โตขึ้นมาหน่อย ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า สายประคำเส้นที่ขาดไปแล้วนั้น โป๊ปเสกให้จริงๆเหรอเนี่ย คาทอลิกทั่วโลกล้านเจ็ดสิบเอ็ดแสน ถ้าทุกคนรุมไปให้โป๊ปเสกสายประคำ โป๊ปคงไม่ได้กินข้าวกินปลา สเต๊ก สลัด และอื่นๆ และคงไม่ได้นอนด้วย เพราะมัวแต่เสกสายประคำ แต่พอมาคิดอีกที โป๊ปอาจเสกเป็นหมู่ เสกพรื้ด สายประคำทุกเส้นบรรดามีที่กองอยู่ตรงหน้าได้รับการเสกกันถ้วนทั่ว ทำให้สายประคำนั้นศักดิ์สิทธิ์ น่าสัมผัส จับต้อง นำเอามาใช้สวด เกิดอุปาทานว่าสวดแล้วเห็นทางเข้าสวรรค์ปรากฏอยู่รำไร ส่องแสงระยิบระยับมะลังมะเลือง
แต่มาบัดนี้ ข้าพเจ้าเห็นแล้วว่าความศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายบรรดามีล้วนมาจากพระเจ้า องค์ความศักดิ์สิทธิ์สูงสุด แต่ทำไมคริสตชนทั้งหลายยังยึดติดกับมนุษย์
เราเห็นกันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันมิใช่หรือ คริสตชนบางคน เวลาไปเฝ้าโป๊ป โอ้โห ตัดชุดผ้าไหมอย่างดิบอย่างดี ปักดิ้นเงินดิ้นทอง ชายผ้านุ่งตีนขิดตีนจกเดินเส้นทองลายน้ำไหล งดงามตระการตา แต่เราไปวัด รับพระเยซูเจ้าในศีลมหาสนิท พระองค์เป็นพระเจ้า ใหญ่กว่าโป๊ปไม่รู้เท่าไรต่อเท่าไร กลับใส่ชุดงั้นๆ ผ่าข้าง แหวกหลัง วับๆแวมๆ เวลาจะเข้าไปสัมผัสโป๊ป โอ้โห ล้างมือด้วยน้ำสะอาดชะโลมน้ำหอมอย่างดี แต่รับพระเยซูเจ้า เอามือที่เพิ่งใช้แคะขี้มูกแล้วเอาไปปัดๆถูๆกับสีข้าง (หรือไม่ก็ลืมเช็ดมือนั้นเสียด้วยซ้ำ) มารับพระองค์ ถ้าสันตะสำนักอนุญาตให้เข้าพบโป๊ป อู๊ยยยย ดีใจปานถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง แจ๊กพ็อต สามเด้ง ตื่นแต่เช้าทำผม เซ็ทผม ไดร์ผม แต่งหน้าทาปาก บางคนไม่หลับไม่นอน กลัวตื่นไม่ทัน นั่งหลับผมตั้งๆอย่างนั้นแหละ เดี๋ยวตกรถ อดเจอโป๊ป แต่เวลามาวัด ได้เฝ้าพระเยซูเจ้า ได้รับพระองค์ในศีลมหาสนิท กลับมาแบบเสียไม่ได้ วัดจะเข้าแล้ว ยังนอนน้ำลายยืดดดเป็นทางอยู่เลย แล้วก็มาสายแบบจงใจ เวลาเจอโป๊ป อู๊ยยยย พูดจาฉาดฉาน ยิ้มแย้มแจ่มใส แต่เวลามาวัดร่วมมิสซา ตอบรับงั้นๆ ผะงาบๆริมฝีปาก เงิบๆงาบๆ
พูดให้ใกล้เข้ามาหน่อย เวลามีงานฉลองวัด ตอนเดินเข้าวัดมาถึงที่นั่งนะ บางคน (เน้นนะ ... บางคน) กราบพระเยซูเจ้าในตู้ศีลที่พนักม้านั่ง ก็กราบไปงั้นๆ แปะๆ แบๆ แต่เวลาพระสังฆราชเข้าวัด โอ้โห แทบจะทรุดตัวลงไปกราบ จูบรองเท้าท่าน เสียอย่างหนึ่ง เมืองไทยไม่มีน้ำหอมนารดาแบบที่สตรีคนนั้นใช้ชะโลมพระบาทพระเยซูเจ้า ไม่งั้นก็คงทำบ้าง แล้วเอาผมเช็ดให้รองเท้าท่านมันวับสะใจ หรือถ้าอยากทำจริง อาจใช้น้ำอบนางลอยแก้ขัดไปก่อนได้ เอาเถิด อย่างไรก็ตาม ก็ถือว่ากราบจนแทบจะทรุดลงไปกอดแข้งกอดขาให้สาใจ ถ้าพระสังฆราชเอาไม้เท้ามาโขกหัวป๊อกๆ อาจถือเป็นสิริมงคลไปโสตหนึ่ง หัวยิ่งโนหลายปูด ยิ่งเหมือนแสดงให้เห็นว่าตูข้าเข้าใกล้ประตูสวรรค์เข้าไปทุกที เป็นประกันว่าจะได้รับความรอดมากยิ่งขึ้น ทำให้สบายอกสบายใจ อะไรทำนองนี้
ที่เห็นชัดอีกอย่างก็คือ เวลาเสกสิ่งคล้ายศีล ทำไม้ทำไม บางคนต้องเพียรไปให้พระสังฆราชเสก หรือถ้าทำได้ ก็คงบินไปให้โป๊ปเสกถึงวาติกันกระมัง ไม่ว่าใครก็ล้วนแต่เสก+อวยพรในพระนามของพระเจ้าทั้งสิ้น เป็นพระเจ้าพระองค์เองที่ทรงอวยพรสิ่งคล้ายศีลนั้น ข้าพเจ้าเคยเห็น เวลาคนมารุมให้พระสังฆราชเสก คนเยอะใช่ไหม ท่านก็ไม่มีเวลานัก ก็เสกแบบทำเครื่องหมายกางเขนพรื้ดเดียว แต่เวลาไปหาบาทหลวงเป็นการส่วนตัว ท่านค่อยๆรับมาไว้ในมือ ค่อยๆสวด แล้วบรรจงทำเครื่องหมายกางเขนเหนือสิ่งคล้ายศีลนั้น เห็นแล้วสบายใจ อุ่นใจ สิ่งคล้ายศีลนั้นได้รับการอวยพรแล้วจริงๆจากพระเจ้าผ่านการทำหน้าที่ของศาสนบริกรของพระองค์ ถ้าเป็นสายประคำก็รู้สึกว่าน่าที่นำไปสวดในทันทีทันควัน หรือถ้าเป็นรูปพระก็อยากนำไปติดตั้งในที่ที่ควรจะเป็นโดยเร็ว เป็นต้น
เนื่องในโอกาสปีพระวาจาและปีนักบุญเปาโล ข้าพเจ้าใคร่จักฝากพระวาจาจากจดหมายนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ฉบับที่ 1 ดังนี้
"เพราะเมื่อคนหนึ่งกล่าวว่าข้าพเจ้าเป็นศิษย์ของเปาโลและอีกคนหนึ่งกล่าวว่า""ข้าพเจ้าเป็นศิษย์ของอปอลโล""ท่านทั้งหลายมิได้เป็นเพียงมนุษย์สามัญหรือ" อปอลโลคือผู้ใดเปาโลคือผู้ใดคือผู้รับใช้ซึ่งได้สอนพวกท่านให้เชื่อเราแต่ละคนได้รับใช้ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงกำหนดให้ ข้าพเจ้าปลูกอปอลโลรดน้ำแต่พระเจ้าทรงทำให้เติบโต เพราะฉะนั้นคนที่ปลูกและคนที่รดน้ำไม่สำคัญอะไรแต่พระเจ้าผู้ทรงโปรดให้เติบโตนั้นต่างหากที่สำคัญ"
ข้าพเจ้าเห็นว่าคริสตชนควรมองให้เห็นบุคคลศักดิ์สิทธิ์ที่แท้ว่าเบื้องหลังภาพปรากฏเบื้องหน้านั้น ใครกันแน่ที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างแท้จริง แล้วคริสตชนจะมีชีวิตที่มีความสุข ไม่หลงทาง
