Belong to the Truth Jesus Christ

11 กุมภาพันธ์
ระลึกถึงแม่พระประจักษ์ที่เมืองลูร์ด
(The memorial of Our Lady of Lourdes)

- ในปี ค.ศ. 1858 ระหว่างวันที่ 11 กุมภาพันธ์ - 16 กรกฎาคม มีรายงานว่าแม่พระได้ประจักษ์มา 18 ครั้ง ให้กับเด็กอายุ 14 ปี มีชื่อว่า มารี แบร์นาแด๊ต สุบีรูส์ ที่ถ้ำชื่อ มัสซาเบรียล ใกล้กับเมืองลูร์ด ในฝรั่งเศสตอนใต้ ซึ่งตั้งอยู่ตีนเขาแห่งเทือกเขาปีรานีส และตั้งแต่นั้นมา ที่นี่ก็กลายเป็นหนึ่งในที่แสวงบุญที่มีชื่อเสียงของโลกที่ผนวกเข้าด้วยกับเรื่องราวอัศจรรย์ที่นับไม่ถ้วนทั้งฝ่ายกายและฝ่ายจิต

- มีการสร้างบาสิลิกาขึ้นบนหินเหนือถ้ำที่ประจักษ์ตามคำขอของแม่พระที่บอกกับนักบุญแบร์นาแด๊ต และเมื่อเห็นว่าเล็กเกินไป วัดแห่งลูกประคำ (the "Rosary Church") ถูกสร้างเพิ่มเติมขึ้นในปี ค.ศ. 1901

- ในปี ค.ศ.1907 พระสันตะปาปาปีโอที่ 10 ได้ขยายวันฉลองนี้ให้ไปสู่พระศาสนจักรสากล โดยมีบททำวัตรและบทมิสซาเป็นพิเศษ และมีผลบังคับใช้ในสมัยพระสันตะปาปาเลโอที่ 13

- นักแสวงบุญผู้มีจิตศรัทธาทั้งหลายได้หลั่งไหลมาสู่สักการสถานแห่งนี้ตั้งแต่เริ่มต้น ที่จัดอย่างเป็นทางการครั้งแรกของนักแสวงบุญชาวฝรั่งเศสที่มีจำนวนถึง 25,000 คน เกิดขึ้นในปี ค.ศ.1872 ปัจจุบันนี้คาดการณ์ว่ามีนักแสวงบุญเดินทางมาที่นี่ปีละไม่ต่ำกว่าหนึ่งล้านคน

- การรักษาให้หายอย่างอัศจรรย์ได้เริ่มขึ้นภายในไม่กี่วันจากการประจักษ์ครั้งแรก และดำเนินต่อเนื่องมาตั้งแต่บัดนั้น และนี่ไม่ใช่จำกัดวงอยู่เฉพาะผู้ที่เชื่อเท่านั้น มีสิ่งหนึ่งที่สำคัญแบบที่ขาดไปไม่ได้ คือ "คำภาวนา" และบ่อยๆ เป็นคำภาวนาจากญาติๆของชาวคาทอลิกผู้มีความเชื่อ หรือโดยผู้อื่น

- ในบรรดาการรักษาที่มากมาย มีเพียงประมาณ 50 กรณี ที่หลังจากการไต่สวนอย่างรอบคอบตามกระบวนการทางกฎหมายของพระศาสนจักรได้ประกาศอย่างเป็นทางการโดยบรรดาพระสังฆราชว่าเป็นอัศจรรย์ นอกเหนือจากนี้ มีมากกว่า 4,000 กรณีที่วิทยาการทางแพทย์ไม่สามารถอธิบายได้โดยทางธรรมชาติ กรณีหนักๆ เช่น วัณโรค เนื้องอก มะเร็ง ตาบอด และหูหนวก ที่มีเป็นจำนวนมาก รวมถึงการป่วยทางจิตที่ได้รับการยืนยันหนักแน่นว่าได้รับการเยียวยาจากที่นี่ แต่อย่างหลังนี้ คือเรื่องการป่วยทางจิต เรานับแค่ 7% จากจำนวนคนไข้ทางจิตทั้งหมดเท่านั้นเอง

- มีอาสาสมัครทั้งชายและหญิง คอยช่วยบรรดาคนเจ็บไข้ได้ป่วยที่มาแสวงบุญที่นี่ ตลอดเวลาพวกเขาจะสวดลูกประคำเสียงดัง บางทีภาพที่น่าจับใจ คือขบวนแห่ศีลมหาสนิทประจำวันรอบสถานที่แสวงบุญ เมื่อจบรอบขบวนแห่แล้วทุกคนจะมารวมอยู่หน้าจัตุรัสแห่งลูกประคำที่อยู่ด้านหน้าบาสิลิกา ผู้เป็นประธานจะอวยพรทุกคนโดยเฉพาะบรรดาผู้ป่วยที่อยู่ด้านหน้าๆ ผู้นำขับร้องจะวิงวอนขอแทนคนเจ็บป่วยด้วยความศรัทธา และนักแสวงบุญนับพันนับหมื่นจะประสานเสียงขับร้องว่า "ข้าแต่พระเยซูเจ้า โอรสกษัตริย์ดาวิด โปรดทรงเมตตาข้าพเจ้าด้วยเทอญ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดให้ข้าพเจ้ามองเห็น ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดให้ข้าพเจ้าได้ยิน ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดให้ข้าพเจ้าเดินได้" แล้วมีการอวยพรศีลมหาสนิท ซึ่งเป็นภาพที่น่าประทับใจอย่างยิ่ง

อัศจรรย์ของแม่พระแห่งเมืองลูร์ด เป็นการปฏิเสธอย่างน่าพิศวงถึงความหลงผิดในยุควัตถุนิยมของเรา และในผู้ที่ไม่เชื่อถึงพระเจ้าในสมัยปัจจุบัน เป็นการนำให้พระศาสนจักรกล้าประกาศวันฉลองของตนเอง ว่าเป็นวันของ "การเยียวยา"

บทสำหรับรำพึง : "จงกลับใจใช้โทษบาป! จงกลับใจใช้โทษบาป! จงกลับใจใช้โทษบาป!" (Our Lady, to Bernadette)

(ถอดความโดย คุณพ่อ วิชา หิรัญญการ จากหนังสือ Saint Companions For Each Day ; เขียนโดย A.J.M. Mausolfe และ J.K. Mausolfe)

ฉลองนักบุญ วันที่๑๒ กุมภาพันธ์
นักบุญ บูออนฟิกลิโอ โมนัลโด
St. Buonfiglio Monaldo

ท่านเป็นหนึ่งในเจ็ดของชาวเมืองฟลอเรนซ์ที่เข้ากลุ่มสมาคมพระนางมารีย์ในช่วงเวลาที่เมืองตกอยู่ในสภาพเสื่อมโทรมทางศีลธรรม
พวกท่านได้รับแรงบันดาลใจจากภาพนิมิตในวันสมโภชการเสด็จสู่สวรรค์ของพระนางมารีย์จนทำให้เลือกดำเนินชีวิตวิเวกสันโดษและมุ่งการภาวนา

หลังจากใช้ชีวิตเคร่งครัดที่อาศรมฤษีบนภูเขา Senario เป็นเวลาเกือบ ๑๕ ปีพวกท่านก็ตั้งกลุ่มชื่อผู้รับใช้พระนางมารีย์หรือ Servites หกคนในกลุ่มบวชเป็นพระสงฆ์และก่อตั้งบ้านและศูนย์แพร่ธรรมต่างแดน บูออนฟิกลิโอดำรงตำแหน่งอัคราธิการคนแรกจาก ปี ๑๒๔๐-๑๒๕๖

ท่านเสียชวิตวันที่ ๑ มกราคมผู้ก่อตั้งทั้งเจ็ดของคณะ Servites ถูกประกาศเป็นนักบุญในปี ๑๘๘๗ โดยพระสันตะปาปาเลโอ ที่ ๑๓

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์
นักบุญแคทเธอรีน เดอริชชี
St. Catherine de Ricci

แคทเธอรีน เดอริชชี (ปี ๑๕๒๒-๙๐) เป็นซิสเตอร์คณะโดมินิกัน เธอมีชื่อเสียงในความเฉลียวฉลาดสุขภาพจิตดีและการเอาใจใส่ดูแลคนป่วย เธอเกิดในครอบครัวร่ำรวยของเมืองฟลอเรนซ์

แคทเธอรีนได้รับประสบการณ์ปีติศานต์ทุกสัปดาห์ เริ่มจากเวลาเที่ยงของวันพฤหัสจนถึงเวลาบ่าย ๔โมงของวันศุกร์ เป็นเวลานาน ๑๒ ปีที่เธอร่วมรับมหาทรมานกับพระเยซู เธอมีรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ด้วย

เธอได้การรับประกาศเป็นนักบุญปี ๑๗๔๖

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์
นักบุญวาเลนไทน์
St. Valentine

นักบุญวาเลนไทน์มีชื่อเป็นทางการว่านักบุญวาเลนไทน์แห่งโรม ท่านเป็นนักบุญชาวโรมันในศตวรรษที่๓ วันฉลองของท่านคือวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ อันถือกันว่าเป็นวันแห่งความรัก

แม้ชีวิตของท่านจะไม่มีบันทึกเป็นหลักฐานแจ้งชัด รวมทั้งเรื่องราวของท่านเกี่ยวข้องอย่างไรกับนักบุญองค์อื่นอีก ๒ องค์ที่มีชื่อเดียวกัน แต่นักวิชาการเห็นพ้องว่านักบุญวาเลนไทน์ถูกสังหารเป็นมรณสักขีและฝังไว้ที่ Via Flaminia ซึ่งอยู่ตอนเหนือของโรม

นักบุญวาเลนไทน์ได้รักษาดวงตาของลูกสาวผู้พิพากษาซึ่งจับกุมและจะตัดสินท่านฐานะนับถือศาสนาคริสต์ซึ่งมีผลทำให้ Asterius ผู้พิพากษากลับใจเขาทำลายรูปเคารพในบ้านทั้งหมด อดอาหารสามวันและเข้ารับศีลล้างบาปพร้อมกับสมาชิก ๔๔ คนของครอบครัว

นักบุญวาเลนไทน์ถูกจับอีกครั้งเพราะทำพิธีแต่งงานให้คู่บ่าวสาวคริสตชน ท่านถูดจักรพรรดิ Claudius สั่งประหารด้วยการทุบตีและตัดศีรษะ ก่อนถูกประหารมีเรื่องเล่าว่าท่านได้เขียนจดหมายถึงธิดาผู้พิพากษาที่ท่านรักษาให้หายตาบอด ในจดหมายลงท้ายว่า "จากวาเลนไทน์ของเธอ"

ความนิยมที่ทำให้วันวาเลนไทน์เป็นวันแห่งความรักเกิดขึ้นในยุคกลาง ซึ่งเชื่อกันว่านกจะพากันมาโบยบินเชื่อมสัมพันธ์รักหนุ่มสาวในกลางเดือนกุมภาพันธ์ วันนี้จึงเป็นวันแห่งความรักการอุทิศตนและความโรแมนติก

ภายหลัง นักโบราณคดีได้ขุดค้นหลุมศพใต้ดินที่โรม และพบวัดแห่งหนึ่งสร้างอุทิศแด่นักบุญวาเลนไทน์

ในค.ศ.๔๙๖ พระสันตะปาปา Gelasius ได้กำหนดให้วันฉลองการเป็นมรณสักขีของท่านตรงกับวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์

นักบุญวาเลนไทน์เป็นนักบุญอุปถัมภ์ของคู่บ่าวสาว คนเลี้ยงผึ้ง คู่รัก นักเดินทาง ภาพวาดของท่านมักมีนกและดอกกุหลาบอยู่ด้วยเสมอ

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๑๕ กุมภาพันธ์
นักบุญโคล้ด เดอ ลา คอลอมเบียร์
St. Claude de la Colombière

โคล้ด (ปี๑๖๔๑-๘๒) เป็นพ่อฟังแก้บาปของนักบุญมาร์กาเร็ต มารีย์ อาลาก็อก (Margaret Mary Alacoque วันฉลอง ๑๗ ตุลาคม) ซึ่งเป็นผู้ได้รับการเผยแสดงถึงพระหฤทัยศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซู

โคล้ดเกิดในตระกูลชาวฝรั่งเศสร่ำรวยใกล้เมืองลีออง ท่านเข้าคณะเยสุอิตในปี๑๖๕๘ ก่อนรับศีลบวชในปี๑๖๗๕ ท่านก็ได้แสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์โดดเด่นเรื่องการเทศน์ โคล้ดเรียกร้องให้ใช้ความศรัทธาต่อพระหฤทัย ซึ่งเน้นเรื่องความรักของพระเจ้าต่อทุกคน เป็นอาวุธทางชีวิตจิตต่อสู้กับลัทธิเจนสัน ซึ่งเป็นขบวนการใหญ่ที่รวมแก่นคำสอนของลัทธิคาลแวงและลูเธอรัน

ไม่นานหลังจากโคล้ดมาทำงานที่เมือง Paray-le-Monial ใน Brugundy ท่านก็ไปเยี่ยมอาราม Visitation และได้พบซิสเตอร์มาร์กาเร็ต มารี เธอบอกท่านถึงภาพนิมิต ทั้งสองจึงร่วมกันดำเนินการเพื่อให้ได้รับอนุญาตในการถวายเกียรติแด่พระหฤทัยศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซู

หลังจากนั้น โคล้ดถูกย้ายไปประเทศอังกฤษซึ่งขณะนั้นมีความเป็นโปรแตสแตนท์เข้มข้น ท่านถูกจับด้วยข้อหาปลุกปั่นให้คนทรยศต่อชาติ ขณะถูกคุมขังในคุก สุขภาพของท่านทรุดโทรมอย่างรวดเร็ว

กษัตริย์หลุยส์ ที่ ๑๔ ทรงขอให้ปล่อยตัวท่านคืนสู่ฝรั่งเศส ท่านเสียชีวิตในเมือง Paray วันที่ ๑๕กุมภาพันธ์ ๑๖๘๒

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๑๖ กุมภาพันธ์
นักบุญจูเลียนา พรหมจารีและมรณสักขี
St. Juliana

จูเลียนา (เสียชีวิตราว๓๐๕) เป็นมรณสักขีต้นศตวรรษที่ ๔ เธอเสียชีวิตที่เมือง Naples ในสมัยเบียดเบียนศาสนจักรโดยจักรพรรดิ Maximian

มีเรื่องเล่าว่าเธอได้โต้เถียงกับปีศาจที่พยายามหว่านล้อมให้เธอเชื่อฟังพ่อที่เป็นคนต่างศาสนาให้แต่งงานกับผู้ปกครองชาวโรมัน เธอไม่ยอม เธอถูกตัดศีรษะหลังจากพวกเขาพยายามสังหารเธอด้วยวิธีอื่นแต่ไม่สำเร็จ

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์
นักบุญทั้งเจ็ดผู้ก่อตั้งคณะผู้รับใช้พระแม่มารีย์
Seven Founders of the Order of Servites

พวกท่านทั้งเจ็ดคนเกิดในเมืองฟลอเรนซ์อิตาลีและใช้ชีวิตเป็นฤษีบนเขา Monte Senario พวกท่านศรัทธาเป็นพิเศษต่อพระนางมารีย์พรหมจารี

ในวันที่ ๑๓ เมษายน ปี ๑๒๔๐ พวกท่านได้รับนิมิตจากแม่พระ พระนางถือเสื้อชุดสีดำในมือ ข้างๆ มีเทวดาองค์หนึ่งคลี่ม้วนหนังสือ มีข้อความว่า "ผู้รับใช้ของพระนางมารีย์"

พระนางกล่าวกับพวกท่านว่า "จงตั้งคณะนักบวชใหม่และพวกท่านจะเป็นพยานถึงเราไปทั่วโลก ชื่อของพวกท่านคือผู้รับใช้ของพระนางมารีย์พวกท่านจงถือพระวินัยของนักบุญออกัสติน และเครื่องหมายพิเศษของพวกท่าน คือ สายจำพวกสีดำ เพื่อเป็นการระลึกถึงความทุกข์ทรมานของเรา"

พวกท่านดำเนินตามคำสั่งของพระนางร่วมกันเขียนพระวินัยตามคำสอนของนักบุญออกัสตินและธรรมนูญของคณะโดมินิกัน และสวมชุดนักบวชสีดำเหมือนคณะออกัสติเนียน พวกท่านดำเนินชีวิตแบบภราดาจาริกขอทาน

ในปี ๑๓๐๔ คณะแห่งผู้รับใช้ได้รับการรับรองจากสันตะสำนักทั้งเจ็ดท่านได้รับการประกาศเป็นนักบุญโดยพระสันตะปาปาเลโอ ที่ ๑๓ ในปี ๑๘๘๗

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๑๘ กุมภาพันธ์
บุญราศียอห์นแห่งฟีเอโซเล
Blessed John of Fiesole

ยอห์น ฟีเอโซเล (ปี๑๔๐๐-๕๕) เป็นที่รู้จักกันในชื่อภราดาเทวดา (Fra Angelico) ท่านเป็นองค์อุปถัมภ์ของศิลปิน

ยอห์นเกิดในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งใกล้เมืองฟีเอโซเล ท่านรักการวาดภาพตั้งแต่เด็กเมื่อท่านเข้าคณะนักบวชโดมินิกันในปี ๑๔๒๐ ท่านได้รับชื่อว่า ภราดาโจวานนี

ผลงานด้านศิลปะของท่านที่มีชื่อเสียง ได้แก่ภาพทูตสวรรค์แจ้งสาสน์แก่พระนางมารีย์ (Annunciation) การนำพระศพพระเยซูลงจากกางเขน (Descent from the Cross) และภาพเฟรสโกบนกำแพงห้องพักที่San Marco ในเมืองฟลอเร็นซ์

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์
นักบุญคอนราด แห่งปีอาเซนซา
St. Conrad of Piacenza

คอนราด (ปี๑๒๙๐-๑๓๕๑) เกิดในตระกูลร่ำรวยในปีอาเซนซาวันหนึ่ง ไฟที่ท่านจุดในทุ่งนาได้ลามเผาไร่ข้าวโพดของเพื่อนบ้านและลุกลามเป็นอัคคีภัยเผาทำลายบ้านเรือนจำนวนมาก ท่านต้องขายทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อจ่ายเงินชดเชย

หลังจากนั้น ท่านแจกจ่ายข้าวของที่หลงเหลือให้คนยากจน ภรรยาของท่านไปเป็นซิสเตอร์คณะนักบุญคลาราผู้ยากจน ส่วนท่านเป็นฤษีท่านดำเนินชีวิตบำเพ็ญพรตเคร่งครัด

ความศักดิ์สิทธิ์ของท่านดึงดูดคนจำนวนมากให้เดินทางมาหา ท่านใช้เวลาปีท้ายๆ ของชีวิตในถ้ำแห่งหนึ่งนอกเมือง Noto ซึ่งเป็นสถานที่ที่ท่านเสียชีวิตและถูกฝัง มีอัศจรรย์เกิดขึ้นมากมายที่สุสานของท่าน

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๐ กุมภาพันธ์
นักบุญฟรานซิสโก และยาชินทา มาร์โต
Saints Francisco and Jacinta Marto

ฟรานซิสโก (อายุ ๑๑ ปี) และยาชินทา (อายุ ๑๐ ปี) เป็นนักบุญมีอายุน้อยที่สุดที่ไม่ใช่มรณสักขี

ขณะที่สองพี่น้องกำลังเลี้ยงแกะร่วมกับลูซีอา ซานโต (Lucia Santo) ผู้เป็นญาติในทุ่งฟาติมา (Fatima) ประเทศโปรตุเกส แม่พระได้ปรากฏพระองค์แก่พวกเขา เหตุการณ์นี้เป็นที่รู้จักในปัจจุบันว่าการประจักษ์ของแม่พระแห่งฟาติมา

การประจักษ์ครั้งแรกในวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๑๙๑๗ แม่พระบอกเด็กทั้งสามให้สวดสายประคำและทำพลีกรรมเพื่อขอให้คนบาปกลับใจ เด็กทั้งสามกระทำตาม พวกเขาสวดสายประคำบ่อยๆ ยกอาหารเที่ยงของตัวเองให้ขอทานและอดอาหาร พวกเขาทำกิจพลีกรรมทุกวัน งดเว้นการดื่มน้ำแม้ในวันอากาศร้อน

เดือนตุลาคม ปี ๑๙๑๘ ฟรานซิสโกและยาชินทาป่วยหนักด้วยไข้หวัดสเปน แม่พระประจักษ์แก่ทั้งสองกล่าวว่าจะนำพวกเขาไปสวรรค์ในไม่ช้า

วันที่ ๑๔ เมษายน ๑๙๑๙ ฟรานซิสโกซึ่งนอนป่วยอยู่กับเตียงขอรับศีลมหาสนิทครั้งแรกวันต่อมาเขาก็เสียชีวิต ยาชินทาก็ป่วยหนักเป็นเวลานานเช่นกัน เธอถูกนำตัวไปโรงพยาบาลเมืองลิสบอนและรับการผ่าตัด แต่สุขภาพไม่ดีขึ้น เธอสิ้นใจวันที่ ๒๐ กุมภาพันธ์ ๑๙๒๐

พระสันตะปาปายอห์น ปอล ที่ ๒ ทรงประกาศตั้งฟรานซิสโกและยาชินทาเป็นบุญราศีวันที่ ๑๓พฤษภาคม ปี ๒๐๐๐ ในวาระครบ ๘๓ ปีของการประจักษ์ครั้งแรกของแม่พระแห่งฟาติมา

สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส ทรงสถาปนาฟรานซิสโก มาร์โต และยาชินทา มาร์โต 2 ใน 3 ของเด็กที่เห็นแม่พระประจักษ์ที่ฟาติมา เป็นนักบุญ และร่วมฉลอง 100 ปีที่แม่พระประจักษ์ที่ฟาติมา เมื่อวันที่13 พฤษภาคม 2017

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๑ กุมภาพันธ์
นักบุญเปโตร ดาเมียน
St.Peter Damian

เปโตร ดาเมียน (๑๐๐๗-๗๒) เป็นนักปฏิรูปคนสำคัญในด้านการปกครองของสันตะสำนัก ด้านกฎหมายพระศาสนจักร ชีวิตสงฆ์ นักบวชและอารามนักพรต

ท่านเกิดเมื่อปี ๑๐๐๗ ในครอบครัวยากจนที่เมือง Ravenna เมื่ออายุได้ ๒๘ ปีท่านสมัครเข้าอารามเบเนดิกตินที่ Fonte Avellana ซึ่งถือเคร่งในการทรมานตน อดอาหาร ตื่นเฝ้าและศึกษาพระคัมภีร์

ในปี ๑๐๔๓ ท่านได้รับเลือกเป็นอธิการอาราม ท่านเป็นปากเสียงในการวิพากษ์วิจารณ์สังฆราชและนักพรตที่ประพฤติผิดในเรื่องต่างๆ ท่านประณามการซื้อขายตำแหน่งและการแต่งงานของสมณะ ท่านเรียกร้องให้มีการปฏิรูปสันตะสำนัก

ในปี ๑๐๕๗ ท่านรับอภิเษกเป็นสังฆราชของ Ostia และต่อมาได้เป็นพระคาร์ดินัล ท่านเร่งกิจการเพื่อการฟื้นฟูปฏิรูปและปฏิบัติภารกิจการเป็นทูตของสันตะปาปา แต่ถึงท่านจะทำงานหนักและมีตำแหน่งสูงเพียงไร ท่านยังคงรักษาความเป็นนักพรตของท่านไว้เสมอ หลังเกษียณ ท่านขอกลับไปอยู่ในอารามเดิมของท่านที่ Fonte Avellana

ท่านเสียชีวิตในวันที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๑๐๗๒ พระสันตะปาปาเลโอ ที่ ๑๒ ประกาศตั้งท่านเป็นนักปราชญ์ของพระศาสนจักร

CR. : Sinapis

วันที่ ๒๒ กุมภาพันธ์
ฉลองธรรมาสน์ของนักบุญเปโตร
Chair of St.Peter

วันนี้นอกจากคริสตชนจะระลึกถึงชัยชนะของหรรษทานของพระคริสต์ในหัวใจและวิญญาณของเปโตรแล้ว ยังเป็นวันฉลองสถานภาพผู้อภิบาลและผู้สอนลำดับแรกของพระศาสนจักร ธรรมาสน์หรือบัลลังก์เป็นสัญลักษณ์แห่งอำนาจในการสอนของสันตะปาปา ซึ่งสืบทอดแก่สังฆราชทุกคนที่ได้รับตำแหน่ง

เปโตร (เสียชีวิตราวปี ๖๔) เป็นศิษย์เอกของพระเยซู ท่านเป็นสันตะปาปาคนแรก งานอภิบาลในฐานะผู้นำของท่านที่บอกเล่าในภาคแรกของหนังสือกิจการอัครสาวก เป็นต้นแบบและบรรทัดฐานของผู้อภิบาลภายหลังท่าน ท่านเป็นพยานถึงความเชื่อ ดูแลรักษาพระศาสนจักรท้องถิ่นและส่งผ่านความเชื่อ

ท่านให้ความช่วยเหลือและกำลังใจแก่เพื่อนสังฆราชในพันธกิจประกาศข่าวดีและปกป้องความเชื่อท่านพูดในนามของสังฆราชทุกคนเมื่อมีสถานการณ์จำเป็น และประกาศข้อความเชื่อของพระศาสนจักร

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๓ กุมภาพันธ์
นักบุญโปลีคาร์ป สังฆราชและมรณสักขี
St.Polycarp, Bishop and Martyr

โปลีคาร์ป (ประมาณปี๖๙-๑๕๕) เป็นศิษย์ของนักบุญยอห์น ผู้นิพนธ์พระวรสาร ท่านเป็นสังฆราชของเมือง Smyrna (ปัจจุบันคือตุรกี) และเป็นผู้นำคริสตชนคนสำคัญที่สุดคนหนึ่งของเอเชียไมเนอร์ในครึ่งแรกของศตวรรษที่สอง

ท่านต่อสู้เพื่อข้อความเชื่อที่ถูกต้องกับพวก Marcionism ซึ่งปฏิเสธพระธรรมเก่าและพวก Gnosticism ซึ่งปฏิเสธสภาวะมนุษย์ของพระคริสต์และความสำคัญของพระองค์ในการเผยแสดงของพระเจ้า

โปลีคาร์ปเดินทางไปโรมตามคำเชิญของพระสันตะปาปา Anicetus เพื่อยุติข้อถกเถียงกำหนดวันฉลองปัสกา เมื่อเดินทางกลับ ท่านถูกจับกุมและไต่สวน ท่านไม่ยอมปฏิเสธนับถือพระคริสต์จึงถูกเผาทั้งเป็น

คริสตชนท้องถิ่นเก็บเถ้ากระดูกของท่านไว้และเขียนบันทึกเล่าถึงความตายของท่าน ซึ่งเป็นครั้งแรกที่มีการเขียนบันทึกเหตุการณ์เช่นนี้การระลึกถึงการตายอย่างมรณสักขีของโปลีคาร์ปนี่เองที่เป็นธรรมเนียมของการฉลองวันตายของมรณสักขีโดยถือว่าเป็นวันที่พวกเขาเกิดในสวรรค์

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๔ กุมภาพันธ์
นักบุญวิคโตรินัส
St. Victorinus

เราไม่ทราบรายละเอียดมากนักถึงชีวิตและประวัติของนักบุญวิคโตรินัส แต่เราทราบว่าท่านสิ้นชีวิตในฐานะมรณสักขีพร้อมกับเพื่อนๆ ในปี ๒๘๔

ท่านเป็นชาวเมืองโครินธ์ประเทศกรีก ถูกขับไล่ไปอยู่ที่อียิปต์พร้อมกับเพื่อนๆ คริสตชนในช่วงเบียดเบียนศาสนาโดยจักรพรรดิ Numerian พวกท่านใช้ชีวิตอยู่ที่อียิปต์จนกระทั่งถูกผู้ว่าการเมืองชื่อ Sabinus จับกุมตัว ทรมานและประหารชีวิตที่ Diospolis

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๕ กุมภาพันธ์
บุญราศีมารีอา อเดโอดาตา ปิซานี

มารีอาเกิดในครอบครัวมีฐานะในเนเปิลอิตาลีปี ๑๘๐๖ พ่อของเธอเป็นคนติดเหล้าและถูกอัปเปหิเพราะเกี่ยวข้องกับการก่อขบถ ยายของมารีอาเป็นผู้เลี้ยงดูเธอ เมื่อยายเสียชีวิต มารีอาวัย ๑๐ ขวบถูกส่งไปอยู่โรงเรียนประจำจนกระทั่งเธออายุ ๑๗ ปี

เธอปฏิเสธคำขอแต่งงานจากชายหนุ่มหลายต่อหลายคน เพราะเธอรักการใช้ชีวิตเงียบๆ และสวดภาวนาเมื่อมารีอาอายุ ๒๑ ปีเธอก็เข้าอารามเบเนดิกตินและรับชื่อนักบวชว่าซิสเตอร์มารีอา อเดโอดาตา เธอถวายคำปฏิญาณในอีก ๒ ปีต่อมา

ในอาราม มารีอาทำงานตัดเย็บเสื้อผ้า ดูแลห้องซาคริสตีเป็นผู้เปิดปิดประตูเป็นครูและเป็นนวกจารย์เพื่อนๆ ซิสเตอร์และคนภายนอกอารามมากมายได้รับความช่วยเหลือจากจิตใจที่เมตตาของเธอ

เธอเขียนหนังสือหลายเล่ม เล่มที่มีชื่อเสียงที่สุดเป็นบันทึกข้อรำพึงส่วนตัวที่เธอเขียนในระหว่างปี๑๘๓๕-๑๘๔๓ ชื่อ “The mystical garden of the soul that loves Jesus and Mary” (สวนเร้นลับศักดิ์สิทธิ์ของวิญญาณที่รักพระเยซูและแม่พระ)

เธอเป็นอธิการิณีของอารามจากปี ๑๘๕๑-๑๘๕๓ แต่ต้องขอลาออกจากหน้าที่เพราะมีปัญหาโรคหัวใจ

วันที่๒๕ กุมภาพันธ์๑๘๕๕ มารีอาในวัย ๔๘ ปีและมีอาการป่วยหนัก พยายามไปที่วัดน้อยเพื่อร่วมมิสซา ซิสเตอร์พยาบาลช่วยกันห้ามก็ไม่เป็นผล หลังรับศีลมหาสนิท เธอถูกหามกลับห้องและสิ้นใจหลังจากนั้นไม่นาน

เธอรับประกาศเป็นบุญราศีโดยสันตะปาปายอห์น ปอล ที่ ๒ ในปี ๒๐๐๑

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๖ กุมภาพันธ์
นักบุญอเล็กซานเดอร์
St. Alexander

อเล็กซานเดอร์สืบทอดตำแหน่งสังฆราชต่อจากนักบุญ Achillas ในปี ๓๑๓

พันธกิจหลักส่วนใหญ่ของท่านเป็นการต่อสู้กับคำสอนผิดพลาดของอารีอุส (Arius) พระสงฆ์แห่งอเล็กซานเดรีย ซึ่งประกาศสอนว่าพระเยซูคริสต์ไม่ใช่พระเจ้าแท้จริงและพระองค์ถูกสร้าง ดังนั้น จึงมีช่วงเวลาหนึ่งที่พระองค์ไม่ได้ดำรงอยู่

อเล็กซานเดอร์ผ่อนปรนให้กับอาริอุส แต่เมื่อลัทธิของเขาเริ่มมีผู้ติดตามมากขึ้น ท่านจึงประกาศขับอาริอุสออกจากพระศาสนจักรในที่สุด คำประกาศนี้มีขึ้นในปี ๓๒๐

จดหมายของอเล็กซานเดอร์เรื่องคำสอนผิดของพวก Arian ยังตกทอดถึงเราและเก็บรักษาไว้เป็นเอกสารสำคัญของศาสนจักร
ท่านตายที่เมืองอเล็กซานเดรียสองปีหลังกลับจากสังคายนา Nicaea ปี ๓๒๕

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๗ กุมภาพันธ์
บุญราศีมารีอา คาริดัด บราเดอร์
Blessed Maria Caridad Brader

มารีอาเกิดเมื่อปี ๑๘๖๐ในครอบครัวศรัทธาในเมือง Kaltburn ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ท่านเป็นผู้มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด และมารดาซึ่งเป็นแม่หม้าย สนับสนุนให้ท่านได้รับการศึกษาที่ดีแม้ต้องยากลำบากในการส่งเสียก็ตาม

มารีอาเข้าอารามคณะฟรานซิสกันในปี ๑๘๘๐ ท่านถวายตัวในอีก ๒ ปีต่อมาและทำหน้าที่สอนหนังสือในโรงเรียนของอาราม

ปลายศตวรรษที่ ๑๙ ซิสเตอร์ในอารามนักพรตได้รับอนุญาตให้ทำงานเป็นมิสชันนารีได้มารีอาสมัครเป็นหนึ่งในซิสเตอร์ ๖ คนแรกที่ไปทำงานที่เอกวาดอร์ ท่านเป็นครูสอนหนังสือและคำสอน

ปี ๑๘๙๓ ท่านย้ายไปทำงานที่ประเทศโคลอมเบียและได้ก่อตั้งคณะนักบวช ชื่อ Congregation of the Franciscan Sisters of Mary Immaculate ท่านเป็นอธิการเจ้าคณะจนถึงปี ๑๙๑๙ และรับตำแหน่งอีกครั้งในช่วงปี ๑๙๒๘-๑๙๔๐

มารีอาสนับสนุนให้ซิสเตอร์ในคณะผสานการสวดภาวนากับการทำงานเข้าด้วยกัน คณะของท่านเน้นเรื่องคุณภาพการศึกษาของซิสเตอร์และนักเรียน

มารีอาเสียชีวิตในปี ๑๙๔๓ ในโคลอมเบีย สุสานของท่านเป็นสถานที่มีชื่อเสียงสำหรับนักจาริกแสวง
บุญ ท่านได้รับการประกาศเป็นบุญราศีโดยพระสันตะปาปายอห์น ปอล ที่ ๒ ในปี ๒๐๐๓

"งานภายนอกยิ่งหนัก ชีวิตภายในยิ่งต้องลึก"
บุญราศีมารีอาคาริดัด บราเดอร์

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๘ กุมภาพันธ์
บุญราศีวิลลานา เดบ็อตติ
Blessed Villana de'Botti

วิลลานาเกิดที่เมืองฟลอเร็นซ์ในปี ๑๓๓๒ เธอมีใจศรัทธาแต่เด็กเมื่ออายุ ๑๓ ปีเธอหนีออกจากบ้านเพื่อเข้าอารามแต่ถูกปฏิเสธ เธอต้องกลับมาบ้าน หลังจากนั้นไม่นาน ครอบครัวของวิลลานาก็ให้เธอแต่งงานกับ Rosso di Piero

การถูกปฏิเสธไม่รับเข้าอารามและชีวิตสมรสส่งผลต่อวิลลานา เธอกลายเป็นคนเกียจคร้านและสนใจแต่เรื่องทางโลกและการกินอยู่สุขสบายไปวันๆ วันหนึ่งขณะกำลังแต่งตัววิลลานาเห็นตัวเธอในกระจกเงาเป็นปีศาจ วิลลานาเข้าใจทันทีว่านี่คือสภาพของวิญญาณบาปของตัวเอง เธอกระชากฉีก
อาภรณ์ สวมใส่เสื้อผ้าสามัญ และวิ่งไปพบพระสงฆ์คณะโดมินิกันเพื่อขอความช่วยเหลือ

วิลลานาสมัครเป็นสมาชิกชั้น ๓ ของคณะโดมินิกัน เธอยังใส่ใจภาระหน้าที่ของชีวิตสมรส แต่ใช้เวลาว่างเพื่อสวดภาวนาและอ่านพระคัมภีร์และประวัติชีวิตนักบุญ

วิลลานาเกิดปีติศานต์เมื่อร่วมพิธีมิสซาเธอเห็นภาพนิมิตแม่พระและนักบุญ และได้รับพระพรทำนายทายทักเรื่องเหล่านี้ทำให้เธอตกเป็นเป้าหัวเราะเยาะของผู้คน แต่ที่สุด ศัตรูตัวฉกาจที่สุดของวิลลานาก็ประจักษ์และยอมรับว่าเธอเป็นนักบุญ

วิลลานาเสียชีวิตเมื่ออายุ ๓๐ ปีด้วยเหตุเจ็บป่วยตามธรรมชาติร่างของเธอถูกนำไปฝังในวัด Santa Maria Novella เมืองฟลอเร็นซ์ เธอถูกประกาศเป็นบุญราศีในปี ๑๘๒๔ โดยพระสันตะปาปาเลโอ ที่๑๒

CR. : Sinapis