เชิญชวนพี่ ๆ น้อง ๆ ร่วมทำบุญช่วยเหลือเด็กชาวไทยภูเขาที่แม่ปอน จ. เชียงใหม่ค่ะ
ขอเล่าประสบการณ์คร่าว ๆ ที่น่าประทับใจ หลังจากที่แม่ของ LL ได้ไปเยี่ยมและให้ความช่วยเหลือมา
หลังจากที่ได้สัมผัสแล้ว ก็ขอบอกได้เต็มปากเลยว่า ที่นี่เป็นแหล่งเพาะต้นกล้าของพระศาสนาจักรไทยจริง ๆ
ที่แม่ปอนนี้ มีชาวเขาเตรียมตัวรับศีลล้างบาปถึง3-4 หมื่นคนทีเดียว
ในศูนย์นี้ มีคุณพ่อชาญชัย คณะ เบธาราม ดูแลอยู่ ซึ่งคุณพ่อเองก็เป็นเด็กที่เติบโต
มากับมิชชั่นเนอรี่ที่ก่อตั้งศูนย์แห่งนี้ขึ้นมาเช่นกัน ที่นี่ มีเด็ก ๆ ในความดูแล กว่า 230 คน
และ เด็กโต ระดับอาชีวะ อีกหลายสิบคน แบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกคือเด็กที่มาจาก
หมู่บ้านไม่มีโรงเรียน เรียนชั้นประถม1-6 อยู่กินกับศูนย์ กลุ่มที่สองคือเด็กที่มาเรียนพระคัมภีร์
ภาษา และวัฒนธรรม ซึ่งมีทั้งเด็กกำพร้า เด็กที่ปู่ย่าตายายรับเลี้ยงมาจากพ่อแม่ คุณพ่อไป
เจอก็จะพามาที่ศูนย์แห่งนี้ ให้เรียนหนังสือ อมรมสั่งสอน เลี้ยงดู ซึ่งเด็ก ๆ ที่นี่ หลาย ๆ คนที่มี
กระแสเรียก ก็จะได้รับการสนับสนุนเข้าคณะ เข้าอารามต่าง ๆ มากมาย เราอาจรับรู้มาว่ามี
คุณพ่อและซิสเตอร์ชาวเขามากมายทำงานอยู่ในประเทศไทย ส่วนใหญ่ก็มาจากที่ศูนย์แห่งนี้นี่เอง
ค่ะ LLถึงได้บอกว่า ที่นี่เป็นแหล่งเพาะต้นกล้าของพระศาสนจักรไทยจริง ๆ
แม่ของLLเล่าว่า เด็ก ๆ ที่นี่น่ารักมาก พอตี 5 ปุ๊บ คุณพ่อจะตีระฆังปลุกเด็ก ๆ เด็ก ๆ ก็จะลุกขึ้นเก็บที่นอน อาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัวกันเอง จนเสร็จแล้วก็เข้าร่วมมิสซาเช้า เป็นภาษาปาเกอะญอ เด็ก ๆ ที่นี่ทำวัตรทุกวัดด้วย
พอเสร็จแล้ว เด็ก ๆ ก็จะช่วยกันทำความสะอาด ตัวเล็ก ๆ ก็จะเก็บใบไม้ เก็บเศษกระดาษ ตัวโตหน่อยก็ใช้ไม้กวาด ทำให้พื้นที่ในศูนย์สะอาดสะอ้านมาก ถ้ามีเศษขยะ 1 ชิ้น เด็ก ๆ ทุกคนต้องไปเก็บก้อนหิน(ก้อนเล็ก) คนละ 10 ก้อน ทำให้เด็ก ๆ รู้จักมีความรับผิดชอบ เห็นขยะปุ๊บ รีบเก็บทันที ถ้าวันไหนเป็นวันอาทิตย์ คุณพ่อก็จะนำเด็ก ๆ ขึ้นดอยไปเก็บเศษไม้แห้ง เพื่อมาทำฟื้นสำหรับทำอาหารสำหรับอาทิตย์ต่อ ๆ ไป
แม่LL เล่าว่า ตอนเด็ก ๆ กินข้าว เด็ก ๆ จะนั่งเป็นกลุ่ม กลุ่มละ 4 คน มีกับข้าวถ้วยเล็ก ๆ ถ้วยเดียว ส่วนใหญ่จะเป็นต้มผักกับไข่ เพราะ เนื้อสัตว์ราคาแพง จะมีบ้างก็พวกปลาที่คุณพ่อขุดบ่อเลี้ยงไว้ เด็ก ๆ จะได้แจกช้อนสังกะสีเป็นของตัวเอง พอนั่งกินข้าวก็หยิบช้อนใครช้อนมัน เด็กบางคนคงจะซน เก็บช้อนไม่ดี ด้ามช้อนจึงยู่เข้ามา เหลือที่จับนิดเดียว บางกลุ่ม แม่LLเห็นว่า เด็ก ๆ ใช้ช้อนเดียวกัน ตักวนกันคนละคำแล้วก็ส่งช้อนต่อให้อีกคน แม่LLก็ถามคุณพ่อว่าช้อนทำไมเหลืออันเดียว คุณพ่อก็บอกว่าคงมีใครทำช้อนหาย เลยต้องแบ่งกันใช้ คุณพ่อก็จะดัดนิสัยให้รู้จักรับผิดชอบของ ๆ ตัวเอง 1 อาทิตย์ พอครบอาทิตย์แล้ว ถึงจะไปขอช้อนอันใหม่จาก ซิสเตอร์ได้
อันนี้เล่าเพียงคร่าว ๆ นะคะ ถ้าได้ไปสัมผัสจริง ๆ จะรู้สึกมีความสุขมาก ๆ แม้จะอยู่อย่างอัตคัด แต่เด็ก ๆ ก็มีความสุขกันมาก เราเองไปที่นั่นก็มีความสุข มันเหมือนสวรรค์บนดิน แม่LLเล่าว่า ถามว่าใครอยากเป็นซิสเตอร์ เด็ก ๆ ก็ยกมือกันใหญ่ พอถามว่าใครอยากเป็นคุณพ่อ ก็มีหลายคนยกมือ พอถามว่าแล้วใครอยากเ)เนสังฆราช.... หุ หุ หุ ก็ยังมียกมือนะคะ
ศูนย์ที่นี่ค่อนข้างขาดทุนทรัพย์ เพราะต้องดูแลเด็กเป็นร้อย ๆ คน กินข้าวอาทิตย์ละกระสอบ คุณพ่อก็พยายามเลี้ยงไก่ เลี้ยงปลา ไว้เลี้ยงเด็ก ๆ แต่ ก็ไม่ค่อยพอพียง เพราะเด็ก ๆ ก็กำลังโต ต้องกินต้องใช้เยอะ อุปกรณ์การเรียน เครื่องใช้ต่าง ๆ ก็ยังมีความต้องการอยู่
ดังนั้น จึงอยากจะเชิญชวน พี่น้องชาวบอร์ด ใครอยากจะร่วมทำบุญบริจาค ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเงินอย่างเดียว เสื้อผ้าเก่า หนังสือ อุปกรณ์ต่าง ๆ ของเล่น ฯลฯ ก็สามารถร่วมบริจาคได้
ใครความประสงค์จะร่วมบริจาค สามารถติดต่อได้ที่
คุณพ่อ ชาญชัย chanshaiscj@hotmail.com
โทร. 053-275425 โทรสาร.053-272219
http://www.maeponcenter.com
หรือ จะติดต่อผ่านเวปก็ได้ LL จะรวบรวมส่งให้ค่ะ
