สตรีร่างยักษ์

ใครมาใหม่เชิญทางนี้ก่อน ทักทาย ทดลองโพส
ตอบกลับโพส
ภาพประจำตัวสมาชิก
rosa-lee
โพสต์: 5937
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ม.ค. 29, 2010 2:37 pm

เสาร์ ธ.ค. 26, 2020 8:06 pm

......สตรีร่างยักษ์ (ตอนที่ (1)
โดย Chong Sheau Ching, แปลเเละเรียบเรียงโดย กอบกิจ ครุวรรณ
“สวัสดีค่ะ” สตรีร่างยักษ์ยิ้มให้ขณะขยับตัวเข้ามานั่งอยู่ข้างฉัน เธอค่อย ๆ ก้มศีรษะลงและขยับตัวครู่หนึ่งก่อนจะนั่งเบียดอัดจนเต็มที่นั่งของเธอ! หลังจากนั้นเธอก็วางแขนขนาดมหึมาบนที่วางแขนที่กั้นร่วมกับที่นั่งของฉัน ร่างที่ใหญ่โตของเธอทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองหดเล็กลงกว่าที่เป็นจริง ฉันเอียงตัวหันมองออกไปทางช่องหน้าต่างเครื่องบิน แต่เธอกลับเอียงตัวมาจนฉันรู้สึกเหมือนใบหน้าอยู่เหนือศีรษะของฉันก่อนจะพูดทักทายซ้ำด้วยน้ำเสียงที่ดังและเป็นมิตรอีกครั้งหนึ่ง ฉันจึงอ้อมแอ้มกล่าวสวัสดีตอบไปพอเป็นพิธี จากนั้นก็รีบจ้องมองไปทางหน้าต่างอีกโดยคิดในใจว่า คงต้องอดทนนั่งอีกหลายชั่วโมงทีเดียวโดยมี “นางยักษ์” เบียดอยู่ข้าง ๆ
เธอใช้แขนกระทุ้งฉันเบา ๆ พร้อมกับแนะนำตัวเองว่า “ฉันชื่อลอร่า มาจากอังกฤษ แล้วคุณล่ะมาจากญี่ปุ่นหรือค่ะ?” – ฉันตอบอย่างไม่เต็มใจนักว่า “มาเลย์”
“ขอโทษนะที่เข้าใจผิดคิดว่าคุณมาจากญี่ปุ่น... ตอนนี้เรามาจับมือทักทายกันก่อนดีไหม เพราะเราจะต้องนั่งอยู่ข้างกันอีก 6 ชั่วโมง เรามาเป็นเพื่อนกันดีกว่า คุณว่าไหม?” เธอยื่นมือขนาดใหญ่มาทางฉัน ขณะที่ฉันยื่นมือที่ไม่เต็มใจนักออกจับมือทักทายเธอและนั่งเงียบต่อไป
อย่างไรก็ตาม ลอร่าเริ่มสนทนากับฉันโดยไม่สนใจถึงพฤติกรรมที่ไม่เป็นมิตรเท่าใดนักของฉัน เธอเล่าเรื่องอย่างตื่นเต้นเกี่ยวกับตัวเธอและกำลังเดินทางไปฮ่องกงเพื่อเยี่ยมเพื่อน ๆ พร้อมกับสาธยายข้าวของมากมายที่เธอซื้อเป็นของฝากให้กับนักเรียนประจำที่เธอเป็นครูสอน ทุกครั้งที่เธอถามเกี่ยวกับฉัน ฉันตอบโดยประหยัดคำพูดให้สั้นที่สุด เธอผงกศีรษะตอบรับทุกครั้งกับคำตอบของฉันโดยไม่ใส่ใจใด ๆ กับอาการเย็นชาของฉัน น้ำเสียงของเธอเป็นมิตรและน่าฟัง เมื่อพนักงานเสริฟเครื่องดื่มและอาหารให้ เธอใส่ใจมากในการตรวจดูว่าฉันมีพื้นที่มากพอที่จะวางพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความจริงใจว่า “ฉันไม่อยากทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเพราะขนาดที่ใหญ่โตราวกับช้างสารของฉันเลยนะคะ”
ฉันเริ่มรู้สึกแปลกใจกับตัวเอง เพราะเมื่อราวครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาฉันรู้สึกว่าใบหน้าที่ใหญ่โตของเธอน่าเกลียด แต่ตอนนี้ฉันกลับเริ่มเห็นเป็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส... ลอร่าเป็นคนรู้จักพูด เธอรอบรู้หลายเรื่องตั้งแต่เรื่องปรัชญาไปจนถึงเรื่องวิทยาศาสตร์ เธอสามารถพูดคุยเรื่องที่น่าเบื่อให้กลายเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นเร้าใจได้พร้อมกับให้ข้อคิดอีกหลายอย่าง ที่สุดเราก็คุยกันถึงเรื่องวัฒนธรรมต่าง ๆ ซึ่งเธอมีความรู้และวิจารณ์ได้อย่างสนุก ระหว่างที่เราคุยกัน ลอร่าสามารถพูดจาหยอกล้อและเล่าเรื่องขำขันกับแอร์ฮอสเตสที่ผ่านไปมาได้อย่างออกรส และเมื่อแอร์ฮอสเตสมาเก็บจานอาหาร ลอร่าก็เล่ามุกตลกเกี่ยวกับร่างมหึมาของเธอ แอร์ฯ ขำกลิ้งจับมือของลอร่าและพูดว่า “คุณทำให้ฉันรู้สึกมีชีวิตชีวาจริง ๆ!” โปรดติดตามตอนที่( 2)ในวันพรุ่งนี้
ภาพประจำตัวสมาชิก
rosa-lee
โพสต์: 5937
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ม.ค. 29, 2010 2:37 pm

อาทิตย์ ธ.ค. 27, 2020 1:30 pm

..........สตรีร่างยักษ์ (ตอนที่ (2)
โดย Chong Sheau Ching, แปลเเละเรียบเรียงโดย กอบกิจ ครุวรรณ
ลอร่าฟังแอร์ฯ เล่าถึงปัญหาน้ำหนักตัวของเธอ จากนั้นก็พูดว่า “ขอตัวไปทำงานก่อน เดี๋ยวจะกลับมาคุยกันต่อเรื่องนี้นะคะ” ฉันจึงถามเธอบ้างว่า “คุณไม่เคยคิดเรื่องลดน้ำหนักตัวบ้างเลยหรือคะ” – “ไม่เคยคิดหรอกค่ะ ฉันใช้เวลาตั้งนานกว่าจะทำน้ำหนักได้ขนาดนี้ แล้วฉันจะลดน้ำหนักตัวลงไปทำไม” --- “คุณไม่ห่วงเรื่องโรคหลอดเลือดหัวใจที่มีสาเหตุจากน้ำหนักตัวมากเลยหรือ” – “อ๋อ ไม่ห่วงหรอกค่ะ คุณจะเป็นโรคนี้ก็ต่อเมื่อคุณเป็นกังวลเรื่องน้ำหนักตัวอยู่ตลอดเวลาเท่านั้น ฉันไม่ยอมเสียเวลากับเรื่องอดอาหารเพื่อให้ผอมเพราะฉันมีเรื่องที่น่าสนใจทำเยอะแยะรวมทั้งการพูดคุยกับเพื่อน ๆ รอบตัว ฉันกินอาหารที่ดีต่อสุขภาพและเดินเป็นประจำ ฉันตัวใหญ่ก็เพราะฉันเกิดมาเป็นคนตัวใหญ่! แต่ละวันมีเรื่องที่สำคัญต่อชีวิตมากกว่าวัน ๆ คิดถึงแต่เรื่องน้ำหนักตัว”
พูดเสร็จเธอก็จิบไวน์และพูดต่อไปว่า “นอกจากนั้น พระเจ้ายังประทานความสุขให้มากจนฉันต้องทำตัวให้ใหญ่ขึ้นเพื่อจะรับของประทานของพระองค์ได้หมด! แล้วเรื่องอะไรฉันจะลดน้ำหนักและสูญเสียความสุขของฉันไป?” ฉันหัวเราะลั่นกับเหตุผลที่เธอให้ --- “ใคร ๆ มักจะเห็นฉันเป็นสตรีร่างยักษ์ แขนขาสะโพกใหญ่จนผู้ชายไม่แม้แต่จะชำเลืองมอง พวกเขาคิดว่าฉันขี้เกียจและปล่อยตัว ที่จริงพวกเขาคิดผิด” จากนั้นเธอก็ยกแก้วไวน์ขึ้น ยิ้มหวานให้แอร์ฯ ที่เดินผ่านมาพูดว่า “ขอไวน์ที่วิเศษอย่างนี้อีกแก้วค่ะ บริการสุดยอดเลย ขอพระเป็นเจ้าโปรดอวยพระพรให้กับทีมบริกรทุกท่านเลยนะคะ” แล้วเธอก็หันมาทางฉันพูดขึ้นว่า “ที่จริงฉันเป็นคนร่างเล็กภายใน ตัวฉันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังงานจนคนอื่นมักจะตามฉันไม่ทัน เนื้อส่วนเกินนี่มีไว้เพื่อที่ฉันจะได้เพลา ๆ การใช้พลังในตัวลงบ้าง มิฉะนั้นฉันคงวิ่งไล่กวดผู้ชายไปทั่วแล้ว!”
ฉันจึงถามติดตลกเธอบ้างว่า “มีผู้ชายจีบเธอบ้างไหมคะ” – “แน่นอน มีหลายคนทีเดียวที่ขอฉันแต่งงาน แต่พวกเขามักมีปัญหากับแฟนและขอปรึกษากับฉัน ก็แปลกนะ พวกเขาชอบพูดกับฉันจนฉันคิดว่า ฉันน่าจะทำงานเป็นคนให้คำปรึกษาดีกว่าเป็นครูสอนในโรงเรียน!” เธอหยุดพูดครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อไปว่า “เธอรู้ไหมว่า เรื่องความสัมพันธ์ของชายหญิงเป็นเรื่องซับซ้อน คิดดูสิ ผู้หญิงเทิดทูนผู้ชายและเรียกเขาว่า ‘ที่รัก’ จนวันหนึ่งผู้หญิงจับได้ว่าผู้ชายโกหก จากนั้นเธอก็จะกลายเป็น ‘ยาขม’! ส่วนผู้ชายก็รักผู้หญิงมากและเห็นเธอเป็นเพื่อนคู่คิดจนเมื่อเขาได้รับใบแจ้งหนี้ยอดบัตรเครดิตของเขา จากนั้นผู้หญิงก็กลายเป็น ‘นังตัวร้ายมือถือ 3 ง่าม’ ”
วิธีการพูดคุยราวกับมีมนต์สะกดของลอร่าทำให้เที่ยวบินนั้นเป็นการเดินทางที่สนุกสนาน ฉันเองก็รู้สึกเหมือนกับเธอมีเวทมนต์สะกดให้ผู้โดยสารโดยรอบเงี่ยหูฟังเรื่องที่เธอพูด การเดินทางชั่วโมงสุดท้าย มีบริกรบนเครื่องเกือบครึ่งหนึ่งมามุงอยู่ที่ทางเดินใกล้ที่นั่งของเธอ ต่างหัวเราะแลกเปลี่ยนมุกกันอย่างสนุกสนานกับผู้โดยสารคนอื่นรอบบริเวณนั้น
ตอนที่เราโบกมือลากันในห้องโถงผู้โดยสารขาเข้าของสนามบินไคตั๊ก ฮ่องกง ฉันเห็นเธอเดินไปหากลุ่มเด็กและผู้ใหญ่ที่โบกไม้โบกมือรอต้อนรับการกลับมาของเธอ เธอหันกลับมาหรี่ตาให้ฉันก่อนจะเดินเข้าอยู่ในกลุ่มผู้คนที่กำลังรอรับเธออยู่ ขณะที่ฉันยังฉงนอยู่ในใจว่า ลอร่ากลายเป็นสตรีที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยรู้จักได้อย่างไร (จบบริบูรณ์)
ตอบกลับโพส