สารพระเยซูเจ้า ฉบับที่ 43 "ขอให้พระประสงค์ของพระองค์จงสําเร็

ถาม-ตอบพระคัมภีร์ เรื่องเสริมศรัทธา ความรู้ และสาระ บทความ ในคริสตศาสนา
ตอบกลับโพส
Yan Agape
โพสต์: 1238
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร พ.ค. 17, 2005 10:57 am

พฤหัสฯ. ธ.ค. 10, 2020 11:06 am

สวัสดีครับ วันนี้ผมขอเสนอ สารพระบิดา พระเยซูเจ้า พระแม่มารีย์ ฉบับที่ 43 "ขอให้พระประสงค์ของพระองค์จงสําเร็จไม่ใช่ของข้าพเจ้า" จากประกาศยืนยันของคุณคาทาลินา ริวาส (Your Will be Done not Mine) Testimony of Catalina Rivas CL-43)

ขอบคุณ: คุณนิพนธ์ พิมพ์ ตรวจสํานวน
Dict.longdo.com ( พจนานุกรม อังกฤษ-ไทย)

( ดาวน์โหลดสารทุกสารภาษาอังกฤษได้ที่ www.LoveAndMercy หรือ Duch and Prawdy (กูเกิล จะเจอ) เป็น pdf book หรือติดต่อ San Man
สารภาษาไทย แปลและโพสต์ หนึ่งสาร/อาทิตย์ รวมทุกสารที่แปล อยู่ใน San Man อัลบั้ม และ ที่ www.newmana.com เวปบอร์ด สารของพระแม่ผู้เห็นอกเห็นใจฯ ใต้หัวข้อ สารของพระบิดา พระเยซูเจ้า และ พระแม่มารีย์)
ขอให้พระประสงค์ของพระองค์จงสำเร็จไม่ใช่ของข้าพเจ้า
CL-43 10 มกราคม 1996 พระเยซูเจ้า

สิ่งต่างๆที่พ่อบอกลูกในขณะนี้เป็นคำสั่งเพื่อลูก และเป็นสิ่งที่ผู้อื่นอาจนำไปใช้ในการรำพึง สิ่งเหล่านี้ได้ถูกอธิบายอย่างชัดเจนเพื่อที่จะไม่ให้ผู้คนเหล่านั้นสับสนและสิ่งเหล่านั้นอาจช่วยในการทำให้วิญญาณต่างๆศักดิ์สิทธิ์

พ่อจะพูดถึงหัวข้อที่พ่อชอบเป็นพิเศษที่ลูกจะค้นพบ เครื่องบำรุงร่างกายและจิตวิญญาณแบบอุดมสมบูรณ์

อะไรหรือคือความรู้สึกต่างๆของพ่อเมื่อพ่อขอให้บรรดาสานุศิษย์อยู่เป็นเพื่อนพ่อในการสวดภาวนาในคืนนั้นที่สวนเกทเสมนี มันเป็นความโศกเศร้าและการเตือนล่วงหน้าของความเจ็บปวดทรมานที่ทำให้พ่อขอความช่วยเหลือและพ่อได้ขอแบบเปิดเผย เมื่อถูกโถมทับด้วยความรู้อันยิ่งใหญ่ของการเสียสละแบบบริบูรณ์ที่กำลังรอพ่ออยู่

แต่พวกเขาเหล่านั้นไม่มีความเข้าใจที่จำเป็นในการเป็นประจักษ์พยานของพ่อเพราะพวกเขาไม่สามารถเข้าใจแม้แต่รางๆในสิ่งที่พ่อต้องการเมื่อพ่อขอความช่วยเหลือจากพวกเขา พ่อรู้จักคุ้นเคยกับพวกเขาดี แต่เพื่อบทเรียนในอนาคตของพวกเขา พ่อไม่ได้เอ่ยอะไรเพราะพ่อหวังที่จะเห็นพวกเขาร่วมทรมานกับพ่อ ถ้าพวกเขาครุ่นคิดไตร่ตรอง พวกเขาร่วมเป็นหนึ่งเดียวกับพ่อในความโศกเศร้าในอนาคตของการเป็นสานุศิษย์ของพ่อ ดังนั้นลูกแต่ละคนต้องรู้ว่าในการทำให้พระประสงค์ต่างๆของพ่อสำเร็จสิ้นไป การสวดภาวนาและระแวดระวังเป็นสิ่งที่จำเป็นเสมอ

แต่นี่ไม่ใช่ทุกอย่าง มันเป็นเพียงแต่ส่วนที่เกี่ยวกับลูก และอะไรหรือคือส่วนของพ่อ ความเป็นมนุษย์ของพ่อต่อต้านอย่างสุดรุนแรงในก้าวแรกที่ย่างเข้าสู่สวนเกทเสมนีซึ่งเป็นสถานที่ของการจับกุมพ่อและเป็นจุดเริ่มต้นแห่งความเจ็บปวดทรมานต่างๆของพ่อ พ่อคาดคะเนอยู่เสมอและก็เป็นจริงในปัจจุบัน มีกี่ครั้งกี่หนหรือที่พ่อสวดภาวนาในสวนนั้นที่พ่อไร้ประสบการณ์ของความลังเลใจแม้แต่แวบเดียว แต่เพื่อเป็นการให้ความหวังแก่ลูกๆผู้เป็นที่รักของพ่อที่พ่อวางบนโลกนี้เพื่อสืบต่อพระมหาทรมานด้วยความรักอันร้อนรุ่มของพ่อ พ่อต้องการเปิดเผยความอ่อนแอของพ่อและด้วยการกระทำนี้เป็นการเสริมความแข็งแกร่งของความอ่อนแอของลูกๆ

ถ้าพ่อดำเนินต่อไปในลักษณะนี้ ลูกก็สมควรที่จะขอความช่วยเหลือที่แท้จริงด้วยคำภาวนาและดูแลความเจ็บปวดทรมานของพี่ๆน้องๆของลูกมนุษยชาติ

แต่นี่เป็นเพียงเปลือกนอกของเหตุการณ์ต่างๆ พ่อเหมือนกับเรือที่บรรทุกของหนักเกินสภาพกำลังจะแหวกข้ามมหาสมุทรที่เต็มไปด้วยพายุต่างๆ พ่อยึดพึ่งกับพระพรพิเศษของพ่อและพระศักดาที่แจ่มจรัสของพระบิดาของพ่อซึ่งพ่อขอให้พระองค์ทรงช่วยพ่อจากชั่วโมงนั้น...ความเศร้าโศก ความระทมใจ ความว้าเหว่ลำพัง อาการหน้ามืด เหล่านี้คือสภาพของพ่อ...

และลูกล่ะ รู้สึกอย่างไรในขณะนี้ ลูกเข้าใจหรือเปล่าว่าพ่อทำลูกให้เป็นพระฉายาของพ่อ ลูกเองก็เช่นกัน คุกเข่าลงกับพื้นและพูดกับพ่อ: “พระบิดาเจ้าข้า ถ้าเป็นไปได้ ขอให้ถ้วยนี้พ้นข้าพเจ้าไปเถิด ถ้าเป็นไปไม่ได้ ก็ขออย่าให้เป็นไปตามใจข้าพเจ้า แต่ให้เป็นไปตามพระประสงค์ของพระองค์เถิด” และเมื่อลูกได้พูดด้วยความมั่นใจหนักแน่น: ประกาศิตของพ่อจะบังเกิด แล้วทุกสิ่งทุกอย่างจะหยุด และลูกจะได้ฟื้นคืนขึ้นใหม่ในความรักของพ่อ
YOUR WILL BE DONE NOT MINE
CL-43 10-Jan-96 Jesus
The things I tell you now are for your instruction and so that others may make them objects for meditation. They are stated in a very explicit way so that there will be no doubt in their minds and also so that it may assist in the sanctification of other souls.
I shall speak to you about the favorite topic in which you find abundant nourishment. What feelings did I have when asking the apostles to keep Me company praying in the night of Gethsemane? It was sadness and a premonition of agony that moved Me to ask for that help and I asked openly, overtaken by the great knowledge of the complete sacrifice that was awaiting Me. But they did not have the necessary comprehension as My witnesses since they could not understand, not even vaguely, what I wanted when asking for their help.
I was well acquainted with them, but for their future education, I did not speak because I was hoping to see them included in My suffering, since contemplating they would have been united to Me in their future sorrows of apostles. So that each one of you knows that to fulfill My desires, it is always necessary to pray and to be vigilant.
But this is not all, it is only the part that corresponds to you. And My part? My humanity greatly resisted taking the first step into that Garden that was to be the place of My capture and the beginning of My sufferings, always anticipated and now present. How many times had I prayed in that Garden without experiencing even an instant of indecision! But to give you all hope, My beloved ones that are put on earth to continue My Passion, I wanted to manifest My weakness and in this way, reinforce yours. If I proceeded in this manner, you also should ask for real help with prayer and to watch over the suffering of your brothers, mankind.

But this is the exterior side of the events. I was like an overloaded boat about to cross an ocean full of squalls. I was relying only on My gift and in the illuminated power of My Father through which I asked Him to save Me from that hour… Sadness, grief, solitude, faintness: that was My state…

And you, how are you now? Do you understand, then, that I make you in My image? You, too, put your knees on the ground of your sacrifice and say with Me: “Father, if it is possible, take this cup away from Me, but Your will be done, not Mine.” And when you have said with intimate conviction: FIAT, then everything will stop and you will be renewed in My Love.
ตอบกลับโพส