Buddy เขียน:
เคยบอกไปแล้วครั้งนึงนะคะ เรื่องศีลศักดิ์สิทธิ์
และก็ขอบอกว่า วันนึงคุณจะกลับมาบ้านของคุณ ตอนนี้ไปเที่ยวให้สบายใจก่อนนะคะ
ช่ายคะ ยังไงสุดท้ายเราก็อยู่บ้านเดียวกัน
Buddy เขียน:
เราพบว่าบุคลิกของเราเป็นลูกแมวซุกซนจะเหมาะกับโปรฯมากกว่าคะ
อันนี้ไม่จริง ถ้าอยู่เพนตาคอสต์แล้วไม่กล้าเต้นนี่ ถือว่า ไม่ซนเลย .... อาจจะไม่เคยไปวัดคาทอลิกที่ไม่เรียบร้อยนะคะ หรืออาจไม่เคยเจอคาทอลิกที่ไม่เรียบร้อย รักอิสระ แต่ขอยืนยันว่า ศีลศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ให้เฉพาะกับคนที่เรียบร้อยนะคะ
คือไม่ได้หมายถึงเรื่องเต้นอ่ะค่า หมายถึง พวกระเบียบแบบแผน คือหนูมักจะเป็นตัวของตัวเอง บางครั้งก็ใส่แบบฉบับของตัวเอง สไตล์ของตัวเอง เช่นการนำนมัสการ หรือการแบ่งปัน ถ้ามีแบบแผนตายตัวแบบคาทอลิกหนูก็ไม่ไหว และบทบาทบางอย่างพระศาสนจักรก็ไม่ได้เปิดโอกาสให้ผู้หญิงทำ แต่ถ้าไม่มีระเบียบแบบแผนเลย จับฉ่าย อะไรก็ได้ แบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ
คาทอลิกเรียบร้อยเหมือนปลารักสงบ โปรฯปราดเปรียวเหมือนปลาอิสระ
คิดตรงข้ามเลย แปลกดี
คือเราจะรู้สึกว่า โปร ไม่อิสระ เป็นคาทอลิกจะรู้สึกเป็นตัวของตัวเอง อิสระ อยากมาวัดก็มา ไม่ต้องมีใครสั่ง อยากทำอะไรก็ได้ทำ อยากไปวัดไหนก็ได้ .... ก็คงคล้ายๆกับที่เวลาเค้าจะเข้าคณะนักบวช เค้าก็จะเลือกว่า อยู่ที่ไหนรู้สึก อิสระ เหมือนอยู่บ้านมากที่สุด
คำว่าอิสระในที่นี้คงจะเป็นคนละเรื่องกับที่พี่ส้มหมายถึงล่ะค่ะ คงหมายถึงเรื่องแบบแผนอีกแหละค่ะ ส่วนมากคาทอลิกจะกำหนดมาแล้วเป็นสูตร เช่น บทภาวนา ต้องท่องอะไรก่อน ต่อด้วยอะไร อันนู้นกี่จบอันนี้กี่จบ แต่ถ้าโปรฯนอกจากบทข้าแต่พระบิดาแล้ว ส่วนมากจะปล่อยให้ใช้คำพูดอิสระ
Gray Cat Mobster เขียน:
ถ้าแบบบุคลิกแบบเหมือนคุณปู่ พอจะไปสายไหนได้ครับ คาทอลิก ออร์โด๊อกซ์ โปรเตสแตนท์
จริงๆแล้วไม่ใช่เรื่องบุคลิกอย่างเดียว นอกจากเรื่องนี้แล้ว ยังมีปัจจัยด้านอื่นด้วย ที่จะเป็นตัวตัดสินว่าเราจะไปได้กับสายไหน
ยศิโยน:ผู้ยำเกรงพระเจ้า เขียน:
แต่อย่าเปลี่ยนกลับไปกลับมา คนอื่นๆจะมองว่าเป็นคนโลเล
ใช่นะอันนี้เจอมากับตัว โดนว่าอย่างนั้นจริงๆ
คือไม่ว่าคณะนิกายไหน ถ้ายืนเป็นต้องศึกษาให้ดีๆก่อนรับ ให้แน่ใจว่าอยู่ตรงนั้นเหมาะกับตัวเราที่สุด
หลังจากแน่ใจรับแล้วก็อยู่ตรงนั้นเลย ไม่มีเหตุจำเป็นจริงๆ ไม่ควรเปลี่ยนหรือย้ายอีก
ถ้ารับแล้วเปลี่ยนคนจะหาว่าโลเล ทำเป็นเล่น ไม่จริงจัง แต่ถ้ายังไม่รับก็สามารถร่อนไปลองศึกษาดูได้ทุกที่
แต่ถ้ากรณีนอนเป็น เราไม่ได้เลือกเองแต่ต้นอยู่แล้ว พ่อแม่คงไม่รู้ว่าลูกโตขึ้นมาจะไปได้กับแบบไหนยังไงก็ตามพ่อแม่ไปก่อน
แต่พอโตแล้ว พระเจ้าให้อิสระเราในการเลือก ก็ศึกษาและเลือกสักทางที่เหมาะกับตัวเราแล้วกัน ยังไงก็ลูกพระเจ้าเหมือนกัน
แต่ก็ต้องศึกษาดีๆเลือกครั้งเดียวแล้วไม่ควรเปลี่ยนอีก ถ้าไม่จำเป็น ไม่งั้นก็จะโดนมองว่าโลเลแน่นอน
เตือนไว้เป็นบทเรียนอย่างนึง กรณีเข้าโปรฯ เรารู้กันอยู่ว่าโปรฯมีหลายสาย เข้าไปครั้งแรกเจอที่เดียว ยังไม่เคยศึกษาที่อื่น
แนะนำว่าอย่างเพิ่งรับ จนว่าจะศึกษาทุกสายจนแน่ในสายที่เหมาะกับตัวเอง แล้วค่อยรับ แต่ถ้าเจอกรณีล๊อกคอ(เข้ามาแล้วต้องจับให้รับที่นี่)
ต้องกล้าปฏิเสธว่ายังไม่พร้อม บอกว่าขอเวลาศึกษาดูก่อน เพราะถ้ารับไปแล้วเกิดไปศึกษาเจอสายอื่นที่เหมาะกับเรามากกว่า จะลำบากในการย้าย
ยศิโยน:ผู้ยำเกรงพระเจ้า เขียน:
S.Paulvs De Bangkok เขียน:
พูดตรงๆนะรับไม่ได้ที่คุณยาย โบสถ์แองกลิกัน เต้นเพลงโย่วๆ แบบวัยรุ่น อายุก็มากแล้วสังขารก็ไม่ค่อยดีเกิดล้มขึ้นมาล่ะจะเป็นยังไงไม่ตายเลยหรอวัยแง้มฝาโรงน่าจะเตรียมตัวเตรียมใจมั่ง ไม้ใกล้ฝั่ง ยางใกล้แตก ยังอยากซ่าอยู่มันดูยังไงอยู่นะ
เค้าก็เต้น พอรู้สังขารของเขาน่า
น้องแตงค์เอง ไม่ได้เห็นกับตา อย่าพูดตัดสินเอง แบบนี้สิ
______________
พี่ว่าน้องเอง ก็ควรรู้ในสังขารตัวเอง
ว่าได้
สวมทับสภาพของพระคริสตเจ้าแล้ว
ขอให้สำรวมวาจากว่านี้นะ
นั่นจิ.. เค้าเต้นเค้าก็มีเหตุผลของเค้า ไม่ใช่อยู่ๆก็เต้น ให้เกียรติกันอย่าไปว่าเค้าเลย
เหมือนที่แตงชอบละตินไง แตงสัมผัสพระเจ้าผ่านละติน ยายแกก็สัมผัสพระเจ้าด้วยการเต้น
ล้วนเป็นของประทานจากพระเจ้า ที่ทรงให้แต่ละคนในแบบที่ไม่เหมือนกัน แต่รับใช้พระเจ้าองค์เดียวกัน
ถ้ายายแกเต้นไหวก็ขอบคุณพระเจ้า และปล่อยแกเถอะนะ ยินดีกะแกที่สามารถสัมผัสพระเจ้าได้ด้วยการเต้น
) โดยเปรียบเทียบเรื่องตรีเอกานุภาพกับเรื่องของคริสตชน (เป็นการตอกย้ำนิมิตอีกแล้ว)ตอนเสร็จพิธีผู้นำอธิษฐานปิดการนมัสการและอวยพรที่ประชุม กล่าวสาธุการพระบิดา พระบุตร พระวิญญาณฯ ใช้ท่ากางเขนอวยพรแบบพระสงฆ์คาทอลิก ตอนแรกเราไม่กล้าเดชะพระนามนะกลัวจะแปลก พอเห็นผู้นำใช้กางเขนอวยพรจบปั๊บ เราเดชะพระนามตามเลย หลังเลิกคุยกับอาจารย์ที่นั่นก็ดีมากๆ ประมาณว่าเราติดใจที่นั่นซะแร้วหละ 
ความรู้สึกคือใช่เลย นี่คือตัวเรา สไตล์นี้เลย 
หลายคนมองว่าเราติดพิธีกรรม ก็อาจจะใช่ แต่ก็มีเหตุผลอื่นด้วย... 
มาไง) ที่เห็นๆก็อดีตน้องเลี้ยง พ่อเค้าเป็นคาทอลิกแต่ไม่เข้มแข็ง เค้ารับศีลล้างบาปตั้งแต่เด็ก อยู่ม.6 เข้ามิสซาไม่ถึง 10 ครั้ง น้องเค้ามาเข้าโปรฯและสนิทกับเรามาก จนเราได้รับมอบหมายให้เป็นพี่เลี้ยง(เพราะภูมิหลังเหมือนกันมั้ง) สุดท้ายเค้ามีปัญหากับอนุชนและผู้นำที่โบสถ์จนไม่ยอมไปโบสถ์ เลยแนะนำให้กลับไปคาทอลิก และยินดีไปเป็นเพื่อนในครั้งแรกๆที่ยังไม่คุ้น อีกรายคือเพื่อนตอนมัธยม รายนี้เป็นโปรฯที่เมื่อก่อนแอนตี้คาทอลิกอย่างแรง ต่อมาล้มเหลวในการติดตามพระเจ้า(เข้าทางบาปเลยน่ะ) - -" โบสถ์ไม่ได้ไปเลย อ้างว่าไม่มีแถวนั้นโบสถ์ แต่ถ้าถามก็บอกว่ายังรักพระเจ้า แต่สิ่งที่ทำตรงกันข้าม วันนึงอยู่ๆเจอวิญญาณชั่วรังควาญ ต้องการโบสถ์ด่วน แถวนั้นมีแต่วัดคาทอลิก(วัดเก่าเราเองแหละ) เค้าก็โทรปรึกษาเรื่องจะเข้าคาทอลิก ยอมทุกอย่างแล้ว - - ก็เลยแนะนำไปเลย ไม่กล้าไปมิสซาคนเดียว ทำไรไม่เป็น พอดีตอนนั้นติดขัดนิดหน่อย เลยไปเป็นเพื่อนไม่ได้ ตอนนี้สมัครเรียนคำสอนเรียบร้อยละ แล้วก็อีกคนคือน้องใหม่ในบอร์ดนิวมานานี่แหละ BOYZ อยู่โบสถ์เดียวกันแต่คนละสาขา เมื่อก่อน..(เนื่อหาไม่เล่านะ เพราะหลายคนรู้จัก เดี๋ยวจะเป็นการเผาน้อง) ต่อมาน้องเค้าเล่าให้ฟังว่ามีประสบการณ์กับแม่พระ ตอนนี้ก็ไปวัดอัครเทวดาราฟาเอลละ
สามารถมาก 
พี่ว่าเหตุผลหลักของเราคืออันหลังนะ แต่พี่ก็ไม่เข้าใจคำว่า ที่ออกไปจากกรอบนึงเพื่อไปอยู่อีกกรอบเนี่ยเรียกอิสระ :huh: