Saint Augustine of Hippo
นักบุญ ออกุสติน แห่ง ฮิปโป
องค์อุปถัมภ์ : ต้านการระคายเคืองตา, ผู้กลั่น, ช่างพิมพิ์, นักเทวศาสตร์
สัญลักษณ์สื่อแทนถึงท่าน : เด็ก, นกเขา, นกอินทรี, ปากกา, เปลือก, หัวใจลุกโชนร้อนแรง ขณะกำลังดำเนินไปสารภาพบาป
ท่านเป็นบุตรของบิดาชาวเพเกิน ผู้กลับใจในวาระสุดท้ายก่อนสิ้นใจบนเตียงที่นอน ส่วนมารดาของท่านคือนักบุญโมนิกา ผู้เป็นคริสต์ศาสนิกชนผู้เคร่งครัดในพระศาสนา ท่านถูกเลี้ยงดูมาในฐานะคริสตศาสนิกชนท่านหนึ่ง หากแต่ในวัยหนุ่มของท่าน ท่านกลับสูญเสียซึ่งความเชื่อไป และใช้ชีวิตของท่านอย่างโลดโผนตามกระแสทางโลกแทน ท่านได้อาศัยอยู่ร่วมกับสาวชาวคาร์เทจ ตั้งแต่ในครั้งอายุย่าง 15 ปี จวบจนกระทั่งถึงอายุอารามได้ 30 ปี ท่านได้เป็นบิดาของบุตรหนึ่งนาย ที่ท่านได้ตั้งชื่อให้กับบุตรผู้นั้นว่า อาดีโอทาดุส อันมีความหมายแปลว่า ของขวัญของพระเจ้า
ท่านได้รับการสอนสั่งเรื่องวาทศิลป์ ที่คาร์เทจ และ ในมิลาน ประเทศอิตาลี และหลังการวิจัยศึกษาร่วมกับหลักปรัชญามาหลายสำนัก ท่านก็เข้าร่วมกับทางลัทธิ มานีเอคุส เป็นเวลาร่วมหลายปี ที่นั่น ท่านได้ศึกษาในประเด็นสำคัญ เรื่องความขัดแย้งกันระหว่างแสงสว่างและความมืด ดีและเลว และเรื่องราวของรูปแบบหลักทางจริยธรรมอันหละหลวม สุดท้าย ผลสรุปรวบยอดในความคิดทั้งหมดของท่าน ณ เวลาในกาลนั้น ได้สรุปออกมาจากคำสารภาพของท่านว่า
“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดประทานความสุภาพ ถ่อมตน ให้กับข้าพเจ้าด้วย หากแต่โปรดไม่ใช่ ณ เวลานี้”
ภายหลังจากนั้น ท่านได้ออกจากลัทธิ มานีเอคุส และได้กลับใจหันมารับเชื่อในคริสต์ศาสนา อันเชื่อว่าเป็นผลมาจากการบำเพ็ญภาวนาอย่างสม่ำเสมอของมารดาของท่าน และจากความช่วยเหลือของนักบุญแอมโบรเซ่ แห่ง มิลาน ท่านก็ได้รับการล้างบาป หลังมารดาของท่านได้จากไป ท่านได้เดินทางไปยังแอฟริกา ขายทอดตลาดซึ่งทรัพย์สินของท่าน และนำทรัพย์เงินที่ได้ ไปบริจาคมอบให้กับผู้ยากไร้แทน และยังนำเงินส่วนหนึ่งไปก่อตั้งอารามขึ้นมา ท่านเป็นพระ เป็นนักพรต เป็นนักเทศน์ และขึ้นเป็นพระบิชอป แห่ง ฮิปโป ในปี 396 ก่อตั้งสร้างศาสนชุมชนขึ้นมา และในคราวนี้ต่อต้านความเชื่อของลัทธิ มานีเอคุส ตลอดจนความเชื่อเท็จเทียม ลัทธินอกรีตต่างๆ แทน และในภายหลัง ท่านยังได้รับการแต่งตั้งเป็นปราชญ์แห่งศาสนจักรอีกด้วย
ความคิดสรุปรวบยอดในช่วงท้ายของท่าน สามารถสรุปออกมาในรูปหนึ่งประโยค จากที่ท่านได้เขียนเอาไว้ว่า
“ดวงใจของเรา ถูกรังสรรค์มาเพื่อพระองค์ โอ้ องค์พระผู้เป็นเจ้า และดวงใจเหล่านี้ จะหาหยุดพักไม่ จนกว่าจักได้พักพิง แอบอิงในพระองค์”