หน้า 1 จากทั้งหมด 1

24. พระวาจาสุดท้าย

โพสต์แล้ว: ศุกร์ เม.ย. 10, 2009 2:49 am
โดย Holy
24. พระวาจาสุดท้าย

ดูเถิดเรากำลังขึ้นเขากัลวารีโอ ทางสายนี้แสนลำบาก จงนมัสการโลหิตของเราซึ่งไหลริน ยกถวายแด่พระบิดาเจ้าเพื่อความรอดของปวงมนุษย์

“ความรักประทาน องค์เป็น อาหาร แก่เหล่าสาวก อาหารนี้เป็นสารแท้ เป็นอาหารประทานชีวิต และให้ความช่วยเหลือค้ำชู”

“ความรักถ่อมตัวลงต่อหน้าสาวกเพื่อยกสาวกขึ้นสู่เกียรติสูง”

“ความรักประทานองค์หมดสิ้น ไม่หวงแหนส่วนใดไว้ ความรักย่อมถ่อมองค์เป็นยัญบูชาและมอบตัวด้วยความเร่าร้อนแก่ทุกคนที่มีความรัก โอ้ ศีลมหาสนิท เป็นความรักที่คลั่งไคล้ร้อนแรง”

“เพราะความรักอันนี้เอง ที่พาเราเข้าหาความตาย”

(ภาพที่ซ.โยเซฟาเห็น : พระภูษาชั้นนอกขาดวิ่นเปื้อนโลหิต บนพระพักตร์ปรากฏรอยถูกตบและถูกตีหลายแห่ง พระพักตร์มีรอยแผลฉีกขาดพระเนตรบวมเต่งและเปื้อนโลหิต)

รูปภาพ


เวลาแห่งการไถ่บาปมนุษย์มาถึงแล้ว เขาจะยกเราขึ้นเหนือพื้นดิน ให้ประชาชนด่าว่าประจานและเย้ยหยัน แต่การนี้จะเป็นความชื่นชมยินดีแก่คนเป็นอันมาก

ไม้กางเขน ซึ่งเป็นเครื่องทรมานชดเชยบาปบัดนี้กลายเป็นความสว่าง เป็นความสุขและเป็นที่เคารพสูงสุดจากคนทั่วไป

คนบาปจะมีชีวิตใหม่ในรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ จะได้รับการชำระล้าง หมดมลทินโทษ ทุกชนิด ด้วยโลหิต ของเรา

ในรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ วิญญาณบริสุทธิ์มีที่จะดื่มเพื่อดับกระหาย และรับไฟความรักร้อนแรง จะมีที่พำนักพักพิงและพึ่งพระบารมี

ฉะนั้นมนุษย์ได้พบพระผู้ไถ่ของตนแล้ว และวิญญาณผู้เลือกสรรก็พบตัวอย่างเพื่อเดินตาม

(ภาพที่ปรากฏต่อหน้าซ.โยเซฟาขณะนั้น : สภาพที่พระเยซูถูกตรึง พระเศียรสวมมงกุฎหนามอันใหญ่ทิ่มเข้าส่วนบนพระพักตร์ ตื้นบ้างลึกบ้างบางอันโผล่ออกมาแถบใกล้พระเนตรซ้ายซึ่งบวมเต่งแดงฉานด้วยโลหิตและผงคลีต่ำลงทางหน้า และเอนไปทางซ้าย พระวรกายมีรอยถูกตีทั่วไป พระโอษฐ์และริมพระโอษฐ์บิดเบี้ยว... เขาตอกตะปูตรึงพระองค์แล้วยังไม่สาใจ เหล่าร้ายยังแสดงความป่าเถื่อน ถอนพระมัสสุซึ่งโดยปรกติเป็นคงวามสง่าแก่พระพักตร์เป็นอย่างมาก พระเกศาซึ่งงดงามเป็นเสน่ห์แก่พระพักตร์มีโลหิตติดกรังเป็นหย่อมๆ และห้อยรุงรังตามพระพักตร์ด้วย)

รูปภาพ

พระเยซูเจ้าตรัสว่า

1-“พระบิดาเจ้าข้า โปรดยกโทษแก่เขาเหล่านั้น เพราะเขาไม่รู้ว่าเขาได้ทำอะไร”
เขาไม่รู้จักผู้ซึ่งเป็นชีวิตของเขาจึงได้กระทำทารุณต่อลูก ขอพระองค์โปรดแสดงพระเมตตาต่อเขามากๆ

รูปภาพ

2-“วันนี้แหละเจ้าจะอยู่กับเราในสวรรค์”
เพราะเจ้ามีความเชื่อในพระผู้ไถ่โลก ความผิดของเจ้าถูกชำระล้าง และเจ้าจะเข้าสู่นิรันดร

รูปภาพ

3-“สตรีเอ๋ย นั่นลูกของท่าน”
คุณแม่ คนเหล่านี้เป็นน้องของลูก ขอแม่โปรดรักเขา ช่วยคุ้มครองเขา เจ้าทั้งหลาย เราได้ประทานชีวิตให้แล้ว และจะไม่ปล่อยให้เป็นกำพร้า เราประทานมารดาของเราให้เป็นแม่ของเจ้า ซึ่งเจ้าจะขอพึ่งพาอาศัยได้ในกรณีจำเป็นทุกอย่าง


รูปภาพ

4-“โอ้พระบิดาของข้าพเจ้า เหตุไฉนจึงละทิ้งข้าพเจ้า ?”
ถูกแล้วแล้วนับแต่นี้ไป วิญญาณมีสิทธิ์กราบทูลพระเป็นเจ้าว่า “เหตุไฉนพระองค์ละทิ้งข้าพเจ้า?” ทั้งนี้เพราะว่าเมื่อการไถ่บาปสำเร็จแล้วมนุษย์กลับเป็นบุตรบุญธรรมของพระเป็นเจ้า เป็นน้องของพระบุตร และเป็นทายาทแห่งชีวิตนิรันดร

รูปภาพ

5-“เรากระหาย ! ”
ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้า ข้าพเจ้ากระหายสิริมงคลของพระองค์ และก็ถึงเวลาแล้ว....นับแต่นี้ไป บุคคลผู้ใดฟังวาจาของข้าพเจ้าก็จะทราบว่าพระบิดาเป็นผู้ใช้ข้าพเจ้าลงมาไถ่บาปเขา เขาจะร้องสดุดีสาธุการพระองค์ ข้าพเจ้ากระหายวิญญาณ, ได้เทโลหิตจนหยดสุดท้าย เพื่อระงับความกระหายนั้นแล้ว
จึงอาจพูดได้ว่า

รูปภาพ

6-“ทุกสิ่งสำเร็จบริบูรณ์แล้ว”
บัดนี้ข้อลึกลับแห่งความรักสำเร็จเสร็จสิ้นแล้วเพราะความรัก พระเป็นเจ้าได้มอบองค์พระบุตรแก่ความตาย เพื่อคืนชีวิตแก่มนุษย์ ข้าพเจ้ามาในโลกเพื่อกระทำตามน้ำพระทัยของพระองค์ พระบิดาเจ้าข้า น้ำพระทัยของพระองค์ได้รับการปฏิบัติครบถ้วนแล้ว


รูปภาพ

7-“ข้าพเจ้าขอมอบวิญญาณในพระหัตถ์ของพระองค์และมอบดวงจิตแด่พระองค์”
ด้วยเหตุนี้วิญญาณซึ่งกระทำตามพระทัย ของข้าพเจ้าอาจพูดได้เต็มปากว่า “ทุกสิ่งสำเร็จเรียบร้อย... ข้าแต่พระเป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า โปรดรับวิญญาณของข้าพเจ้า ซึ่งขอมอบไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์”

รูปภาพ

พระองค์ตรัสกับโยเซฟาต่อไปว่า “ได้ยินอะไรก็เขียนไว้เถิด เราต้องการให้คนอื่นได้ยิน ได้ฟัง ได้อ่าน เพื่อว่าผู้ใดกระหายจะได้ดื่ม ผู้ใดหิวโหยจะได้กินอิ่มหนำ”

1.00 น. เริ่มอาทิตย์ปัสกา พระนางพรหมจารี เสด็จมาโดยที่ดิฉันไม่ทันรู้ตัว ทรงรัศมีสวยงามยิ่งนัก รับสั่งกับดิฉันว่า

“ลูกของแม่ บุตรของแม่ซึ่งเป็นพระเป็นเจ้าของลูก ได้พ้นจากทุกข์ทรมานแล้ว พระองค์ทรงคืนชีพอย่างรุ่งโรจน์ นับแต่นี้ไปรอยแผลของพระองค์ จะเป็นธารแห่งพระหรรษทาน ซึ่งมนุษย์จะมาตักเอาได้อย่าง อุดมสมบูรณ์ไม่มีวันเหือดแห้งรอยแผลศักดิ์สิทธิ์จะเป็นที่พักปลอดภัยแก่คนยากไร้ ลูกจงนมัสการบาดแผลอันรุ่งโรจน์นั้นเถิด”

ตรัสแล้วพระนางก็หายวับไป.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Re: 24. พระวาจาสุดท้าย

โพสต์แล้ว: พุธ พ.ค. 06, 2009 7:02 pm
โดย YRNN
เมื่อผมมีความทุกข์ผมก้อได้คำปรอบโยนจากบทนี้...ขอบคุณพระเจ้า..อาเมน..
ความทุกข์ใจทุกข์กายของผมหาเทียบค่าได้ไม่