บ้านเด็กติดเชื้อเอดส์ Agape

[Edwardius]

พอดีมีเรื่องดีๆ อยากแบ่งปันครับ

          วันนี้ไป Makeup วิชา กลุ่มผลประโยชน์มาครับพี่น้อง กับอาจารย์ดอกเตอร์จันทนา สุทธิจารี พาดพิงไปหลายเรื่องเหมือนกัน ตั้งแต่สูงเสียดฟ้า จนต่ำติดดิน ทั้งขาวบริสุทธิ์ จนสกปรกไร้คำอธิบาย อย่างว่านะเรียนการเมืองก็ต้องทำใจกับมันนิดนึง

          เรื่องที่สะดุดใจที่สุดก็ "บ้านอากาเป้" บ้านสงเคราะห์เด็กที่ติดเชื้อเอดส์ ทำไมน่ะเหรอ? เพราะเรื่องนี้ทำให้เราแอบคิดว่า จริงๆ แล้วแม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ส่วน Top ของสังคม ทั้งทางวิชาการ ทางการเมือง ทางเศรษฐกิจ หรือทางสังคม แต่จริงๆ แล้วเราก็อยู่สูงกว่าคนหลายๆ คนมาก มากจริงๆ

          คนหลายคนไม่มีโอกาสได้กินข้าวครบ 3 มื้อ อีกมากมายไม่มีโอกาสนอนหลับในที่ๆ เรียกว่า "บ้าน" อีกจำนานมากไม่มีโอกาสเรียนเลย อักโขอยู่ที่ไม่ได้รับความเคารพในสังคม และอีกหลายคนไม่มีแม้แต่การรับรู้การมีตัวตนของพวกเขา

          แล้วเราล่ะ?? เรามีโอกาสทุกอย่างเลย เรามีบ้านอยู่อย่างอบอุ่นแต่เราไม่อยากอยู่บ้าน เรามีข้าวกินเกิน 3 มื้อแต่เรากินทิ้งกินขว้าง เราได้เรียนหนังสือแต่เราเอาแต่เล่นกับเพื่อน เราได้รับความเคารพในสังคมแต่เราก็เหยียดคนที่ต่ำกว่า เรามีตัวตนในสังคมแต่ละเลยการมีตัวตนของคนอื่น

          หลายครั้งเราบอกกับสังคมว่า เรารัก เราแคร์ เราเป็นห่วง เราสนใจ และเราเป็นส่วนหนึ่งของสังคม แต่พอสังคมขอร้องเรา เรากลับไม่ให้ เวลาที่สังคมเรียกร้องเรา เรากลับละเลย เวลาที่สังคมวิงวอนต่อเรา เรากลับระแวง ทำไม?

        ไม่น่าเชื่อใช่ไหมล่ะ? ว่าในขณะที่มีคนจำนวนมากหันหลังให้กับสังคม และหันหน้าให้กับความฝันของตัวเอง และในขณะเดียวกันก็มีคนหันหน้าให้สังคม และหันหลังให้คนที่ต้องการจากสังคมนั้น แต่ก็นั่นแหละ ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่หันหลังให้สังคม แต่หันหน้าเข้าช่วยเหลือผู้อื่น

          จริงๆ เราทำอะไรหลายๆ อย่างเพื่อคนที่ต้องการในสังคมได้ "ทุกๆ วัน" แต่หลายครั้งเราไม่กล้า เพราะอะไร? เพราะเราเสียดายหากว่าสิ่งที่ให้ไปนั้นเพราะความเห็นแก่ตัวของบางคน ไม่ใช่ความต้องการจริงๆ เราไม่กล้าทำ เพราะเราเสียดาย ว่าเราน่าจะเอาไปทำอะไรใหตัวเองดีกว่า

          เอาเถอะ บางทีเราก็ช่วยเหลือสังคมแบบผิดๆ เช่นกัน เคยไหมที่ซื้อพวงมาลับเด็กข้างถนน? เคยไหมที่ให้เงินขอทานแขนขาด? เคยไหมให้เงินป้าแก่ๆ ตามตลาด? จริงๆ แล้วนะ การช่วยเหลือด้วยน้ำใจที่ดีเป็นสิ่งน่ายกย่อง แต่หลายครั้งเราได้ทำร้ายอะไรไปมากกว่านั้น ลองดูเถอะ ซื้อพวงมาลัยเสร็จ เค้าเอาเงินไปให้คนที่จ้างเค้า ให้เงินขอทางเสร็จ เค้าเอาไปซื้อบุหรี่...

        ไม่ได้แนะนำให้เลิกช่วยเหลือคนอื่นๆ หรอก แค่อยากให้ลองคิดก่อนทำตามน้ำใจที่ดี อย่าให้น้ำใจดีๆของเราทำร้ายสังคมเลย

Source: http://dominvsvobiscvm.blogspot.com/2007/09/agape.html
ของผมเองครับ

[Ministry Of Men]

อืม ผมว่าเราต้องเลือกปฏิบัติกับคนที่สมควรช่วยจริงๆอะแหละ

ผมแปลกใจทุกครั้งเลยอะ ที่เห็นขอทานสภาพร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง นั่งพับเพียบกลางสะพานลอย (นี่ถ้าหัวหายไปครึ่งนึงจะไม่ว่าเลยนะ)

วันนี้นั่งคุยกับแม่อยู่ดีดีก็มีคนเดินมา "ขอ 5 บาทเด๊ะ"  หื้มมมมมมมม อยากจะถอดรองเท้าหนังปาใส่หัวมัน (ขนาดมันมาขอนะเนี่ย) แต่ก็ไม่ได้ให้ไป

วันดี คืนดี ก็มีคนมาตามบ้าน ใส่ชุดเหมือนนักบวช มาหาคนทำบุญตามบ้าน เหอๆๆๆๆ


---------------
แต่เด็กผู้ด้อยโอกาส เราว่าน่าช่วยมากๆเลยอะ สงสารเค้า เราเคยไปค่ายวายแวมกับใจสมานครั้งนึง แต่คงไม่มีโอกาสไปอีกแล้วแหละ เพราะไปวัดแทน....... ก็ เด็กกินตรีนไก่ทุบละเอียด มีหนัง และมีเนื้อใต้หนังเล็กน้อย ปรุงเป็นแกงหม้อใหญ่ผสมน้ำ 1 ใน 3 (อืมมม รู้สูตรด้วย หุหุ)
เห็นแล้วทำใจไม่ได้เลย นี่ขนาดงานประกาศพระเจ้า ....ยังทำกับผู้มาเข้าค่ายขนาดนี้ แล้วถ้าเป็นอย่างอื่นมันจะแย่กว่านี้มั้ย ไม่ต้องกินใบมะม่วงกับปลายข้าวเลยหรอ

-----เอ่อ บ่นไปยาวเลย ---

ตอนนี้ ถ้าจะทำบุญ คงจะเอาเงินที่พอมี ไปช่วยมูลนิธิ ดีกว่า  ให้เค้าได้เอาเงินไปช่วยคนเดือดร้อนจริงๆๆ (มูลนิธิ ดีดี ก็มีอยู่เยอะนะ)
แต่ว่า ตอนนี้ คงต้องช่วยครอบครัวก่อน พิษเศรษฐกิจแรงเหลือเกิน ธุรกิจชักกะตุก เหอๆๆๆ

เห้อ  แต่เราเชื่อว่า คนที่แกล้งทำเป็นพิการ เพื่อมาเป็นขอทาน มันไม่ได้ใช้เงินอย่างมีความสุขหรอก โถ่ๆๆ มันต่างอะไรกับเงินที่โกงเค้ามา ในเมื่อมันหลอกชาวบ้านว่ามันเป็นขอทาน  แล้วขวดเหล้าตรงสะพานลอยมันมาจากไหนเยอะแยะ  พวกขี้เมา มันกินเสร็จแล้วเขวี้ยงไปบนสะพานลอยหรอ หรือว่ามันไปตั้งวงบนนั้นก็ไม่รู้ หุหุหุ (ขอทานซื้อกินอะแหละ)

---------------------------
บ่นอีกหน่อย
ใครพอรู้จักมูลนิธิ หรือ องกรณ์ที่เค้าช่วยเหลือสังคม ของคาทอลิก แนะนำให้รู้จักทีจิครับ ขอบคุณนะคับ ^^

[Alphonse]

---------------------------
บ่นอีกหน่อย
ใครพอรู้จักมูลนิธิ หรือ องกรณ์ที่เค้าช่วยเหลือสังคม ของคาทอลิก แนะนำให้รู้จักทีจิครับ ขอบคุณนะคับ ^^

ไม่จำเป็นต้องเป็นองค์กรของคาทอลิคหรอกฮะ ^^
แต่องค์กรด้านสิทธิมนุษยชนของคาทอลิกเองก็มี...แต่ไม่ค่อยจะ((พูดตรงๆนะ))ทำงานเท่าไหร่ -*-
คือ คณะกรรมการคาทอลิคเพื่อความยุติธรรมและสันติ

...............................

"ถ้าพี่น้องชายหญิงคนใดขัดสนเครื่องนุ่งห่ม และไม่มีอาหารประจำวัน แล้วท่านคนใดคนหนึ่งพูดกับเขาว่า 'จงไปเป็นสุขเถิด และให้อบอุ่นและอิ่มเถิด' แต่มิได้ให้สิ่งที่จำเป็นสำหรับร่างกายเขา จะมีประโยชน์อันใดเล่า ความเชื่อก็เป็นเช่นเดียวกัน หากไม่มีการกระทำก็เป็นความเชื่อที่ตายแล้ว"
(ยากอบ 2 : 14-17)

[Ministry Of Men]

---------------------------
บ่นอีกหน่อย
ใครพอรู้จักมูลนิธิ หรือ องกรณ์ที่เค้าช่วยเหลือสังคม ของคาทอลิก แนะนำให้รู้จักทีจิครับ ขอบคุณนะคับ ^^

ไม่จำเป็นต้องเป็นองค์กรของคาทอลิคหรอกฮะ ^^
แต่องค์กรด้านสิทธิมนุษยชนของคาทอลิกเองก็มี...แต่ไม่ค่อยจะ((พูดตรงๆนะ))ทำงานเท่าไหร่ -*-
คือ คณะกรรมการคาทอลิคเพื่อความยุติธรรมและสันติ

...............................

"ถ้าพี่น้องชายหญิงคนใดขัดสนเครื่องนุ่งห่ม และไม่มีอาหารประจำวัน แล้วท่านคนใดคนหนึ่งพูดกับเขาว่า 'จงไปเป็นสุขเถิด และให้อบอุ่นและอิ่มเถิด' แต่มิได้ให้สิ่งที่จำเป็นสำหรับร่างกายเขา จะมีประโยชน์อันใดเล่า ความเชื่อก็เป็นเช่นเดียวกัน หากไม่มีการกระทำก็เป็นความเชื่อที่ตายแล้ว"
(ยากอบ 2 : 14-17)

อ่อครับ

ปกติ ผมรู้จักองกรณ์คริสเตียนนะคับ หาง่ายดี
ส่วนของพุทธนี่ไม่ต้องเอ่ย เต็มบ้านไปหมด -*-

แต่ยังไม่เคยเห็นของคาทอลิก เลยอยากรู้จักมั่งฮะ

[NNS]

บ่นอีกหน่อย
ใครพอรู้จักมูลนิธิ หรือ องกรณ์ที่เค้าช่วยเหลือสังคม ของคาทอลิก แนะนำให้รู้จักทีจิครับ ขอบคุณนะคับ ^^

ขอแนะนำ โครงการบ้านนิจจานุเคราะห์ (Mother of Perpetual Help Centre) มูลนิธิคาทอลิกสงเคราะห์อุดรธานี ซึ่งก่อตั้งโดย ภราดาเดเมียน คณะพระวาจาของพระเจ้า (Bro. Damien Lunders, SVD) เมื่อปี 1997



โดยเมื่อปี 2000 ท่านได้มาประจำอยู่ที่จังหวัดหนองบัวลำภู ท่านเป็นผู้อำนวยการโครงการช่วยเหลือกลุ่มผู้ติดเชื้อ ผู้ป่วยเอดส์ โครงการนี้อยู่ในมูลนิธิคาทอลิกสงเคราะห์ของสังฆมณฑลอุดรธานี และมีศูนย์ปฎิบัติงานใช้ชื่อว่า "บ้านนิจจานุเคราะห์" โดยเดิมเป็นบ้านเช่าในเขตเทศบาลของจังหวัดหนองบัวลำภู  ภราดาเดเมียนต้องการสร้างศูนย์อย่างถาวรจึงปรึกษากับเจ้าอาวาสอาสนวิหารฯ ในขณะนั้นเพื่อจะสร้างโบสถ์สำหรับสัตบุรุษด้วย ราวๆ กลางปี 2001 ก็ได้ซื้อที่ดินในเขตเทศบาลเมืองแปลงหนึ่ง จึงเริ่มสร้างโบสถ์เซนต์ไมเคิลและบ้านนิจจานุเคราห์ในเดือนธันวาคมนั่นเอง การก่อสร้างแล้วเสร็จภายใน 8 เดือน คุณพ่อโทมัส กำจัด เสาะก่าน ได้ถวายมิสซาในวัดใหม่เป็นครั้งแรกเมื่อวันเสาร์ที่ 15 มิถุนายน  2002

[NNS]

ต่อมาเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2004 ซิสเตอร์อันนีมา อธิการของคณะธรรมทูตแห่งความเมมตตา (ซึ่งท่านบุญราศี แม่เทเรซาเป็นผู้ก่อตั้ง)  และซิสเตอร์ 5 ท่าน ได้ก่อตั้ง สถานสงเคราะห์เด็ก "บ้านคุณแม่เทเรซา" ขึ้นในบริเวณของวัดเซนต์ไมเคิล อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู

มีกลุ่มเป้าหมายคือ เด็กกำพร้า และเด็กที่ติดเชื้อเอชไอวี

โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ

1. เพื่อให้การสงเคราะห์ช่วยเหลือเด็กกำพร้า

2. เพื่อทำตามจิตตารมณ์ในการช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส/ผู้ยากจนของบุญราศีเทเรซาแห่ง กัลกัตตา

3. เพื่อส่งเสริม รักษา คุณค่าศักดิ์ศรีของมนุษย์

กิจกรรม

1. ให้ที่พัก เด็กกำพร้า/เด็กที่ติดเชื้อเอชไอวี

2. ส่งเสริมคุณภาพชีวิตเด็ก

3. ติดตามเยี่ยมบ้านเด็ก

พื้นที่เป้าหมาย  19 จังหวัดในภาคอีสาน

[Batholomew]

เป็นบทความที่ดีมาก ๆ เลยครับ

แต่ว่าผมเองไม่ค่อยอยากให้มองแบบนั้นนะครับ ในเรื่องของขอทานที่ร่างกายสมบูรณือะไรแบบนี้

เราเป็นศิษย์ของพระองค์ ถ้าเป็นผม ผมให้นะครับ ไม่ต้องพูดถึงจำนวนเงิน ไม่ต้องไปตัดสินเค้าว่า ร่างกายก็ไม่ได้พิการ ทำไมไม่ทำอย่างอื่น

ผมรู้สึกว่า เราบริสุทธิ์ใจที่จะทำบุญแค่นั้นก็พอแล้วครับ

[Edwardius]

เป็นบทความที่ดีมาก ๆ เลยครับ

แต่ว่าผมเองไม่ค่อยอยากให้มองแบบนั้นนะครับ ในเรื่องของขอทานที่ร่างกายสมบูรณือะไรแบบนี้

เราเป็นศิษย์ของพระองค์ ถ้าเป็นผม ผมให้นะครับ ไม่ต้องพูดถึงจำนวนเงิน ไม่ต้องไปตัดสินเค้าว่า ร่างกายก็ไม่ได้พิการ ทำไมไม่ทำอย่างอื่น

ผมรู้สึกว่า เราบริสุทธิ์ใจที่จะทำบุญแค่นั้นก็พอแล้วครับ

ถูกครับ แต่อยากให้ช่วยอย่างแท้จริงมากกว่า

ใครมีหนังเรื่อง PAY IN FORWARD หรือเคยดูบ้างครับ ลองเล่าสู่กันฟังหน่อย

[boom931]

บ้านเด็กกำพร้าลอเรนโซ
98 ม.6 ต.กุฏโง้ง อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี 20140
โทร 038-463256
ดูแลโดยซิสเตอร์คามิลเลียนครับ  มีอะไรถามได้นะครับ