เราเป็นพระผู้สร้างลูก
-สันติสุขจงดำรงอยู่กับลูก องค์ความสว่างกำลังให้คำชี้แนะแก่ลูก ลูกรัก ดำรงอยู่อย่างสงบสุขเถิด
-ลูกอยากทูลพระองค์ว่าลูกรู้สึกสงบสุขและอุ่นใจกับแดน (เทวดารักษาตัวของฉัน)
ลูกอาลัยอาวรณ์ถึงเทวดาของลูก
-ละเขาไว้เถิด แดนเป็นเพียงผูรับใช้ของเรา เราเป็นพระผู้สร้างลูก พระเป็นเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพ
ลูกจำต้องทูลพระองค์ว่าลูกสงบสุขจริงๆ เมื่อได้อยู่กับแดนและลูกก็รักเขา
เรารู้ละเขาไว้เถิด
แดนเคยบอกลูกว่า “ไม่มีมนุษย์คนไหนรักเทวดาของตนมากเท่าที่เธอรัก” เเดนกล่าวเช่นนี้หรือ? เขาหมายความตามนี้หรือพระเจ้าข้า?
-เขาหมายความตามนี้จริง ตอนนี้ละเขาไว้และอยู่กับเราเถิด เอนศีรษะของลูกซบเรา จงซาบซึ้งเถิดว่าเรารักลูกปานใด ลูกเป็นธิดาของเรา เราเป็นพระบิดาเจ้าสวรรค์ของลูก และเราอวยพรลูก ลูกเป็นลูกของเรา เราคือพระยาห์เวห์ และเราจะไม่ยอมให้ใครทำอันตรายลูกได้ จงซาบซึงถึงความรักที่เรามีต่อลูกเถิด ฟังเรานะ เราเฝ้าดูลูกมานับแต่ลุกยังอ่อนเยาว์จนเติบใหญ่ เราคว้าลูกมาไว้ใกล้ชิดเรา และได้พบว่าลูกเป็นที่ต้องตาเรา เราเฝ้าดูลูกเติบใหญ่เหมือนดอกไม้ป่าที่เราสร้างมา เราปลื้มใจที่คอยดูลูกดำรงชีวิตอยู่ในความสว่างของเรา เราคอยอยู่ใกล้ลูก ดอกตูมของเราเริ่มผลิบาน ถึงคราวที่ลูกควรได้รับความรักแล้ว เราสัมผัสถึงลูกได้ และลูกก็ทำให้เราชื่นชม เราสัมผัสสดวงใจของลูกได้และเราได้ประสาทพรลูก เราอ่านความปรารถนาต่างๆ ของลูกและเราก็รักที่จะรู้ เราคอยอยู่ใกล้ลูก เพื่อช่วยลูกรักษาความงามของลูกไว้ เห็นลูกได้รับการรดน้ำ เราจังเพรียกหาลูก แต่ลูกก็ไม่ได้ยินเสียงเรา เราเรียกช้ำ แต่ลูกก็ไม่สนใจเรา ลูกมาหาเราเป็นครั้งคราว และเราก็เบิกบานใจที่ดู้แลลูก สองสามครั้งที่ลูกได้มาหาเรานี้ (ในโบสถ์)เราแสนปลื้มปิติ เรารู้แล้วว่าลูกเป็นลุกของเรา แต่ดูเหมือนลูกจะหลงลืมเราไป ลูกไม่เคยแม้แต่จะรับรู้ว่าเราอยู่ใกล้ลูก
-หลายปีผ่านไป กลิ่นหอมจางจากลูกไป กลีบใบของลูกเริ่มร่วงไปกับลมหนาวทารุณ ยอดของลูกโค้งงอและกลีบดอกก็สูญความสดนุ่มและความสวยงามไป แสงตะวันเริ่มแผดเผาลูก สัมผัสของลูกเริ่มกร้าน ฟังเรานะ เราเฝ้าดูลูกด้วยความสงสงสาร เรามิอาจทนต่อไปได้อีก หลายครั้งหลายคราที่เราเข้าใกล้ลูก สัมผัสลูก แต่ลูก็ไปแสนไกลห่าง ลูกไม่อาจจำเราได้ ลูกไม่รู้จักพระผู้โน้มองค์ลงมาหาลูก โอบลูกและขานเรียกลูก เราโทมนัสเมื่อพบว่าความงามพรากจากลูกไป เมื่อพบว่าเราอุ้มเด็กน่าเวทนาคนหนึ่งไว้ในวงแขน เป็นภาพชวนสลดใจให้น้ำตาตกใน เพราะเรายังเห็นแววรักเลือนรางในแววตาลูก เป็นความรักไร้เดียงสาที่ลูกเคยมีให้เราใจครั้งหนึ่ง เราได้ประคองลูกขึ้นมาหาเรา มือน้อยๆ ของลูกฉวยคว้าเราไว้แน่น เรารู้สึกโล่งใจที่พบว่าลูกของเรายังต้องการเราอยู่ เราได้นำลูกกลับบ้านและเยียวยายารักษาลูกด้วยความรักทั้งหมดของเรา เราให้น้ำลูกดับกระหาย เราบำรุงลูกและบรรจงรักษาลูกให้แข็งแรงดังเดิม เราเป็นผู้รักษาลูกให้บริสุทธิ์ เราเป็นพระหาไถ่ของลูก เราจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป เราจะไม่มีวันจากลูกไป เรารักลูก เราพระเป็นเข้าไม่มีวันปล่อยให้ลูกต้องเสียไปอีก จงชื่นชมเสียเถิด และอยู่กับเรา เราอบรมเลี้ยงดูลูกมา พึ่งพาเราเถิด หันมาหาเรา
เพ่งพิศเราเถิด เราคือพระเป็นเจ้า พระบิดาเจ้าสวรรค์ของลูก สำนักรู้เถิดว่าเหตุใดเราจังอยู่กับลูก
ลูกล้วนเป็นลูกของเรา เราจะไม่ปล่อยให้เขาเหล่านั้นถูกแสงแดดแผดเผา เราจะปกป้องและฟื้นฟูเขาเหล่านั้น โดยไม่รีรอให้กลีบใบมีอันร่วงหล่นเสียก่อน เราจะไมรีรอให้ลูกกระหาย จำไว้เถิดว่า เราพระเป็นเจ้ารักลูกทุกคน กำลังรวบรวม พวกลุกทุกคนให้เป็นหนึ่งเดียวกันอีก
ชีวิตแท้ในพระเจ้า (วาสสุลา) เอามาแบ่งปันค่ะ (2)
-
พระเจ้าสถิตย์กับเราเสมอ
- ~@
- โพสต์: 2546
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 10:54 pm
ขอบคุณครับ :D
