“เหตุใดข้าพเจ้าจึงรักพระแม่มารีย์?”

ใครมาใหม่เชิญทางนี้ก่อน ทักทาย ทดลองโพส
ตอบกลับโพส
ภาพประจำตัวสมาชิก
rosa-lee
โพสต์: 5937
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ม.ค. 29, 2010 2:37 pm

พฤหัสฯ. เม.ย. 23, 2020 10:07 pm

........ เหตุใดข้าพเจ้าจึงรักพระแม่มารีย์ ?.........

เรื่องนี้เล่าโดย ท่านเคานต์ เดอ บรุยซารด์ ที่กลับใจเพราะยิ้มของแม่พระ ท่านเล่าว่า

แม้มีผู้คน พูดถึงเรื่องแม่พระประจักษ์กันมาก แต่ผมก็ไม่เคยเชื่อ อีกทั้งยังไม่เชื่อเรื่องพระเจ้าด้วย ผมปล่อยตัวประพฤติเสเพล และเป็นนักอเทวนิยมเสมอมา

ผมอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง ลงข่าวว่า วันที่ 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1858 แบร์นาแด๊ต เห็นการประจักษ์ และแม่พระได้ยิ้มกับเธอ

ผมตัดสินใจไปที่เมืองลูร์ด แบบคนที่สอดรู้สอดเห็น และเพื่อจะจับโกหกเธอ ให้ได้คาหนังคาเขา

ผมไปที่บ้านตระกูลซูบีรู และพบแบร์นาแด๊ตที่ข้างประตูในบ้าน กำลังปะชุนถุงเท้าสีดำข้างหนึ่งอยู่ ผมเห็นท่าทางของเธอ มีสภาพเหมือนเด็กชาวบ้านทั่วไป ท่าทางเป็นเด็กขี้โรค แต่พูดจาค่อนข้างนุ่มนวล เมื่อผมขอร้อง...

เธอก็เล่าเรื่องแม่พระประจักษ์ให้ฟังอย่างซื่อ ๆ ด้วยความมั่นใจ จนผมรู้สึกสะดุดใจ จึงถามว่า

“ แล้วสตรีที่สวยงามคนนั้น ยิ้มอย่างไรล่ะ ? "

เด็กหญิงลี้ยงแกะ มองหน้าผมด้วยอาการฉงน ครู่หนึ่งต่อมาก็ตอบว่า

" คุณคะ จะเลียนแบบการยิ้มอย่างนั้นได้ ก็ต้องเป็นคนที่มาจากสวรรค์ค่ะ "

" เธอจะเลียนแบบการยิ้มนั้น ให้ฉันดูไม่ได้หรือ ?
ฉันเป็นคนไม่มีความเชื่อ และไม่เชื่อเรื่องการประจักษ์ที่เธอเล่า "

ใบหน้าของเธอสลดลง แสดงถึงอาการเครียด ตอบว่า

“ ถ้าเช่นนั้น ท่านก็เชื่อว่าหนูเป็นคนพูดปด ใช่ไหมคะ ? "

ผมรู้สึกคลายความดื้อรั้น แบร์นาแด๊ต ไม่ใช่คนพูดปดแน่ ผมเกือบจะคุกเข่าลง ไปขอโทษเธออยู่แล้ว ก็พอดีเธอพูดต่อไปว่า

" เอาเถิดค่ะ เมื่อท่านยอมรับว่า เป็นคนไม่มีความเชื่อ หนูก็จะพยายามเลียนแบบ การยิ้มของแม่พระ ให้ท่านดู ”

แล้วเธอก็ลุกขึ้นอย่างช้า ๆ พนมมือแล้วแสดงอาการยิ้มแบบชาวสวรค์ ซึ่งผมไม่เคยเห็นมนุษย์คนใด ยิ้มได้เช่นนั้นมาก่อนเลย ผมเห็นใบหน้าของเธอเปล่งปลั่งด้วยแสง ที่ฉายสะท้อนกลับไปมา

จนรู้สึกจิตใจปั่นป่วน เธอยังคงอยู่ในอาการยิ้ม ขณะที่นัยน์ตาจ้องมองขึ้นไปเบื้องบน ผมจึงย่อตัวลงคุกเข่า อยู่ข้างหน้าเธอ อย่างเป็นธรรมชาติ และผมก็เชื่อโดยบริสุทธิ์ใจว่า

ได้เห็นรอยยิ้มของแม่พระ บนใบหน้ำของเด็กหญิง ผู้เป็นการประจักษ์คนนี้

นับแต่นั้นมา ผมเก็บความทรงจำอันวิเศษสุดนี้ ไว้ในส่วนลึกของจิตใจ เป็นความทรงจำที่เช็ดน้ำตาของผม จนแห้งผากทีเดียว

ผมเสียภรรยา และลูกสาวไปแล้ว 2 คน แต่ก็ไม่รู้สึกว่า อยู่ตามลำพังในโลก ผมมีชีวิตอยู่ ต่อไปได้ ด้วยยิ้มของแม่พระนี่เอง

(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)

ท่านทราบไหมว่า บทวิงวอนแม่พระ ที่เก่าที่สุด คือ บทอะไร ?

จากหลักฐานที่บันทึกในกระดาษปาปิรัส ของอียิปต์ พบว่า

“ บทโอ้พระชนนีของพระเป็นเจ้า ” คือ บทวิงวอนแม่พระบทแรก คงเริ่มใช้เป็นบทภาวนา ระหว่างปี ค.ศ. 250 ถึง 325

(red roses)(red roses)(red roses)(red roses)(red roses)(red roses)(red roses)

รวบรวมโดย กอบกิจ ครุวรรณ
ตอบกลับโพส