เวลาตายของแต่ละคน ถูกลงทะเบียนไว้ในบัญชีของพระเจ้าแล้ว ... วันที่ เดือน ปี ชั่วโมง นาที ที่แต่ละคนจะต้องจากโลกนี้ไปเฝ้าพระองค์ถูกกำหนดไว้แล้ว มันดูเหมือนเป็นเรื่องไกลตัวเพราะเราอายุยังน้อย แต่ความตายไม่เลือกอายุ ...ใครจะรู้วันนี้อาจเป็นวันสุดท้ายในโลกของเราก็ได้ แล้วถ้าเราต้องอยู่ต่อหน้าพระบิดาตอนนี้... เราพร้อมหรือยัง ... บัญชีที่ต้องแจกแจงต่อหน้าพระองค์ เตรียมไว้หรือยัง ... เราจะรอด หรือจะพลาด... ตลอดนิรันดร ...
ตอนนี้ยังมีลมหายใจ เราทำอะไรอยู่ ใจเราหมกมุ่นอยู่กับอะไร ... เรามีธุรกิจสำคัญอยู่เรื่องเดียวคือ การเอาตัวรอดไปสวรรค์
ตอนนี้ สวรรค์ และ นรก ตั้งอยู่ตรงหน้าเราแล้ว ... คุณจะเลือกอะไร
ยิ่งเวลาเดินผ่านไป เรายิ่งก้าวเข้าไปใกล้ความตาย
-
- Defender of lawS
- โพสต์: 3324
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:54 pm
- ที่อยู่: Bangkok
เชิญน้องอ่านพระวาจาของพระเจ้าจากสดุดี จะเข้าใจเรื่องชีวิตมากขึ้นว่า
พระเจ้าเท่านั้นคือ ผู้กำหนด หน้าที่เราติดตามพระองค์ อย่างมั่นคง และเตรียม
ตัวพร้อมที่จะรายงานตัวต่อเบื้องพระพักตร์ค่ะ
สดุดี บทที่ ๙๐
90:1 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นที่อาศัยของข้าพระองค์ทั้งหลาย ตลอดทุกชั่วชาตพันธุ์
90:2 ก่อนที่ภูเขาทั้งหลายเกิดขึ้นมา ก่อนที่พระองค์ทรงให้กำเนิดแผ่นดินโลกและพิภพ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าตั้งแต่นิรันดร์กาลถึงนิรันดร์กาล
90:3 พระองค์ทรงให้มนุษย์กลับเป็นผงคลี และตรัสว่า "ลูกหลานของมนุษย์เอ๋ย จงกลับเถิด"
90:4 เพราะพันปีในสายพระเนตรของพระองค์ เป็นเหมือนวานนี้ซึ่งผ่านไปแล้ว หรือเหมือนยามเดียวในกลางคืน
90:5 พระองค์ทรงกวาดมนุษย์ไปเสีย เขาเป็นเหมือนความฝัน เหมือนหญ้าที่งอกขึ้นใหม่ในเวลาเช้า
90:6 ในเวลาเช้ามันก็บานออกและขึ้นใหญ่ ครั้นเวลาเย็นก็ร่วงโรยและเหี่ยวไป
90:7 เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายถูกความกริ้วของพระองค์ผลาญเสีย ข้าพระองค์ก็เดือดร้อนเพราะพระพิโรธของพระองค์
90:8 พระองค์ทรงตั้งความผิดบาปของข้าพระองค์ไว้ต่อพระพักตร์พระองค์ ทรงตั้งบาปลับๆ ของข้าพระองค์ไว้ในสว่างแห่งพระพักตร์ของพระองค์
90:9 วันทั้งปวงของข้าพระองค์ทั้งหลายสิ้นไปใต้พระพิโรธของพระองค์ กำหนดปีของข้าพระองค์สิ้นสุดลงอย่างเสียงถอนหายใจ
90:10 กำหนดปีของข้าพระองค์คือเจ็ดสิบ หรือสุดแต่เรื่องกำลัง ก็ถึงแปดสิบ แต่ช่วงชีวิตนั้นมีแต่งานและความลำบาก ไม่ช้าก็สูญไปและข้าพระองค์ก็จากไป
90:11 ผู้ใดจะทราบถึงฤทธิ์ความกริ้วของพระองค์ และพระพิโรธของพระองค์ตามความเกรงกลัวพระองค์
90:12 ขอพระองค์ทรงสอนให้นับวันของข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะมีจิตใจที่มีปัญญา
90:13 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงหันมาเถิดพระเจ้าข้า หรือยังอีกนานเท่าใด ขอทรงมีความสงสารบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์
90:14 ขอทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายอิ่มในเวลาเช้าด้วยความรักมั่นคงของพระองค์ เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะได้เปรมปรีดิ์และยินดีตลอดวันเวลาของข้าพระองค์
90:15 ขอทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายยินดีให้มากวัน เท่ากับที่พระองค์ได้ทรงให้ข้าพระองค์ทุกข์ยากนั้นและให้มากปีเท่ากับที่ข้าพระองค์ได้ประสบการร้าย
90:16 ขอให้พระราชกิจของพระองค์ปรากฏแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ และให้ความรุ่งโรจน์ของพระองค์ปรากฏแก่ลูกหลานของเขา
90:17 ขอความโปรดปรานของพระเจ้าของข้าพระองค์อยู่เหนือข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทรงสถาปนาหัตถกิจของข้าพระองค์เหนือข้าพระองค์ พระเจ้าข้า ขอพระองค์ทรงสถาปนาหัตถกิจของข้าพระองค์ทั้งหลาย
พระเจ้าเท่านั้นคือ ผู้กำหนด หน้าที่เราติดตามพระองค์ อย่างมั่นคง และเตรียม
ตัวพร้อมที่จะรายงานตัวต่อเบื้องพระพักตร์ค่ะ
สดุดี บทที่ ๙๐
90:1 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นที่อาศัยของข้าพระองค์ทั้งหลาย ตลอดทุกชั่วชาตพันธุ์
90:2 ก่อนที่ภูเขาทั้งหลายเกิดขึ้นมา ก่อนที่พระองค์ทรงให้กำเนิดแผ่นดินโลกและพิภพ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าตั้งแต่นิรันดร์กาลถึงนิรันดร์กาล
90:3 พระองค์ทรงให้มนุษย์กลับเป็นผงคลี และตรัสว่า "ลูกหลานของมนุษย์เอ๋ย จงกลับเถิด"
90:4 เพราะพันปีในสายพระเนตรของพระองค์ เป็นเหมือนวานนี้ซึ่งผ่านไปแล้ว หรือเหมือนยามเดียวในกลางคืน
90:5 พระองค์ทรงกวาดมนุษย์ไปเสีย เขาเป็นเหมือนความฝัน เหมือนหญ้าที่งอกขึ้นใหม่ในเวลาเช้า
90:6 ในเวลาเช้ามันก็บานออกและขึ้นใหญ่ ครั้นเวลาเย็นก็ร่วงโรยและเหี่ยวไป
90:7 เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายถูกความกริ้วของพระองค์ผลาญเสีย ข้าพระองค์ก็เดือดร้อนเพราะพระพิโรธของพระองค์
90:8 พระองค์ทรงตั้งความผิดบาปของข้าพระองค์ไว้ต่อพระพักตร์พระองค์ ทรงตั้งบาปลับๆ ของข้าพระองค์ไว้ในสว่างแห่งพระพักตร์ของพระองค์
90:9 วันทั้งปวงของข้าพระองค์ทั้งหลายสิ้นไปใต้พระพิโรธของพระองค์ กำหนดปีของข้าพระองค์สิ้นสุดลงอย่างเสียงถอนหายใจ
90:10 กำหนดปีของข้าพระองค์คือเจ็ดสิบ หรือสุดแต่เรื่องกำลัง ก็ถึงแปดสิบ แต่ช่วงชีวิตนั้นมีแต่งานและความลำบาก ไม่ช้าก็สูญไปและข้าพระองค์ก็จากไป
90:11 ผู้ใดจะทราบถึงฤทธิ์ความกริ้วของพระองค์ และพระพิโรธของพระองค์ตามความเกรงกลัวพระองค์
90:12 ขอพระองค์ทรงสอนให้นับวันของข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะมีจิตใจที่มีปัญญา
90:13 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงหันมาเถิดพระเจ้าข้า หรือยังอีกนานเท่าใด ขอทรงมีความสงสารบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์
90:14 ขอทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายอิ่มในเวลาเช้าด้วยความรักมั่นคงของพระองค์ เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะได้เปรมปรีดิ์และยินดีตลอดวันเวลาของข้าพระองค์
90:15 ขอทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายยินดีให้มากวัน เท่ากับที่พระองค์ได้ทรงให้ข้าพระองค์ทุกข์ยากนั้นและให้มากปีเท่ากับที่ข้าพระองค์ได้ประสบการร้าย
90:16 ขอให้พระราชกิจของพระองค์ปรากฏแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ และให้ความรุ่งโรจน์ของพระองค์ปรากฏแก่ลูกหลานของเขา
90:17 ขอความโปรดปรานของพระเจ้าของข้าพระองค์อยู่เหนือข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทรงสถาปนาหัตถกิจของข้าพระองค์เหนือข้าพระองค์ พระเจ้าข้า ขอพระองค์ทรงสถาปนาหัตถกิจของข้าพระองค์ทั้งหลาย
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
*thx พี่พีพีและคุณเคนโด้ครับ
- ~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- ติดต่อ:
ความตายมาเหมือนขโมย
ไม่มีใครรู้วันเวลา ดังนั้น
ให้เราเตรียมพร้อมอยู่เสมอ
คุณพ่อ บอสโก เคยถามนักบุญดอมินิคที่เล่นฟุตบอลอยู่ที่สนามว่า
ถ้าอีกเดี๋ยวจะตายจะทำอย่างไร
เด็กๆทุกคนตอบว่าไปแก้บาปบ้าง ไปทำนู่นทำนี่บ้าง
แต่นักบุญดอมินิคตอบว่า
ผมก็จะเล่นฟุตบอลต่อไป
หมายความว่าทันเตรียมตัวตายอย่างดี
จนไม่ห่วงกังวลใดๆเลย.........แล้วเราล่ะ
เตรียมตัวอย่างดีทุกวันรึเปล่า *no1
ไม่มีใครรู้วันเวลา ดังนั้น
ให้เราเตรียมพร้อมอยู่เสมอ
คุณพ่อ บอสโก เคยถามนักบุญดอมินิคที่เล่นฟุตบอลอยู่ที่สนามว่า
ถ้าอีกเดี๋ยวจะตายจะทำอย่างไร
เด็กๆทุกคนตอบว่าไปแก้บาปบ้าง ไปทำนู่นทำนี่บ้าง
แต่นักบุญดอมินิคตอบว่า
ผมก็จะเล่นฟุตบอลต่อไป
หมายความว่าทันเตรียมตัวตายอย่างดี
จนไม่ห่วงกังวลใดๆเลย.........แล้วเราล่ะ
เตรียมตัวอย่างดีทุกวันรึเปล่า *no1
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ผมก็คิดเหมือนกันนะครับ
ตอนนี้ผมพยายามที่จะทำตัวเองให้ดีพร้อม เพื่อว่าเมื่อเกิดอะไรขึ้น ผมก็พร้อมที่จะตายเมือนกัน
ตอนนี้ผมพยายามที่จะทำตัวเองให้ดีพร้อม เพื่อว่าเมื่อเกิดอะไรขึ้น ผมก็พร้อมที่จะตายเมือนกัน
-
- ~@
- โพสต์: 8259
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
- ที่อยู่: Bangkok
เอ่...หนูต้องคิดนิดก่อนว่า ทำอย่างไรดีล่ะ คงดีใจนะ ภาระในโลกสิ้นสุดลง
ตื่นเต้นจาไปพบ บุคคลอันเป็นที่รักหลายๆคนที่โน่น...แฮะๆๆ แต่บนโลกนี้
ต้องทำตัวให้เหมาะสม กับความรักของพระเจ้า ดีกว่า :)
ตื่นเต้นจาไปพบ บุคคลอันเป็นที่รักหลายๆคนที่โน่น...แฮะๆๆ แต่บนโลกนี้
ต้องทำตัวให้เหมาะสม กับความรักของพระเจ้า ดีกว่า :)
ความตาย คำนี้บางคนอาจไม่อยากได้ยิน แต่สำหรับมิฉะแล้ว ความตายดูจะงดงามอย่างน่าประหลาด เป็นที่ที่เราจะได้อยู่อย่างสงบ ความตายก้าวไปพร้อมกับเวลา เวลาไม่เคยรอใครเช่นกัน หากวันนี้เรายังมีลมหายใจ จงทำแต่สิ่งดีๆ คิดซะว่าเพื่อความตายที่ทุกคนเกลียดนักเกลียดหนา (มิฉะไม่เกลียดน่ะ) แล้วสักวันหนึ่งิ่งที่เราทำนั้นก็จะได้สนองตอบแทน ในฐานะผู้ที่ยอมตายเพื่อคนบาป เสียสละเพื่อโลกนี้ที่พระเจ้าสร้างสรรค์มา แล้ววันนั้นเราก็จะได้อยู่ข้างกายพระเจ้าตลอดกาลและตลอดไป ...
* * * สักวันเราก็ต้องตายอยู่แล้ว แล้วเราจะกลัวทำไม ในเมื่อจะไปหาพระองค์ อย่ากลัวสิ ไม่น่ากลัวอะไรเลย "หากพร้อมที่จะตายเพื่อพระองค์"
* * * สักวันเราก็ต้องตายอยู่แล้ว แล้วเราจะกลัวทำไม ในเมื่อจะไปหาพระองค์ อย่ากลัวสิ ไม่น่ากลัวอะไรเลย "หากพร้อมที่จะตายเพื่อพระองค์"
-
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
:-* :-*เค๊าถึงบอกให้เรา ตื่นเฝ้า ไงจ๊ะ เพราะเราไม่สามารถรู้ได้ว่า เวลานั้นจะมาถึงเมื่อไหร่ ประมาณว่า ให้เตรียมตัวตายอย่างดีทุกเวลา :-* :-*