+นิมิตของ บุญราศี อันนา คัทเธอรีนอาเมริคเกี่ยวกับ น.เวโรนิกา
โพสต์แล้ว: พุธ มี.ค. 14, 2007 4:58 am
มีคนหลายๆคนเมื่อดูหนัง The Passion of the Christ เมื่อเห็นฉากนี้แล้วไม่ทราบว่าสตรีที่เช็ดพระพักตร์พระเยซูเจ้านี้คือใคร แต่สำหรับคริสตชนเรา โดยเฉพาะคาทอลิค ซึ่งเดินรูป14ภาค ทราบดีว่านี่คือนักบุญเวโรนิกา แต่เรารู้เพียงว่า ท่านคือผู้มาเช็ดพระพักตร์พระเยซูเจ้า แต่ไม่ทราบอะไรมากไปกว่านั้น
บุญราศี อันนา แคธเธอรีน เอมมาริก(Anne Catherine Emmerich) ซึ่งอยู่ในช่วงศตวรรษที่18 เป็นนักบวชหญิงชาวเยอรมัน (ประกาศเป็นเป็นบุญราศีเมื่อ 3 ตุลาคม 2004 โดย พระสันตะปาปา จอห์น ปอลที่2) ท่านมีบาดแผลศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูบนร่างกายของท่าน ท่านได้เข้าภวังค์มองเห็นพระมหาทรมานของพระเยซูคริสต์อย่างละเอียด
และท่านได้เล่าถึงนักบุญเวโรนิกาดังนี้:
“ขณะขบวนแห่ดำเนินมาตามถนนสายยาว ได้เกิดเหตุการณ์หนึ่ง ซึ่งประทับใจซีมอนมาก ประชาชนมากมายได้รีบไปที่พระวิหาร หลายคนได้หลบออกจากทาง เพราะกลัวพวกฟารีสีล้างแค้น แต่หลายคนได้แสดงความสงสารต่อพระเยซูเจ้าในพระมหาทรมานของพระองค์
แต่เมื่อขบวนแห่เคลื่อนไปได้ประมาณสองร้อยก้าว ห่างจากจุดที่ซีมอนเริ่มช่วยพระองค์แบกไม้กางเขน ทางซ้ายมือ ประตูบ้านที่สวยงามหลังหนึ่งได้เปิดออก หญิงคนหนึ่งหน้าตาสง่างามจูงมือเด็กหญิงคนหนึ่งออกมา เซราเฟียเป็นชื่อของหญิงคนนั้น ผู้ประพฤติตนอย่างกล้าหาญชาญชัย และ เผชิญหน้ากับฝูงชนที่กำลังโมโหหน้าดำหน้าแดง ในวันนั้น เธอเป็นภรรยาของเซอรัก สมาชิกของคณะผู้บริหารชุมนุมชน และต่อมาเรารู้จักเธอในนามเวโรนิกา เป็นชื่อที่มาจากคำว่า vera icon แปลว่า รูปภาพจริง
เซราเฟียได้เตรียมเหล้าองุ่นอย่างดีมีกลิ่นหอม ซึ่งเธอตั้งใจจะถวายให้พระเยซูดื่มเพื่อพระองค์จะได้กระชุ่มกระชวยขึ้น ระหว่างทางไปยังภูเขากัลวาริโอ เธอได้ยืนอยู่บนถนนเป็นเวลานานพอสมควร และในที่สุดได้กลับเข้าไปรอในบ้าน ครั้งแรกที่ข้าพเจ้าเห็นเธอ เธอมีผ้ายาวคลุมทั้งตัว จูงเด็กหญิงอายุเก้าขวบลูกเลี้ยงของเธอ ผ้าคลุมจรดแขนเธอ และเด็กหญิงพยายามซ่อนโถเหล้าเมื่อขบวนแห่เข้ามาใกล้
คนที่นำขบวนพยายามดันเซราเฟียออกไป แต่เธอพยายามแหวกฝูงชนและทหารเข้าไปใกล้พระเยซูเจ้า คุกเข่าข้างหน้าพระองค์ ถวายพระองค์ผ้าเช็ดหน้าและพูดว่า “โปรดอนุญาตข้าพเจ้าเช็ดพระพักตร์พระองค์” พระเยซูเจ้าทรงหยิบผ้าผืนนั้นด้วยพระหัตถ์ซ้าย เช็ดพระพักตร์ที่เปื้อนพระโลหิต ขอบใจและส่งผ้าคืนเธอ เธอจูบผ้าและสอดมันไว้ในเสื้อของเธอ เด็กหญิงขี้อายได้ถวายเหล้าองุ่นพระองค์ แต่ทหารเหียมโหดไม่ยอมให้พระองค์ดื่ม การกระทำอันห้าวหาญอย่างฉับพลันของเซราเฟียได้นำความพิศวงงงงวยแก่พวกทหาร ทำให้ขบวนแห่ชะงักงันชั่วครู่หนึ่งโดยบังเอิญ เธอฉวยโอกาสนั้นถวายผ้าเช็ดหน้าพระอาจารย์ ทั้งฟารีสีและทหารโมโหฉุนเฉียวเป็นทวีคูณ ขบวนแห่ไม่แต่เพียงหยุดลง ประชาชนได้กรูกันเข้ามานมัสการพระเยซูเจ้า เพชฌฆาตแก้แค้นโดยโบยตีและทารุณพระองค์ขณะที่เซราเฟียรีบกลับเข้าบ้าน
ทันทีที่เธออยู่ในห้องของเธอ เธอวางผ้าเช็ดหน้าทำด้วยขนสัตว์บนโต๊ะและคุกเข่าสักการะบูชา สักครู่หนึ่งเพื่อนเธอได้เข้ามาในห้อง พบเธอในท่าคุกเข่าพร้อมกับเด็กหญิงร้องไห้อยู่ข้างๆ และมองเห็นด้วยความฉงน พระพักตร์เปื้อนพระโลหิตของพระเยซูเจ้าบนผ้าเช็ดหน้า เป็นภาพพระพักตร์ที่ครบบริบรูณ์และเจ็บปวดทรมานอย่างแสนสาหัส ดูแล้วสะเทือนใจ เขาเขย่าเซราเฟียและชี้ไปที่ผ้าผืนนั้น เธอได้คุกเข่าอีกครั้งและอุทานออกมาด้วยน้ำตา “บัดนี้ข้าพเจ้าตื้นตันใจ เพราะพระองค์ได้ประทานของที่ระลึกถึงพระองค์แก่ข้าพเจ้า”
เนื้อผ้าเป็นขนสัตว์อย่างดี ความยาวเป็นสามเท่าของความกว้าง เป็นผ้าคลุมไหล่ ประเพณีชาวยิวจะมอบผ้านี้แก่คนที่อยู่ในความทุกข์โศกเศร้า หรือคนที่เหนื่อยอ่อนแรง หรือคนป่วยสำหรับเช็ดหน้า เป็นการแสงความเห็นใจหรือความเมตตากรุณา เวโรนิกาได้รักษาผ้าเช็ดหน้าผืนนี้จนกระทั่งเธอหมดลมหายใจ เธอได้แขวนมันไว้ที่หัวเตียง ต่อมาผ้าผืนนี้ได้ถูกมอบให้พระนางพรหมจารีมารีอา ผู้ซึ่งได้ยกให้อัครสาวกและพระศาสนจักรเป็นผู้พิทักษ์รักษาพระธาตุนี้ต่อไป
เซราเฟีย และยอห์น เดอะแบปติสเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน พ่อเธอและซาคาริอัสเป็นพี่น้องกัน เมื่อนักบุญยออากิมและนักบุญอันนาได้พาพระนางพรหมจารีมารีอา ตอนนั้นอายุพึ่งสี่ขวบ ไปที่เมืองเยรูซาเล็มและฝากเธอที่พระวิหารอยู่กับหญิงที่ถือพรหมจรรย์ แล้วเขาทั้งสองมาพักที่บ้านของซาคาริอัส ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ตลาดขายปลา
เซราเฟียมีอายุแก่กว่าพระนางพรหมจารีมารีอาอย่างน้อยห้าปี เธอได้ไปร่วมพิธีงานแต่งงานของพระนางมารีอากับนักบุญโยเซฟ เธอเป็นญาติกับผู้เฒ่าซิเมออน ผู้ซึ่งได้ทำนายเมื่ออุ้มพระกุมารเยซูในอ้อมแขนของตน เธอเติบโตพร้อมกับลูกชายของเขา ลูกชายทั้งสองและเซราเฟียได้รับการดลใจจากเขา ปรารถนาอย่างร้อนรนอยากเห็นองค์พระเยซู เมื่อพระเยซูเจ้าอายุ 12 ปี และสอนคำสอนอยู่ที่พระวิหาร เซราเฟียยังเป็นโสดอยู่ได้ส่งอาหารให้พระองค์ทุกวันที่โรงแรมเล็กๆ แห่งหนึ่ง ห่างจากเมืองเยรูซาเล็มประมาณ 440 หลา พระองค์พักอยู่ที่นั่นเมื่อไม่ได้ไปที่พระวิหาร ชายสองคนชื่ออีเสนนิอันส์ดูแลโรงแรม และรู้จักคุ้นเคยกับครอบครัวศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างดี โรงแรมแห่งนี้เป็นที่พักแรมของคนจน พระเยซูเจ้าและอัครสาวกมานอนค้างคืนที่นั่นบ่อย
เซราเฟียแต่งงานเมื่อมีอายุแล้ว เซอรัก สามีเธอมีเชื้อสายตระกูลซูซานน่า และเป็นสมาชิกของสภาซันเฮรดิน แรกๆเขาต่อต้านพระเยซูเจ้าและภรรยาเขาต้องทนทุกข์มากที่นับถือพระเยซูเจ้า ต่อมายอเซฟชาวอามาเธีย และนิโคเดมัส ได้เปลี่ยนความรู้สึกนึกคิดของเขาเสียใหม่ เขาก็เลยตามภรรยาไปหาพระเยซูเจ้า เมื่อพระองค์ถูกกล่าวหาอย่างอยุติธรรมในศาลของไคยาฟาส เซอรักได้ร่วมมือกับยอเซฟและนิโคเดมัส พยายามหาทางปล่อยพระองค์เป็นอิสระ ทั้งสามคนได้ลาออกจากคณะผู้บริหารชุมนุมชน
เซราเฟียอายุประมาณห้าสิบปีเมื่อขบวนแห่พระเยซูเจ้าเข้าเมืองเยรูซาเล็มอย่างผู้มีชัย ในวันอาทิตย์ใบลาน ข้าพเจ้าได้เห็นเธอถอดผ้าคลุมไหล่ออกและปูบนพื้นให้พระองค์เดิน เป็นผ้าผืนเดียวกันที่เธอได้ถวายพระเยซูเจ้าในขบวนแห่พระมหาทรมานของพระองค์ เป็นขบวนแห่ที่ดูภายนอกน่าอัปยศอดสู แต่ความจริงเต็มไปด้วยพระสิริโรจนา ผ้าเช็ดหน้าของนักบุญเวโรนิกา เป็นพระธาตุที่คริสตชนทั่วไปเคารพสักการะบูชาจนทุกวันนี้”
เป็นเวลาหลายศตวรรษคริสตชนทั่วไปชอบฟังเรื่องราวของนักบุญเวโรนิกา เพราะเป็นเรื่องที่ฟังแล้วจับจิตจับใจ เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักลึกซึ้งของหญิงคนหนึ่ง ต่อพระเยซูคริสตเจ้าในพระมหาทรมานของพระองค์ และการตอบรับความรักนั้น โดยการพิมพ์พระพักตร์ของพระองค์ลงบนผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น
http://www.issara.com/blog/?p=665#more-665
