พระคัมภีร์เดิม กล่าวถึงวิธีการของบุคคล ว่าต้องทำอย่างไรจึงจะมีความรอด จากการพิพากษา ด้วยการถวายสัตวบูชา ด้วยการประพฤติตามพระบัญญัติ หรือด้วยวิธีการอื่น จะมีความรอดไหม
เพราะในสมัยนั้น พระเยซู ยังไม่มา พอพระเยซูมาบุคคลรอดด้วยความเชื่อและการประพฤติให้สอดคล้อง กับพระกิตติคุณ
ถามว่าพระคัมภีร์เดิม กล่าวถึงวิธีการได้มาซึ่งความรอดของบุคคล ไว้อย่างไร
บุคคลในสมัยพระคัมภีร์เดิมทำอย่างไรจึงจะมีความรอด
ไม่มีผู้ใดเลยครับ
แม้มีพระธรรมบัญญัติ เหล่าฟาริสีผู้เป็นบริสุทธิชนก็กลับทำตัว หน้าซื่อใจคด ดั่งที่พระคริสตเจ้าว่า
ด้วยเหตุนี้ เมื่อพระองค์ได้สิ้นพระชนม์
จึงต้องเสด็จลงไป ยังแดนผู้ตาย เพื่อสำแดงความรอด แก่เขา ;)
แม้มีพระธรรมบัญญัติ เหล่าฟาริสีผู้เป็นบริสุทธิชนก็กลับทำตัว หน้าซื่อใจคด ดั่งที่พระคริสตเจ้าว่า
ด้วยเหตุนี้ เมื่อพระองค์ได้สิ้นพระชนม์
จึงต้องเสด็จลงไป ยังแดนผู้ตาย เพื่อสำแดงความรอด แก่เขา ;)
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ จันทร์ เม.ย. 10, 2006 3:35 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
สมัยคัมภีร์เดิม พระเยซูยังไม่มา
คนใช้ความพยายามอีกนานจนเห็นได้ว่า แม้บุคคลทำตามพระบัญญัติครบถ้วน แต่ยังมีความบาป ไม่มีสักคนเดียว ที่ไม่มีความบาป จนมีความรอด
การเข้าสุหนัต การเชื่อฟัง, การถวายสัตวบูชา และมีการนำเลือดสัตว์ป้ายบนขื่อประตู ทำเพื่อให้ได้ความรอดหรือไม่
คนใช้ความพยายามอีกนานจนเห็นได้ว่า แม้บุคคลทำตามพระบัญญัติครบถ้วน แต่ยังมีความบาป ไม่มีสักคนเดียว ที่ไม่มีความบาป จนมีความรอด
การเข้าสุหนัต การเชื่อฟัง, การถวายสัตวบูชา และมีการนำเลือดสัตว์ป้ายบนขื่อประตู ทำเพื่อให้ได้ความรอดหรือไม่
ฮบ 10:1-10 การถวายบูชาแบบเดิมไม่บรรลุผล
เนื่องจากธรรมบัญญัติเป็นเพียงเงาและไม่ใช่ภาพจริงของพระพรที่พระเจ้าทรงสัญญาจะประทานให้ จึงไม่อาจทำให้ผู้มาเฝ้าพระเจ้าบรรลุถึงความบริบูรณ์ได้ แม้จะถวายเครื่องบูชาเดียวกันตลอดปีอย่างต่อเนื่องทุกปี มิฉะนั้น การถวายบูชาแบบนี้คงจะต้องยุติลง ในเมื่อผู้นมัสการได้รับการชำระล้างครั้งหนึ่งเพื่อให้บริสุทธิ์ตลอดไปแล้ว เขาคงจะไม่สำนึกว่าตนยังมีบาปอีก แต่การถวายบูชาเหล่านี้ยังเตือนให้สำนึกถึงบาปอยู่ทุกปี เพราะเลือดโคเพศผู้และเลือดแพะชำระบาปให้หมดสิ้นไปไม่ได้ ดังนั้น เมื่อพระคริสตเจ้าเสด็จมาในโลก จึงตรัสว่า
เนื่องจากธรรมบัญญัติเป็นเพียงเงาและไม่ใช่ภาพจริงของพระพรที่พระเจ้าทรงสัญญาจะประทานให้ จึงไม่อาจทำให้ผู้มาเฝ้าพระเจ้าบรรลุถึงความบริบูรณ์ได้ แม้จะถวายเครื่องบูชาเดียวกันตลอดปีอย่างต่อเนื่องทุกปี มิฉะนั้น การถวายบูชาแบบนี้คงจะต้องยุติลง ในเมื่อผู้นมัสการได้รับการชำระล้างครั้งหนึ่งเพื่อให้บริสุทธิ์ตลอดไปแล้ว เขาคงจะไม่สำนึกว่าตนยังมีบาปอีก แต่การถวายบูชาเหล่านี้ยังเตือนให้สำนึกถึงบาปอยู่ทุกปี เพราะเลือดโคเพศผู้และเลือดแพะชำระบาปให้หมดสิ้นไปไม่ได้ ดังนั้น เมื่อพระคริสตเจ้าเสด็จมาในโลก จึงตรัสว่า
กำลังหาconcept เรื่องความรอดของคนในสมัยคัมภีร์เดิม
จากความเห็นที่คุณHoly ยกข้อคัมภีร์มา แสดงว่า ตามความเข้าใจของคนในสมัยคัมภีร์เดิม ความรอดทำได้โดยการถวายเครื่องเผาบูชาทุกปี
จนกระทั่งพระเยซู เสด็จมาเป็นเครื่องถวายบูชาบาป ของมนุษย์ ที่มีความเชื่อ การถวายเครื่องเผาบูชาจึงเลิกไป
จากความเห็นที่คุณHoly ยกข้อคัมภีร์มา แสดงว่า ตามความเข้าใจของคนในสมัยคัมภีร์เดิม ความรอดทำได้โดยการถวายเครื่องเผาบูชาทุกปี
จนกระทั่งพระเยซู เสด็จมาเป็นเครื่องถวายบูชาบาป ของมนุษย์ ที่มีความเชื่อ การถวายเครื่องเผาบูชาจึงเลิกไป
ตามหลักความเชื่อของคาทอลิก ผู้ชอบธรรมทุกคนในพันธสัญญาเดิมเมื่อสิ้นชีวิตไปแล้ว ก็จะไปอยู่ในแดนมรณาเพื่อรอเวลาที่พระเยซูเจ้าจะเสด็จมานำพวกเขาไปสู่พระอาณาจักรสวรรค์ หลังจากที่พระองค์ทรงไถ่บาปบนไม้กางเขนแล้ว ซึ่งนี่ก็คือความรอดพ้นที่พวกท่านได้รับจากองค์พระคริสตเจ้า
ขอบคุณที่ตอบ ครับ
คำถามของผมอาจดูกว้างไปหน่อย
ขอกำหนดขอบเขตใหม่ ขอบเขตคำถาม อยู่ในช่วงผู้คนสมัยคัมภีร์เดิม ช่วงนั้นพระเจ้าบอกเรื่องความรอดของมนุษย์ในยุคนั้นไว้ ว่าทำอย่างไร จึงจะได้รับความรอด (พระเยซูยังไม่มา)
คนสมัยนั้น ก็ทำตามวิธีที่พระเจ้าบอก ซึ่งเขาเข้าใจว่า เขาได้รับความรอดแล้ว ( เช่นเดียวกับคนสมัยหลังพระคัมภีร์ใหม่ ที่รอดด้วยความเชื่อและการประพฤติตามพระกิตติคุณ)
จึงอยากทราบว่า คนสมัยพระคัมภีร์เดิม (เฉพาะช่วงคัมภีร์เดิม ที่พระเยซู ยังไม่มาลบล้างธรรมบัญญัติ ) ทำอย่างไร จึงเป็นความรอดตามที่พระเจ้าบอก
และความรอดสมัยพระคัมภีร์เดิมก็เป็นความรอดเหมือนกันแต่วิธีการต่างกัน
คำถามของผมอาจดูกว้างไปหน่อย
ขอกำหนดขอบเขตใหม่ ขอบเขตคำถาม อยู่ในช่วงผู้คนสมัยคัมภีร์เดิม ช่วงนั้นพระเจ้าบอกเรื่องความรอดของมนุษย์ในยุคนั้นไว้ ว่าทำอย่างไร จึงจะได้รับความรอด (พระเยซูยังไม่มา)
คนสมัยนั้น ก็ทำตามวิธีที่พระเจ้าบอก ซึ่งเขาเข้าใจว่า เขาได้รับความรอดแล้ว ( เช่นเดียวกับคนสมัยหลังพระคัมภีร์ใหม่ ที่รอดด้วยความเชื่อและการประพฤติตามพระกิตติคุณ)
จึงอยากทราบว่า คนสมัยพระคัมภีร์เดิม (เฉพาะช่วงคัมภีร์เดิม ที่พระเยซู ยังไม่มาลบล้างธรรมบัญญัติ ) ทำอย่างไร จึงเป็นความรอดตามที่พระเจ้าบอก
และความรอดสมัยพระคัมภีร์เดิมก็เป็นความรอดเหมือนกันแต่วิธีการต่างกัน
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ อังคาร เม.ย. 11, 2006 2:02 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
ก่อนอื่นคงต้องดูความหมายของคำว่า "ความรอด" ก่อนนะครับว่า ในสมัยพันธสัญญาเดิมมีความหมายอย่างไร ชาวยิวบางกลุ่ม เช่นพวกสะดูสี ไม่มีความเชื่อเรื่องชีวิตในโลกหน้า ส่วนคนกลุ่มอื่น ๆ ก็ยังเชื่อว่ามีชีวิตหลังความตายที่ยังไม่ชัดเจนมากนัก พวกยิวอาจจะมีความเชื่อคล้าย ๆ ชาวอียิปต์ในเรื่องชีวิตหลังความตาย พวกเขาจึงเก็บศพของผู้ตายไว้ในอุโมงค์ เพื่อรอการกลับคืนชีพ ส่วนวิญญาณในระหว่างที่รอการคืนชีพก็คงไปอยู่ในสถานที่หนึ่งซึ่งเรียกว่า "แดนมรณา" คำว่าความรอดในสมัยนั้นมักจะหมายถึงความรอดฝ่ายร่างกายมากกว่า เช่น การรอดจากความตาย การรอดจากอันตราย การรอดจากศัตรู และอื่น ๆ ในพระคัมภีร์เราจะเห็นการร้องทูลต่อพระเจ้าให้พวกเขารอดพ้นจากภยันตรายต่าง ๆ ดังนั้นเพื่อให้พระเจ้าทรงสดับฟังคำทูลขอ พวกเขาจึงถวายเครื่องบูชาต่าง ๆ ตามที่ธรรมบัญญัติซึ่งเป็นธรรมนูญชีวิตของพวกเขาตั้งเอาไว้
แต่ในสมัยของพระเยซูเจ้าเป็นต้นไป จนถึงสมัยของเรา "ความรอด" มีความหมายทางฝ่ายจิตวิญญาณมากกว่าที่จะคิดถึงฝ่ายกายอย่างเดียว เพราะจะหมายถึงความรอดจากบาป ความรอดจากความตายฝ่ายจิต และความรอดจากโทษในนรก
ขอย้ำว่าพระเยซูเจ้าไม่ได้ทรงมาลบล้างธรรมบัญญัติใดๆ ทั้งนั้นตามที่เจ้าของกระทู้เข้าใจ พระองค์มาเพื่อทรงทำให้ธรรมบัญญัติสมบูรณ์ ซึ่งก็หมายถึง ทำให้มนุษย์ไม่ตกเป็นทาสรับใช้ธรรมบัญญัติ แต่ให้ธรรมบัญญัติเป็นเครื่องมือที่จะช่วยมนุษย์ในการดำเนินชีวิต
ไม่ทราบว่าพอจะเข้าใจบ้างไหมครับ ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ยกพระคัมภีร์เป็นข้อ ๆ มาอ้าง เพราะไม่ค่อยถนัดครับ
แต่ในสมัยของพระเยซูเจ้าเป็นต้นไป จนถึงสมัยของเรา "ความรอด" มีความหมายทางฝ่ายจิตวิญญาณมากกว่าที่จะคิดถึงฝ่ายกายอย่างเดียว เพราะจะหมายถึงความรอดจากบาป ความรอดจากความตายฝ่ายจิต และความรอดจากโทษในนรก
ขอย้ำว่าพระเยซูเจ้าไม่ได้ทรงมาลบล้างธรรมบัญญัติใดๆ ทั้งนั้นตามที่เจ้าของกระทู้เข้าใจ พระองค์มาเพื่อทรงทำให้ธรรมบัญญัติสมบูรณ์ ซึ่งก็หมายถึง ทำให้มนุษย์ไม่ตกเป็นทาสรับใช้ธรรมบัญญัติ แต่ให้ธรรมบัญญัติเป็นเครื่องมือที่จะช่วยมนุษย์ในการดำเนินชีวิต
ไม่ทราบว่าพอจะเข้าใจบ้างไหมครับ ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ยกพระคัมภีร์เป็นข้อ ๆ มาอ้าง เพราะไม่ค่อยถนัดครับ
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ พุธ เม.ย. 12, 2006 9:07 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
หากไม่สะดวก ไม่ต้องยกข้อคัมภีร์ก็ได้ครับ อยากได้แนวคิดกว้างๆ จากที่นี่
ผมศึกษาในแนวโปรเตสแตนส์ ครับ คำว่าแดนมรณา อาจไม่คุ้นเคย ถือว่าอ่านเป็นความรู้
ความคิด ของผู้คนในสมัยคัมภีร์เดิม คงจะเป็น "ความรอดฝ่ายร่างกาย" ตามที่ว่าจริงๆ
มีหลายครั้ง ที่มีการถวายสัตวบูชา เมื่อมีการเดินทางมาถึงที่ใด ที่หนึ่ง เช่นอับราฮาม มาถึงที่แห่งหนึ่ง ก็ทำแท่นบูชา โนอาออกจากเรือก็ทำแท่นบูชา ถวายพระเจ้า
การทำแท่นบูชา ข้างต้น เป็นเครื่องหมายของการขอบพระคุณด้วยหรือเปล่า
เพราะยุคคัมภีร์เดิม ยังไม่เป็นความรอดทางวิญญาณ ด้วยความเชื่อ
(พยายามให้คำถามอยู่ในขอบเขตแคบ ๆของคัมภีร์เดิม )
ผมศึกษาในแนวโปรเตสแตนส์ ครับ คำว่าแดนมรณา อาจไม่คุ้นเคย ถือว่าอ่านเป็นความรู้
ความคิด ของผู้คนในสมัยคัมภีร์เดิม คงจะเป็น "ความรอดฝ่ายร่างกาย" ตามที่ว่าจริงๆ
มีหลายครั้ง ที่มีการถวายสัตวบูชา เมื่อมีการเดินทางมาถึงที่ใด ที่หนึ่ง เช่นอับราฮาม มาถึงที่แห่งหนึ่ง ก็ทำแท่นบูชา โนอาออกจากเรือก็ทำแท่นบูชา ถวายพระเจ้า
การทำแท่นบูชา ข้างต้น เป็นเครื่องหมายของการขอบพระคุณด้วยหรือเปล่า
เพราะยุคคัมภีร์เดิม ยังไม่เป็นความรอดทางวิญญาณ ด้วยความเชื่อ
(พยายามให้คำถามอยู่ในขอบเขตแคบ ๆของคัมภีร์เดิม )
คนในยุคพันธสัญญาเดิมไม่มีความเข้าใจในเรื่องความรอดเหมือนคนในยุคพันธสัญญาใหม่ จะว่าไปแล้วคนในยุคพันธสัญญาเดิมเขาไม่สนใจเรื่องความรอดฝ่ายวิญญาณสักเท่าไร พวกเขาต้องการเพียงเห็นลูกหลานเชื่อฟังพระยาห์เวห์ ไม่ไปไหว้พระอื่นและรักษาธรรมบัญญัติเท่านั้น เขาก็นอนตายตาหลับแล้ว
ขนาดคนในสมัยของพระเยซูเจ้าเองยังไม่เข้าใจเลยว่าความรอดที่พระเยซูทรงนำมาให้นั้นคืออะไร พวกยิวเชื่อว่าพระผู้ช่วยให้รอดนั้น จะต้องเป็นผู้ที่จะมานำเขาสู้กับชาวโรมันที่มายึดครองแผ่นดินของพวกเขา เป็นผู้มากอบกู้อิสราเอลให้รอดจากการเป็นเมืองขึ้นของชาติอื่น แม้แต่บรรดาศิษย์ของพระองค์เองหลาย ๆ ครั้งก็ไม่เข้าใจ คิดว่าพระองค์มาเพื่อตั้งอาณาจักรฝ่ายโลก พวกเขาพยายามจะตั้งพระองค์ให้เป็นกษัตริย์อยู่หลายครั้ง ก็เพราะไม่มีความรู้และความเข้าใจในเรื่องความรอดฝ่ายวิญญาณ พวกเขาต้องการเพียงความรอดฝ่ายกายเท่านั้น ดังนั้น เมื่อพระเยซูเจ้าถูกจับและถูฏประหารชีวิต พวกศิษย์จึงแตกกระเจิง จนกระทั่งพระเยซูเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพพวกเขาจึงเริ่มเข้าใจว่า พระองค์คือพระผู้ช่วยวิญญาณให้รอด พระองค์ไม่ได้มากอบกู้พวกเขาให้รอดจจากการเป็นเมืองขึ้นของโรมัน แต่มากอบกู้มนุษย์ให้พ้นจากการเป็นทาสของบาป และเมื่อพระจิตเจ้าเสด็จมาบรรดาศิษย์จึงมีความเข้าใจในเรื่องความรอดมากขึ้น ส่วนพวกยิวที่ไม่เชื่อพวกเขาก็ยังคงรอคอยพระผู้ช่วยให้รอดจนถึงทุกวันนี้
ขนาดคนในสมัยของพระเยซูเจ้าเองยังไม่เข้าใจเลยว่าความรอดที่พระเยซูทรงนำมาให้นั้นคืออะไร พวกยิวเชื่อว่าพระผู้ช่วยให้รอดนั้น จะต้องเป็นผู้ที่จะมานำเขาสู้กับชาวโรมันที่มายึดครองแผ่นดินของพวกเขา เป็นผู้มากอบกู้อิสราเอลให้รอดจากการเป็นเมืองขึ้นของชาติอื่น แม้แต่บรรดาศิษย์ของพระองค์เองหลาย ๆ ครั้งก็ไม่เข้าใจ คิดว่าพระองค์มาเพื่อตั้งอาณาจักรฝ่ายโลก พวกเขาพยายามจะตั้งพระองค์ให้เป็นกษัตริย์อยู่หลายครั้ง ก็เพราะไม่มีความรู้และความเข้าใจในเรื่องความรอดฝ่ายวิญญาณ พวกเขาต้องการเพียงความรอดฝ่ายกายเท่านั้น ดังนั้น เมื่อพระเยซูเจ้าถูกจับและถูฏประหารชีวิต พวกศิษย์จึงแตกกระเจิง จนกระทั่งพระเยซูเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพพวกเขาจึงเริ่มเข้าใจว่า พระองค์คือพระผู้ช่วยวิญญาณให้รอด พระองค์ไม่ได้มากอบกู้พวกเขาให้รอดจจากการเป็นเมืองขึ้นของโรมัน แต่มากอบกู้มนุษย์ให้พ้นจากการเป็นทาสของบาป และเมื่อพระจิตเจ้าเสด็จมาบรรดาศิษย์จึงมีความเข้าใจในเรื่องความรอดมากขึ้น ส่วนพวกยิวที่ไม่เชื่อพวกเขาก็ยังคงรอคอยพระผู้ช่วยให้รอดจนถึงทุกวันนี้
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ ศุกร์ เม.ย. 14, 2006 9:05 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.