นิทาน 5 เรื่อง มีแง่ดีๆให้คิด

ใครมาใหม่เชิญทางนี้ก่อน ทักทาย ทดลองโพส
ตอบกลับโพส
ภาพประจำตัวสมาชิก
rosa-lee
โพสต์: 5937
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ม.ค. 29, 2010 2:37 pm

ศุกร์ พ.ค. 29, 2020 5:39 pm

นิทาน 5 เรื่องมีแง่ดีๆให้คิด

เรื่องที่ 1

เด็กตัวน้อยคุยกับแม่ว่า แม่ครับ วันนี้แม่สวยจังเลย
แม่ถามกลับว่า ทำไมล่ะ
ลูกตอบว่า ก็วันนี้แม่ไม่ได้มีอารมณ์เสียเลย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความสวยนั้น ทำได้ง่ายมาก แค่ไม่โกรธก็สวยแล้ว
อยู่มาจนแก่แล้วควรจะรู้ว่า การไม่เที่ยวโกรธใคร คือเคล็ดลับของความสวยงาม


เรื่องที่ 2
มีคนสองคนทะเลาะกัน คนหนึ่งบอกว่า 3 x 8 = 24 อีกคนบอกว่า ไม่ถูก 3 x 8 = 21 เถียงอยู่ทั้งวัน เลยไปฟ้องบัณฑิต
บัณฑิตฟังแล้วพิพากษาว่า เอาคนที่บอกว่า 3 x 8 = 24 ไปเฆี่ยน 20 ที
คนที่ตอบ 24 สวนกลับอย่างไม่พอใจว่า เห็นชัดๆว่าเขาโง่แล้วทำไมมาลงโทษผมล่ะครับ
บัณฑิตตอบว่า แกไปเถียงกับคนที่คิดว่า 3 คูณ 8 เป็น21 ทั้งวัน ไม่ใช่คนโง่หรอกเหรอ ถ้าไม่เฆี่ยนแกจะให้เฆี่ยนใคร

นิทานเรื่องนี้สอนว่า การไปโต้เถียงกับคนที่ไม่มีเหตุผล คนที่บาดเจ็บคือตัวเรา เพราะถึงเราจะมี10 ปาก ไม่มีทางเถียงชนะ คนพูดเหลวไหล 1 ปาก
อยู่มาจนแก่แล้วควรจำไว้ว่า อย่าไปถือสาคนไร้สาระ อย่าไปคละเคล้ากับเรื่องเหลวไหล


เรื่องที่ 3
หลวงตาถามว่า เธอคิดว่า ทองเม็ดหนึ่งดีกว่า หรือว่า ดินกองหนึ่งดีกว่า
ศิษย์ตอบว่า ทองย่อมดีกว่าอยู่แล้ว
หลวงตายิ้มแล้วถาม แล้วถ้าเธอเป็นเมล็ดพันธุ์พืชเธอจะเลือกอะไร

ข้อคิด ในโลกนี้ไม่มีอะไรดีกว่าหรือแย่กว่า สิ่งที่ดีคือสิ่งที่เหมาะสมกับเรา
อายุมากแล้ว ต้องเลือกตามความเหมาะสม


เรื่องที่ 4
นกแก้วในกรง ปรารภกับอีกาว่า นกที่อยู่ภายนอกช่างมีอิสรเสรีจริงนะ นกแก้วอิจฉาเสรีภาพของอีกา ส่วนอีกาอยากอยู่อย่างสะดวกสบายเหมือนนกแก้ว แล้วทั้งสองก็แลกสถานะกัน อีกาได้รับความสะดวกสบาย แต่เจ้าของไม่ชอบ สุดท้ายก็อดตาย นกแก้วได้รับเสรีภาพ แต่เคยอยู่กินอย่างสุขสบาย จึงไม่สามารถอยู่รอดโดยลำพัง สุดท้ายก็หิวตาย

นิทานเรื่องนี้สอนว่า อย่าอิจฉาความสุขของผู้อื่น สิ่งนั้นอาจจะไม่เหมาะกับตัวเรา
เมื่อแก่ตัวลง อย่าเอาตัวเราไปเทียบกับคนอื่นเขา มีความสุขตามสภาพของเราเองนั่นแหละคือดีที่สุด


เรื่องที่ 5
ครูถามนักเรียนว่า อยากต้มน้ำกานึง แต่ฟืนเหลือแค่ครึ่งเดียว ควรจะทำอย่างไรดี นักเรียนตอบว่า ให้รีบไปหาฟืนเพิ่ม ไปยืมเขาก็ได้ ไปซื้อก็ได้ครับ ครูพูดว่า ทำไมไม่เทน้ำทิ้งไปครึ่งกาเสียล่ะ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ไม่มีอะไรที่จะสมปรารถนาเราได้ทั้งหมด การยอมเสียไปบ้างก็เป็นการได้มาเช่นกัน เมื่ออายุมากขึ้น แรงกายแรงสมองก็จำกัด เมื่อสละไปบ้าง ก็ยังได้รับความสุข ตามอัตภาพ
ตอบกลับโพส