นักบุญที่ฉลอง วันที่ 11 สิงหาคม
โพสต์แล้ว: อังคาร ส.ค. 10, 2010 11:17 am
นักบุญที่ฉลอง วันที่ 11 สิงหาคม
Saint Clare of Assisi
นักบุญแคลร์ แห่ง อัสซีซี
องค์อุปถัมภ์ : ต้านโรคทางตา, ดวงตา, เย็บปักถักร้อย, อากาศดี, เครื่องร่อน, ช่างทอง, คนซักรีด, คนทำงานปัก, โทรศัพท์, โทรทัศน์, ผู้เขียนบทโทรทัศน์, โทรเลข
สิ่งสื่อแทนถึงท่าน : ศีลมหาสนิทศักดิ์สิทธิ์, ผอบรัศมี, สตรีถือผอบรัศมีในมือ
ท่านเป็นสตรีชาวอิตาเลียน ที่กำเนิดมาในครอบครัวชนชั้นสูง และเป็นผู้วางรากฐานก่อตั้งโองการเพื่อนางชีนาม “แคลร์ผู้น่าเวทนา” "Poor Clares" ขึ้นมา
ในคราที่ท่านได้ฟังคำเทศน์สอนของนักบุญฟรานซิส แห่ง อัสซีซี หัวใจท่านเบิกบาน ร้อนแรงด้วยความปรารถนาอย่างร้อนแรง ที่จะจำลองเลียนแบบชีวิตของท่านฟรานซิส และถือครองชีวิตอย่างสมถะและถ่อมตนเพื่อองค์พระเยซูเจ้า ดังนี้เอง ในเย็นวันหนึ่ง ท่านตัดสินใจออกจากบ้านไปยังโบสถ์เล็กๆ และเข้าถวายตนต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า นักบุญฟรานซิสตัดผมของท่านออก และมอบเครื่องแบบพรตสีน้ำตาลมาให้ท่านใส่แทน ทางด้านฝ่ายผู้ปกครองท่าน ก็พยายามในทุกวิถี ที่จะให้ท่านล้มเลิก และกลับมาบ้านเสีย หากแต่ท่านหายอมไม่
ไม่นานหลังจากนั้น น้องสาวของท่าน นักบุญ แอกเนส ก็เข้าร่วมกับท่าน เฉกเช่นเดียวกับสตรีอื่นๆ ที่หมายถวายตนเป็นเจ้าสาวของพระคริสต์ และใช้ชีวิตสมถะปราศจากการครองทรัพย์ทางโลก ทั้งท่านและน้องสาวของท่านอยู่โดยปราศจากรองเท้า ไม่เสพกินเนื้อ ใช้ชีวิตในเรือนโทรมๆ และครองตนเงียบงำตลอดเวลา หากแต่พวกท่านกลับมีความสุขและสงบจากภายใน จากพระคริสต์ที่สถิตกับพวกท่านตลอดเวลา
ครั้งหนึ่งมีกองทหารบุกเข้ามาในอัสซีซี และกองทหารเหล่านี้ก็บุกรุกเข้ามาในอารามคอนแวนต์ก่อนอื่นใด ตัวท่านแคลร์เอง แม้จะยังป่วยอยู่ ก็ยังพยายามพยุงตัวไปยังกำแพง ในสถานที่อริศัตรูอาจมองเห็นได้ ท่านคุกเข่าลง ถือศีลมหาสนิทในมือ และอ้อนวอนขอพระเจ้า ให้ช่วยบรรดาเพื่อนพี่น้องของท่านทั้งหลาย และดูเหมือนว่าคำภาวนาของท่านได้รับการตอบสนอง เพราะจู่ๆ พวกทหารเหล่านั้นก็สัมผัสถึงความกลัวถึงขีดสุดอันไม่รู้ที่มา และทั้งหมดก็หลบลี้หนีหาย วิ่งแตกกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง
ท่านประสบทุกขภัยจากโรคร้ายเป็นเวลาหลายปี หากแต่ท่านยังยืนยันว่าไม่มีความเจ็บปวดใดจะอาจเป็นปัญหาสำหรับการใช้ชีวิตของท่านได้ ท่านมีความชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้ามาก จนถึงกับได้เคยประกาศออกมาว่า
“พวกเขาว่าพวกเรายากไร้เหลือเกินจะกล่าว หากแต่หัวใจที่เปี่ยมด้วยความไร้ขีดจำกัดจากองค์พระผู้เป็นเจ้า จักเรียกว่ายากไร้ได้อย่างไรเล่า ?”
Saint Clare of Assisi
นักบุญแคลร์ แห่ง อัสซีซี
องค์อุปถัมภ์ : ต้านโรคทางตา, ดวงตา, เย็บปักถักร้อย, อากาศดี, เครื่องร่อน, ช่างทอง, คนซักรีด, คนทำงานปัก, โทรศัพท์, โทรทัศน์, ผู้เขียนบทโทรทัศน์, โทรเลข
สิ่งสื่อแทนถึงท่าน : ศีลมหาสนิทศักดิ์สิทธิ์, ผอบรัศมี, สตรีถือผอบรัศมีในมือ
ท่านเป็นสตรีชาวอิตาเลียน ที่กำเนิดมาในครอบครัวชนชั้นสูง และเป็นผู้วางรากฐานก่อตั้งโองการเพื่อนางชีนาม “แคลร์ผู้น่าเวทนา” "Poor Clares" ขึ้นมา
ในคราที่ท่านได้ฟังคำเทศน์สอนของนักบุญฟรานซิส แห่ง อัสซีซี หัวใจท่านเบิกบาน ร้อนแรงด้วยความปรารถนาอย่างร้อนแรง ที่จะจำลองเลียนแบบชีวิตของท่านฟรานซิส และถือครองชีวิตอย่างสมถะและถ่อมตนเพื่อองค์พระเยซูเจ้า ดังนี้เอง ในเย็นวันหนึ่ง ท่านตัดสินใจออกจากบ้านไปยังโบสถ์เล็กๆ และเข้าถวายตนต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า นักบุญฟรานซิสตัดผมของท่านออก และมอบเครื่องแบบพรตสีน้ำตาลมาให้ท่านใส่แทน ทางด้านฝ่ายผู้ปกครองท่าน ก็พยายามในทุกวิถี ที่จะให้ท่านล้มเลิก และกลับมาบ้านเสีย หากแต่ท่านหายอมไม่
ไม่นานหลังจากนั้น น้องสาวของท่าน นักบุญ แอกเนส ก็เข้าร่วมกับท่าน เฉกเช่นเดียวกับสตรีอื่นๆ ที่หมายถวายตนเป็นเจ้าสาวของพระคริสต์ และใช้ชีวิตสมถะปราศจากการครองทรัพย์ทางโลก ทั้งท่านและน้องสาวของท่านอยู่โดยปราศจากรองเท้า ไม่เสพกินเนื้อ ใช้ชีวิตในเรือนโทรมๆ และครองตนเงียบงำตลอดเวลา หากแต่พวกท่านกลับมีความสุขและสงบจากภายใน จากพระคริสต์ที่สถิตกับพวกท่านตลอดเวลา
ครั้งหนึ่งมีกองทหารบุกเข้ามาในอัสซีซี และกองทหารเหล่านี้ก็บุกรุกเข้ามาในอารามคอนแวนต์ก่อนอื่นใด ตัวท่านแคลร์เอง แม้จะยังป่วยอยู่ ก็ยังพยายามพยุงตัวไปยังกำแพง ในสถานที่อริศัตรูอาจมองเห็นได้ ท่านคุกเข่าลง ถือศีลมหาสนิทในมือ และอ้อนวอนขอพระเจ้า ให้ช่วยบรรดาเพื่อนพี่น้องของท่านทั้งหลาย และดูเหมือนว่าคำภาวนาของท่านได้รับการตอบสนอง เพราะจู่ๆ พวกทหารเหล่านั้นก็สัมผัสถึงความกลัวถึงขีดสุดอันไม่รู้ที่มา และทั้งหมดก็หลบลี้หนีหาย วิ่งแตกกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง
ท่านประสบทุกขภัยจากโรคร้ายเป็นเวลาหลายปี หากแต่ท่านยังยืนยันว่าไม่มีความเจ็บปวดใดจะอาจเป็นปัญหาสำหรับการใช้ชีวิตของท่านได้ ท่านมีความชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้ามาก จนถึงกับได้เคยประกาศออกมาว่า
“พวกเขาว่าพวกเรายากไร้เหลือเกินจะกล่าว หากแต่หัวใจที่เปี่ยมด้วยความไร้ขีดจำกัดจากองค์พระผู้เป็นเจ้า จักเรียกว่ายากไร้ได้อย่างไรเล่า ?”
