ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ

[APaladin]

เคยให้คำแนะนำเรื่องรักไปแล้ว ไม่อยากดโพสซ้ำ ไปหาดูหัวข้อโพสของคนอื่นๆ ในเรื่องแบบนี้ดู คุณอาจได้บางสิ่งเก็บมาคิดและตัดสินใจด้วยตัวคุณเองว่าคืออะไร ความจริงมีอยู่บนโลกเพราะพระเจ้าประทานให้มนุษมากมายเหลือเกิน คุณต้องออกไปค้นหา ดังคำที่ว่าหาแล้วเจ้าจะเจอ เคาะแล้วเราจะเปิด นั่นละคือความจริง

[kyrie]

น้องบูจ๋า... พี่เห็นด้วยกับน้องBuddy นะค่ะ
1. หนูต้องเริ่มจากตัวหนูเอง สร้างกำลังใจ สร้างความเข้มแข็ง และมีความตั้งใจที่จะหายจากโรคซึมเศร้าให้ได้
2. ไปหาคุณหมอและเริ่มที่รักษาอย่างจริงจัง ไว้ใจคนที่รักษาเรานะคะ
3. สวดขอพระให้ช่วยหนูน่ะ
4. สิ่งที่สำคัญที่สุดหนูต้องให้อภัยตัวเอง
5. ถ้าความคิดถึงเค้ามันวนในสมองหนูอยู่ ขอให้หนูถวายความคิดเหล่านั้นแด่พระเยซูเจ้า และพระแม่มารีย์ วอนขอให้พระองค์ช่วยเหลือ แล้วพยายามอยู่คนเดียว หากิจกรรมอื่นทำ จะได้ออกจากความคิดเหล่านั้น เช่นเล่นกีฬา เล่นดนตรี เป็นต้น

น้องบู...ของทุกสิ่งต้องใช้เวลา ต้องอดทน ต้องเข้มแข็ง รู้ไหมมีคนบางคนที่เป็นคล้ายๆกับหนู แต่เค้าก็สามารถหายได้ เพราะเกิดจากการที่เค้ายอมรับมัน ทำความเข้าใจ ให้อภัยตนเอง สร้างกำลังใจให้กับตัวเอง และเอาชนะมันด้วยอดทน  พี่เชื่อว่าหนูเองก็ทำได้นะค่ะ พี่เป็นกำลังใจให้ ความรู้สึกอะไรที่เกิดขึ้นแล้ว ก็ปล่อยมันไป อย่าไปยึดติดกับมัน ขอให้หนูพยายามเปลี่ยนมุมมองที่มีเค้า ให้เค้าเป็นพ่อ เป็นพี่ เป็นเพื่อนของเรานะค่ะ ทำใจให้สบายๆ แล้วพี่จะช่วยสวดให้หนูน่ะค่ะ

ขอพระอวยพรจ้ะ 

[Maria Magdalena]

ตอนนี้ก้อดีขึ้นแล้วค่า
ดูเหมือนจะตัดใจได้แล้ว
แต่โรคซึมเศร้าก้อยังเป็นอยู่...

[Jeab Agape]

/\

เธอได้ติดต่อ กับ อ.วิทยา หรือเปล่า หาหมอกินยาตามหมอแนะนำ
หานักจิตวิทยา ปฏิบัติ ตามเขาแนะนำนะ

[Maria Magdalena]

ก้อคุยๆอยู่ แต่ช่วงนี้พี่วิทม่ะว่างอ่า
ยาก้อกินอยู่เหมือนเดิมอ่าค่ะ

[Buddy]

ก้อคุยๆอยู่ แต่ช่วงนี้พี่วิทม่ะว่างอ่า
ยาก้อกินอยู่เหมือนเดิมอ่าค่ะ

อยากให้ไปหาคนใหม่นะคะ 

การที่มีนักจิตวิทยาที่เป็นเพื่อน หรือสนิท มีข้อดีคือ เราจะไว้ใจ และเปิดใจได้ง่าย ข้อเสียคือ เรื่อง boundary เพราะจะทำให้เราติดเค้าตลอดไป และไม่สามารถพึ่งตนเองได้  และไม่เกิดผลดีในการรักษา ...  และปัญหาก็แก้ไม่ได้ซักที เพราะพอเริ่มติด เริ่มได้รับความสบายใจจากตรงนี้ ก็เริ่มไม่อยากจะหาย ไม่อยากแก้ปัญหา เพราะการจะออกจากปัญหา มันเจ็บ มันต้องอาศัยพลัง และกำลังใจมากมาย ถ้าติดอยู่ตรงนั้น เราสบายใจในตอนนั้น แต่พอเค้าไม่อยู่ เราก็จะวุ่นวายทันที เพราะไม่มี tools ในการแก้ปัญหา เปรียบเทียบคือ เหมือนคนลอกการบ้านเพื่อนส่งตลอดน่ะค่ะ ได้คะแนนการบ้านเต็มตลอด มีความสุข แต่พอทำข้อสอบ ก็ตายไป เพราะไม่มี tools ในการแก้ปัญหาของตัวเอง 

คือถ้าจะเกิดผลก็คือ พอไม่มีเค้าแล้ว เราอยู่ได้ เราสามารถที่จะเอาวิธีการต่างๆที่เค้าแนะนำมา ปรับใช้กับเราได้ ซึ่งใช้เวลาไม่นานเกินไป 

และถ้าจะให้ professional เมื่อเกิดปัญหาที่เคสเริ่มติดเราแล้ว ก็จะต้องถอยห่างทันที เพื่อรักษา boundary ....  ถ้าไม่อยากไปหาคนใหม่ ก็ต้องเข้าใจ boundary ตรงนี้ด้วยนะคะ    ...  ซึ่งระยะที่พอเหมาะ คือ ประมาณอาทิตย์ละครั้ง ในช่วงแรกๆ ต่อมา ต้องลดเหลือประมาณแค่ เดือนละครั้ง  ซึ่งถ้าจะให้พี่วิทเป็นเพื่อน ก็ไม่ควรที่จะให้เค้าเป็น counsellor นะคะ

พระอวยพรนะคะ 

[sakda88]

ตอนนี้ก้อดีขึ้นแล้วค่า
ดูเหมือนจะตัดใจได้แล้ว
แต่โรคซึมเศร้าก้อยังเป็นอยู่...

โรคซึมเศร้า  โรคของความผิดหวังซ้ำ ๆ ซาก ๆ
โรคที่เกิดจากการคาดหวังแล้วไม่เป็นดั่งที่หวัง
โรคของคนที่ไร้เป้าหมายในชีวิต

โรคซืมเศร้าของบูเป็นแบบนี้หรือเปล่า ?

[Maria Magdalena]

ตอนนี้ก้อดีขึ้นแล้วค่า
ดูเหมือนจะตัดใจได้แล้ว
แต่โรคซึมเศร้าก้อยังเป็นอยู่...

โรคซึมเศร้า  โรคของความผิดหวังซ้ำ ๆ ซาก ๆ
โรคที่เกิดจากการคาดหวังแล้วไม่เป็นดั่งที่หวัง
โรคของคนที่ไร้เป้าหมายในชีวิต

โรคซืมเศร้าของบูเป็นแบบนี้หรือเปล่า ?

แหม บูมันก้อไร้เป้าหมายในชีวิตจริงๆล่ะ
ไม่ได้คุยหรือเจอเค้ามาอทิตย์กว่าแล้วละ ก้อยังโออยู่นะ อืมๆ

[sakda88]

นั่นแหละต้นเหตุล่ะ แต่มันอาจยังไม่ใช่ทั้งหมดหรอก
สร้างหรือเลือกเป้าหมายขึ้นมาสักหลาย ๆ เรื่องซิ
เขียนมันขึ้นมาแล้วเลือกอันที่โดนใจสัก 2 หรือ 3 เรื่อง
หรือเลือกที่จะเป็นใคร

อย่างผมเลือกที่จะเป็น
ความหลุดพ้น
ความรัก
ความสงบสุข
และความมั่งคั่ง

และผมก็เตือนตนเองอยู่เสมอว่าผมเป็นใคร
จริงอยู่ความซึมเศร้ายังคงมาเยือนผมอยู่เป็นประจำ
มันไม่หนีหายไปไหน

แต่เมี่อผมเตือนตนเองในการเป็นของผม
ผมมองหาวิธีที่ให้การเป็นนั้นปรากฏขึ้น
มันช่วยได้มากทีเดียว

ผมมอบ 4 สิ่งนี้ให้แก่ผู้อื่น
เป็นวิธีหนื่งที่ทำให้การเป็นของผมยังคงอยู่
แน่นอนผมให้ได้เฉพาะคนที่พร้อมจะรับเท่านั้น

มุมมองหนิ่งชีวิตไม่ใช่การแสวงหา
มันคือการเลือกและสร้างขึ้นมา
ในมุมมองหนึ่ง

[~มะลิโซดา~]

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ 

[Maria Magdalena]

อือ คือพ่อเค้าจะไปวันที่ 1 แล้วแหละ อืมๆ
รู้สึกเศร้าเหมือนกันนะ แต่ทำไงได้ละ...

[yack]

รู้ว่ารมันยากเเต่เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้สู้ 

[**TeRes**]

ค่อนข้างจะมั่นใจนะคะว่า  สิ่งที่เกิดขึ้นกับน้องขณะนี้ ไม่ได้เรียกว่าเป็นความรักหรอกค่ะ

เป็นเพียงแค่ความชื่นชม ความปลาบปลื้ม ความคลั่งไคล้มากกว่า

สิ่งนี้เกิดขึ้นได้กับทุกๆ คน  เหมือนกับการที่เราเห็นดาราคนหนึ่ง เค้าหล่อ  น่ารัก น่าคลั่งไคล้

แล้วเราก็แอบปลื้มเค้า เราก็เฝ้าติดตามผลงานของเค้ามาตลอดด้วยความชื่นชมยินดี

นานๆ เข้าความรู้สึกชื่นชมนี้มันฝังลงไปในใจ  ยิ่งได้ยินได้ฟังเรื่องของเค้า เราแทบจะคลั่ง

เพราะหลงใหลได้ปลื้มในตัวเค้า  เลยเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นในใจ  อยากอยู่ใกล้ชิด

กินไม่ได้นอนไม่หลับถ้าไม่ได้รับรู้เรื่องของเค้า  แล้วเราก็มาประเมินว่านี่คือความรัก

ในกรณีของน้อง การได้รู้จักตัวตนที่แท้จริง ได้เห็น ได้พูดคุย ได้รับความประทับใจ

ได้อยู่ใกล้ชิด มันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่นและก่อให้เกิดความรู้สึกเหมือนอยากให้เค้า

มาอยู่กับเรา เป็นของๆ เราแต่เพียงคนเดียว  เป็นความรู้สึกที่อยากจะครอบครอง

และอยากจะเป็นเจ้าของเค้า  เลยคิดว่านั่นคือความต้องการของตัวเอง แล้วเราก็เหมา

เอาว่า นี่คือความรัก  แต่ความหมายของคำว่า รัก  เท่านี้ยังไม่พอหรอกค่ะ  มันมีความ

หมายลึกซึ้งกว่านี้อีกมากมาย  น้องไม่ผิดหรอกค่ะที่จะมีความรู้สึกแบบนี้  แต่พี่อยาก

ให้น้องลองทบทวนและไตร่ตรองดูสักนิดว่า  คนที่น้องแอบปลื้มน่ะ เค้าเป็นใครและอยู่

ในตำแหน่งใด  สมควรแล้วหรือที่เราจะครอบครองเค้า  เค้าเป็นคนของพระ  เค้าอยู่สูง

เกินกว่าที่เราจะเข้าไปแตะต้อง  เราแอบปลื้มแอบรักได้  แต่ไม่สามารถจะแสดงออกได้

และยิ่งเราเป็นผู้หญิง ให้มันอัดใจตายเราก็ไม่ควรเปิดเผยสิ่งเหล่านี้ให้ใครรู้  น้องกำลัง

ทำความผิดอย่างใหญ่หลวง  สิ่งที่น้องเล่าออกมา มันเป็นเพียงแค่การอยากระบายให้

คนอื่นได้รับรู้ความในใจ  แต่น้องคิดถึงผลสะท้อนของมันบ้างรึป่าวว่า  ความเสียหายจะ

ตามมามากแค่ไหน  คนที่น้องแอบปลื้มเค้ารับรู้กับน้องด้วยหรือเปล่า  แต่น้องทำให้คน

อื่นได้รับรู้ว่าคนๆ นั้นเป็นใคร  น้องมองบ้างไหมว่า เค้าจะอยู่อย่างไรต่อไป ถ้าทุกคนรู้ว่า

เค้ากำลังเผชิญกับอะไรอยู่  คิดใหม่ทำใหม่เถอะค่ะ  พี่ไม่จำเป็นต้องบอกให้น้องตัดใจ

เพราะน้องไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะแตะต้องเค้าเลยแม้แต่น้อย  วางเค้าไว้ในตำแหน่งเดิม ให้

เค้าได้ทำหน้าที่ของเค้าในฐานะสงฆ์ได้อย่างภาคภูมิใจ  ถ้าน้องคิดว่าน้องรักเค้าจริงๆ

น้องต้องคอยสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้เค้าในการดำเนินชีวิตสงฆ์  ไม่ใช่เป็นผู้ที่คอย

ทำลายเค้าทางอ้อมแบบนี้  ป่านนี้แล้วทุกคนรับรู้กันไปทั่ว  ว่าใครกันที่เป็นคนๆ นั้นของน้อง

น้องคิดบ้างไหมว่าเค้าจะอยู่อย่างไร เค้าจะต้องทนรับต่อเสียงสะท้อนและปฏิกริยาของผู้อื่น

อย่างไร  แล้วน้องจะทนเห็นเค้าในลักษณะแบบนั้นได้หรือ  ถ้าเป็นพี่สิ่งที่พี่จะทำต่อไปนี้คือ

พี่จะคอยดูเค้าอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ  จะคอยเป็นกำลังใจให้เค้า ได้กระทำหน้าที่ของเค้าอย่าง

ดีที่สุดและสมบูรณ์ที่สุด  เมื่อเค้าได้ถวายตัวให้กับพระแล้ว  เค้าก็เป็นของทุกๆ คน ไม่มีมนุษย์

คนใดที่จะครอบครองเค้าได้ แม้กระทั่งบิดามารดา  ฉะนั้นน้องควรเลือกทำสิ่งที่ถูกต้อง เพื่อ

ไม่ให้เป็นที่ลำบากใจของคนที่น้องคิดว่าน้องรักเค้า  ความรักที่แท้จริงคือการส่งเสริมและ

การผลักดันให้คนที่เรารักไปสู่ทิศทางที่ถูกที่ควร  และเมื่อถึงเวลานั้นเค้าจะนำคนมากมาย

รวมทั้งตัวน้องด้วยไปในทิศทางที่เป็นบ้านแท้ของเรา นั่นคือสวรรค์  พี่เป็นกำลังใจและขอเอา

ใจช่วยให้น้องสามารถค้นพบตัวเองและสามารถดำเนินชีวิตไปในทางถูกต้องและเหมาะสม

ขอพระนำทางความคิดและการกระทำของน้องค่ะ

[Cho]

มาเป็นกำลังใจให้น้องบูนะครับ

เหตุการณ์แบบนี้ พี่ไม่รู้ว่าจะปลอบใจยังไง เพราะรู้ว่าทุกคำปลอบใจนั้นไม่ค่อยได้ผลหรอก
(เพราะพี่เคยอกหักมาแล้วประมาณ 4 ครั้ง ทั้งๆที่ หล่อขนาดนี้ ทำไมทิ้งกันด้าย ฮือๆ )

เอาเป็นว่าพี่เข้าใจน้องบูเป็นอย่างดี เรื่องอกหัก หรือผิดหวังในความรักนั้น
ดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆครับ สำหรับคนอื่น แต่ถ้าใครเคยอกหักจะรู้ว่า
โอย สุดยอดทุกข์มากๆ ไม่แปลกที่มีคนฆ่าตัวตายเพราะอกหักกันเยอะ

ตัวพี่เองนั้น อกหักครั้งล่าสุดนี่แทบตาย เพราะคบกันมา 5 ปี  วางแผนสร้างครอบครัว
ไว้อย่างดี สุดท้ายเหลือเพียงความเปล่าและความเหงา (โอย อินจัด)

ใครว่าผู้ชายร้องไห้ไม่เป็นนี่ พี่ขอเถียง เพราะหัวใจไม่ได้สงวนไว้สำหรับผู้หญิงเท่านั้น
ตอนพี่อกหักครั้งล่าสุดนี่ พี่เคยร้องไห้ต่อหน้าเพื่อนผู้ชายที่พี่ระบายให้เค้าฟังด้วยนะ
(น่าอายมั้ยน่ะ)

พี่สวดขอพระเป็นเจ้าแทบจะทุกวันก็ว่าได้ ให้เค้าคนนั้นกลับมา
รักพี่เหมือนเดิืม แต่ทุกอย่างก็ไร้ผล (พระเป็นเจ้าไม่ทรงบังคับใจมนุษย์เราอยู่แล้วครับ
ไม่งั้น พระองค์ก็คงบังคับใจมนุษย์ทุกคนให้ไปรักพระองค์แล้ว)

แต่เชื่อไหมครับ น้องบูว่า ตอนนี้ พระเป็นเจ้าประทานคนที่ใช่สำหรับพี่แล้ว ซึ่งเข้าใจพี่ได้ดีที่สุด
กว่าทุกๆคนที่พี่เคยคบเลย

ฉะนั้น ถ้าน้องบูเศร้าก็ระบายออกมาเลยครับ ร้องไห้ให้พอแล้วจะดีขึ้น ชีวิตเรายังต้องเจอคนอีกเยอะ
ยังไม่ถึงเวลาที่เนื้อคู่้เรา จะมาเจอเราเท่านั้นเอง  เราต้องอยู่เพื่อคนที่รักเราที่อยู่ข้างหลัง และเพื่อคนที่
จะมา้เป็นเนื้อคู่เราด้วยนะ

พี่อกหักทุกครั้ง พี่ไม่เคยคิดสั้นเลย เพราะว่าถ้าเราคิดสั้น เราจะหักอกคนอีกหลายคน  รวมทั้งหักอกพระเป็นเจ้าด้วยนะ

สุดท้ายนี้ ขอให้น้องบูเข้มแข็ง และสวดภาวนากับพระบิดาเยอะๆ พี่จะคอยสวดและเป็นกำลังใจให้ครับ

สู้ๆ

[Maria Magdalena]

เออ โอเคค่ะ
อยากจะด่าบูก้อด่ามาเหอะ ไม่เป็นไรหรอก
ก้อ แค่คิดว่า อยากได้คำปรึกษาจากใครซักคน
บูไม่คิดนะว่า มันจะมีผลกระทบอะไรต้อเค้า...
บูก้อไม่ได้บอกว่าเค้าเป็นใครนิ - -''
บูก้อมองว่าเค้าก้ออยู่ได้นะ ทำไมจะไม่ได้ละ -
บูทำอะไรผิดเหรอ
บูก้อไม่ได้บอกซักคำว่าอยากจะครองครองเค้าด้วย...
ก้อแค่ ถ้าเป็นคนที่พี่รัก พี่จะอยากให้เค้าไปอยู่ไกลจากเรามั๊ยล่ะ
ก่อนที่จะเริ่มต่อว่าบู ลองสมมุติตัวเองเป็นบูดูก่อนมั๊ยล่ะ
คนเรานะ ก้อดีแต่มาพูดเท่านั้นแหละ ว่าไม่ควรอย่างนั้นอย่างนี้
แต่พอเป็นตัวเองเข้าแล้วก้อ บางทีพี่อาจจะทำไม่ต่างจากบูก้อได้
ผิดตรงไหนที่รักเค้าหา???
ผิดตรงไหนที่จะรักใครซักคนหรือไง

[creamy]

มาเป็นกำลังใจให้น้องบูนะครับ

เหตุการณ์แบบนี้ พี่ไม่รู้ว่าจะปลอบใจยังไง เพราะรู้ว่าทุกคำปลอบใจนั้นไม่ค่อยได้ผลหรอก
(เพราะพี่เคยอกหักมาแล้วประมาณ 4 ครั้ง ทั้งๆที่ หล่อขนาดนี้ ทำไมทิ้งกันด้าย ฮือๆ )

เอาเป็นว่าพี่เข้าใจน้องบูเป็นอย่างดี เรื่องอกหัก หรือผิดหวังในความรักนั้น
ดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆครับ สำหรับคนอื่น แต่ถ้าใครเคยอกหักจะรู้ว่า
โอย สุดยอดทุกข์มากๆ ไม่แปลกที่มีคนฆ่าตัวตายเพราะอกหักกันเยอะ

ตัวพี่เองนั้น อกหักครั้งล่าสุดนี่แทบตาย เพราะคบกันมา 5 ปี  วางแผนสร้างครอบครัว
ไว้อย่างดี สุดท้ายเหลือเพียงความเปล่าและความเหงา (โอย อินจัด)

ใครว่าผู้ชายร้องไห้ไม่เป็นนี่ พี่ขอเถียง เพราะหัวใจไม่ได้สงวนไว้สำหรับผู้หญิงเท่านั้น
ตอนพี่อกหักครั้งล่าสุดนี่ พี่เคยร้องไห้ต่อหน้าเพื่อนผู้ชายที่พี่ระบายให้เค้าฟังด้วยนะ
(น่าอายมั้ยน่ะ)

พี่สวดขอพระเป็นเจ้าแทบจะทุกวันก็ว่าได้ ให้เค้าคนนั้นกลับมา
รักพี่เหมือนเดิืม แต่ทุกอย่างก็ไร้ผล (พระเป็นเจ้าไม่ทรงบังคับใจมนุษย์เราอยู่แล้วครับ
ไม่งั้น พระองค์ก็คงบังคับใจมนุษย์ทุกคนให้ไปรักพระองค์แล้ว)

แต่เชื่อไหมครับ น้องบูว่า ตอนนี้ พระเป็นเจ้าประทานคนที่ใช่สำหรับพี่แล้ว ซึ่งเข้าใจพี่ได้ดีที่สุด
กว่าทุกๆคนที่พี่เคยคบเลย

ฉะนั้น ถ้าน้องบูเศร้าก็ระบายออกมาเลยครับ ร้องไห้ให้พอแล้วจะดีขึ้น ชีวิตเรายังต้องเจอคนอีกเยอะ
ยังไม่ถึงเวลาที่เนื้อคู่้เรา จะมาเจอเราเท่านั้นเอง  เราต้องอยู่เพื่อคนที่รักเราที่อยู่ข้างหลัง และเพื่อคนที่
จะมา้เป็นเนื้อคู่เราด้วยนะ

พี่อกหักทุกครั้ง พี่ไม่เคยคิดสั้นเลย เพราะว่าถ้าเราคิดสั้น เราจะหักอกคนอีกหลายคน  รวมทั้งหักอกพระเป็นเจ้าด้วยนะ

สุดท้ายนี้ ขอให้น้องบูเข้มแข็ง และสวดภาวนากับพระบิดาเยอะๆ พี่จะคอยสวดและเป็นกำลังใจให้ครับ

สู้ๆ

กล่าวได้โดนใจจริงๆค่ะ น้องบูค่ะ พี่เป็นกำลังให้น่ะ สู้ๆ

[Buddy]

เออ โอเคค่ะ
อยากจะด่าบูก้อด่ามาเหอะ ไม่เป็นไรหรอก
ก้อ แค่คิดว่า อยากได้คำปรึกษาจากใครซักคน
บูไม่คิดนะว่า มันจะมีผลกระทบอะไรต้อเค้า...
บูก้อไม่ได้บอกว่าเค้าเป็นใครนิ - -''
บูก้อมองว่าเค้าก้ออยู่ได้นะ ทำไมจะไม่ได้ละ -
บูทำอะไรผิดเหรอ
บูก้อไม่ได้บอกซักคำว่าอยากจะครองครองเค้าด้วย...
ก้อแค่ ถ้าเป็นคนที่พี่รัก พี่จะอยากให้เค้าไปอยู่ไกลจากเรามั๊ยล่ะ
ก่อนที่จะเริ่มต่อว่าบู ลองสมมุติตัวเองเป็นบูดูก่อนมั๊ยล่ะ
คนเรานะ ก้อดีแต่มาพูดเท่านั้นแหละ ว่าไม่ควรอย่างนั้นอย่างนี้
แต่พอเป็นตัวเองเข้าแล้วก้อ บางทีพี่อาจจะทำไม่ต่างจากบูก้อได้
ผิดตรงไหนที่รักเค้าหา???
ผิดตรงไหนที่จะรักใครซักคนหรือไง

ทุกคนเค้ารู้กันหมดแล้วจ้ะว่า เป็นใคร   : xemo017 :

ชัดซะขนาดนั้นอ่ะจ้ะ   : xemo016 :   คาทอลิกในประเทศไทย เป็นคนกลุ่มน้อยนะคะ สังคมแคบ แทบจะรู้จักกันทั้งประเทศเลยมั้ง 

อยากได้คำปรึกษา ....  แล้วเวลาใครปรึกษานี่ ฟังเค้ารึเปล่าจ้ะ 

พี่ว่า บูอยากได้ "คนฟัง" บูมากกว่านะจ้ะ ไม่ใช่อยากฟังจากใคร  ถ้าอยากฟังเสียง ก็อยากฟังเสียงที่ว่า บูไม่ผิด   : emo057 :

เรื่องเค้าจะอยู่ไม่ได้ มันไม่ขนาดนั้นหรอก .... พี่อ่านกระทู้เก่าๆที่บูพูดถึงพ่อนะ บูรู้สึกดีๆทุกครั้งที่พ่อทำอะไรให้  กะอีแค่เอาหมอนมาให้เนี่ย ก็รู้สึกดี     ซึ่ง เป็นคนอื่น ก็อาจจะเฉยๆ เพราะเค้าชินกับความรัก และการเอาใจใส่ฉันพี่น้องคริสตชน และความรักของพระเจ้า ทีนี้ พอไม่เคยได้สัมผัสแบบนั้น พอใครมาทำแบบนี้  มันก็สับสนได้นะ  ถ้าได้มาสัมผัสกับความรัก ความเอาใจใส่ของพระเจ้านะ แค่คนเอาหมอนมาให้เนี่ย มันจะเฉยๆเลยนะ  ไม่มีการเขินอาย หรือ ประทับใจแต่อย่างใด  (อาจจะไม่ดีก็ได้นะ เหมือนกับเรา ไม่ใส่ใจ และเห็นความดีคนอื่น แต่จะบอกว่า เราเห็นนะ  แต่ของพระเยอะกว่านั้นอ่ะ และประทับใจมากกว่า  )

ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น พี่จะแนะนำอย่างอื่นนะ ตามวัยสาว ...  แต่นี่เป็นพระสงฆ์ ลึกๆแล้วพี่เชื่อว่า ทุกอย่างเป็นเพราะพระเจ้าอยากสัมผัสบู อยากให้ความรักกับบู  แต่บูไม่เคยเห็นพระองค์  เรื่องแบบนี้ ไม่ได้เกิดแต่กับพระสงฆ์เท่านั้น ทุกคนที่มีความรักของพระ และให้ความรักนั้นกับผู้อื่น เจอแบบนี้ทุกคน มันจะมีคนมาจู่ๆตกหลุมรักแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย  ซึ่งถ้าเราไม่เท่าทัน  หรือใจเราอยู่กับพระไม่เยอะพอ  มันก็เขวได้เหมือนกัน  และคนที่ถวายตัวแล้ว ตั้งใจจะไม่มีพันธะ ไม่ต้องมาปวดหัวกับเรื่องแบบนี้ แล้วเรามาทำให้เค้าต้องปวดหัวเนี่ย  มันก็เหมือนเราไม่เคารพเค้านะ   คิดอีกที ก็อาจจะดีเหมือนกันที่บูไม่ไปบอกพ่อเค้า ให้เค้าปวดหัว   : xemo029 :

บูไม่ผิดนะจ้ะ ที่บูรัก  แต่ถามว่า ทุกวันนี้มีความสุขมั้ยล่ะคะ กับความรักครั้งนี้น่ะค่ะ  ที่ทุกข์อยู่ก็เพราะไปรักไม่ใช่เหรอคะ    ถ้าคิดจะรักนะคะ  ก็ขอให้รักต่อไป  ทุกข์แค่ไหนก็ทน ไม่บ่น ไม่โวยวาย  แต่ถ้ารักแล้วทุกข์ มี 2 ทางนะคะ คือ 1. รักให้มากขึ้น เพราะถ้าเรารักมากขึ้น ความเจ็บต่างๆจะลดลง และเราจะทนได้ทุกอย่าง หรือไม่ก็ 2. เลิกรัก  ไม่งั้นก็จะทรมานแบบนี้ตลอดไป    ....  และการรักที่มากขึ้น และเจ็บน้อยลง ก็คือ การรักแบบไม่มีเงื่อนไข  รักให้ได้อย่างพระเจ้ารัก  รักในแบบที่เค้าเป็น กรณีนี้ เค้าเป็นพระสงฆ์ เค้าต้องย้ายบ่อยๆ และเค้าต้องเป็นทุกอย่าง เพื่อทุกคน ก็ต้องรักเค้าแบบนั้น ....  ถ้าไม่คิดจะทำอะไรซักอย่างนะ ก็ทรมานแบบนี้ตต่อไปจ้า 

พระอวยพรนะจ้ะ   : emo045 :

[Maria Magdalena]

เออ ขอโทษค่ะ T^T
ก้อไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนี้
แต่ก้อทำไปแล้ว
มีหลายอย่างเหลือเกินที่บูไม่ได้ตั้งใจจะทำ แต่ก้อทำไป
แล้วก้อมานั่งเสียใจทีหลัง ทำไมละ
ก้อแค่อยากทำตามใจตัวเองซักหน่อย ทำในสิ่งที่ตัวเองมีความสุข
ทั้งชีวิตบู ไม่เห็นมีใครมาเอาใจใส่บูเลย
ไม่รู้สิ ที่บูคิดฆ่าตัวตายก้อเพราะคิดว่าไม่มีใครเคยรักบูละมั้ง
ป๋าบูยังเคยพูดออกมาว่า ถ้าเกิดบูอยากตายขนาดนั้น ก้อปล่อยตายไปซะ
นับแต่นั้น บูก้อคิดว่าโอเค ไม่มีใครเคยแคร์
บูก้อไม่เข้าใจว่า ทำไมตัวเองต้องแคร์คนอื่นมากมาย ทั้งๆที่จริงๆแล้วไม่เคยมีใครแคร์บูเลย ทำไมละ
จริงๆแล้วพ่อเค้าไม่ต้องแคร์บูก้อได้
ถามจริงๆเหอะ บูเป็นใครวะ ทำไมเค้าต้องมานั่งเป็นห่วงเป็นใยบูขนาดนั้นด้วย
มันไม่ใช่หน้าที่เค้าเลย ใช่มั๊ย
หน้าที่เค้าคืออะไร ดูแลวัด เออ สัตบุรุษ
เค้าเคยบอกว่า รู้มั๊ย พระส่งเค้ามาดูแลบูนะ
ซึ่งบูก้อ โอเค ขอบคุณพระนะ
บูไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้นะ
และใช่ บูก้ออยากได้ยินว่า บูไม่ผิด
โอเคๆ ทั้งที่รู้ว่า ทุกอย่างที่บูทำลงไปมันผิดไปหมด ผิดตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว
มันไม่ควร ไม่ควร
แต่ทั้งๆที่รู้ดีทุกอย่าง แต่ก้อยังทำ
มันน่ามั๊ยล่ะ
ไม่ผิดหรอกที่คนอื่นจะว่า จะด่าบู
ก้อบูสมควรจริงๆแหละ
เค้ารู้ใช่มั๊ย ว่าบูคิดยังไงกะเค้า
คือถ้าไม่รู้ก้อแย่แล้วใช่ม๊ย
แล้วมาเล่นกะบูทำไมอีกละ
บูไม่อยากรักเค้า แต่ก้อทำไม่ได้ใช่มั๊ย
บูก้อฟังที่คนอื่นพูดนะ แต่แล้วไง เล่นมาบอกว่าให้ตัดใจซะ
โอ๊ย ถ้ามันทำง่ายๆอย่างนั้น ก้อดีนะซิค่ะ
put yourself in my situatution, what will you do?
บางทีอาจจะไม่ต่างจากบูก้อได้
ไม่รู้ซิ นี่คิดเข้าข้างตัวเองไปใช่มั๊ย
ความจริง ตอนนี้ก้อรู้สึกแย่โคตรๆ ว่าบูไม่ควรทำอย่างนี้เลย
ทำให้เค้าลำบากอีกแล้วใช่มั๊ย
คนอื่นจะคิดอย่างไงกะบูก้อช่าง แต่คิดอย่างไงกะเค้า อันนี้ บูรู้สึกแย่ว่ะ
บูไม่ควรทำอย่างนี้เลย
ถ้าจะมีคนที่งี่เง่าที่สุดในโลกละก้อ คนๆนั้นก้อคือบูแน่ๆ
ขอโทษนะพ่อ ขอโทษจริงๆ
คือ แต่ เค้าไปก้อดีแล้ว
จบๆกันไป แค่นั้น
พรุ่งนี้คงจะแย่พิลึก แต่ก้อ
ก้อต้องอยู่ได้ใช่มั๊ย
ขอโทษจริงๆนะพ่อ
พ่อคงเสียใจที่มารู้จักบู
ไม่น่าเลย
นี่บูลากพ่อมาสู่เรื่องอะไรก้อไม่รู้ซินะ
ขอโทษจริงๆนะ

[Buddy]

เค้ารู้ใช่มั๊ย ว่าบูคิดยังไงกะเค้า
คือถ้าไม่รู้ก้อแย่แล้วใช่ม๊ย
แล้วมาเล่นกะบูทำไมอีกละ

คิดว่า เค้าคงไม่รู้นะ หรือว่า ถ้ารู้ก็คิดว่า ไม่มีอะไร ไม่ได้จริงจังอะไรมากมาย เพราะถ้าเราบุคลิกแบบที่ ผู้ชายมาเล่นได้แบบไม่ระวังตัวอะไร เค้าก็มาเล่นกับเรา เค้าเล่นแล้ว สนุก เค้าก็เล่น แต่บางที เค้าก็ไม่รู้ว่า มันทำให้ผู้หญิงคิดไง  และพ่อก็วัยนั้นนะ เค้าจะไม่คิดอะไรในแบบวัยของเราหรอกจ้ะ มันคิดไม่เหมือนกัน ...  เค้าผ่านช่วงความหวั่นไหวในวัยรุ่นมาแล้ว เค้าเล่นได้กับทุกคนแบบไม่คิดอะไรจ้ะ

พอบูพูดถึงพ่อตัวเองก็ดีแล้วจ้ะ อยากถามเหมือนกันว่า ความสัมพันธ์กับพ่อตัวเองเป็นไง ถ้าเราบอกว่า พ่อไม่ใส่ใจ ไม่รัก ไม่ดูแลเรา งั้นก็ค่อนข้างชัดนะคะว่า เราอยากได้ความรัก ความอบอุ่นจากพ่อของเรา และเมื่อมีคนที่มีความเป็นพ่อมาใกล้ชิดเรา เราก็หวั่นไหวได้ง่ายกว่าปกติ 

ลองกลับไปแก้ที่สาเหตุนะคะ  เรื่องพ่อของเราน่ะค่ะ  ความสัมพันธ์กับพ่อ เราอยากได้พ่อเรา เราก็ต้องไปหาจากพ่อเราสิจ้ะ  ถ้าเค้าไม่สนใจ ก็พยายาม การร้องไห้ โวยวาย อยากฆ่าตัวตาย มันเรียกร้องไม่ได้ ก็หาวิธีอื่น ลองสังเกตุว่า พี่น้องเรา เค้าทำอะไร แล้วพ่อชอบ หรือพ่อเราเค้าสนใจอะไร หรือไม่ก็ บอกพ่อตรงๆว่า อยากคุยด้วย และก็คุยกับพ่อ ถ้าไม่กล้า ก็คุยผ่านแม่ก่อน ให้แม่ไปพูดกับพ่อให้ 

พ่อรักเรานะคะ แต่ความเป็นผู้ชายจะให้เค้ามาอ่อนไหว อ่อนโยนกับความรู้สึกเรา มันยาก คนที่เป็นคุณพ่อ เค้ามีลักษณะแบบนี้ ซึ่งเป็นลักษณะพิเศษของเค้า เพราะเค้าต้องมีหน้าที่ดูแลจิตใจและจิตวิญญาณของคน จะให้เค้ามาแข็งกระด้าง ไร้ความรู้สึก เค้าจะดูแลได้ไงจ้ะ  และเค้าก็มีลักษณะที่บูต้องการให้พ่อบูมีพอดี  แต่พ่อไม่เคยมีให้เลย 

กลับไปสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพ่อของเรานะคะ  ไม่ได้แบบ ไปเรียกร้องจากเค้า แต่ลองให้เค้าบ้าง ลองสังเกตุว่า พ่อเราชอบอะไร เป็นอะไร แต่ละวันเครียดหรือเปล่า เลยมาพูดกับเราแบบนั้น  ถ้าเครียดก็ถาม พ่อคะ เป็นไงบ้าง ทำงานเหนื่อยมั้ยวันนี้ เค้าจะบ่นก็ฟังเค้าหน่อย เดี๋ยวก็หาย และก็มาคุยกับเราดีๆได้  นึกถึงคนต้องทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวนะคะ  มันเครียดนะ ไม่ใช่ไม่เครียด

พระอวยพรนะคะ

[:+: seraphim :+:]

บูจ๊ะ.... จริงๆ พี่ไม่อยากตอบแล้วอ่ะ เพราะเหมือนบูรู้ทุกอย่างแต่หยุดไม่ได้ ที่บูระบายมา แล้วมีพี่ๆ หลายคนแนะนำบูไป บูก็เข้าใจว่า พี่ๆ มาต่อว่าบู จริงแล้วทุกคนเข้าใจบูทุกอย่าง และพยายามแนะนำวิธีให้บูตัดใจ แต่บูก็มีเหตุผล มีแนวคิดของบูเอง ถ้าบูคิดว่า บูผิด พี่เชื่อว่า มันสามารถทำให้ถูก ให้ดีขึ้นได้ แต่..... บูคิดที่จะเริ่มทำมันหรือเปล่า เพราะเท่าที่ผ่านมาบูเหมือนพายเรือวนไปวนมา ออกไม่ได้ซะที ห้ามย้อนว่า พี่ก็มาลองเป็นเองบ้าง จะได้รู้ว่าบูเป็นไง เอาเป็นว่า พี่เข้าใจ และอยากให้บูเปิดใจฟังคำแนะนำของพวกพี่บ้างก็เท่านั้นเอง ไม่ได้มีเจตนาอื่นใดนอกจากนี้


ทำไมหลายคนเดือนร้อนนักกับเรื่องนี้ ก็เพราะบูกำลังเดินทางผิดๆ อาจจะเป็นแค่ความคิดคำนึงในใจก็ไม่สมควรแล้ว และพูดมาแบบนี้ พี่เชื่อว่า ทุกคนรู้แล้วว่า ใครเป็นใคร จริงๆ แล้วความรักเป็นสิ่งที่สวยงามนะ ถ้ามันเกิดขึ้นถูกที่ถูกทาง อะไรที่ต้องห้ามก็ต้องยกเว้นด้วย ตะบี้ตะบันรักได้ก็แค่รักเขาข้างเดียวเท่านั้น เพราะฉะนั้นคนที่เจ็บก็คือ บู เอง


สิ่งที่พี่ๆ เขาเตือน พี่เชื่อว่า เขาห่วงบู เขารักบูนะ แต่บูเองเหมือนอยากหาคนเข้าใจบู แต่บูไม่เปิดรับความคิดเห็นของคนอื่นเลย แล้วที่บูคิดว่า คนเขาไม่สนใจบู บูย้อนกลับมาดูตัวเองบ้างหรือเปล่า คำแนะนำพวกเขาบูฟังบ้างมั๊ย..... บางทีคนที่เขาออกจากชีวิตเรา เรื่องราวของเราเพราะเขาเบื่อหน่ะ

[ignatius]

อืม..น้องบู..จากวันนั้นจนวันนี้..
น้องก็ยังนั่งพรำ่บอกอย่างเดิม..เหมือนที่เคยเขียน เคยพิมพ์ ให้พวกพี่ๆได้ร่วมรับรู้..
พี่เองก็ขอยำ้อีก หนึ่งเสียง ทุกคนเค้ารู้คะ น้องบูหมายถึงใคร..
พี่อยากให้น้องบูปรึกษาคุณพ่อคุณแม่คะ ดีกว่ามานั่งคิดคนเดียว..สรุปเองคนเดียว

และก็พาลจะเข้าใจว่าไม่มีใครเข้าใจ ไม่มีใครสนใจ
เป็นไปไม่ได้เลย ที่ไม่มีใครสนใจ

น้องบูลองย้อนไปอ่านในกระทู้ซิจ๊ะ..ว่ามีกี่คำแนะนำ
มีกี่คนที่ให้คำแนะนำน้อง...ให้กำลังใจพี่ ให้สู้ๆ
ลองนับดูซิ...แล้วลองทำการบ้านด้วยการดึงคำแนะนำของแต่ละคน ลงมาในกระดาษ
ดูซิ อ่าน และพยายามทำความเข้าใจ ว่าทุกคนต้องการจะบอกน้องบูเรื่องอะไรกันบ้าง..?

น้อง...มองไม่เห็นความรักของพระองค์ ในตัวพวกเรา ในคำพูด ในคำแนะนำของพวกเราเหรอค่ะ?

ลองหาเวลา กลับไปอ่านซิคะ..
แล้วเลือกพี่ๆสักคนสองคน หรือหลายคน ร่วมให้ปรึกษากับน้องบู..นอกจากคุณพ่อคุณแม่แล้ว

พวกเราทุกคน ยำ้ว่าทุกคนในบอร์ด "บ้านใหญ่ คอกแกะ" นี้..
พร้อมที่จะช่วยสนับสนุนน้องบู บรรเทาใจ และยิ้ม ร้องไห้ กับน้องบูนะคะ

และที่สำคัญที่สุดคือ น้องบูต้องพยายามพาตัวเองออกจากปัญหาด้วย..
ต่อให้พวกพี่ๆน้องๆ และทุกคนช่วยกันอย่างไร ..แต่..
น้องบูไม่พยายามรับฟังหรือแก้ไข ... ก็ไม่มีใครช่วยได้เลยจริงๆนะคะ..

ตอนนี้พวกเราทุกคน ร่วมกันสรรหาขนม อาหารที่น้องบูชอบ..
วิตามินที่เสริมสุขภาพร่างกายให้ดีขึ้น ฟื้นฟูสุขภาพจิตทั้งทางโลกและทางธรรม..
ยื่นตรงหน้า..ป้อนให้ถึงปาก..
น้องบูจะไม่เปิดปากรับเลย หรือคะ?
ถ้ารับแล้ว..น้องจะไม่เคี้ยว..ไม่กลืน..เลยเหรอคะ?
น้องไม่หิวเหรอ? 

[Maria Magdalena]

หยุดแล้วก้อได้
ก้อไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้นะ
ขอโทษนะค่ะ
บูจะพยายามเปลี่ยนตัวเองจริงๆ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะค่ะ

[+Me2+]

หยุดแล้วก้อได้
ก้อไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้นะ
ขอโทษนะค่ะ
บูจะพยายามเปลี่ยนตัวเองจริงๆ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะค่ะ

ขอเอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้น้องบูในการ " เปลี่ยนตัวเอง " นะคะ

[:+: seraphim :+:]

หยุดแล้วก้อได้
ก้อไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้นะ
ขอโทษนะค่ะ
บูจะพยายามเปลี่ยนตัวเองจริงๆ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะค่ะ

เย้.... พี่จะรอคอยการเปลี่ยนแปลงของบูนะ

[Maria Magdalena]

อืม บูก้อพยายามอยู่อ่านะค่ะ สู้ๆ เหะๆๆๆ

[ignatius]

หยุดแล้วก้อได้
ก้อไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้นะ
ขอโทษนะค่ะ
บูจะพยายามเปลี่ยนตัวเองจริงๆ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะค่ะ

เย้.... พี่จะรอคอยการเปลี่ยนแปลงของบูนะ

พี่ก็เอาใจช่วยอีกคนนะคะ จะสวดภาวนาเผื่อน้องบูนะ
เข้มแข็งนะ สู้ๆ.....นะจ๊ะ...สู้ๆๆ 

[:+: seraphim :+:]

อืม บูก้อพยายามอยู่อ่านะค่ะ สู้ๆ เหะๆๆๆ

พี่ว่า บูทำได้ ถ้าบูชนะใจตัวเองได้ ต่อไปก็จะชนะทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นปัญหาได้นะจ๊ะ สู้ๆๆๆ จ้า

[**TeRes**]

รู้สึกดีจังค่ะ  ที่น้องบูจะลุกขึ้นสู้

พี่ไม่เพียงแต่เอาใจช่วยนะคะ  แต่จะเป็นกำลังเล็กๆ ที่อยู่เคียงข้างน้องบูตลอดไป

อยากจะบอกน้องบูอีกนิดค่ะว่า  ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเรา เป็นแผนการณ์ของพระ

พระใช้เป็นเครื่องทดสอบความอดทนและความเข้มแข็งของเรา

เมื่อเราผ่านทุกสิ่งตรงนี้ไปได้  เราจะเป็นผู้ยิ๋งใหญ๋ที่สุดเลยค่ะ

จำไว้นะคะว่า "ทนได้ก็ต้องทน  ทนไม่ได้ก็ต้องทนค่ะ"

พี่จะสวดภาวนาให้น้องบูเสมอๆ ค่ะ

ขอบคุณพระที่ช่วยให้น้องบูมีกำลังใจที่เข้มแข็ง

สู้ สู้ นะคะน้องบู...

[Jeab Agape]

ในห้องนี้ พี่บัดดี้อดทนต่อบูบู้ ที่สุด ขอชมเชย

เจี๊ยบอดทนน้อยที่สุด อยากชก คนที่เอาแต่ใจตัวเอง สงสารแต่ตัวเอง โทษแต่สิ่งรอบข้าง ดูถูกตัวเอง
แล้วชีวิตจะก้าวหน้าอย่างไร จะเป็นที่พึ่งของพ่อ แม่ อย่างไร จะเป็นที่พึ่งของสังคมอย่างไร จะถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าอย่างไร

[Maria Magdalena]

ชกกันเลยมั๊ยล่ะเจี๊ยบ
บูว่าบูชนะชัวร์ 555+