รำพึงประจำวัน
ความตาย …
วันนี้เรามีชีวิตอยู่ แต่พรุ่งนี้เราก็ตาย
และเราก็จะถูกลืมไปอย่างรวดเร็ว
จงพิจารณาเถิดว่า
ท่านได้สะสมอะไรไว้บ้าง ...
จงคิดและทําทุกอย่างเสมือนหนึ่งว่า …
ท่านจะต้องตายในวันนี้
ถ้ามโนธรรมของท่านดี
ท่านจะไม่หวั่นไหว หรือกลัวความตาย
การระมัดระวังที่จะไม่ทําบาป
ดีกว่าหวาดกลัวความตาย
ถ้าไม่เตรียมตัวตายในวันนี้
แล้ววันพรุ่งนี้ …
จะเตรียมตัวได้อย่างไร
ไม่มีอะไรแน่นอนสําหรับวันพรุ่งนี้
ท่านรู้ได้อย่างไรว่า …
ท่านจะมีวันพรุ่งนี้ ?
***
อย่าวางใจ เพื่อนและญาติพี่น้องของท่าน
พวกเขาจะลืมท่านได้อย่างรวดเร็ว … เกินกว่าที่ท่านคิด
แต่จงเอาใจใส่วิญญาณของท่าน
… ก่อนที่จะสายเกินไป
จงสะสมบุญกุศลไว้ในเวลานี้
ดีกว่าคาดหวังความช่วยเหลือจากผู้อื่นในอนาคต
ถ้าแม้นแต่ตัวท่านเอง ...
ยังไม่ใส่ใจวิญญาณของท่านในขณะยังมีชีวิต
ใครจะสนใจวิญญาณของท่าน .. เมื่อท่านตายไปแล้ว
***
ปัจจุบัน คือเวลาที่มีค่ามากที่สุด
เป็นเวลาแห่งความรอด
เป็นเวลาที่ท่านสามารถทำอะไรก็ได้
เป็นเรื่องเศร้า… ถ้าท่านไม่รู้จักใช้เวลาของท่านในขณะนี้
เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับชีวิตนิรันดรที่กำลังจะมาถึง
เมื่อเวลานั้นมาถึง ...
ท่านอาจจะคิดว่า ท่านต้องการเวลา
เพียงแค่วันเดียว หรือชั่วโมงเดียว
เพื่อใช้โทษบาป
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะได้ตามที่ท่านต้องการหรือไม่ …
***
เมื่อท่านตายแล้ว ...
มีใครบ้าง ..ที่คิดถึงท่าน
มีกี่คน ..ที่สวดภาวนาให้ท่าน
พี่น้องที่รัก …
มีอะไรที่ท่านสามารถทำได้ในขณะนี้ … จงทำเถิด
ท่านไม่รู้หรอกว่า .. วันและเวลาตายของท่านจะมาถึงเมื่อไร
ท่านไม่รู้หรอกว่า .. ชีวิตหลังความตายของท่านจะเป็นอย่างไร
จงสร้างสมบุญกุศลไว้ ..ในขณะที่ท่านมีเวลา
อย่าคิดถึงเรื่องอื่นใด … นอกจากความรอดของท่าน
จงเอาใจใส่จิตวิญญาณของท่านเถิด …
จงอธิษฐานภาวนาต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า
ด้วยเสียงคร่ำครวญ และน้ำตาทุกวัน
วอนขอพระองค์เพื่อวิญญาณของท่าน
จะได้อยู่ในสภาวะที่เหมาะสม
ผ่านพ้นความตาย … ไปสู่พระองค์อย่างสันติสุข
อาแมน
(ขอบคุณที่มา : จำลองแบบพระคริสต์ ฉบับร่วมสมัย)