รายงานการเข้าเงียบ ณ คณะภคินี กลาริส กาปูชิน อารามพระแม่แห่งความเมตตากรุณา

[ธิดาผู้รับใช้...]

4 กันยายน 2551
เรื่อง รายงานการเข้าเงียบ ณ คณะภคินี  กลาริส กาปูชิน อารามพระแม่แห่งความเมตตากรุณา อำเภอสามพรานจังหวัดนครปฐม ระหว่างวันที่ 18- 22 สิงหาคม 2551

เรียน คุณแม่อธิการ/ คุณพ่อจิตตาธิการ/ คุณพ่อ/ ซิสเตอร์/ บราเดอร์และพี่น้องที่รักยิ่งของลูก

เมื่อวันที่ 18-22 สิงหาคมที่ผ่านมา ลูกได้ไปเข้าเงียบ ที่คณะภคินี  กลาริส กาปูชิน อารามพระแม่แห่งความเมตตากรุณา อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม โดยมีคุณแม่อธิการเกียร่า ศรินทร เหตุพิทยฉายา
เป็นอธิการิณี วัตถุประสงค์ของลูกในการไปเข้าเงียบครั้งนี้ คือ การไปพิจารณาชีวิตที่ผ่านมาของตนเอง กระแสเรียก รวมทั้งสิ่งที่จะทำต่อไปในชีวิตของลูก การไปเข้าเงียบในครั้งนี้ มีบุคคลหลายท่านได้ขอคำภาวนาจากลูก ในระหว่างการเข้าเงียบนี้ด้วย
ประเด็นสำคัญในการเข้าเงียบครั้งนี้ คือ การรำพึงภาวนา สนทนากับพระผู้เป็นเจ้า ซึ่งเป็นสิ่งที่ลูกไม่เคยทำได้เลย แต่ด้วยการวอนขอการมองเห็น ได้ยิน และสัมผัสถึงพระองค์ ลูกได้เข้าใจแล้วว่าการรำพึง การสนทนากับพระผู้เป็นเจ้าเป็นเช่นไร  ในความคิดของลูก พระองค์ตรัสกับลูกอยู่เสมอ ขึ้นอยู่กับว่าลูกจะรับฟังพระองค์ อย่างไร ที่ไหน และเมื่อไหร่ สำหรับลูกพระองค์มิได้อยู่ในวัด ในตู้ศีลเสมอไป แต่พระองค์อยู่เคียงข้างลูกเสมอ ทางด้านกิจวัตรประจำวันและความเป็นอยู่ ลูกจะปฏิบัติกิจวัตรประจำวันในเวลาเดียวกันกับภคินีในคณะเสมอ โดยที่ลูกจะร่วมทำวัตรเช้า และมิสซาประจำวันกับซิสเตอร์ในคณะ จากนั้นจะรำพึงภาวนาและร่วมรับประทานอาหารเช้า จากนั้นเป็นการทำวัตรสาย และทำงานหรือรับการอบรมจากนวกาจารย์ของภคินี
เวลา 11.20 น. เป็นการทำวัตรเที่ยงและสวดสายประคำ จากนั้นเป็นอาหารเที่ยงและพักกลางวัน
เวลา 14.00 น. เป็นเวลาทำวัตรบ่ายและสวดลีตาเนีย จากนั้นเป็นการทำงาน และเรียนกับนวกาจารย์
ในช่วงบ่าย ซึ่งในเวลาทำงานและเรียนทั้งสองช่วง ลูกจะนั่งทำสายประคำ สลับกับการศึกษาข้อเขียนของนักบุญยอห์น แห่งไม้กางเขน นักบุญเทเรซา แห่งอาวีลา และนักบุญเทเราซาแห่งพระกุมารเยซู ซึ่งในบางบทลูกก็พอที่จะเข้าใจได้บ้าง ซึ่งลูกจะอ่านพร้อมกับถอดความเป็นภาษาของลูก และทำความเข้าใจกับบทความนั้นพอสมควร ตามฐานะแห่งสติปัญญาของลูก
เวลา 17.30 น. เป็นเวลาทำวัตรเย็น ซึ่งเป็นการทำวัตรสุดท้ายในแต่ละวันของลูก และเป็นการเฝ้าศีลร่วมกันกับภคินี ในการทำวัตรร่วมกับภคินีของลูก มีวัตรสาย เที่ยง และวัตรบ่ายที่ลูกไม่สามารถร่วมภาวนากับภคินีได้ ลูกก็จะนั่งรำพึงในใจและสวดตอบรับในบางบทที่ลูกพอที่จะสวดได้ เช่นบทสิริพึงมี หลังจากนั้นเป็นอาหารเย็นและหย่อนใจ ซึ่งหลังทานอาหารเย็นลูกจะออกมาสวดส่วนตัวและรำพึงที่ด้านหน้าของอาราม
เวลา 20.00 น. เป็นการสวดวัตรค่ำ ซึ่งลูกจะสวดเองในห้องพักของลูก หลังจากนั้นเป็นกิจวัตรส่วนตัวซึ่งลูกจะอ่านหนังสือ และเข้านอนในเวลา 21.30 น.
ในช่วงที่ลูกเข้าเงียบ ลูกก็พึงปฏิบัติตามนี้มาโดยตลอด ในการภาวนาแต่ละวันของลูก ลูกจะใช้เวลาส่วนหนึ่งสำหรับภาวนาเพื่อกระแสเรียกของลูก และสามเณรผู้ฝึกหัด สำหรับเพื่อนที่ดีของลูก และผู้มีพระคุณของลูก สุดท้ายสำหรับผู้ที่วอนขอพระพรของพระผู้เป็นเจ้า และผู้ที่ของคำภาวนาจากลูกด้วย ลูกอยู่ที่นี่ ลูกได้รับความรัก ความเมตตา จากคุณแม่อธิการ และซิสเตอร์ในคณะเป็นอย่างดี แต่เนื่องจากลูกต้องถือเงียบ และเป็นช่วงที่มีการอบรม ของภคินีที่ปฏิญาณตนครั้งแรกของคณะ ซึ่งทำให้ลูกมิได้พบกับคุณแม่อธิการมากนัก แต่ลูกก็สามารถสัมผัสได้ ถึงความรัก ความเมตตา ที่คุณแม่เกียร่า และซิสเตอร์ในคณะมอบให้ลูกตลอดเวลาที่อยู่ในอาราม และทุกช่วงเวลาในชีวิตของลูก สิ่งที่ลูกต้องทำในชีวิตของลูกต่อไปคือ ลูกจะเพิ่มพูนความศรัทธาในกระแสเรียกของลูก โดยลูกจะขอถือศีลบนแห่งความบริสุทธิ์ ยากจน และนบนอบ อย่างตั้งใจและเต็มที่ ลูกจะอุทิศตนในการภาวนาเพื่อผู้อื่นให้มากยิ่งขึ้น เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ลูกจะมอบและตอบแทนให้กับทุกคนได้
สุดท้ายนี้ลูกขอขอบพระคุณทุกท่านที่มีส่วนในการเข้าเงียบครั้งนี้ของลูก กราบขอขอบพระคุณ คุณแม่อธิการ และซิสเตอร์ในคณะกาปูชิน สามพราน เป็นอย่างสูง สำหรับที่พัก อาหาร ความรัก ความเมตตา และทุกคำภาวนาที่ภาวนาร่วมกันกับลูก ขอบพระคุณคุณแม่อธิการ คุณพ่อจิตตาธิการ คุณพ่อ ซิสเตอร์ บราเดอร์และพี่น้องที่รักยิ่งของลูก ที่รับฟังและอ่านรายงานนี้ เข้าใจในกระแสเรียกและสิ่งที่ลูกได้กระทำลงไป ลูกขอกราบขอบพระคุณอย่างสูง ขอฝากชีวิตของลูกไว้ในคำภาวนาของทุกท่านด้วย
เราจะเป็นหนึ่งเดียวกัน.....ในคำภาวนาเสมอ


   
      ด้วยความนบนอบอย่างสูง



ยอแซฟ ภัทร์นรินท์  สุขกมลทิพย์

[Viridian]

ขอบคุณที่แบ่งปันจ้า

แต่ดูจากตารางเวลาแล้ว เป็นตารางเวลาแบบเดียวกับที่ซิสเตอร์ใช้เลยใช่หรือเปล่า??

[ignatius]

ขอบคุณนะคะที่แบ่งปัน
จะขออ่านอีกหลายๆหน
น่าจะมีคำถามที่จะต้องถามแน่นอนจ๊ะ

[ธิดาผู้รับใช้...]

ยินดีจ้า มีรัยถามมาใด้เลยนะ

[Batholomew]

ขอบคุณที่แบ่งปันนะครับ

[Buddy]

ขอให้จำประสบการณ์ครั้งนี้ไว้นะคะ 

มีคุณพ่อท่านนึงบอกว่า  ถ้าใครถามว่า  เข้าเงียบครั้งนี้เป็นยังไง  ให้บอกเค้าไปว่า  อีก 3 เดือนค่อยมาถาม  ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลงในชีวิต  นั่นคือดี  แต่ถ้าชีวิตยังเหมือนเดิม  นั่นแสดงว่า  เข้าเงียบครั้งนั้นไม่ได้อะไร  (ต้องมาเข้าใหม่  อิ อิ)

แต่หลายครั้ง  ไม่ต้องรอถึง 3 เดือน  เราจะรู้เลยว่า  ชีวิตเราเปลี่ยน  เราเป็นคนใหม่  ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป  ความชื่นชมยินดี  ความรัก  และสันติสุขที่อยู่ในใจ  ได้เอ่อล้นออกมา  จนทำให้เราพูดเรื่องที่เราไปเข้าเงียบมาได้  เป็นเดือนเป็นปี  ไม่รู้เบื่อ  พูดง่ายๆ  เล่ากันสามวันแปดวันก็ไม่จบ  ...  ขนาดไปเพียงไม่กี่วันนี่แหละ  ไม่รู้เอาอะไรมาเล่าได้นักหนา ... ของแบบนี้  ไม่ลองไม่รู้จริงๆ    ถ้ามีโอกาส  อยากให้ทุกคนได้มาสัมผัส  มามีประสบการณ์การเข้าเงียบนะคะ  ถึงไม่มีโอกาส  ก็ขอให้สวดให้มีโอกาส  หรือพยายามหาโอกาสให้กับตัวเอง 

ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ  พระอวยพรนะคะ 

[ignatius]

การสวดลิตาเนียเป็นยังไงค่ะ หมายความว่าทำอย่างไร คิดอย่างไร
อืม...อีกอย่างย้อนไปอาทิตย์ที่แล้ว ที่น้องแบ่งปันในห้องคำสอนน่ะ
ขออีกทีได้มั้ย...ชอบมาเลย หัวข้อที่ว่า เราคิดอะไรได้จากเข้าเงียบครั้งนี้น่ะ
เป็นความคิดที่...ควรจะคิดได้กันอย่างนี้แหละ เราจึงจะมีความสุขอย่างแท้จริง 

[ธิดาผู้รับใช้...]

ตามที่ถามนะ เราใด้อะไรจากการเข้าเงียบนี้บ้าง ก่อนอื่นเลย ใด้รู้ว่าเรา สนทนากับพระเป็นเจ้าใด้ ผ่านทางการรำพึงภาวนา
-เราใด้รับรู้ว่าพระอยุ่ข้างเราเสมอ ไม่จำเป็นว่าพระองค์อยู่ในวัด ในตู้ศีล แต่พระองค์อยุ่ข้างเราเสมอ
-ใด้ฝึกการสวดภาวนาไปพร้อมกับซิสเตอร์งัย ร่วมมิสซาด้วย มีความสขมาก ใด้เฝ้าศีล ใด้ใช้เวลากับพระร่วมกัน มันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากเลย
-ใด้รู้ว่าพระรักเรามากแค่ใหน แม้ว่าเราจะผ่านอะไรร้ายๆมาตลอด ความผิดหวัง ความว่างเปล่า แต่พระองค์ก็ยังเป็นความหวัง
และเข้ามาเติมเต็มให้เราจนเป็นคนมาใด้ทุกวันนี้งัย
-ใด้รู้ถึงพระคุณของพระที่มีต่อเรา ไม่จำเป็นวาจะต้องขอนั่นขอนี่ ใด้นั่นใด้นี่ พระต้องให้ฉันยังงั้น ให้ฉันยังงี้ แล้วฉันถึงจะเชื่อ
แล้วถึงจะรักพระ แค่ทุกวันนี้ ที่ตื่นมาแล้วยังมีลมหายใจอยุ๋ ก็คือสิ่งที่ดีที่สุด ที่พระเป็นเจ้าให้คุณทุกวันแล้ว
ไม่จำเป้นว่าคุณต้องใด้บ้าน ใด้รถ ใด้แฟน ใด้งานเงินจากพระ แล้วจะถือว่าเปนสิ่งทพระประทาน แค่คุณตื่นมาแล้วยังมีลมหายใจ
ก็ต้องถือว่าเป็นปาฏิหารย์ ของปาฏิหารย์ ในแต่ละวัน ที่พระให้คุณแล้วแหละ เพราะถ้าในแต่ละวัน พระไม่ใด้ประทานลมหายใจในแตละวัน
ให้กับคุณ คุณจะใด้เจอปาฏิหารย์ต่างๆ ที่พระประทานให้คุณหลังจากนั้นมั้ย *ในแต่ละวัน จงยกถวายชีวิตของคุณให้กับพระ *
++ข้าแต่พระเป็นเจ้า ลูกขอยกถวาย ชีวิต และจิตวิญาณของลูก ใว้กับพระองค์ ของพระองค์โปรดรับใว้ และโปรดใช้ ชีวิต
และจิตวิญาณของลูก ตามน้ำพระทัยพระองค์เถิด พระเจ้าข้า ++ เมื่อคุณยกถวายชีวิต และจิตวิญาณของคุณ ใว้กับพระองค์แลว
ทุกสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นกับคุณในทุกเวลาของแต่ละวัน ให้คุณคิดว่ามันเกิดขึ้นจากพระ และขอบพระคุณพระองค์ สำหรับสิ่งที่เกิดขึน
แล้วคุณจะมีความสุขกับสิ่งเล็กๆ ที่พระประทานให้คุณ แล้วคุณจะรู้ว่า พระรักคุณมากแค่ใหน....
อ้อฝากหน่อย พระเป็นเจ้า ไม่ใด้ทรงมาเพื่อท้าทาย พระองค์ไม่ใด้ส่งพระบุตรของพระองคมาให้เราท้าทาย อย่าท้าทายว่าถ้าพระองคมีจริง พระองค์ให้ใด้จริง ถึงจะเชื่อ และรักพระองค์ คนไม่น้อยเข้ามาด้วยวิธีนี้ คิดใหม่ พระองค์ไม่ใด้มาเพื่อให้เราท้าทาย แต่เพื่อให้เราใด้วอนขอ
ให้เราใด้เชื่อ ใว้ใจ และรักในพระองค์ ขอให้เราใด้วอนขอ ให้เราใด้เชื่อ ใว้ใจ และรักในพระองค์ แล้วเราจะรู้ถึงความรักของพระ ที่ำพระมีต่อเรา ว่ามันมากมาย และมีค่าแค่ใหน....
                                ขอพระเปนเจ้า สร้างปาฏิหารย์เล็กๆ ในทุกคน ผมจะภาวนาเพื่อพวกคุณเสมอ ผมเอง

[Viridian]

การสวดลิตาเนียเป็นยังไงค่ะ

ก็คือการสวดบทเร้าวิงวอนนั่นเองค่ะ
แบบนี้ไงคะ http://www.bangsaenchurch.org/mary/litany.html

ขอพระเปนเจ้า สร้างปาฏิหารย์เล็กๆ ในทุกคน ผมจะภาวนาเพื่อพวกคุณเสมอ

อาแมน
ขอบคุณมากจ๊ะ

[ignatius]

ขอบคุณมากคะ ทั้งสองคนเลย อธิบายเข้าใจชัดเจนดี 

[reccanohono]

ขอบพระคุณที่แบ่งปันมากๆๆค่า 

[Like a Heaven]

เยี่ยมไปเลยครับ