของเธอนี่แย่มาก ใช้ลูกทำงานหนัก
ฝนตกก็ไม่ได้พัก เหนื่อยก็ไม่ได้กินน้ำ...แย่จริงๆ ไปเรียกพ่อเธอมาซิ"
....หนุ่มน้อยชาวนาคนนั้นก็ยิ้ม แล้วบอกบาทหลวงคนนั้นว่า
"พ่อของผมอยู่ใต้กองฟางนี่แหละครับ....คุณพ่อ"
:s013:
:s007: 6.เรื่อง ....เรารอยูดาส......
...เรื่องเล่าถึงบนเมืองสวรรค์วันสุดท้ายของการพิจราณาสิ้นพิภพ มีบันได
ทอดจากสวรรค์มาถึงโลก บรรดาผู้ที่กลับใจทุกคนไม่ว่าคนใดก็ตามเดิน
สู่สวรรค์เป็นขบวนยาว ทุกคนขึ้นสวรรค์ทำให้บรรดาเทวดาองค์อุปถัมย์ต่าง
ก็ดีใจ แต่พระเยซูเจ้าดูไม่ค่อยดีใจอยู่องค์เดียว พระองค์ทรงมองและพินิจ
มายังโลกตลอดเวลา
....จนที่สุดคนสุดท้ายก็ขึ้นถึงสวรรค์แล้ว พระองค์ก็ยังไม่สดชื่นและยังทรงมอง
มาบนโลกเหมือนเดิม บรรดาเทวดาและนักบุญก็ถามพระเยซูเจ้าว่า "พระองค์
รอใครอยู่" พระเยซูเจ้าก็ยิ้มๆและหันไปพูดว่า "รออีกคนหนึ่ง" ทุกคนก็นึกไม่ออก
พระเยซูเจ้าก็เลยบอกว่า "รอยูดาสอยู่ เผื่อว่ายูดาสจะกลับใจก่อนที่จะขาดใจ
ตาย เขาก็มีสิทธิ์ไปสวรรค์เหมือนกัน"
:s021:
ตอบกลับโพส