ช่วยภาวนาเพื่อผมที

ปรับทุกข์ หนุนใจ ขอคำภาวนา
ตอบกลับโพส
ty
โพสต์: 36
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ม.ค. 05, 2008 10:25 pm

อังคาร ก.ค. 14, 2009 1:34 am

                    คืออย่างนี้ครับ ผมเรียนคำสอนที่อาสนวิหารอัสสัมชัญมาหลายปีมากๆ(หลายท่านคงจะนึกออกว่าผมเป็นใคร...เหอะๆๆๆ)
        เรียนจนปัสกาปีที่ผ่านมาผมได้มีสิทธิ์ที่จะรับศีลศักดิ์สิทธิ์แห่งการเริ่มต้นชีวิตคริสตชนแต่ก็ยังไม่สามารถรับศีลศักดิ์สิทธิ์ดังกล่าวได้
          เพราะผมต้องมาบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาตามหน้าที่ที่ทางบ้านอยากให้ทำคือบวชหนึ่งพรรษา
        (เบ็ดเสร็จรวมตั้งแต่บวชจนสึกผมนับได้เจ็ดเดือนเพราะผมบวชพระจีนพรรษาจีนสี่เดือนบวกกับพรรษาไทยตามความนิยมอีกสามเดือนก็เลยต้องอยู่เจ็ดเดือน  นานได้อีกเยอะๆ)
        แต่ตอนนี้ผมคิดถึงพระมากๆ  ครั้นจะสวดเองก็ไม่อยากผิดวินัยอยากทำเพื่อพ่อแม่ให้ดีที่สุด แต่ในใจก็ยังรักพระอยู่มากๆ 
          ยังไงก็ขอพี่น้องทุกท่านช่วยภาวนาให้ผมมั่นคงในศรัทธา และ ได้รับศีลศักดิ์สิทธิ์ร่วมเป็นพี่น้องในพระคริสต์เจ้าร่วมกับพวกท่านในปัสกาปีหน้าด้วยนะครับ
ภาพประจำตัวสมาชิก
Holy
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 10011
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:06 pm

อังคาร ก.ค. 14, 2009 1:44 am

เมื่อไหร่สึกครับ
ty
โพสต์: 36
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ม.ค. 05, 2008 10:25 pm

อังคาร ก.ค. 14, 2009 1:52 am

Holy เขียน: เมื่อไหร่สึกครับ
ประมาณเดือนพฤศจิกายน ครับ
กรอกสมบูรณ์
โพสต์: 1413
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ก.ย. 02, 2008 11:18 am
ที่อยู่: ต.กรอกสมบูรณ์ อ.ศรีมหาโพธิ จ.ปราจีนบุรี

อังคาร ก.ค. 14, 2009 9:29 am

จะสวดให้นะคะ

แต่ว่า ... หลวงพี่ก็สวดในใจได้นี่ค่ะ แล้วอธิฐานคุยกับพระบิดาเจ้า บอกพระองค์ถึงปัญหาของหลวงพี่ แล้วขอหนทางแก้ปัญหานี้ให้ผ่านไปด้วยดี ไม่เป็นที่สะดุดของใคร และไม่ก่อให้เกิดการผิดใจกับผู้ใดเลย ... พระองค์จะช่วยเองแหละค่ะ

ปล. คงไม่รีบไปนิพพานก่อนนะคะ  ::035::
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ พฤหัสฯ. ก.ค. 16, 2009 11:35 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
Viridian
โพสต์: 2762
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ก.ค. 30, 2008 11:40 pm

พุธ ก.ค. 15, 2009 10:13 am

สู้ๆ นะ อีกไม่นานเกินรอ ::047::
ภาพประจำตัวสมาชิก
~_~Katty~_~
โพสต์: 95
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ธ.ค. 15, 2008 11:23 pm
ที่อยู่: 4 ซ.1 ถ.รถไฟ ต.วัดเกต อ.เมือง จ.เชียงใหม่ 50000
ติดต่อ:

พุธ ก.ค. 15, 2009 1:39 pm

แคทจะช่วยสวดภาวนาให้นะค่ะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ : xemo026 :

เพราะจิตใจของหลวงพี่ยังมีพระเยซูเจ้าอยู่ไม่ต้องกลัวนะค่ะ

สู้ๆต่อไปค่ะ : emo027 :
ty
โพสต์: 36
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ม.ค. 05, 2008 10:25 pm

ศุกร์ ก.ค. 17, 2009 12:30 am

ขอบคุณเพื่อนพี่น้องทุกท่านมากนะครับ 
            ตอนนี้พวกเรา(คือตอนนี้ในวัดผมมีพระใหม่ สามรูปที่บวชมาพร้อมกัน)ถูกเจ้าอาวาสที่นี่กดดันมากๆ ทั้งตวาดทั้งตะคอก คอยจ้องหาเรื่องพวกเราตลอดเวลา  ตอนนี้พวกเราสามคนอยู่ในวัดแบบหวาดระแวงไม่อยากลงไปด้านล่างเลยต่างคนต่างก็มาจับกลุ่มกันอยู่ด้านบนกุฏิใครคนใดคนหนึ่ง คิดหาทางแก้ปัญหา คิดสารพัด
            คิดย้ายวัดหนีเจ้าอาวาส(ซึ่งผมก็ไปแอบไปพบท่านเจ้าคณะใหญ่ขอย้ายวัดแล้วท่านก็บอกว่าต้องออกพรรษาก่อนค่อยมาคุยกัน ซึ่งตอนนี้พวกผมวันเดียวก็ไม่อยากเจอเจ้าอาวาสเลยแม้แต่วินาทีเดียว)  คิดสึกกลางพรรษา ซึ่งพ่อแม่พวกเราคงไม่อยากให้เป็นเช่นนั้น คิดเก็บข้าวของหนีแอบหนีไปอยู่วัดร้างๆ  คิดสารพัดจะคิด นอนไม่หลับมาหลายคืน ตอนนี้พวกผมเครียดมากๆ  ผมคิดถึงพระมากๆ เฮ้อ แต่อีกหลายเดือนกว่าจะพ้นพรรษา ผมต้องแย่แน่ๆ  เครียดมาก ไม่รู้จะระบายกับใคร ขอมาบ่นในนี้ให้เพื่อนพี่น้องฟังเถอะ 
           
           
                    รักพระมาก คิดถึงพระมาก อยากกลับไปสู่พระศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์สากลในเร็ววัน
ภาพประจำตัวสมาชิก
Léon
โพสต์: 766
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ มิ.ย. 13, 2009 8:43 pm
ที่อยู่: แผ่นดินโลก
ติดต่อ:

ศุกร์ ก.ค. 17, 2009 1:52 am

ขอให้มั่นคงในความเชื่อต่อไปครับ อดทนต่อความลำบากเพื่อเป็นเกียรติต่อพระ
ขอให้พระเจ้าช่วยเหลือคุณผ่านพ้นเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด ได้กลับมาเป็นลูกพระองค์เต็มตัวครับ
และก็จะให้ดีก็น่าจะมาเป็นพระสงฆ์ของเราเลยครับ อิอิ เข้าบ้านเณรโลดดดดดดดด
ty
โพสต์: 36
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ม.ค. 05, 2008 10:25 pm

ศุกร์ ก.ค. 24, 2009 11:26 pm

  หลังจากหายไปหลายวัน
              ผมหนีไปปฏิบัติธรรมกับพระป่าไปอยู่ป่าอยู่เขามาครับ ไปมาเจ็ดวัน นั่งสมาธิเดินจงกรมอะไรประมานนั้นรู้สึกดีขึ้นนะ
เหมือนว่ามันได้เงียบๆคุยกับตัวเองได้คุยกับพระ มันคิดอะไรออกได้ตั้งเยอะ 
                  ระหว่างผมปฏิบัติธรรมนะถึงจะมองภายนอกว่าเป็นการปฏิบัติแบบธรรมยุติแบบพระป่า แต่ภายในผมอยู่เงียบๆคุยกับพระ
ได้ออกไปบิณฑบาตร เห็นชาวบ้านที่ลำบากๆยากจน เขายังมีใจที่จะเสียสละ ได้เห็นว่ามีคนลำบากกว่าเราตั้งเยอะเค้าก็ยังมีใจที่จะเสียสละ
แล้วเค้าก็มีความสุขกับการเสียสละ      ได้เห็นรอยยิ้มคุณย่าคุณยายแก่ๆตอนที่เขาใส่บาตร  นึกถึงคุณยายเหล่านั้นที่ต้องตื่นแต่เช้ามาหุงหาอาหาร
ไม่ใช่เพื่อตนเองแต่เพื่อผู้สืบพระศาสนา  จริงๆอาหารมันเหลือเฟือมากๆครับ ส่วนที่เหลือเฟือมากๆทางเจ้าอาวาสเขาส่งต่อไปโรงเรียนใกล้ๆ
ซึ่งพอเลี้ยงมื้อเที่ยงนักเรียนได้ทั้งโรงเรียนเลยทีเดียวสำหรับโรงเรียนในชนบทเช่นนั้น
        กลับมาได้อะไรตั้งเยอะในแบบที่คนอื่นถ้ามองแค่เปลือกมันคือเรื่องนอกศาสนาคริตส์ แต่ที่ผมมองจริงๆแล้วมันเป็นเรื่องที่ไม่มีกำแพงระหว่างศาสนา
และผมว่าที่พระน่าจะกำลังสอนอะไรผมก่อนที่จะได้เป็นพี่น้องร่วมพระคริสต์เจ้ากับพวกท่านทั้งหลาย
                                                       
                                                         
                                 
                        เส้นทางการเป็นคริสต์ชนของผมยาวนานเหลือเกินหลายท่านอาจจะคุ้นๆกับกระทู้ผมซึ่งความถี่ปีละสองสามกระทู้(เหอะๆ)
sinner
โพสต์: 2246
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ มี.ค. 08, 2009 1:24 pm

เสาร์ ก.ค. 25, 2009 10:04 am

มาให้กำลังใจค่ะ  ตัวพี่เองกว่าจะมาเป็นลูกพระได้

พี่ก็ผ่านการบวชในวัดป่าในแถบอีสานมาก่อน

พระก็ให้พี่เรียนรู้อะไรหลายอย่างกว่าที่จะฝ่าฟันจนมาเป็นคริสตชน

การได้ไปอยู่ป่าก็ทำให้เราสามารถสัมผัสพระที่อยู่ในสิ่งสร้างต่างๆรอบตัว

ได้รับความรักและการเยียวยาจากพระองค์เหมือนกันนะ

คิดซะว่าเป็นการเข้าเงียบแล้วได้คุยกับพระทุกวันแล้วกัน

แล้วอย่าลืมกลับมาเป็นลูกพระนะ...รักรออยู่ : emo027 :
Man of Macedonia
โพสต์: 973
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ธ.ค. 04, 2006 9:33 pm
ที่อยู่: Virtusian's House of Prayer,Thailand
ติดต่อ:

เสาร์ ก.ค. 25, 2009 1:19 pm

ty เขียน:    หลังจากหายไปหลายวัน
              ผมหนีไปปฏิบัติธรรมกับพระป่าไปอยู่ป่าอยู่เขามาครับ ไปมาเจ็ดวัน นั่งสมาธิเดินจงกรมอะไรประมานนั้นรู้สึกดีขึ้นนะ
เหมือนว่ามันได้เงียบๆคุยกับตัวเองได้คุยกับพระ มันคิดอะไรออกได้ตั้งเยอะ 
                  ระหว่างผมปฏิบัติธรรมนะถึงจะมองภายนอกว่าเป็นการปฏิบัติแบบธรรมยุติแบบพระป่า แต่ภายในผมอยู่เงียบๆคุยกับพระ
ได้ออกไปบิณฑบาตร เห็นชาวบ้านที่ลำบากๆยากจน เขายังมีใจที่จะเสียสละ ได้เห็นว่ามีคนลำบากกว่าเราตั้งเยอะเค้าก็ยังมีใจที่จะเสียสละ
แล้วเค้าก็มีความสุขกับการเสียสละ       ได้เห็นรอยยิ้มคุณย่าคุณยายแก่ๆตอนที่เขาใส่บาตร  นึกถึงคุณยายเหล่านั้นที่ต้องตื่นแต่เช้ามาหุงหาอาหาร
ไม่ใช่เพื่อตนเองแต่เพื่อผู้สืบพระศาสนา   จริงๆอาหารมันเหลือเฟือมากๆครับ ส่วนที่เหลือเฟือมากๆทางเจ้าอาวาสเขาส่งต่อไปโรงเรียนใกล้ๆ
ซึ่งพอเลี้ยงมื้อเที่ยงนักเรียนได้ทั้งโรงเรียนเลยทีเดียวสำหรับโรงเรียนในชนบทเช่นนั้น
        กลับมาได้อะไรตั้งเยอะในแบบที่คนอื่นถ้ามองแค่เปลือกมันคือเรื่องนอกศาสนาคริตส์ แต่ที่ผมมองจริงๆแล้วมันเป็นเรื่องที่ไม่มีกำแพงระหว่างศาสนา
และผมว่าที่พระน่าจะกำลังสอนอะไรผมก่อนที่จะได้เป็นพี่น้องร่วมพระคริสต์เจ้ากับพวกท่านทั้งหลาย
                                                         
                                                           
                                 
                        เส้นทางการเป็นคริสต์ชนของผมยาวนานเหลือเกินหลายท่านอาจจะคุ้นๆกับกระทู้ผมซึ่งความถี่ปีละสองสามกระทู้(เหอะๆ)
อนุโมทนาครับ,
เชื่อว่า คุณต้องเป็นผู้ร่วมทางที่ดีแน่ๆ

ยินดีต้อนรับ
ภาพประจำตัวสมาชิก
Ecclēsia
โพสต์: 976
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ พ.ค. 27, 2009 9:25 pm
ที่อยู่: อาสนวิหารอัสสัมชัญ เขต1 อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ
ติดต่อ:

เสาร์ ก.ค. 25, 2009 2:28 pm

เเอบรู้สึกเเย่ที่ไม่มีโอกาสไปเยี่ยมพี่ตี้เลย -*-  : emo031 :
ขอพระเจ้าเสริมกำลังค่ะ
tan
โพสต์: 390
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ ก.ค. 13, 2008 8:47 pm
ติดต่อ:

จันทร์ ก.ค. 27, 2009 10:33 pm

สู้ตายนะครับ : xemo023 :
ภาพประจำตัวสมาชิก
Holy
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 10011
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:06 pm

จันทร์ ก.ค. 27, 2009 11:37 pm

เป็นโอกาสดีครับ พระเยซูเจ้าเองก็ทรงอยู่ในถิ่นทุรกันดาร นานกว่าจะออกมาเทศนา ลองรำพึงร่วมกับพระองคืในสิ่งนี้ครับ พระองค์ทรงให้โอกาสคุณในการเลียนแบบอย่างพระองค์อีกอย่างหนึ่ง ไม่ต้องสนใจว่าเราใส่อะไรอยู่ จะใส่ชุดอะไร จะทำผมทรงไหน ก็ไม่เปลี่ยนความจริงที่วิญญาณข้างในของเราก็ยังคงเป็นลูกของพระบิดา เสมอนิรันดร ได้

อย่าปล่อยให้ความทุกข์ยากใดๆเสียไปเปล่า ยกถวายพระเจ้า และร่วมในพระมหาทรมาณของพระองค์ แล้วทุกสิ่งที่คุณรับจนจบปลายปี จะกลายเป็นพระพรพิเศษ ที่หาคนมีประสบการณ์แบบนี้ได้ยากครับ

ขอพระเจ้าอวยพระพร
ty
โพสต์: 36
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ม.ค. 05, 2008 10:25 pm

อังคาร ก.ค. 28, 2009 12:18 am

Holy เขียน: เป็นโอกาสดีครับ พระเยซูเจ้าเองก็ทรงอยู่ในถิ่นทุรกันดาร นานกว่าจะออกมาเทศนา ลองรำพึงร่วมกับพระองคืในสิ่งนี้ครับ พระองค์ทรงให้โอกาสคุณในการเลียนแบบอย่างพระองค์อีกอย่างหนึ่ง ไม่ต้องสนใจว่าเราใส่อะไรอยู่ จะใส่ชุดอะไร จะทำผมทรงไหน ก็ไม่เปลี่ยนความจริงที่วิญญาณข้างในของเราก็ยังคงเป็นลูกของพระบิดา เสมอนิรันดร ได้

อย่าปล่อยให้ความทุกข์ยากใดๆเสียไปเปล่า ยกถวายพระเจ้า และร่วมในพระมหาทรมาณของพระองค์ แล้วทุกสิ่งที่คุณรับจนจบปลายปี จะกลายเป็นพระพรพิเศษ ที่หาคนมีประสบการณ์แบบนี้ได้ยากครับ

ขอพระเจ้าอวยพระพร
อีกไม่กี่วันผมคงกลับไปวัด วัดที่ผมหนีออกมา 
ขอบคุณมากครับสำหรับข้อเตือนใจ"อย่าปล่อยให้ความทุกข์ยากใดๆเสียไปเปล่า ยกถวายพระเจ้า และร่วมในพระมหาทรมาณของพระองค์ " 
  ใช่ครับเราต้องแบกกางเขนตามพระเยซูเจ้า  ร่วมกับพระมหาทรมาณของพระองค์
                                                     
                                                                      แล้วปัสกาปีหน้า
                         
                                                            ผมจะเป็นลูกพระองค์อย่างสมบูรณ์
ภาพประจำตัวสมาชิก
creamy
โพสต์: 68
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ พ.ย. 12, 2008 9:59 pm

อังคาร ก.ค. 28, 2009 12:59 pm

ขอเพียงในใจเรามีพระอยู่เสมอ เชื่อว่าจะผ่านทุกสิ่งไปได้ค่ะ ปัสกาปีหน้า  ::054:: รอคอยเหมือนกัน จะได้เป็นลูกพระอย่างสมบูรณ์เสียที
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

อังคาร ก.ค. 28, 2009 3:56 pm

ขอพระองค์ทรงนำทางนะครับ
takarakitten
โพสต์: 111
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร มี.ค. 31, 2009 7:53 am
ที่อยู่: วันจันทร์-เสาร์ อยูใกล้วัดอัสสัมชัญ

พฤหัสฯ. ก.ค. 30, 2009 12:13 am

สวดให้นะครับ
ty
โพสต์: 36
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ม.ค. 05, 2008 10:25 pm

พฤหัสฯ. ก.ย. 17, 2009 10:46 pm

            และแล้วผมก็กำลังจะสึกแล้วครับ  ณ  ขณะนี้ที่ผมพิมพ์ตอบกระทู้นี้ ผมมีเวลาอยู่ในผ้ากาสาวพัสตร์อีกสิบวัน
        อยากบอกความรู้สึกว่า  พอใกล้สึกจริงๆ  บวชครั้งนี้ผมได้อะไรมาตั้งเยอะ

-ได้เห็นชาวบ้านผู้ที่ลำบากอยู่ ก็ยังอุตส่าห์เสียสละเงินทองมาบำรุงพระศาสนา
-ได้เห็นคนร่ำรวยที่อยากทำบุญ เอาเงินทองมากมายมาถวายพระเพื่อที่หวังจะได้บุญ 
แต่คงลืมไปว่ายังไม่คนที่ลำบากไม่มีจะกินซึ่งควรไปช่วยพวกเขาเหล่านั้นมากกว่านักบวชซึ่งมีเหลือกินเหลือใช้
-รู้จักการอยู่แบบไม่สะสมอะไร ได้เงินและสังฆทานที่เค้าจบขึ้นหัวมา เอาแจกขอทานและคนจน
ข้าพเจ้ารู้สึกว่าเป็นการไม่ถูกต้องกับการเป็นนักบวชแล้วจะมาเก็บเงินทองเพื่อสนองกิเลสตนเอง 
แต่จะถูกต้องกว่ากับการทำสิ่งเหล่านั้นให้เป็นประโยชน์กับผู้ที่ยังขาดและไม่มีจะกิน
-ได้เห็นพระผู้ปฏิบัติตามพระวินัยอย่างดีที่สมควรแก่การกราบไหว้
-และในขณะเดียวกันก็ได้เห็นพระทุศีลซึ่งผิดทั้งสิกขาข้อหนักและข้อเบา รับการกราบไว้สักการะอย่างหน้าตาเฉย
จากมหาชนทั้งหลายซึ่งเขาเหล่านั้นหวังว่าการสักการะนั้นจะเป็นบุญกิริยาของเขา
-ได้รับรู้ว่ายังมีพระภิกษุที่มีใจศรัทธาในพระเยซูคริสต์เจ้าอยู่ แต่เนื่องด้วยเหตุผลหลายเรื่องเขาจึงต้องมาบวช และไม่สามารถจะทำอะไรได้มากนัก
ข้าพเจ้าก็ได้ส่งเสริมในสิ่งที่พอจะทำได้บ้าง

                          และที่สำคัญที่สุด รู้จักรักพระเจ้าองค์ความรัก 
                    รู้จักรักมากขึ้น   
              รักพ่อแม่ครอบครัวเพราะเมื่อมาบวชก็ตัดห่วงกังวลอันนี้ไปไม่ได้  ห่วงพ่อห่วงแม่ห่วงญาติพี่น้อง
      รู้จักรักคนที่เรามาบวชแล้วคิดว่าร้ายกับเราที่สุด  นั่นคือเจ้าอาวาส เพราะเมื่อถึงเวลาใกล้สึกจริงๆ  มันรู้สึกใจหายบอกไม่ถูก
ในที่สุดขอบคุณพระคริสต์เจ้าที่ทำให้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสได้เรียนรู้ในทุกๆสิ่งที่พระองค์จัดสรรค์ 
            เชื่อว่าพระองค์จัดสรรค์สิ่งดีที่สุดให้กับแต่ละคนจริงๆ  AMEN
ภาพประจำตัวสมาชิก
^_^Matthew^_^
โพสต์: 354
ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. ก.ค. 10, 2008 2:03 am
ที่อยู่: 125 ม.7 ถ.ชัยภูมิ-สีคิ้ว ต.หนองนาแซง อ.เมือง จ.ชัยภูมิ 36000
ติดต่อ:

พฤหัสฯ. ก.ย. 17, 2009 11:51 pm

จะอธ.เผื่อครับ
กลับมาหาพระเจ้าไวๆนะครับ
sinner
โพสต์: 2246
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ มี.ค. 08, 2009 1:24 pm

ศุกร์ ก.ย. 18, 2009 9:02 am

ดีใจด้วยนะคะ ที่จะได้กลับมาหาพระแล้ว : xemo026 : : emo038 :

อย่างน้อยที่ผ่านมาก็ไม่เสียเปล่านะคะ ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง

พระอาจจะส่งคุณไปเรียนรู้บางเรื่อง ก่อนที่จะกลับมารับใช้พระองค์

มองหาสิ่งดีๆ ในช่วงที่ผ่านมา แล้วนำมาปรับใช้ก็ดีนะคะ : xemo026 : ::026::

กลับมาเร็วๆ นะคะ ความรักของพระรออยู่ ::050::
ภาพประจำตัวสมาชิก
godlike
โพสต์: 472
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร มิ.ย. 09, 2009 2:21 am

ศุกร์ ก.ย. 18, 2009 3:17 pm

ยินดีต้อนรับการกลับมาครับ
ตอบกลับโพส