"ดีพะย่ะค่ะ" ยิ้มคลายเครียดค่ะ

[rosa-lee]

ไปอ่านเจอมาใน insideนธค. ขอเอามาแบ่งปัน.......
เรื่องดีพะย่ะค่ะ (นิทานเพื่อการมองโลกในแง่ดี)
....กาลครั้งหนึ่ง มีนครอยู่แห่งหนึ่ง และมีกษัตริย์ครองนคร กษัตริย์ทรงโปรดปราน
การท่องป่าล่าสัตว์เป็นอันมาก กษัตริย์ทรงมีมหาดเล็กคู่ใจเป็นที่ปรึกษาอยู่คนหนึ่ง
....วันหนึ่งได้เกิดกบฎขึ้นภายในพระนคร มีคนลุกฮือขึ้นจะโค่นอำนาจกษัตริย์
ซึ่งก็มีแววว่าจะชนะด้วย เมื่อกองทัพกบฎประชิดเมือง กษัตริย์ได้ปรึกษากับคนสนิท
เป็นการใหญ่ ซึ่งรวมไปถึงมหาดเล็กคู่ใจด้วย กษัตริย์ถามว่า
..".เจ้าคิดอย่างไรกับเรื่องนี้"
..".ดีพะย่ะค่ะ"
..."ดีอย่างไร"
..."สถานการณ์เวลานี้แม้จะดูไม่สู้ดีนัก แต่อย่างน้อยเราก็จะได้รู้ว่าใครบ้างที่จะจงรักภักดี
กับเรา ใครที่คิดจะแปรพรรคไปด้านโน้น ซึ่งหากเราปราบกบฎครานี้ลงได้ พระองค์ก็จะเหลือ
แต่ลูกน้องที่จงรักภักดี ทำให้ไม่ต้องกังวลพระทัยอีกต่อไปพะย่ะค่ะ"
..." อื่ม นั่นสินะ"
หลังจากนั้นกษัตริย์ก็มีกำลังใจเป็นอันมากและปราบกบฎลงสำเร็จ หลังจากนั้นไม่นาน
พอย่างเข้าหน้าฝน ฝนก็ตกหนักจนท่ามลามเข้าไปในพระนคร ทำให้การคมนาคมติดขัด
ไม่สามารถเดินทางออกนอกเมืองได้ กษัตริย์ที่ปกติจะออกป่าล่าสัตว์ก็เกิดอาการหงุดหงิด
กษัตริย์ก็ปรึกษามหาดเล็กคู่ใจอีกครั้ง
..." เจ้าคิดอย่างไรกับเรื่องนี้"
..."ดีพะย่ะค่ะ"
..." ดีอย่างไร"
..."ถึงแม้นตอนนี้เราไม่สามารถสัญจรไปไหนมาไหนได้ ก็ไม่เป็นไรเนื่องจากตอนนี้เป็น
หน้าฝน อย่างไรเสีย การไปท่องป่าก็ไม่สนุกเป็นแน่ และเป็นการดีเสียอีกพอน้ำลด
ชาวไร่ชาวนาจะได้เพาะแปลูก ผลผลิตก็งอกงาม และสามารถกักตุนเป็นเสบียงในยามจำเป็น"
..."อื่ม นั่นสินะ"
พอเสร็จสิ้นหน้าฝน และน้ำลดแล้ว กษัตริย์ก็ออกท่องป่าล่าสัตว์ ตามเดิม ซึ่งมหาดเล็กคู่ใจ
ก็ติดตามไปด้วย ขณะที่อยู่บนหลังม้า ปลอกพระขันธ์หรือมีดพกที่เหน็บเอวได้ทะลุ ทำให้
มีดหล่น เฉือนนิ้วก้อยเท้าของกษัตริย์ขาดต่อหน้าต่อตา กลายเป็นคนนิ้วด้วน กษัตริย์จึงถาม
มหาดเล็กคู่ใจเช่นเดิม..
..."เจ้าคิดอย่างไรกับเรื่องนี้"
..."ดีพะย่ะค่ะ"
..."ดีอย่างไรหา (ใส่อารมณ์สุดๆ โกรธมากๆ)
..."ยังไงก็ดีกว่าตายพะย่ะค่ะ"
กษัตริย์โกรธเลือดขึ้นหน้า สั่งทหารนำมหาดเล็กคู่ใจไปขังลืมในคุกขี้ไก่
และแล้ว10ปีผ่านไป กษัตริย์ได้ออกล่าสัตว์เหมือนเดิม คราวนี้เป็นโชคร้ายของกษัตริย์
ไปเจอกับเผ่ามนุษย์กินคน ซึ่งมีจำนวนมากกว่า ทหารที่ติดตามไปถูกจับต้มกินหมด
เหลือกษัตริย์คนเดียว เมื่อเผ่ากินคนเตรียมเอากษัตริย์ลงหม้อ ได้สังเกตุเห็นว่ากษัตริย์
ไม่มีนิ้วก้อยเท้า ตามความเชื่อของเผ่ากินคนถือว่าเป็นกาลกินี กินไปแล้วจะเกิดภัยพิบัติ
ใหญ่หลวงในเผ่า จึงปล่อยตัวไป กษัตริย์ดีใจมาก
....เมื่อกษัตริย์รอดตายกลับเมืองได้ จึงนึกคำพูดถึงเมื่อ10ปีก่อนมหาดเล็กคู่ใจ จึงสั่งปล่อย
ตัวมหาดเล็กและเล่าเรื่องที่รอดชีวิตมาได้ด้วยความดีใจ
..."อื่ม คำเจ้าเมื่อ10ปีก่อนเป็นความจริง ยังไงนิ้วก้อยด้วนก็ยังดีกว่าตายจริงๆ"
..."พะย่ะค่ะ"
กษัตริย์จึงถามต่อ
..."แล้วอยู่ในคุกขี้ไก่เป็นอย่างไร"
..." ดี พะย่ะค่ะ"
กษัตริย์ทำหน้างงๆ
..."ดีอย่างไร"
..."ถ้ากระหม่อมไม่อยู่ในคุก ก็คงตามเสด็จพระองค์ไปในวันนั้นด้วย
และต้องโดนเผ่ากินคนต้มกินไปแล้ว พะย่ะค่ะ"

[เมจิ]

ขอบคุณค่ะ

[Cherval]

ดีจริงๆ

[sayonara]

ดีจริงๆ 555+
ขอบคุณที่มาแบ่งปันครับ :D

[In the name of father]

มหาดเล็กสุดยอด!!!

[กรอกสมบูรณ์]

ดีพะย่ะค่ะ