ประวัตินักบุญอย่างย่อเดือนตุลาคม (วันที่1-15)
โพสต์แล้ว: ศุกร์ ต.ค. 01, 2021 10:37 pm
ฉลองนักบุญ วันที่ ๑ ตุลาคม
นักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซู
St. Thérèse of the Child Jesus
นักบุญเทเรซาเกิดเมื่อวันที่ ๒ มกราคม ๑๘๗๓ ในเมือง Alencon ประเทศฝรั่งเศส
บิดามารดาของเธอเป็นคาทอลิกใจศรัทธา (ภายหลัง ทั้งสองได้รับประกาศเป็น
"ผู้ควรเคารพ" โดยพระสันตะปาปายอห์นปอล ที่ ๒ และเป็นนักบุญโดย
พระสันตะปาปาฟรังซิส)
มารดาเสียชีวิตเมื่อเทเรซาอายุ๔ ขวบ บิดาและพวกพี่สาวช่วยกันอบรมเลี้ยงดูเธอ
ในวันคริสต์มาสปี ๑๘๘๖ เทเรซามีประสบการณ์เป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าอย่างแนบแน่น
ซึ่งเธอบรรยายว่าเป็น "การกลับใจอย่างสมบูรณ์" ต่อมา เมื่อเธอร่วมคณะจาริกแสวงบุญ
ไปโรม และได้เข้าเฝ้าพระสันตะปาปาเลโอ ที่ ๑๓ เธอทูลขอพระองค์อนุญาตให้เธอเข้า
อารามคาร์เมไลท์ได้แม้อายุเพียง ๑๕ ปี
เมื่อเทเรซาเข้าอยู่ในอารามคณะคาร์เมไลท์เธอพยายามดำเนินชีวิตศักดิ์สิทธิ์เธอทำ
ทุกอย่างด้วยความรักและไว้วางใจอย่างเด็กๆ ในพระเจ้า เธอต้องปรับตัวกับการดำเนิน
ชีวิตกลุ่มในอาราม เธอตัดสินใจกระทำทุกอย่างด้วยความรักโดยเฉพาะกับคนที่เธอไม่ชอบ
เธอทำสิ่งต่างๆ โดยไม่เลือกว่าจะเล็กน้อยหรือใหญ่โต กิจการเหล่านี้ช่วยให้เธอเข้าใจ
ลึกซึ้งยิ่งขึ้นต่อกระแสเรียกของเธอ
เธอเขียนในอัตชีวประวัติว่าเธอใฝ่ฝันอยากเป็นธรรมทูต เป็นอัครสาวกเป็นมรณสักขีแต่เธอ
เป็นเพียงชีลับคนหนึ่งในอารามเงียบสงัดในฝรั่งเศส แล้วความปรารถนานี้จะเป็นจริงได้อย่างไร?
"ความรักมอบกุญแจไขกระแสเรียกของฉัน ฉันเกิดความเข้าใจว่าพระศาสนจักรมีหัวใจและ
หัวใจนี้ลุกไหม้ด้วยความรัก ฉันรู้ว่าความรักผลักดันให้สมาชิกของพระศาสนจักรออกกระทำ
กิจการดีต่างๆ ถ้าความรักนี้มอดดับ อัครสาวกก็จะไม่ประกาศพระวรสารอีกต่อไป มรณสักขี
จะไม่หลั่งเลือดอีกต่อไป ฉันเข้าใจว่าความรักเป็นที่มาของกระแสเรียกทั้งหลายความรักเป็น
ทุกสิ่งทุกอย่างที่สวมกอดทุกแห่งแหล่งที่และทุกกาลเวลา ...กล่าวอีกอย่าง นั่นเป็นนิรันดร
ดังนั้นด้วยความเบิกบานจนสุดจะข่มกลั้น ฉันร้องออกมาว่า โอ้พระเยซูความรักของฉัน
กระแสเรียกของฉัน ในที่สุด ฉันพบแล้วกระแสเรียกของฉันคือความรัก"
เทเรซาถวายตัวเธอเป็นพลีบูชาแด่ความรักของพระเจ้าในวันที่ ๙ มิถุนายน ๑๘๙๕
ในวันฉลองพระตรีเอกภาพ แล้วปีต่อมา ในคืนระหว่างวันพฤหัสฯ ศักดิ์สิทธิ์ และศุกร์ศักดิ์สิทธิ์
เธอก็พบอาการแรกของวัณโรค ซึ่งเป็นความเจ็บป่วยที่จะนำไปสู่ความตายของเธอ
เทเรซาตระหนักว่าความเจ็บป่วยของเธอคือการเชื้อเชิญอย่างลึกลับของการเป็นเจ้าสาวของ
พระเจ้าและเธอยินดีต้อนรับความทุกข์ทรมานในฐานะเป็นคำตอบรับสำหรับการถวายตัว
ของเธอเมื่อปีก่อนเธอได้พบการทดสอบด้านความเชื่อ ซึ่งคงอยู่จนกระทั่งถึงวันที่เธอสิ้นใจ
คำพูดสุดท้ายของเธอคือ"พระเจ้าของลูก ลูกรักพระองค์"
ภายหลังการสิ้นใจด้วยวัยเพียง ๒๔ ปีของเธอ คริสตชนนับล้านได้รับแรงบันดาลใจจาก
"ทางสายน้อย" ในการแสดงความรักต่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ของเธอ มีอัศจรรย์เกิดขึ้น
มากมายจากผู้วอนขอ เธอเคยกล่าวไว้ว่า "ชีวิตในสวรรค์ของฉันจะถูกใช้เพื่อกระทำสิ่งดีๆ ในโลก"
ในปี ๑๙๙๗ อันเป็นวาระ ๑๐๐ ปีการเสียชีวิตของเธอ นักบุญเทเรซาได้รับประกาศเป็น
นักปราชญ์ของพระศาสนจักรโดยพระสันตะปาปายอห์น ปอล ที่ ๒ เธอเป็นสตรีคนที่สาม
ที่ได้รับประกาศเป็นนักปราชญ์ของพระศาสนจักร ต่อจากนักบุญแคทเธอรีนแห่งซีเอนา
และนักบุญเทเรซาแห่งอาวิลา
นักบุญเทเรซาเคยเขียนไว้ว่า "พระเจ้าไม่ได้มองการกระทำของเราว่ายิ่งใหญ่หรือต้อง
ประสบทุกข์ยากลำบากเพียงใด แต่ทรงมองที่ความรักของเราในการกระทำสิ่งนั้น"
CR. : Sinapis
✦ 1 ตุลาคม
ระลึกถึงนักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู
พรหมจารี และนักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร
(St Thérèse of the Child Jesus, Virgin & Doctor, memorial)
+++++
มารี ฟร็องซัวส์ เทแรส (Marie Francoise Thérèse) เกิดเมื่อวันที่ 2 มกราคม ค.ศ. 1873
เป็นลูกคนสุดท้องในจำนวนทั้งหมด 9 คน จากครอบครัวที่ศรัทธาแห่งอะลังซอง (Alencon)
ประเทศฝรั่งเศส ทั้งคุณพ่อ Louis และคุณแม่ Zelie Martin ของท่านนักบุญเคยคิดที่จะเจริญ
ชีวิตเป็นนักบวชมาก่อน แต่พระเจ้าทรงทดแทนให้ท่านทั้งสองโดยรับลูกๆของพวกท่าน
ถึง 5 คนให้ได้ไปเป็นนักบวช หนูน้อยเทเรซาตั้งแต่อายุ 9 ขวบเป็นต้นมาได้พยายามตาม
บรรดาพี่ๆของเธอไปที่อารามคณะคาร์เมไลท์ไม่สวมรองเท้าที่เมือง ลีซีเออซ์ (Lisieux)
ขณะที่เธอมีอายุได้ 14 ปี พระสังฆราชก็ยังพิจารณาเห็นว่าเธอยังเด็กไปที่จะเข้าอาราม
ดังนั้นในปีศักดิ์สิทธิ์เธอได้เดินทางไปที่กรุงโรม และได้ร้องขอเป็นการส่วนตัวต่อสมเด็จ
พระสันตะปาปาเลโอ ที่ 13 ให้อนุมัติแก่เธอเป็นพิเศษเพื่อจะได้เข้าอาราม ในที่สุด ท่านก็ได้
รับการต้อนรับให้เข้าอารามได้จาก Mother Prioress ในขณะที่อายุเพียง 15 ปีเท่านั้น
⋇⋆✦⋆⋇
ซิสเตอร์เทเรซา แห่งพระกุมารเยซู ซึ่งใครๆก็เรียกเธอด้วยชื่อนี้ ได้รับคำชื่นชมโดย
เห็นได้ชัดว่าเป็นผลิตผลแห่งพระหรรษทาน เธอได้ก้าวหน้าอย่างมั่นคงและรวดเร็วใน
เรื่องของความศักดิ์สิทธิ์ จนกระทั่งเมื่ออายุ 22 ปีก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นนวกจารย์ -
ความซื่อแบบเด็กๆ ความสุภาพที่ปรากฏออกมาภายนอก การเสียสละอุทิศตนอย่าง
สม่ำเสมอ และความรักต่อพระเจ้าอย่างไม่มีขอบเขต รวมถึงความไว้วางใจในพระองค์
โดยสิ้นเชิง สิ่งเหล่านี้คือคุณธรรมที่โดดเด่นในชีวิตของเธอ "ไม่มีใครจะวอนขอมากเกิน
ไปจากพระเจ้า ผู้ทรงฤทธานุภาพและทรงเมตตาสงสาร เขาจะได้รับจากพระองค์จริงๆ
ตามสัดส่วนของความไว้วางใจที่เขามีต่อพระองค์" แต่โดยผ่านทาง "หนทางเล็กๆ"
(Little Way) ของเธอ ในการกระทำหน้าที่เล็กๆน้อยๆในชีวิตประจำวันอย่างครบครันด้วย
ความรักต่อพระเจ้า ก็ได้กลายเป็นแบบอย่างและแรงบันดาลใจสำหรับคนธรรมดาอย่าง
มากมายนับไม่ถ้วน ซึ่งเธอได้เปิดเผยในหนังสืออัตชีวประวัติที่มีชื่อเสียงของเธอที่ชื่อว่า
"เรื่องเล่าของวิญญาณดวงหนึ่ง" (The Story of a Soul) ซึ่งเธอได้เขียนเพราะความนบนอบ
น่ารัก "อย่าทำตนให้เด่นในทุกสิ่ง อย่าบ่นว่า อย่าบอกว่าตนไม่สบาย จงแสดงความเป็นมิตร
อย่างพิเศษกับคนเหล่านั้นที่ใจจืดใจดำกับเรา จงให้คำตอบอย่างหลักแหลมด้วยรอยยิ้ม
พิมพ์ใจ" - เหล่านี้คือ สิ่งที่เธอปฏิบัติจริง
⋇⋆✦⋆⋇
ในช่วงระยะเวลาเก้าปีครึ่งในการใช้ชีวิตอยู่ในอารามเธอไม่ได้ทำตัวโดดเด่น
แต่กลับวางตัวเป็นธรรมชาติมากจนว่าเธอสามารถผ่านเวลานี้ไปโดยไม่เป็นที่สังเกต
สิ่งที่เธอตั้งใจทำเป็นพิเศษ คือเธอรู้สึกว่าจะต้องช่วยบรรดาพระสงฆ์และบรรดามิชชันนารี
ของพระศาสนจักร ดังนั้น เธอจึงสวดภาวนาและทำพลีกรรมเพื่อพวกเขา และหลังจากการ
ตายต่อตนเองทั้งร่างกายและจิตใจ (เธอเคยใฝ่ฝันจะเป็นมรณสักขีตั้งแต่วัยเด็ก)
เธอได้มอบถวายตนด้วยความอ่อนหวานและความอดทนขั้นวีรกรรม ให้เป็นเสมือนเชลย
ของความรักเปี่ยมเมตตาของพระเจ้า เธอได้สิ้นชีพเพราะวัณโรคเมื่อ
วันที่ 30 กันยายน ค.ศ.1897 เมื่อมีอายุ 24 ปี "มีเพียงสิ่งเดียวที่ต้องทำเมื่อเราอยู่ในโลก
ข้างล่างนี้ คือรักพระเยซูเจ้า และช่วยวิญญาณต่างๆ ให้รอด เพื่อพระองค์จะทรง
ได้รับความรักมากขึ้น"
⋇⋆✦⋆⋇
ได้รับแต่งตั้งเป็นบุญราศี ในปี ค.ศ. 1923 และได้รับการประกาศแต่งตั้งเป็นนักบุญ
เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม ปี ค.ศ.1925 โดยพระสันตะปาปาปีโอที่ 11 ชื่อของท่านนักบุญ
ที่ว่า "ดอกไม้น้อยๆ" (the Little Flower) กลายเป็นชื่อที่คนรู้จักกันอย่างกว้างขวาง
ท่านเป็นองค์อุปถัมภ์ของบรรดานักบิน ของประเทศรัสเซีย และพร้อมกับนักบุญฟรังซิสเซเวียร์
ของประเทศมิสซังทั้งหลาย และท่านยังได้รับการประกาศเป็น
นักปราชญ์แห่งพระศาสนจักรในปี ค.ศ.1997 โดย นักบุญยอห์น ปอล ที่ 2 พระสันตะปาปา
+++++
(ถอดความโดย คุณพ่อวิชา หิรัญญการ
จากหนังสือ Saint Companions For Each Day
เขียนโดย A.J.M. Mausolfe และ J.K. Mausolfe)
นักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซู
St. Thérèse of the Child Jesus
นักบุญเทเรซาเกิดเมื่อวันที่ ๒ มกราคม ๑๘๗๓ ในเมือง Alencon ประเทศฝรั่งเศส
บิดามารดาของเธอเป็นคาทอลิกใจศรัทธา (ภายหลัง ทั้งสองได้รับประกาศเป็น
"ผู้ควรเคารพ" โดยพระสันตะปาปายอห์นปอล ที่ ๒ และเป็นนักบุญโดย
พระสันตะปาปาฟรังซิส)
มารดาเสียชีวิตเมื่อเทเรซาอายุ๔ ขวบ บิดาและพวกพี่สาวช่วยกันอบรมเลี้ยงดูเธอ
ในวันคริสต์มาสปี ๑๘๘๖ เทเรซามีประสบการณ์เป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าอย่างแนบแน่น
ซึ่งเธอบรรยายว่าเป็น "การกลับใจอย่างสมบูรณ์" ต่อมา เมื่อเธอร่วมคณะจาริกแสวงบุญ
ไปโรม และได้เข้าเฝ้าพระสันตะปาปาเลโอ ที่ ๑๓ เธอทูลขอพระองค์อนุญาตให้เธอเข้า
อารามคาร์เมไลท์ได้แม้อายุเพียง ๑๕ ปี
เมื่อเทเรซาเข้าอยู่ในอารามคณะคาร์เมไลท์เธอพยายามดำเนินชีวิตศักดิ์สิทธิ์เธอทำ
ทุกอย่างด้วยความรักและไว้วางใจอย่างเด็กๆ ในพระเจ้า เธอต้องปรับตัวกับการดำเนิน
ชีวิตกลุ่มในอาราม เธอตัดสินใจกระทำทุกอย่างด้วยความรักโดยเฉพาะกับคนที่เธอไม่ชอบ
เธอทำสิ่งต่างๆ โดยไม่เลือกว่าจะเล็กน้อยหรือใหญ่โต กิจการเหล่านี้ช่วยให้เธอเข้าใจ
ลึกซึ้งยิ่งขึ้นต่อกระแสเรียกของเธอ
เธอเขียนในอัตชีวประวัติว่าเธอใฝ่ฝันอยากเป็นธรรมทูต เป็นอัครสาวกเป็นมรณสักขีแต่เธอ
เป็นเพียงชีลับคนหนึ่งในอารามเงียบสงัดในฝรั่งเศส แล้วความปรารถนานี้จะเป็นจริงได้อย่างไร?
"ความรักมอบกุญแจไขกระแสเรียกของฉัน ฉันเกิดความเข้าใจว่าพระศาสนจักรมีหัวใจและ
หัวใจนี้ลุกไหม้ด้วยความรัก ฉันรู้ว่าความรักผลักดันให้สมาชิกของพระศาสนจักรออกกระทำ
กิจการดีต่างๆ ถ้าความรักนี้มอดดับ อัครสาวกก็จะไม่ประกาศพระวรสารอีกต่อไป มรณสักขี
จะไม่หลั่งเลือดอีกต่อไป ฉันเข้าใจว่าความรักเป็นที่มาของกระแสเรียกทั้งหลายความรักเป็น
ทุกสิ่งทุกอย่างที่สวมกอดทุกแห่งแหล่งที่และทุกกาลเวลา ...กล่าวอีกอย่าง นั่นเป็นนิรันดร
ดังนั้นด้วยความเบิกบานจนสุดจะข่มกลั้น ฉันร้องออกมาว่า โอ้พระเยซูความรักของฉัน
กระแสเรียกของฉัน ในที่สุด ฉันพบแล้วกระแสเรียกของฉันคือความรัก"
เทเรซาถวายตัวเธอเป็นพลีบูชาแด่ความรักของพระเจ้าในวันที่ ๙ มิถุนายน ๑๘๙๕
ในวันฉลองพระตรีเอกภาพ แล้วปีต่อมา ในคืนระหว่างวันพฤหัสฯ ศักดิ์สิทธิ์ และศุกร์ศักดิ์สิทธิ์
เธอก็พบอาการแรกของวัณโรค ซึ่งเป็นความเจ็บป่วยที่จะนำไปสู่ความตายของเธอ
เทเรซาตระหนักว่าความเจ็บป่วยของเธอคือการเชื้อเชิญอย่างลึกลับของการเป็นเจ้าสาวของ
พระเจ้าและเธอยินดีต้อนรับความทุกข์ทรมานในฐานะเป็นคำตอบรับสำหรับการถวายตัว
ของเธอเมื่อปีก่อนเธอได้พบการทดสอบด้านความเชื่อ ซึ่งคงอยู่จนกระทั่งถึงวันที่เธอสิ้นใจ
คำพูดสุดท้ายของเธอคือ"พระเจ้าของลูก ลูกรักพระองค์"
ภายหลังการสิ้นใจด้วยวัยเพียง ๒๔ ปีของเธอ คริสตชนนับล้านได้รับแรงบันดาลใจจาก
"ทางสายน้อย" ในการแสดงความรักต่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ของเธอ มีอัศจรรย์เกิดขึ้น
มากมายจากผู้วอนขอ เธอเคยกล่าวไว้ว่า "ชีวิตในสวรรค์ของฉันจะถูกใช้เพื่อกระทำสิ่งดีๆ ในโลก"
ในปี ๑๙๙๗ อันเป็นวาระ ๑๐๐ ปีการเสียชีวิตของเธอ นักบุญเทเรซาได้รับประกาศเป็น
นักปราชญ์ของพระศาสนจักรโดยพระสันตะปาปายอห์น ปอล ที่ ๒ เธอเป็นสตรีคนที่สาม
ที่ได้รับประกาศเป็นนักปราชญ์ของพระศาสนจักร ต่อจากนักบุญแคทเธอรีนแห่งซีเอนา
และนักบุญเทเรซาแห่งอาวิลา
นักบุญเทเรซาเคยเขียนไว้ว่า "พระเจ้าไม่ได้มองการกระทำของเราว่ายิ่งใหญ่หรือต้อง
ประสบทุกข์ยากลำบากเพียงใด แต่ทรงมองที่ความรักของเราในการกระทำสิ่งนั้น"
CR. : Sinapis
✦ 1 ตุลาคม
ระลึกถึงนักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู
พรหมจารี และนักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร
(St Thérèse of the Child Jesus, Virgin & Doctor, memorial)
+++++
มารี ฟร็องซัวส์ เทแรส (Marie Francoise Thérèse) เกิดเมื่อวันที่ 2 มกราคม ค.ศ. 1873
เป็นลูกคนสุดท้องในจำนวนทั้งหมด 9 คน จากครอบครัวที่ศรัทธาแห่งอะลังซอง (Alencon)
ประเทศฝรั่งเศส ทั้งคุณพ่อ Louis และคุณแม่ Zelie Martin ของท่านนักบุญเคยคิดที่จะเจริญ
ชีวิตเป็นนักบวชมาก่อน แต่พระเจ้าทรงทดแทนให้ท่านทั้งสองโดยรับลูกๆของพวกท่าน
ถึง 5 คนให้ได้ไปเป็นนักบวช หนูน้อยเทเรซาตั้งแต่อายุ 9 ขวบเป็นต้นมาได้พยายามตาม
บรรดาพี่ๆของเธอไปที่อารามคณะคาร์เมไลท์ไม่สวมรองเท้าที่เมือง ลีซีเออซ์ (Lisieux)
ขณะที่เธอมีอายุได้ 14 ปี พระสังฆราชก็ยังพิจารณาเห็นว่าเธอยังเด็กไปที่จะเข้าอาราม
ดังนั้นในปีศักดิ์สิทธิ์เธอได้เดินทางไปที่กรุงโรม และได้ร้องขอเป็นการส่วนตัวต่อสมเด็จ
พระสันตะปาปาเลโอ ที่ 13 ให้อนุมัติแก่เธอเป็นพิเศษเพื่อจะได้เข้าอาราม ในที่สุด ท่านก็ได้
รับการต้อนรับให้เข้าอารามได้จาก Mother Prioress ในขณะที่อายุเพียง 15 ปีเท่านั้น
⋇⋆✦⋆⋇
ซิสเตอร์เทเรซา แห่งพระกุมารเยซู ซึ่งใครๆก็เรียกเธอด้วยชื่อนี้ ได้รับคำชื่นชมโดย
เห็นได้ชัดว่าเป็นผลิตผลแห่งพระหรรษทาน เธอได้ก้าวหน้าอย่างมั่นคงและรวดเร็วใน
เรื่องของความศักดิ์สิทธิ์ จนกระทั่งเมื่ออายุ 22 ปีก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นนวกจารย์ -
ความซื่อแบบเด็กๆ ความสุภาพที่ปรากฏออกมาภายนอก การเสียสละอุทิศตนอย่าง
สม่ำเสมอ และความรักต่อพระเจ้าอย่างไม่มีขอบเขต รวมถึงความไว้วางใจในพระองค์
โดยสิ้นเชิง สิ่งเหล่านี้คือคุณธรรมที่โดดเด่นในชีวิตของเธอ "ไม่มีใครจะวอนขอมากเกิน
ไปจากพระเจ้า ผู้ทรงฤทธานุภาพและทรงเมตตาสงสาร เขาจะได้รับจากพระองค์จริงๆ
ตามสัดส่วนของความไว้วางใจที่เขามีต่อพระองค์" แต่โดยผ่านทาง "หนทางเล็กๆ"
(Little Way) ของเธอ ในการกระทำหน้าที่เล็กๆน้อยๆในชีวิตประจำวันอย่างครบครันด้วย
ความรักต่อพระเจ้า ก็ได้กลายเป็นแบบอย่างและแรงบันดาลใจสำหรับคนธรรมดาอย่าง
มากมายนับไม่ถ้วน ซึ่งเธอได้เปิดเผยในหนังสืออัตชีวประวัติที่มีชื่อเสียงของเธอที่ชื่อว่า
"เรื่องเล่าของวิญญาณดวงหนึ่ง" (The Story of a Soul) ซึ่งเธอได้เขียนเพราะความนบนอบ
น่ารัก "อย่าทำตนให้เด่นในทุกสิ่ง อย่าบ่นว่า อย่าบอกว่าตนไม่สบาย จงแสดงความเป็นมิตร
อย่างพิเศษกับคนเหล่านั้นที่ใจจืดใจดำกับเรา จงให้คำตอบอย่างหลักแหลมด้วยรอยยิ้ม
พิมพ์ใจ" - เหล่านี้คือ สิ่งที่เธอปฏิบัติจริง
⋇⋆✦⋆⋇
ในช่วงระยะเวลาเก้าปีครึ่งในการใช้ชีวิตอยู่ในอารามเธอไม่ได้ทำตัวโดดเด่น
แต่กลับวางตัวเป็นธรรมชาติมากจนว่าเธอสามารถผ่านเวลานี้ไปโดยไม่เป็นที่สังเกต
สิ่งที่เธอตั้งใจทำเป็นพิเศษ คือเธอรู้สึกว่าจะต้องช่วยบรรดาพระสงฆ์และบรรดามิชชันนารี
ของพระศาสนจักร ดังนั้น เธอจึงสวดภาวนาและทำพลีกรรมเพื่อพวกเขา และหลังจากการ
ตายต่อตนเองทั้งร่างกายและจิตใจ (เธอเคยใฝ่ฝันจะเป็นมรณสักขีตั้งแต่วัยเด็ก)
เธอได้มอบถวายตนด้วยความอ่อนหวานและความอดทนขั้นวีรกรรม ให้เป็นเสมือนเชลย
ของความรักเปี่ยมเมตตาของพระเจ้า เธอได้สิ้นชีพเพราะวัณโรคเมื่อ
วันที่ 30 กันยายน ค.ศ.1897 เมื่อมีอายุ 24 ปี "มีเพียงสิ่งเดียวที่ต้องทำเมื่อเราอยู่ในโลก
ข้างล่างนี้ คือรักพระเยซูเจ้า และช่วยวิญญาณต่างๆ ให้รอด เพื่อพระองค์จะทรง
ได้รับความรักมากขึ้น"
⋇⋆✦⋆⋇
ได้รับแต่งตั้งเป็นบุญราศี ในปี ค.ศ. 1923 และได้รับการประกาศแต่งตั้งเป็นนักบุญ
เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม ปี ค.ศ.1925 โดยพระสันตะปาปาปีโอที่ 11 ชื่อของท่านนักบุญ
ที่ว่า "ดอกไม้น้อยๆ" (the Little Flower) กลายเป็นชื่อที่คนรู้จักกันอย่างกว้างขวาง
ท่านเป็นองค์อุปถัมภ์ของบรรดานักบิน ของประเทศรัสเซีย และพร้อมกับนักบุญฟรังซิสเซเวียร์
ของประเทศมิสซังทั้งหลาย และท่านยังได้รับการประกาศเป็น
นักปราชญ์แห่งพระศาสนจักรในปี ค.ศ.1997 โดย นักบุญยอห์น ปอล ที่ 2 พระสันตะปาปา
+++++
(ถอดความโดย คุณพ่อวิชา หิรัญญการ
จากหนังสือ Saint Companions For Each Day
เขียนโดย A.J.M. Mausolfe และ J.K. Mausolfe)