“สุนทรพจน์ของนายกรัฐมนตรีอิสราแอล เบนจามิน เนทันยาฮู”

[rosa-lee]

*สุนทรพจน์ของนายกรัฐมนตรีอิสราเอล เบนจามิน เนทันยาฮู*

* น่าอ่าน*

นายเนธานยาฮูกล่าวว่า:
เมื่อ 70 ปีที่แล้ว! ชาวยิวถูกพาไปฆ่าเหมือนแกะ.
60 ปีมาแล้ว!
ไม่มีประเทศ. ไม่มีกองทัพ

เจ็ดประเทศอาหรับประกาศสงครามกับรัฐยิวเล็ก ๆ เพียงไม่กี่ชั่วโมงหลังจากการก่อตั้งรัฐนี้!
เราเป็นชาวยิว 650,000 คนต่อต้านหลายล้านคนในโลกอาหรับ!

ไม่มี IDF ที่แข็งแกร่ง (กองกำลังป้องกันอิสราเอล).

ไม่มีกองทัพอากาศที่มีอำนาจที่จะช่วยเรา แต่มีเพียงชาวยิวที่กล้าหาญไม่มีที่ไป
ซีเรีย อิรัก จอร์แดน อียิปต์ ลิเบีย ซาอุดิอาระเบีย ทั้งหมดโจมตีพร้อมกัน
ประเทศที่สหประชาชาติให้เราคือทะเลทราย 65%

35 ปีมาแล้ว! เราสู้กับกองทัพที่มีอำนาจมากที่สุด 3 กองทัพในตะวันออกกลาง และเรากวาดล้าง
พวกเขาใน 6 วัน

เราต่อสู้กับกลุ่มประเทศอาหรับหลายกลุ่มซึ่งมีกองทัพสมัยใหม่และอาวุธของโซเวียตมากมาย
และเราเอาชนะพวกเขาเสมอ!

วันนี้เรามี:

รัฐ (ประเทศ)
กองทัพ
กองทัพอากาศที่ทรงพลัง
เศรษฐกิจที่ทันสมัยพร้อมการส่งออกมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์
อินเทล - ไมโครซอฟท์ - ไอบีเอ็มและบริษัทเทคโนโลยีชั้นสูงจำนวนมากพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่ทันสมัย
ในอิสราเอล
แพทย์ของเราได้รับรางวัลสำหรับการวิจัยทางการแพทย์.
เราทำให้ทะเลทรายบานสะพรั่ง และขายส้ม ดอกไม้และผักทั่วโลก

อิสราเอลได้ส่งดาวเทียมของตนไปยังอวกาศ!

ดาวเทียมสามดวงในเวลาเดียวกัน!
เราภูมิใจที่ได้อยู่ในอันดับเดียวกันกับ:
สหรัฐซึ่งมีประชากร 250 ล้านคน
รัสเซียซึ่งมีประชากร 200 ล้านคน
จีนซึ่งมีประชากร 1.3 พันล้านคน;
ชาวยุโรป - ฝรั่งเศส, บริเตนใหญ่, เยอรมนี - ที่มีประชากร 350 ล้านคน.
ประเทศเดียวในโลกที่ส่งวัตถุไปยังอวกาศ!

และบอกว่าเมื่อ 60 ปีก่อน
เราถูกชักนำ, อับอายและสิ้นหวังให้สังหาร!
เราได้สัมผัสกับซากปรักหักพังของการสูบบุหรี่ในยุโรป
เราได้ชนะสงครามของเราที่นี่ในอิสราเอลที่มีน้อยกว่าไม่มีอะไร

เราสร้าง "จักรวรรดิ" เล็ก ๆ ของเราจากไม่มีอะไร

ใครคือฮามาสที่ทำให้ฉันกลัว
ทำให้ฉันกลัว?
คุณทำให้ฉันหัวเราะ!
มีการฉลองปัศ คา;

อย่าลืมว่าปัสกาคืออะไร:
เรารอดพ้นจากฟาโรห์
เรารอดชีวิตจากพวกกรีก
เรารอดชีวิตจากพวกโรมัน
เรารอดจากการสอบสวนในสเปน
เรามีโปเกมอนในรัสเซีย
เรารอดชีวิตจากฮิตเลอร์
เรารอดชีวิตจากพวกเยอรมัน
เรารอดจากการสังหารหมู่
เรารอดชีวิตจากกองทัพของเจ็ดประเทศอาหรับ
เรารอดชีวิตจากซัดดัม.
เราจะรอดชีวิตจากศัตรูที่มีอยู่

คิดถึงช่วงเวลาใดในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ⚠

ลองคิดดูสิ สำหรับพวกเรา คนยิว
สภาพ การณ์ไม่เคยดีขึ้นเลย!
งั้นมาเผชิญหน้ากับโลกกันเถอะ

ให้เราจำไว้ว่า:
ทุกชาติ จักรวรรดิหรือวัฒนธรรม
ผู้ที่เคยพยายามทำลายเรา
ปัจจุบันไม่มีอีกแล้ว - ขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่!
อียิปต์?
บา บิ โลนหรือ?
ชาวกรีก?
อะเล็กซานเดอร์แห่งมา ซิ โด เนีย?
พวกโรมัน? (ทุกวันนี้ยังมีใครพูดลาตินอยู่ไหม? )
รัชกาลที่สาม?

แล้วดูเราสิ

ทาสแห่งอียิปต์
ชนชาติโมเซ
ชาติแห่งคัมภีร์ไบเบิล
เรายังอยู่ที่นี่

และภาษาฮีบรูยังคงเป็นภาษาราชการของรัฐอิสราเอลในปัจจุบัน:

ตั้งแต่สมัยคัมภีร์ไบเบิลจนถึงปัจจุบัน!
ชาวอาหรับยังไม่รู้
แต่พวกเขาจะเรียนรู้ว่ามีพระเจ้า.
ตราบใดที่เรายังรักษาเอกลักษณ์ของเรา เราก็คงอยู่ตลอดไป.

ดังนั้น ยกโทษให้เราด้วย ที่ไม่ต้องกังวล
ไม่ร้องไห้
ไม่ต้องกลัว.
ที่นี่อากาศดี.
พวกเขาคงจะดีขึ้นอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม:
อย่าเชื่อสื่อ
พวกเขาไม่ได้บอกคุณถึงสิ่งดี ๆ มากมายเกี่ยวกับอิสราเอล
การฉลองยังคงจัดขึ้นในอิสราเอล
ผู้คนยังคงมีชีวิตอยู่
ผู้คนออกมาเรื่อยๆ
ผู้คนยังคงเห็นเพื่อน ๆ.

บางคนอ้างว่ากำลังใจเราต่ำ
แล้วไง?

เพียงเพราะเราเสียใจกับการตายของเรา ในขณะที่ศัตรูของเราชื่นชมยินดี ในสงครามนองเลือด

นั่นคือเหตุผลที่ในที่สุดเราจะชนะ.

พระเจ้าแห่งอิสราเอลทรงสร้างสวรรค์และโลก
ผู้พิทักษ์แห่งอิสราเอลไม่เคยหลับไม่นอน! พระเจ้าของอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ

ส่งต่อสุนทรพจน์นี้ให้กับชุมชนทั้งหมด
และต่อผู้คนทั่วโลก.
พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของความแข็งแกร่งของเรา

แบ่งปันโพสต์นี้ให้กับครอบครัว เพื่อน และเพื่อนร่วมงานของคุณ
 𷰽𷐊
พระเจ้าอวยพรคุณ!
 򌐼򋠼򌐊
อธิษฐานเพื่อชาติอิสราเอล

[rosa-lee]

Thought of the Day
คนมีบุญ
เป็นคนมีบุญอย่างง่ายๆ


✤ ใครคือคนที่มีบุญมาก … ท่านเองก็อาจมีบุญมากได้ด้วยการฝีกฝน ✤

คนที่ทำทานมาก .. อาจไม่ใช่คนที่มีบุญมากเสมอไป
คนที่มีศีลมาก .. ก็อาจไม่ใช่คนที่มีบุญมาก
และคนที่ทำสมาธิมาก .. ก็อาจไม่ใช่คนที่มีบุญมากเช่นเดียวกัน

คนที่ทำทานมาก .. อาจเป็นเพียงคนที่รู้จักเสียสละมาก
แต่ถ้าในชีวิตประจำวันนั้น ยังเป็นคนที่ขี้หงุดหงิดขี้บ่น
รู้สึกว่ามีแต่เรื่องที่ไม่น่าพอใจ มีแต่เรื่องกวนใจมารบกวน
มีแต่สิ่งที่ไม่น่าพอใจมาให้ได้พบเห็น มีแต่ความทุกข์ใจ
… จะถือว่าเป็นคนมีบุญมากได้อย่างไร …

· • —– ٠ ✤ ٠ —– • ·

คนที่คิดว่ามีศีลมาก ทำสมาธิมาก .. ก็ไม่แตกต่างกันมากนักดอก
เพราะถ้าในชีวิตประจำวันนั้น ยังเป็นคนที่ขี้หงุดหงิดขี้บ่น
รู้สึกว่ามีแต่เรื่องที่ไม่น่าพอใจ มีแต่เรื่องกวนใจมารบกวน
มีแต่สิ่งที่ไม่น่าพอใจมาให้ได้พบเห็น มีแต่ความทุกข์ใจ
… จะถือว่าเป็นคนมีบุญมากได้อย่างไร …

คนที่มีบุญมาก คือคนที่สบายใจง่าย
อยู่ที่ไหน ในเวลาใด .. ก็สุขง่าย ทุกข์ยาก
มีแต่ความเบาจิตเบาใจ ปลอดโปร่งโล่งสบาย

.. ท่านล่ะ .. เป็นเช่นว่าหรือยัง ???

· • —– ٠ ✤ ٠ —– • ·

คนที่สามารถจ่ายค่าอาหารแพงๆในร้านดี ร้านดัง
แต่ยังปล่อยให้ตัวเองหงุดหงิด กับบริการ หรือ เรื่องอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจ
อาจเรียกได้ว่า เป็นคนมีสตางค์มาก .. แต่ยังไม่ใช่คนมีบุญมากจริงๆ

คนที่มีบุญมากจริงๆนั้น .. มักจะอยู่ง่ายกินง่าย ปรับตัวได้ง่าย
ไม่ค่อยถือสาอะไรมากมายให้เป็นทุกข์
อะไรที่เป็นทุกข์ .. ก็เพียงรู้ว่า เป็นทุกข์ แต่ไม่นำทุกข์มาแบก ..

คนที่มีบุญมากจริงๆ มักไม่ค่อยถือตัวถือตน
เข้าใจว่าสรรพสิ่งล้วนแต่เป็นสิ่งสมมุติ ไม่มีอะไรที่ยั่งยืนถาวร
มีเกิดแล้ว ตั้งอยู่ .. ในที่สุดก็ดับไป
มีความรู้สึกปล่อยวาง .. มากกว่าเอามาแบกทับถมตัวเอง
ให้เป็นภาระหนักตลอดเวลา ..

· • —– ٠ ✤ ٠ —– • ·

คนที่มีบุญมากจริงๆ มักไม่คิดว่าตนเองพิเศษอะไรกว่าใคร
ในทางตรงกันข้าม .. เขาจะรู้สึกขอบคุณ .. เวลาที่ใครทำอะไรให้
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็ก หรือเรื่องใหญ่ จนรู้สึกว่าตนเองเป็นคนโชคดี
แม้ถึงคราวที่ต้องประสบกับเหตุการณ์ใดๆที่ไม่ดี
ก็ยังเห็นเป็นบทเรียน หรือ ยังพอเห็นด้านดีได้อยู่
หรือ มักมองเห็นด้านบวกได้เสมอ ..

คนที่มีบุญมากจริงๆ ไม่จำเป็นต้องมีอะไรเพียบพร้อม หรือดีพร้อม
ถึงกระนั้น เขาก็ไม่รู้สึกต่ำกว่า หรือสูงกว่าใคร
ดีกว่าใคร หรือเลวกว่าใคร ฉลาดกว่าใคร หรือโง่กว่าใคร
เพราะเขาให้เกียรติความเป็นคนของทุกคน รวมทั้งตนเอง
จึงไม่นำตนเองไปเปรียบเทียบกับใคร หรือนำใครมาเปรียบเทียบกับตนเอง
ถึงกระนั้น เขาก็ยินดีรับฟังคำแนะนำจากผู้อื่น
โดยไม่หลงเป็นเหยื่อคำสรรเสริญ และคำนินทา

· • —– ٠ ✤ ٠ —– • ·

คนมีบุญมากจริงๆ มองไปที่ไหน เมื่อใด ได้ยินอะไร .. ก็สบายอก สบายใจ
เพราะเข้าใจความเป็นเช่นนั้นเองของทุกๆชีวิต
เห็นคนได้ดี ก็รู้ว่าเขาคงเคยทำสิ่งดีๆมาก่อน
เห็นคนลำบาก ที่พอช่วยเหลือได้ ก็ช่วยไปตามกำลัง
อะไรที่เกินกำลัง ก็ไม่ปล่อยให้ตนเองว้าวุ่น กังวล ทุกข์ร้อนใจไปกับสิ่งนั้น

ไม่ทำสิ่งที่ไม่ดี ละอายชั่ว กลัวบาป ทำสิ่งที่ดีๆ
หาเวลาทำจิตให้ผ่องใสด้วยการมีสติในการปฏิบัติธรรม โดยทำในที่ใดๆก็ได้
ไม่จำเป็นต้องไปทำที่วัด หรือ ที่สำนักปฏิบัติธรรมใดๆ ทำที่บ้านก็ได้ ทำได้ในทุกแห่ง
ด้วยความมีสติในปัจจุบันขณะ …

✤ พวกเราทุกคน สามารถฝึกฝนอบรมตนเองให้เป็นคนที่มีบุญมากดังกล่าวได้
เราต่างก็สามารถฝึกฝนตนเอง .. ให้เป็นคนมีบุญมากก่อนตายได้ทุกคน ✤

[rosa-lee]

ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่สนิทกันมาก เขามีฐานะค่อนข้างดี เวลาไปบ้านเพื่อนก็จะเห็นเหล้า
ราคาแพงโชว์อยู่ในตู้หลายขวด จานชามเนื้อดีก็วางเป็นชุดในตู้โชว์
.
เพื่อนผมคนนี้เป็นคนขยัน ทำงานหาเงินแทบจะไม่เคยไปไหน เวลาไปนั่งสังสรรค์กันก็จะบอกว่า
อยากจะไปกินที่ร้านนั้น อยากจะไปกินอาหารชนิดนี้ ต้องหาโอกาสดีๆไปกินให้ได้ แต่ติดตรง
ราคาอาหารค่อนข้างแพง คงต้องรอโอกาสพิเศษไปกินสักครั้ง
.
บางครั้งก็พูดถึงสถานที่เที่ยวที่เขาอยากไป ผมก็บอกให้หยุดงานสักอาทิตย์แล้วไปเที่ยวสิ
เขาบอกว่าไปหลายวันก็เสียดายเงิน ไว้จะพาครอบครัวไปพักผ่อนในวันพิเศษดีกว่า
.
จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมและเพื่อนๆรวมทั้งเขามาเจอกัน ก็เลยชวนกันไปนั่งกินที่ร้านอาหารอีสาน
แห่งหนึ่ง แต่นั่งกันไม่นาน ประมาณห้าโมงเย็นกว่าๆ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ซึ่งทุกคนก็ดื่ม
เพียงนิดหน่อย จากกันในสภาพปกติดีทุกอย่าง
.
ค่ำนั้น ภรรยาเขาโทรมาหาผมบอกว่าเพื่อนผมคนนี้เสียชีวิตแล้ว หลังจากแยกกับพวกผมแล้ว
กลับไปถึงบ้าน เขาก็นอนพักบนโซฟาหลับไป เมื่อภรรยาเขาไปปลุกให้กินข้าวมื้อเย็นก็ปรากฎว่า
เขาตายแล้ว เนื่องจากหัวใจล้มเหลวอย่างฉับพลัน
.
พวกผมไปงานศพของเขาและร่วมฌาปนกิจศพเขาเป็นที่เรียบร้อย ตอนอยู่ในงานศพผมยังคิดถึงเขา
ในเรื่องกินเรื่องเที่ยวที่เขาอยากกินและอยากไป แต่ก็ไม่มีโอกาสนั้นแล้วเพราะมัวแต่รอวันพิเศษ
.
หลังจากเสร็จงานศพ ผมก็ไม่ได้ไปบ้านเขาอีกเลย จนเมื่อสามปีที่ผ่านมา ผมผ่านไปทางบ้านเขา
ก็เลยแวะไปเยี่ยมภรรยาและลูกของเพื่อนผมคนนี้
.
พบว่าภรรยาเขามีสามีใหม่แล้ว เมื่อมองดูในตู้โชว์ก็เห็นว่าเหล้าราคาแพงไม่เหลือเลยสักขวด จานชาม
เนื้อดีก็เอาออกมาใช้หมดแล้ว บนหลังตู้โชว์มีรูปที่ภรรยากับสามีใหม่ไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆใส่กรอบ
ตั้งโชว์ไว้ ส่วนลูกๆของเขาไปอยู่กับพ่อแม่เขาที่ต่างจังหวัด
.
ของทุกอย่างที่เขาเคยรอวันพิเศษแล้วจะนำมาใช้นั้น บัดนี้สามีใหม่ของภรรยาได้นำมาใช้จนหมดสิ้น
เพราะวันพิเศษของสามีใหม่มาถึงแล้ว
.
เขามาอยู่ในบ้านของเพื่อนโดยไม่ต้องเสียเงินสร้าง กินเหล้าราคาแพงที่เคยเก็บไว้อย่างดี เอาจานเนื้อดี
ที่เก็บไว้ออกมาใส่กับแกล้มดีๆ ที่ใช้เงินที่เพื่อนทิ้งไว้ไปซื้อมากิน เมื่อเมาได้ที่ก็จูงเมียเพื่อนขึ้นห้องไปนอน
วันหยุดก็เอาเงินเพื่อนไปเที่ยว ในสถานที่ ที่เพื่อนผมเคยอยากไป แต่ไม่ได้ไป
.
ฉะนั้น จงอย่ารอวันพิเศษ เพราะวันพิเศษคือทุกวันที่คุณตื่นมาแล้วยังหายใจ ยังเดินได้ มีชีวิตอย่างปกติ
จงใช้โอกาสนี้ทำในสิ่งที่อยากทำ กินในสิ่งที่อยากกิน เที่ยวในสถานที่ที่อยากไป เพราะวันพิเศษได้
มาถึงแล้ว จงรีบใช้วันพิเศษนี้ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ใช้ เพราะความเจ็บความตายมาขวางกั้น
.
เพราะวันพิเศษของเรา คือทุกวันที่เรามีชีวิตอยู่ จำเป็นจะต้องใช้จ่ายในวันพิเศษนี้ไปตลอดชีวิต
เมื่อถึงคราวสิ้มลมหายใจเมื่อไร วิญญาณเราก็จะมีความสุข
.
เพราะอย่างน้อย เราก็ได้ใช้วันพิเศษนี้ไปแล้ว โดยไม่ต้องรอ
.
Ramet Tanawangsri

#ไปเที่ยวให้สุดหยุดเมื่อแก่

[rosa-lee]

โลกเปลี่ยนไป
แนวคิดของคนรุ่นพ่อกับรุ่นลูกก็ต่างกัน

อาจารย์มหาวิทยาลัยเซียวต้า ซึ่งมี อายุใกล้ 70 เขียนบทความ " ความละเหี่ยใจที่ไม่ควร
ให้รุ่นลูกได้เห็น " ดังนี้

เคยพักอยู่กับลูกสาวก็หลายหน.

ได้เห็นลูกๆมีกินมีใช้ ใช้ชีวิตไปตามกระแส,น่าอิจฉาอยู่,แต่ติดใจบางอย่างที่คิดไม่ออก..
พวกเขามีชีวิตที่เพียบพร้อม,แล้วคนแก่อย่างพวกเราใยยังต้องมาอดออมกินน้อยใช้น้อยอีกเล่า

เครื่องสำอางของเขามีไม่รู้ตั้งกี่ชนิด,ซื้อแล้วซื้ออีก,บางขวดเพิ่งเปิดก็ซื้อเพิ่มอีก,ไม่รู้ตั้งกี่กอง
,หลายอย่างยังไม่ หมดอายุ,ผลที่สุดก็ต้องทิ้งไป
เสื้อผ้าก็เช่นกัน,ตั้งแต่แต่งงานสร้างครอบครัวใหม่,ก็เริ่มไม่ใช้เสื้อผ้าเก่า, ใช้ของใหม่ทั้งหมด

ขนมนมเนยของกินเล่น,หลากหลายไปหมด,มาจากทุกทิศ,มีทั้งถุง,ทั้งขวด,ทั้งกล่อง,ลำพังอย่างเดียว
ก็แพงกว่าข้าวสารทั้งกระสอบ, แพงกว่าน้ำมันงาทั้งไห

แม้นมีของแทบทุกอย่างในตู้เย็น, แต่ก็ยังไปทานข้างนอกประจำ, เงินเดือนออกก็ไม่เหลือทุกเดือน
ของขวัญที่ซื้อมาฝากคนแก่, แค่นิดๆหน่อยๆ

คนแก่อย่างพวกเรากลับประหยัดสมถะ, ในใจคิดเพียงว่า
ลูกๆรุ่นต่อไปจะได้ใช้ไหม, จะเข้าใจไหม, จะซาบซึ้งไหม, มันเป็นช่องว่างระหว่างวัย, ยุคสมัยที่ต่างกัน

เมื่อการที่พวกเขามีกินมีใช้, ควรเก็บออมเป็นทุนสำรอง, เพื่อใช้ในยามชรา, ใช้ในเรื่องการศึกษา
ของบุตรหลาน, ใช้ในยามตกงาน, ใช้ในเรื่องภาระครอบครัว
คนรุ่นอย่างเราจะรู้ไหมหนอ, ของกินบางอย่างที่เราเห็นว่าแปลกหรือหายาก, พอซื้อไปฝากลูกหลาน
, เขาไม่ใส่ใจ, บางทีถูกลืม, หรือบ้างต้องทิ้งไปโดยที่เขาไม่คิดเสียดาย

ไปเถิด,ไปหาธรรมชาติเสพสุข, ช่วงชิงขณะที่ขาแข้งยังเดินไหว, ตั้งโปรแกรมเที่ยว ปล่อยใจให้สบาย
เชยชมทิวทัศน์ที่สวยงาม, ความไม่ประสีประสาของเขา, จำเป็นด้วยหรือที่เราต้องไปจ่ายแทน

เราควรสอนวิธีประหยัด, สอนเขามองสถานการณ์อนาคต, หรือเผื่อเหลือให้กับตนเองในยามตกอับ

เริ่มสตาร์ตได้แล้ว, เริ่มวิสัยทัศน์ความคิด, เปลี่ยนแปลงการดำเนินชีวิตของตัวเอง
, แสวงหาสติสัมปชัญญะแบบวัยของพวกเรา, มิเช่นนั้นหมดโอกาสแล้วจ้า

บทความนี้ แชร์ให้กับญาติและมิตร ร่วมกันอ่าน,ร่วมรู้สึก,ร่วมอุทาหรณ์

เสียงจากใจ ของกลุ่มคนแก่

สมาน แปล