พระรูปแม่พระไม้และพระกุมารที่เมืองวอลซิงแฮม (Walsingham) ประเทศอังกฤษ ทำขึ้นในศตวรรษที่ 19 สมเด็จพระสันตะปาปาทรงถวายมงกุฎแด่พระรูปแม่พระนี้ในปี 1954 โอกาสการประกาศข้อความเชื่อเรื่องการรับเกียรติยกขึ้นสวรรค์ทั้งกายและวิญญาณของพระนางมารีย์
มีการแห่แม่พระตามประเพณีที่ประดับด้วยดอกไม้สัญลักษณ์เกี่ยวกับแม่พระ และมีอัครสังฆราชแห่งเวสต์มินสเตอร์เป็นผู้นำขบวนแห่
ดอกไม้ต่างๆ ที่ปรากฏอยู่ในงานคริสตศิลป์ นอกจากมีความงามและใช้ประดับได้อย่างกลมกลืนแล้ว ยังต้องมีความหมายเป็นการเฉพาะอีกด้วย ภาพวาดและพรมที่ใช้แขวนประดับผนังในสมัยกลางและในยุคฟื้นฟูศิลปะวิทยาการ มักมีการใช้ภาพดอกไม้เสริมความหมายของผลงานให้เด่นยิ่งขึ้น บางครั้งก็ใช้ภาพดอกไม้สื่อความหมายที่ต้องการเป็นพื้นหลัง ในกรณีของภาพวาดก็อาจเสริมด้วยภาพช่อดอกไม้ในแจกัน หรือไม่ก็เป็นภาพแม่พระหรือบุคคลอื่นถือดอกไม้อยู่ บ่อยครั้งอาภรณ์ที่สวมใส่ของบุคคลในภาพเป็นดอกไม้ ปักดิ้นเป็นลวดลายที่ละเอียดอ่อน และบางครั้งกรอบนอกปกหนังสือที่เขียนด้วยมือ ก็เป็นภาพดอกไม้ที่เป็นสัญลักษณ์ของหนังสือเล่มนั้น ความสำคัญของดอกไม้ที่ใช้ในงานศิลปะเหล่านี้ มีต้นกำเนิดจากงานที่ทำขึ้น เพื่อตกแต่งวัดหรือคฤหาสน์ส่วนบุคคล (ปัจจุบันงานศิลปะเหล่านี้ ส่วนใหญ่เก็บรักษาไว้ตามพิพิธภัณฑ์)
ช่อดอกไม้หรือพวงมาลัยที่ใช้ถวายเกียรติแด่พระนางมารีย์ สื่อความหมายถึงคุณธรรมของพระนางมารีย์ เช่น
ดอกลิลลี่ (Lily) สีขาว ส่งกลิ่นหอม เป็นสัญลักษณ์ถึงความบริสุทธิ์ ความสุภาพถ่อมตน ความนบนอบด้วยความรัก ที่พระนางมารีย์ทรงมีต่อพระประสงค์ของพระ
ดอกกลาดิโอลัส (Gladiolus ภาษาลาติน หมายถึงดาบ) เพราะมีใบเป็นรูปดาบ ซึ่งหมายถึง
)
แต่ถ้าเราสวดสายประคำเราก็เหมือนได้ถวายดอกไม้ที่สวยงามกว่าและไม่มีวันเหี่ยวเฉาให้กับพระนาง ดียิ่งกว่าดอกไม้เสียอีก
