ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
-
- โพสต์: 1946
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มิ.ย. 01, 2005 8:23 pm
- ที่อยู่: On this earth obviously
หลังจากหายหน้าไปสองเดือน
บูมีอะไรจะสารภาพค่ะ
บูรักบาทหลวงที่วัดบูอยู่อ่ะ
พูดออกไปแล้ว....
บูก้อรู้ว่ามันผิด แต่ก้อ...
อยากจะว่าบูก้อได้นะ แต่ว่า
บูไปอเมริกามาสองเดือน แอบหวังลึกๆว่าทุกอย่างมันจะดีขึ้น
บูก้อคิดว่า ห่างกันไปซักพักก้อคงดี
แต่ความจริงก้อคือ มันไม่มีซักวันเลย ที่บูไม่คิดถึงเค้าอ่ะ
สองเดือนผ่านไปบูก้อยังคิดกะเค้าเหมือนเดิม
บูรู้ว่าเค้าก้อคิดกะบู แค่น้องสาว
แต่สำหรับบู เค้าเป็นคนพิเศษเสมอ
ลึกๆแล้วบูว่าเค้าก้อคงรู้นะ ว่าบูคิดยังไงกะเค้า
ก้อแบบว่า เค้าก้อไม่ได้โง่นิ
ปัญหามันอยู่ที่ว่า เค้ากำลังจะย้ายไป วันที่สามสิบนี้แล้ว
บูเหลือเวลาอีก อืม ยี่สิบหกวัน
แล้วบูก้อไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
ก้อคงได้แต่ทำใจละมั้ง....
บูควรตัดใจใช่มั๊ย
แต่เวลาที่เรารักใครซักคน มันก้อไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
จะทำอย่างไรดี
บูมีอะไรจะสารภาพค่ะ
บูรักบาทหลวงที่วัดบูอยู่อ่ะ
พูดออกไปแล้ว....
บูก้อรู้ว่ามันผิด แต่ก้อ...
อยากจะว่าบูก้อได้นะ แต่ว่า
บูไปอเมริกามาสองเดือน แอบหวังลึกๆว่าทุกอย่างมันจะดีขึ้น
บูก้อคิดว่า ห่างกันไปซักพักก้อคงดี
แต่ความจริงก้อคือ มันไม่มีซักวันเลย ที่บูไม่คิดถึงเค้าอ่ะ
สองเดือนผ่านไปบูก้อยังคิดกะเค้าเหมือนเดิม
บูรู้ว่าเค้าก้อคิดกะบู แค่น้องสาว
แต่สำหรับบู เค้าเป็นคนพิเศษเสมอ
ลึกๆแล้วบูว่าเค้าก้อคงรู้นะ ว่าบูคิดยังไงกะเค้า
ก้อแบบว่า เค้าก้อไม่ได้โง่นิ
ปัญหามันอยู่ที่ว่า เค้ากำลังจะย้ายไป วันที่สามสิบนี้แล้ว
บูเหลือเวลาอีก อืม ยี่สิบหกวัน
แล้วบูก้อไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
ก้อคงได้แต่ทำใจละมั้ง....
บูควรตัดใจใช่มั๊ย
แต่เวลาที่เรารักใครซักคน มันก้อไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
จะทำอย่างไรดี
การที่เรารักใครสักคนอย่างแท้จริง คือการที่เรายินดีที่เขาได้ทำในสิ่งที่เขาต้องการ
พ่อได้เลือกถวายชีวิตของท่านเพื่อเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าแล้ว
ถ้าบูรักเขาจริงๆละก็ บูก็ควรยินดีในการรับใช้ของพ่อสิจ้ะ
พ่อได้เลือกถวายชีวิตของท่านเพื่อเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าแล้ว
ถ้าบูรักเขาจริงๆละก็ บูก็ควรยินดีในการรับใช้ของพ่อสิจ้ะ
ใจเย็นๆๆนะจ้า เป็นกำลังใจให้นะเรื่องแบบนี้ไม่ได้มีใครผิดถุกนะ ความรักเป็นสิ่งที่พระให้มา
ที่นี้รักไม่ผิดนะ รักได้ แต่ถ้าเป็นผมคงทรมานอะถ้าแฟนไปบวช
แต่ก้แอบดีใจที่จะมีคนอยู่ในสวรรค คือคนๆๆนั้น คนที่เรารัก ใช้ไหมจ้า
ที่นี้รักไม่ผิดนะ รักได้ แต่ถ้าเป็นผมคงทรมานอะถ้าแฟนไปบวช
แต่ก้แอบดีใจที่จะมีคนอยู่ในสวรรค คือคนๆๆนั้น คนที่เรารัก ใช้ไหมจ้า
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ควรตัดใจครับ
-
- โพสต์: 1946
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มิ.ย. 01, 2005 8:23 pm
- ที่อยู่: On this earth obviously
ถ้ามันง่ายอย่างที่พูดก้อดีซิค่ะ เฮ้อ
บูก้อคิดนะว่า มีคนอื่นตั้งเยอะ แต่ทำไมต้องเป็นเค้าด้วย (วะ) เนี่ย
บูอยู่ดีๆก้อจะเลิกรักเค้าก้อไม่ได้
ก้อมันรักเข้าไปแล้วนิ ทำไงได้ละ เฮ้อ
แต่มันก้อจริง เพราะถ้าเค้าไม่ได้มาบวชบูก้อไม่มีวันจะได้รู้จักเค้าหรอก
เหอะๆ
บูก้อไม่ได้ขออะไรมาก ก้อแค่ ไม่รู้ซิ ขอให้เค้าเป็นเหมือนเดิมก้อพอแล้วละ
ต่อไปนี้ ก้อคงได้แต่รักอยู่ห่างๆ
แบบนี้มันคงดีที่สุดแล้วมั้ง
ทำไงได้ละ
บูก้อคิดนะว่า มีคนอื่นตั้งเยอะ แต่ทำไมต้องเป็นเค้าด้วย (วะ) เนี่ย
บูอยู่ดีๆก้อจะเลิกรักเค้าก้อไม่ได้
ก้อมันรักเข้าไปแล้วนิ ทำไงได้ละ เฮ้อ
แต่มันก้อจริง เพราะถ้าเค้าไม่ได้มาบวชบูก้อไม่มีวันจะได้รู้จักเค้าหรอก
เหอะๆ
บูก้อไม่ได้ขออะไรมาก ก้อแค่ ไม่รู้ซิ ขอให้เค้าเป็นเหมือนเดิมก้อพอแล้วละ
ต่อไปนี้ ก้อคงได้แต่รักอยู่ห่างๆ
แบบนี้มันคงดีที่สุดแล้วมั้ง
ทำไงได้ละ
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
มันคงต้องเป็นแบบนั้นแหละครับ
-
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
ถ้ามันง่ายอย่างที่พูดก้อดีซิค่ะ เฮ้อ
มันก็ไม่ยากนี่คะ ที่บูต้องตัดใจ
บูก้อคิดนะว่า มีคนอื่นตั้งเยอะ แต่ทำไมต้องเป็นเค้าด้วย (วะ) เนี่ย
เพราะบูคิดว่า เขาเป็นทุกอย่างสำหรับบูได้ แต่ในความเป็นจริง มันไม่ใช่คะ ของๆ พระนะคะ ไม่ควรแตะต้อง
บูอยู่ดีๆก้อจะเลิกรักเค้าก้อไม่ได้
ก้อมันรักเข้าไปแล้วนิ ทำไงได้ละ เฮ้อ
ต้องเลิกให้ได้คะ ของต้องห้าม
แต่มันก้อจริง เพราะถ้าเค้าไม่ได้มาบวชบูก้อไม่มีวันจะได้รู้จักเค้าหรอก
เหอะๆ
เป็นพระประสงค์ น้ำพระทัยของพระคะที่ทำให้บูรู้จักเขา แต่บูต้องเรียนรู้ที่จะวางตัวด้วย ไม่ใช่ทำตามแต่อารมณ์ที่ปรารถนาจนลืมนึกไปถึงความถูกต้อง
บูก้อไม่ได้ขออะไรมาก ก้อแค่ ไม่รู้ซิ ขอให้เค้าเป็นเหมือนเดิมก้อพอแล้วละ
ต่อไปนี้ ก้อคงได้แต่รักอยู่ห่างๆ
แบบนี้มันคงดีที่สุดแล้วมั้ง
ทำไงได้ละ
ตัดใจคะ พยายามห่างจากเขา สวดเยอะๆ สำหรับตัวเอง และความมั่นคงในกระแสเรียกของเขาด้วย
มันก็ไม่ยากนี่คะ ที่บูต้องตัดใจ
บูก้อคิดนะว่า มีคนอื่นตั้งเยอะ แต่ทำไมต้องเป็นเค้าด้วย (วะ) เนี่ย
เพราะบูคิดว่า เขาเป็นทุกอย่างสำหรับบูได้ แต่ในความเป็นจริง มันไม่ใช่คะ ของๆ พระนะคะ ไม่ควรแตะต้อง
บูอยู่ดีๆก้อจะเลิกรักเค้าก้อไม่ได้
ก้อมันรักเข้าไปแล้วนิ ทำไงได้ละ เฮ้อ
ต้องเลิกให้ได้คะ ของต้องห้าม
แต่มันก้อจริง เพราะถ้าเค้าไม่ได้มาบวชบูก้อไม่มีวันจะได้รู้จักเค้าหรอก
เหอะๆ
เป็นพระประสงค์ น้ำพระทัยของพระคะที่ทำให้บูรู้จักเขา แต่บูต้องเรียนรู้ที่จะวางตัวด้วย ไม่ใช่ทำตามแต่อารมณ์ที่ปรารถนาจนลืมนึกไปถึงความถูกต้อง
บูก้อไม่ได้ขออะไรมาก ก้อแค่ ไม่รู้ซิ ขอให้เค้าเป็นเหมือนเดิมก้อพอแล้วละ
ต่อไปนี้ ก้อคงได้แต่รักอยู่ห่างๆ
แบบนี้มันคงดีที่สุดแล้วมั้ง
ทำไงได้ละ
ตัดใจคะ พยายามห่างจากเขา สวดเยอะๆ สำหรับตัวเอง และความมั่นคงในกระแสเรียกของเขาด้วย
ไม่มีอะไรหรอกค่ะ อย่าคิดมาก
น้องบูรักและต้องการพระเยซูเจ้านะคะ แต่บูยังไม่เห็นพระเยซูเจ้าในพ่อเค้าแค่นั้นเอง ความรัก ความปรารถนาทั้งหมดที่มี คือพระเยซูเจ้า แต่เรามองไม่เห็นแค่นั้นเอง อย่างมารีย์มักดาลาที่บูชอบ หรือมารีย์ชาวเบธานี ต่างก็รักพระเยซูเจ้าทั้งนั้น และเห็นเป็นคนพิเศษ แต่พระเยซูเจ้าเห็นทั้งสองเป็นใครคะ เป็นคนที่รักเหมือนกัน พระองค์ก็รักเค้าเหมือนกัน ... พ่อเค้าก็ไม่ได้เห็นเป็นน้องสาวหรอก พ่อเค้าเห็นเป็น "ลูก" นะคะ เป็นลูกพระ..
ถ้าบูได้เรียนคำสอนเป็นเรื่องเป็นราว ได้รับศีล ได้ใกล้พระมากๆ บูจะลืมพ่อไปเลยล่ะ เพราะจะรู้ว่า ความรักของพระนี่ ไม่มีอะไรแทนได้จริงๆ ต่อให้มีสิบพ่อแบบนี้ ก็แทนไม่ได้ มันเติมเต็ม มันอิ่ม มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ... พระเป็นเจ้าพยายามเข้ามาหาบู ผ่านพ่อเค้านะคะ แต่บูไม่ยอมเห็นซะทีนะ มันน่าน้อยใจอยู่นะจ้ะน้องบู เหมือนคนที่รักเรามาก พยายามเข้าหาเราผ่านอีกคน แต่เราก็ดันไปหลงรักพ่อสื่อซะนี่ มันน่าน้อยใจมั้ยจ้ะ
และยิ่งตอนนี้บูบอกว่า ตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าไม่ใช่เหรอคะ (เป็นธรรมดานะคะ ที่เราจะติดใครง่ายเป็นพิเศษ) พระก็อุตส่าห์ส่งคนมาให้กำลังใจบู เป็นเพื่อนกับบูนะคะ ก็คือ พ่อเค้านั่นเอง แต่บูก็เห็นแต่พ่อเค้า ไม่ยอมเห็นพระเยซูเจ้าซักที ... ไม่เห็นสิ่งดีๆที่พระองค์ทำให้กับบู มันน่าน้อยใจนะจ้ะ
สุดท้ายนี้... ก็จะบอกบูอย่างที่พระเยซูเจ้าบอกมารีย์มักดาลาตอนที่กลับคืนชีพนะคะ "Do not cling to me." ..
พระอวยพรนะคะ
น้องบูรักและต้องการพระเยซูเจ้านะคะ แต่บูยังไม่เห็นพระเยซูเจ้าในพ่อเค้าแค่นั้นเอง ความรัก ความปรารถนาทั้งหมดที่มี คือพระเยซูเจ้า แต่เรามองไม่เห็นแค่นั้นเอง อย่างมารีย์มักดาลาที่บูชอบ หรือมารีย์ชาวเบธานี ต่างก็รักพระเยซูเจ้าทั้งนั้น และเห็นเป็นคนพิเศษ แต่พระเยซูเจ้าเห็นทั้งสองเป็นใครคะ เป็นคนที่รักเหมือนกัน พระองค์ก็รักเค้าเหมือนกัน ... พ่อเค้าก็ไม่ได้เห็นเป็นน้องสาวหรอก พ่อเค้าเห็นเป็น "ลูก" นะคะ เป็นลูกพระ..
ถ้าบูได้เรียนคำสอนเป็นเรื่องเป็นราว ได้รับศีล ได้ใกล้พระมากๆ บูจะลืมพ่อไปเลยล่ะ เพราะจะรู้ว่า ความรักของพระนี่ ไม่มีอะไรแทนได้จริงๆ ต่อให้มีสิบพ่อแบบนี้ ก็แทนไม่ได้ มันเติมเต็ม มันอิ่ม มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ... พระเป็นเจ้าพยายามเข้ามาหาบู ผ่านพ่อเค้านะคะ แต่บูไม่ยอมเห็นซะทีนะ มันน่าน้อยใจอยู่นะจ้ะน้องบู เหมือนคนที่รักเรามาก พยายามเข้าหาเราผ่านอีกคน แต่เราก็ดันไปหลงรักพ่อสื่อซะนี่ มันน่าน้อยใจมั้ยจ้ะ
และยิ่งตอนนี้บูบอกว่า ตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าไม่ใช่เหรอคะ (เป็นธรรมดานะคะ ที่เราจะติดใครง่ายเป็นพิเศษ) พระก็อุตส่าห์ส่งคนมาให้กำลังใจบู เป็นเพื่อนกับบูนะคะ ก็คือ พ่อเค้านั่นเอง แต่บูก็เห็นแต่พ่อเค้า ไม่ยอมเห็นพระเยซูเจ้าซักที ... ไม่เห็นสิ่งดีๆที่พระองค์ทำให้กับบู มันน่าน้อยใจนะจ้ะ
สุดท้ายนี้... ก็จะบอกบูอย่างที่พระเยซูเจ้าบอกมารีย์มักดาลาตอนที่กลับคืนชีพนะคะ "Do not cling to me." ..
พระอวยพรนะคะ
-
- โพสต์: 1946
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มิ.ย. 01, 2005 8:23 pm
- ที่อยู่: On this earth obviously
บูไม่รู้ซิค่ะ
สับสน
ในที่สุดพระก้อส่งคนๆคนนึงมาให้บู แต่ตอนนี้พระก้อกำลังจะเอาเค้าคืนไปแล้ว
บูแข็งแรงพอแล้วเหรอ
บูไม่รู้ว่าพระอยู่ไหน มันอยู่ดีๆก้อเหมือนกับว่าบูหาพระองค์ไม่เจอ
ไม่ว่าจะสวดภาวนาแค่ไหน แต่ก้อไม่ได้ยินคำตอบ
บูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นเค้าด้วย
บูไม่เข้าใจเลย
บูมองไม่เห็นพระในตัวเค้า
มองเห็นอยู่ตรงหน้า ก้อคือคนที่บูรัก...
ทำไม
ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด แต่ก้อยังรัก ทำไม
บูไม่เข้าใจตัวเองเลย บูเป็นโรคจิตใช่มั๊ยเนี่ย
สับสน
ในที่สุดพระก้อส่งคนๆคนนึงมาให้บู แต่ตอนนี้พระก้อกำลังจะเอาเค้าคืนไปแล้ว
บูแข็งแรงพอแล้วเหรอ
บูไม่รู้ว่าพระอยู่ไหน มันอยู่ดีๆก้อเหมือนกับว่าบูหาพระองค์ไม่เจอ
ไม่ว่าจะสวดภาวนาแค่ไหน แต่ก้อไม่ได้ยินคำตอบ
บูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นเค้าด้วย
บูไม่เข้าใจเลย
บูมองไม่เห็นพระในตัวเค้า
มองเห็นอยู่ตรงหน้า ก้อคือคนที่บูรัก...
ทำไม
ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด แต่ก้อยังรัก ทำไม
บูไม่เข้าใจตัวเองเลย บูเป็นโรคจิตใช่มั๊ยเนี่ย
อย่าคิดให้รู้สึกแย่ไปกว่านี้...เลย น้องบูMaRy MagDaLenE เขียน: บูไม่รู้ซิค่ะ
สับสน
ในที่สุดพระก้อส่งคนๆคนนึงมาให้บู แต่ตอนนี้พระก้อกำลังจะเอาเค้าคืนไปแล้ว
บูแข็งแรงพอแล้วเหรอ
บูไม่รู้ว่าพระอยู่ไหน มันอยู่ดีๆก้อเหมือนกับว่าบูหาพระองค์ไม่เจอ
ไม่ว่าจะสวดภาวนาแค่ไหน แต่ก้อไม่ได้ยินคำตอบ
บูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นเค้าด้วย
บูไม่เข้าใจเลย
บูมองไม่เห็นพระในตัวเค้า
มองเห็นอยู่ตรงหน้า ก้อคือคนที่บูรัก...
ทำไม
ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด แต่ก้อยังรัก ทำไม
บูไม่เข้าใจตัวเองเลย บูเป็นโรคจิตใช่มั๊ยเนี่ย
พี่ว่า พระก็เห็นความพยายามที่น้องบูทำนะ..
พระไม่ได้มองที่ผลของความสำเร็จเพียงอย่างเดียว..
พระน่ะ มองเห็นความพยายามของเราด้วยนะ
แม้..พระบิดาจะสร้างมนุษย์มาตามภาพลักษณ์ของพระองค์
และสร้างมนุษย์มาอย่างที่พระองค์มองแล้วเห็นว่า "ดี"
บางครั้งเราเองก็เลือกตามอำเภอใจ..ที่ไม่ได้ควบคุมความคิด
ไม่ได้ควบคุมตนเองในทิศทางตามพระประสงค์ของพระ..
ก็เลยมีปัญหากันอยู่มากมาย อย่างที่เห็นๆกันนี่แหละ..
ไม่ใช่เฉพาะน้องบูหรอกนะ ทุกๆคน แต่ละคนก็มีปัญหา..
ใกล้เคียงกันอย่างนี้แหละ
และการที่เราพบกับปัญหา ต้องเศร้าใจ ทุกข์ใจ..
ก็เพื่อเราจะมีเวลากลับมาย้อนนึกถึงพระ..
พระมีเวลาให้เราทุกเวลานาที..
ส่วนมนุษย์เราก็นึกถึงพระเวลาเศร้าใจ ทุกข์ใจ มีปัญหา
แต่..อย่างน้อยก็ยังดีนะ..ที่นึกถึงพระ
ก็"ลูกพระ"นี่...จะคิดถึงใครได้..
จะรักใครได้..ก็ต้องรักพระ..ซิ
และความรักก็ไม่ผิดหรอก..รักแบบ 1 โครินทร์น่ะ..
ตอนนี้พี่ว่า น้องบูควรทำความเข้าใจใหม่กับคำว่า"ความรัก" ก่อนนะ
พี่ว่าอย่างไร น้องบู ยังเป็นเด็กน้อยอยู่นั่นเอง...
พี่สวดภาวนาเสริมกำลังใจให้อยู่เสมอๆนะ
พระเอาเค้าออกไป เพื่อให้บูได้เห็นพระไงคะ ::001::MaRy MagDaLenE เขียน: บูไม่รู้ซิค่ะ
สับสน
ในที่สุดพระก้อส่งคนๆคนนึงมาให้บู แต่ตอนนี้พระก้อกำลังจะเอาเค้าคืนไปแล้ว
บูแข็งแรงพอแล้วเหรอ
บูไม่รู้ว่าพระอยู่ไหน มันอยู่ดีๆก้อเหมือนกับว่าบูหาพระองค์ไม่เจอ
ไม่ว่าจะสวดภาวนาแค่ไหน แต่ก้อไม่ได้ยินคำตอบ
บูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นเค้าด้วย
บูไม่เข้าใจเลย
บูมองไม่เห็นพระในตัวเค้า
มองเห็นอยู่ตรงหน้า ก้อคือคนที่บูรัก...
ทำไม
ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด แต่ก้อยังรัก ทำไม
บูไม่เข้าใจตัวเองเลย บูเป็นโรคจิตใช่มั๊ยเนี่ย
เรื่องสวดภาวนานะจ้ะ พระตอบนะคะ แต่บูไม่ฟัง ::001::
อย่างที่บอกไงคะ พ่อเค้าเป็นเพียงแค่พ่อสื่อ เราดันไปรักพ่อสื่อ พระเยซูเจ้าเลยน้อยใจแย่เลย ถ้าปล่อยไป พระองค์ก็ไม่ได้หัวใจของบูซักทีสิคะ ::004::
แล้วตอนนี้อาการพวกซึมเศร้าเป็นยังไงบ้างคะ คือถ้าสับสนนะคะ ควรต้องไปคุยกับหมอหรือนักจิตวิทยานะคะ เพราะว่า บูจะมีปัญหาเรื่องการปรับตัวอยู่แล้ว ถึงไม่ใช่เรื่องพ่อ แต่ถ้าต้องเจออะไรที่มีการเปลี่ยนแปลง สิ่งแวดล้อมใหม่ บูจะมีปัญหา คือคนทั่วไป พอเจอแบบนี้ อารมณ์ก็จะเหวี่ยงนิดหน่อย ปรับตัวนิดนึง ก็เข้าที่ แต่ถ้าเรายังเป็นซึมเศร้าอยู่ มันจะปรับลำบาก ต้องการคนช่วยนะคะ
คิดว่า ตอนนี้นะคะ น่าจะไปคุยกับคุณพ่อได้ตรงๆนะคะ ตอนเรียน มีเพื่อนคนนึงเหมือนกัน ไปชอบอาจารย์ แต่อาจารย์เค้าก็เห็นเราเป็นเด็ก ขำๆ (ก็โตแล้วนะ ปี 3 แต่อาจารย์เค้าก็มองเราเด็กอยู่ดี) เค้าก็เรียกไปคุยด้วย และจากนั้นก็ไม่มีอะไร สบายใจกันทั้งคู่ ::001::
คุณพ่อเองเค้าก็เป็นนักอภิบาลอยู่แล้ว คิดว่า ถ้าไปคุย บอกว่า บูทำใจไม่ได้ คิดว่า คุณพ่อก็น่าจะมีวิธีพูดให้เราได้สบายใจนะคะ และที่สำคัญ ให้เราได้เห็นพระเป็นเจ้า ไม่ได้เห็นพ่อ เพราะพ่อเค้าก็จะเหมือนนักบุญยอห์น บัปติสตา นั่นล่ะค่ะ เมื่อพระเยซูเจ้ามา ท่านก็ต้องเล็กลงๆๆๆๆๆๆ
และถ้าบูเชื่อพระนะคะ ขอให้เชื่อว่า พระองค์จะส่งคนมาให้บูอีก มาเป็นกำลังใจให้อีก มาช่วยให้บูหายอีก พระองค์อาจผิดหวังกับบูในรอบนี้ ที่บูไปเห็นพ่อสื่อของพระองค์ มากกว่าเห็นพระองค์ แต่เชื่อเถอะว่า พระเป็นเจ้าไม่เคยท้อค่ะ พระองค์พยายามเสมอที่จะเอาชนะใจเราให้ได้
พระอวยพรนะจ้ะ
PS. และจะบอกว่า ถ้าจะแก้ไข ก็ต้องแก้ตั้งแต่ตอนนี้นะคะ พอโตขึ้นมา อายุเยอะกว่านี้ ไม่มีใครมองว่า ขำๆแล้วนะคะ จะเป็นเรื่องที่ซีเรียสทันที และจะทำให้คุณพ่อเดือดร้อนด้วย
แก้ไขล่าสุดโดย Buddy เมื่อ อังคาร พ.ค. 05, 2009 8:14 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
- ~KaThaRoS~
- โพสต์: 792
- ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ก.ค. 06, 2007 12:07 am
- ที่อยู่: Bkk
- ติดต่อ:
บอกได้คำเดียวเลยค่ะ ว่าควรตัดใจเถอะMaRy MagDaLenE เขียน: บูไม่รู้ซิค่ะ
สับสน
ในที่สุดพระก้อส่งคนๆคนนึงมาให้บู แต่ตอนนี้พระก้อกำลังจะเอาเค้าคืนไปแล้ว
บูแข็งแรงพอแล้วเหรอ
บูไม่รู้ว่าพระอยู่ไหน มันอยู่ดีๆก้อเหมือนกับว่าบูหาพระองค์ไม่เจอ
ไม่ว่าจะสวดภาวนาแค่ไหน แต่ก้อไม่ได้ยินคำตอบ
บูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นเค้าด้วย
บูไม่เข้าใจเลย
บูมองไม่เห็นพระในตัวเค้า
มองเห็นอยู่ตรงหน้า ก้อคือคนที่บูรัก...
ทำไม
ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด แต่ก้อยังรัก ทำไม
บูไม่เข้าใจตัวเองเลย บูเป็นโรคจิตใช่มั๊ยเนี่ย
เค้าเป็นคนของพระ ตัดใจเสียตั้งแต่เนิ่นๆดีกว่าปล่อยให้เวลาผ่านเลยไปนานกว่านี้
การตัดใจยอมรับค่ะว่ายาก พี่เองก็ยังทำไม่ได้
แต่ความรักคือการได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข
ไม่ใช่ยึดเค้ามาเป็นของตัวเอง เราก็ต้องทำใจยอมรับให้ได้นะค่ะ
บูยังเด็กพี่เชื่อว่าไม่นานเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม พระก็ต้องส่งคนที่เหมาะสมกับเรามาให้เอง
พี่ก็รอคนๆนั้นอยู่.............
-
- โพสต์: 137
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ก.พ. 07, 2005 1:38 pm
- ที่อยู่: Bangkok
Buddy เขียน:พระเอาเค้าออกไป เพื่อให้บูได้เห็นพระไงคะ ::001::MaRy MagDaLenE เขียน: บูไม่รู้ซิค่ะ
สับสน
ในที่สุดพระก้อส่งคนๆคนนึงมาให้บู แต่ตอนนี้พระก้อกำลังจะเอาเค้าคืนไปแล้ว
บูแข็งแรงพอแล้วเหรอ
บูไม่รู้ว่าพระอยู่ไหน มันอยู่ดีๆก้อเหมือนกับว่าบูหาพระองค์ไม่เจอ
ไม่ว่าจะสวดภาวนาแค่ไหน แต่ก้อไม่ได้ยินคำตอบ
บูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นเค้าด้วย
บูไม่เข้าใจเลย
บูมองไม่เห็นพระในตัวเค้า
มองเห็นอยู่ตรงหน้า ก้อคือคนที่บูรัก...
ทำไม
ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด แต่ก้อยังรัก ทำไม
บูไม่เข้าใจตัวเองเลย บูเป็นโรคจิตใช่มั๊ยเนี่ย
เรื่องสวดภาวนานะจ้ะ พระตอบนะคะ แต่บูไม่ฟัง ::001::
อย่างที่บอกไงคะ พ่อเค้าเป็นเพียงแค่พ่อสื่อ เราดันไปรักพ่อสื่อ พระเยซูเจ้าเลยน้อยใจแย่เลย ถ้าปล่อยไป พระองค์ก็ไม่ได้หัวใจของบูซักทีสิคะ ::004::
แล้วตอนนี้อาการพวกซึมเศร้าเป็นยังไงบ้างคะ คือถ้าสับสนนะคะ ควรต้องไปคุยกับหมอหรือนักจิตวิทยานะคะ เพราะว่า บูจะมีปัญหาเรื่องการปรับตัวอยู่แล้ว ถึงไม่ใช่เรื่องพ่อ แต่ถ้าต้องเจออะไรที่มีการเปลี่ยนแปลง สิ่งแวดล้อมใหม่ บูจะมีปัญหา คือคนทั่วไป พอเจอแบบนี้ อารมณ์ก็จะเหวี่ยงนิดหน่อย ปรับตัวนิดนึง ก็เข้าที่ แต่ถ้าเรายังเป็นซึมเศร้าอยู่ มันจะปรับลำบาก ต้องการคนช่วยนะคะ
คิดว่า ตอนนี้นะคะ น่าจะไปคุยกับคุณพ่อได้ตรงๆนะคะ ตอนเรียน มีเพื่อนคนนึงเหมือนกัน ไปชอบอาจารย์ แต่อาจารย์เค้าก็เห็นเราเป็นเด็ก ขำๆ (ก็โตแล้วนะ ปี 3 แต่อาจารย์เค้าก็มองเราเด็กอยู่ดี) เค้าก็เรียกไปคุยด้วย และจากนั้นก็ไม่มีอะไร สบายใจกันทั้งคู่ ::001::
คุณพ่อเองเค้าก็เป็นนักอภิบาลอยู่แล้ว คิดว่า ถ้าไปคุย บอกว่า บูทำใจไม่ได้ คิดว่า คุณพ่อก็น่าจะมีวิธีพูดให้เราได้สบายใจนะคะ และที่สำคัญ ให้เราได้เห็นพระเป็นเจ้า ไม่ได้เห็นพ่อ เพราะพ่อเค้าก็จะเหมือนนักบุญยอห์น บัปติสตา นั่นล่ะค่ะ เมื่อพระเยซูเจ้ามา ท่านก็ต้องเล็กลงๆๆๆๆๆๆ
และถ้าบูเชื่อพระนะคะ ขอให้เชื่อว่า พระองค์จะส่งคนมาให้บูอีก มาเป็นกำลังใจให้อีก มาช่วยให้บูหายอีก พระองค์อาจผิดหวังกับบูในรอบนี้ ที่บูไปเห็นพ่อสื่อของพระองค์ มากกว่าเห็นพระองค์ แต่เชื่อเถอะว่า พระเป็นเจ้าไม่เคยท้อค่ะ พระองค์พยายามเสมอที่จะเอาชนะใจเราให้ได้
พระอวยพรนะจ้ะ
PS. และจะบอกว่า ถ้าจะแก้ไข ก็ต้องแก้ตั้งแต่ตอนนี้นะคะ พอโตขึ้นมา อายุเยอะกว่านี้ ไม่มีใครมองว่า ขำๆแล้วนะคะ จะเป็นเรื่องที่ซีเรียสทันที และจะทำให้คุณพ่อเดือดร้อนด้วย
แนะนำได้ชาญฉลาดมาก ชอบคำว่า "พ่อสื่อ"
ต้องรัก "เจ้าบ่าว" ตัวจริงสิน่ะ
-
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
บูจ๊ะ....ความในใจบูบางอย่างมันเป็นที่สะดุดหนอ พี่เสนอนะไว้ใจพี่คนไหนในบอร์ดนี้ บู im ไปคุยส่วนตัวจะดีกว่าจ๊ะ เข้าใจว่า บูทุกข์ แต่บางบทบางตอนไม่ควรเอามาลงที่นี่คะ
ขอโทษด้วยค่ะ ไม่รู้ว่า จะสะดุดนะคะ (คือตัวเองอ่านแล้วเฉยๆนะคะ) แต่ลบแล้วนะคะ:+: seraphim :+: เขียน: บูจ๊ะ....ความในใจบูบางอย่างมันเป็นที่สะดุดหนอ พี่เสนอนะไว้ใจพี่คนไหนในบอร์ดนี้ บู im ไปคุยส่วนตัวจะดีกว่าจ๊ะ เข้าใจว่า บูทุกข์ แต่บางบทบางตอนไม่ควรเอามาลงที่นี่คะ
ส่วนน้องบูนะคะ ถ้าตั้งใจรักษาโรคซึมเศร้าตัวเองให้หายนะ มันจะไม่เกิดอะไรแบบนี้นะคะ คิดดูให้ดีๆนะคะ คนปกติเค้าไม่เป็นกันนะ คือมันไม่ใช่ mature and healthy relationship น่ะจ้ะ และต่อไป ถ้าเรายังไม่หายอีกนะ เราจะมีปัญหาเรื่องความสัมพันธ์ไปตลอดทั้งชีวิตนะคะ จะมีแฟน จะแต่งงาน ก็จะมีปัญหานะคะ
- ^_^Matthew^_^
- โพสต์: 354
- ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. ก.ค. 10, 2008 2:03 am
- ที่อยู่: 125 ม.7 ถ.ชัยภูมิ-สีคิ้ว ต.หนองนาแซง อ.เมือง จ.ชัยภูมิ 36000
- ติดต่อ:
-
- โพสต์: 111
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร มี.ค. 31, 2009 7:53 am
- ที่อยู่: วันจันทร์-เสาร์ อยูใกล้วัดอัสสัมชัญ
อ่า ถ้าพูดถึงโรคซึมเศร้า คุณพ่อผมก็เป็นครับ
อาจจะต้องกินยาช่วย หาหมอแล้วก็ดีขึ้นครับ
ความรักเกิดขึ้น ก็ยอมรับว่ามันมีอยู่ครับ ถ้าใจเราหยุดไม่ได้ ก็ยังไม่เป็นไร
งด ละ การแสดงออก หรือการกระทำ ไม่ให้เป็นที่ลำบากของคุณพ่อ
เป็นการพลีกรรม ยกถวายกิจการเราให้พระครับ
ขอพระอวยพรให้คุณ ผ่านจุดนี้โดยโดยไวครับ
อาจจะต้องกินยาช่วย หาหมอแล้วก็ดีขึ้นครับ
ความรักเกิดขึ้น ก็ยอมรับว่ามันมีอยู่ครับ ถ้าใจเราหยุดไม่ได้ ก็ยังไม่เป็นไร
งด ละ การแสดงออก หรือการกระทำ ไม่ให้เป็นที่ลำบากของคุณพ่อ
เป็นการพลีกรรม ยกถวายกิจการเราให้พระครับ
ขอพระอวยพรให้คุณ ผ่านจุดนี้โดยโดยไวครับ
-
- โพสต์: 133
- ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. ก.ย. 25, 2008 11:42 am
- ที่อยู่: > <" Xiah Junsu Fightingg g!!!
พี่Buddy สอนดีอ่า ^^
-
- โพสต์: 133
- ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. ก.ย. 25, 2008 11:42 am
- ที่อยู่: > <" Xiah Junsu Fightingg g!!!
ตัดใจเถอะนะเจ้าค่ะ
ขอให้พี่บูผ่านจุดนี้ไปด้ายยค่า
ขอให้พี่บูผ่านจุดนี้ไปด้ายยค่า
แหมคุรพ่อวัดสะพานใหม่แน่เลยแต่ไม่ทราบหรอกว่าใครมีหลายคน ฮ่าๆ ผมก็เป็นสัตบุรุษวัดนั้นครับ ผมว่าไม่ผิดหรอกครับที่น้องบูจะชอบใครรักใครในแบบไหน เด็กสาวๆเมื่ออยู่ในวัยหนึ่ง อยู่ใกล้ชิดกับใครคนหนึ่งที่รู้สึกว่าเขาคือฮีโร่ของเราเขาเป็นแบบอย่างของเราและเขาเป็นคนในอุดมคติของเรา ไม่แปลกหรอกครับที่จะหลงรัก และก็ไม่ใช่โรคจิตอะไรด้วยครับ แต่ก็อย่างที่หลายท่านบอกในกรณีนี้เราไม่ควรแสดงออกถึงความรู้สึกไม่ควรเป็นอย่างยิ่งเลยครับเพราะเขาเป็นคนของพระเจ้าคนที่สละตนเพื่อพระเจ้า ตัดใจซะเถอะนะครับ อายุแค่นี้ทางเดินยังอีกไกล แล้ววันหนึ่งเราจะมองย้อนกลับมาและหัวเราะให้กับความคิดโง่ๆในวันวานแต่มันก้เป็นประสบการณ์ที่ดีมิใช่หรือ บางทีปัญหาแบบนี้ควรจะหลังไมค์จะดีกว่าครับน้อง บางคนที่อ่านเขาไม่ได้ใจกว้างทุกคนนะ 10คน ก็ 10ใจ เข้าใจครับว่าทุกข์ใจแต่มันไม่ค่อยถูกเรื่องซักเท่าไหร่
แก้ไขล่าสุดโดย 13PM. เมื่อ ศุกร์ พ.ค. 08, 2009 7:22 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
น้องเค้ามีปัญหาเรื่องโรคซึมเศร้าตั้งนานแล้วนะคะ รักษามาเรื่อย ไม่ได้ผลซักที ไม่ใช่ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นสัญญาณของโรค แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นผลกระทบของการที่รักษาไม่หายซักที และการที่เป็นเรื้อรังแบบนี้ มันส่งผลกระทบเรื่องการสร้างความสัมพันธ์กับผู้อื่น จะติดคนง่ายกว่าปกติ จะปรับตัวยากกว่าปกติเมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลง เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นมา จะสับสนง่ายกว่าคนปกติjoruno เขียน: ไม่แปลกหรอกครับที่จะหลงรัก และก็ไม่ใช่โรคจิตอะไรด้วยครับ
และส่วนใหญ่ที่เห็นนะคะ กรณีพระสงฆ์กับสัตบุรุษหญิง มักจะเป็นพวกมีปัญหา ไม่ใครก็ใครที่มีปัญหา ไม่เคยเห็นคนที่สุขภาพจิตดีๆ หรือมีชีวิตดีๆ มีความสุขกับชีวิต เกิดเรื่องแบบนี้นะคะ ดังนั้นกรณีแบบนี้ counselling จะได้ผลมากๆค่ะ
พระอวยพรนะคะ
-
- โพสต์: 1946
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มิ.ย. 01, 2005 8:23 pm
- ที่อยู่: On this earth obviously
อ้าว ดันรู้อีกซะงั้นjoruno เขียน: แหมคุรพ่อวัดสะพานใหม่แน่เลยแต่ไม่ทราบหรอกว่าใครมีหลายคน
-
- โพสต์: 1946
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มิ.ย. 01, 2005 8:23 pm
- ที่อยู่: On this earth obviously
มันก้อมีปัญหากันทั้งคู่ละพี่ เหอะBuddy เขียน:joruno เขียน: ไม่แปลกหรอกครับที่จะหลงรัก และก็ไม่ใช่โรคจิตอะไรด้วยครับ
และส่วนใหญ่ที่เห็นนะคะ กรณีพระสงฆ์กับสัตบุรุษหญิง มักจะเป็นพวกมีปัญหา ไม่ใครก็ใครที่มีปัญหา ไม่เคยเห็นคนที่สุขภาพจิตดีๆ หรือมีชีวิตดีๆ มีความสุขกับชีวิต เกิดเรื่องแบบนี้นะคะ ดังนั้นกรณีแบบนี้ counselling จะได้ผลมากๆค่ะ
พระอวยพรนะคะ
บูไม่รู้จะไปคุยกะใครได้ เพราะหมอบูก้อแบบ เค้าก้อจะไม่เข้าใจหรอก
ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ทำไมเค้าชอบพูดเชิงให้ความหวังกะบูเนี่ย
งั้นอย่ามาพูดเลยว่ารักนะ คิดถึงนะ
อยากจะเกลียดเค้าแต่ก้อทำไม่ได้
ทำไมต้องทำยังงี้กะบูด้วย
MaRy MagDaLenE เขียน:มันก้อมีปัญหากันทั้งคู่ละพี่ เหอะBuddy เขียน:joruno เขียน: ไม่แปลกหรอกครับที่จะหลงรัก และก็ไม่ใช่โรคจิตอะไรด้วยครับ
และส่วนใหญ่ที่เห็นนะคะ กรณีพระสงฆ์กับสัตบุรุษหญิง มักจะเป็นพวกมีปัญหา ไม่ใครก็ใครที่มีปัญหา ไม่เคยเห็นคนที่สุขภาพจิตดีๆ หรือมีชีวิตดีๆ มีความสุขกับชีวิต เกิดเรื่องแบบนี้นะคะ ดังนั้นกรณีแบบนี้ counselling จะได้ผลมากๆค่ะ
พระอวยพรนะคะ
บูไม่รู้จะไปคุยกะใครได้ เพราะหมอบูก้อแบบ เค้าก้อจะไม่เข้าใจหรอก
ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ทำไมเค้าชอบพูดเชิงให้ความหวังกะบูเนี่ย
งั้นอย่ามาพูดเลยว่ารักนะ คิดถึงนะ
อยากจะเกลียดเค้าแต่ก้อทำไม่ได้
ทำไมต้องทำยังงี้กะบูด้วย
เมื่อเราอายุมากขึ้นนะคะ เราจะเรียนรู้ว่า เมื่อผู้ชายมาพูดว่า รักนะ คิดถึงนะ ไม่ต้องไปซีเรียสกับมันมาก (เค้าก็ไม่ได้คิดถึงเราขนาดนั้นหรอก พูดไปงั้นแหละ แต่ไอ้ที่คิดถึงจริงๆ บางทีไม่พูด แต่จะแสดงออกอย่างอื่น) ถ้าไม่ใช่แฟนกันนะ หมายถึงว่า ไม่ได้ชัดเจนกันแบบนั้น ไม่ต้องไปคิดมากจ้ะ
มันเป็นการเติบโตของเรานะคะ ตอนนี้เราไม่รู้ แต่ต่อไปเราก็จะรู้จ้ะ
อืม ... ตอนนี้เราจัดการเรื่องของเราก่อนดีมั้ย ให้เราหลุดจากตรงนี้ไปให้ได้ก่อน เรื่อง counselling นะคะ จะบอกว่า เมืองไทย counselling ดีๆหายากนะ บูพูดภาษาอังกฤษได้ สื่อสารได้นะ พี่ขอแนะนำที่นี่นะคะ http://www.psiadmin.com/
เพื่อนที่เคยเป็น counsellor อยู่ที่นานาชาติร่วมฤดีเค้าแนะนำมานะคะ ค่อนข้าง professional นะคะ อยากให้ลองไปที่นี่ดูนะคะ เค้าจะให้คำปรึกษาทั้งเรื่องคนที่เป็นโรคซึมเศร้า มีปัญหาการปรับตัว และก็เรื่อง conflict relationship จ้ะ อยากให้ไปคุยนะคะ
พระอวยพรนะจ้ะ
เราว่าความรักน่ะไม่ผิดหรอก พระท่านสอนให้เรารักนี่นา เพียงแต่บูต้องรักเค้าในอย่างที่เค้าเป็น เค้าเป็นคุณพ่อเราก็รักเค้าแบบที่เค้าเป็น ความรักไม่ใช่การครอบครอง แค่มองคนที่เรารักมีความสุขกับสิ่งที่เค้าเลือก และเจริญก้าวหน้าในสิ่งที่เค้าเป็นจะดีกว่า หักใจให้เลิกรักคงยากเราเข้าใจ แต่บูก็คงต้องจำกัดมันไว้ในที่ๆมันควรจะอยู่
เราจะไม่พูดนะว่าเลิกเหอะ เลิกรักเพราะรู้ว่ามันยาก แค่อยากให้บูพยายามหัดหัวใจตัวเองให้มองความรักในมุมมองใหม่ที่บูควรมอง เราสะสวดให้นะ
ขอพระนำทางบู นะจ๊ะ
เราจะไม่พูดนะว่าเลิกเหอะ เลิกรักเพราะรู้ว่ามันยาก แค่อยากให้บูพยายามหัดหัวใจตัวเองให้มองความรักในมุมมองใหม่ที่บูควรมอง เราสะสวดให้นะ
ขอพระนำทางบู นะจ๊ะ