วัดในกทม.กับวัดในต่างจังหวัด

[sansrepos]

ผมว่ามันอยู่ที่ขนาดของวัดกับความคุ้นเคยของเราครับ

อย่างตัวผมเวลากลับไปบ้านพ่อแม่จะเข้าวัดที่เซนต์จอห์นเป็นส่วนใหญ่ บรรยากาศจะดูอบอุ่นเป็นกันเอง เป็นเพราะผมผูกพันธ์กับที่นี่ตั้งแต่เด็ก คุณพ่อผมก็เป็นสภาวัด ส่วนตัวผมเคยเล่นอิเลกโทนในมิสซามาบ้าง แต่ถ้าไปวัดอื่นๆในกรุงเทพฯเช่นเซนต์หลุยส์ซึ่งเป็นวัดใหญ่และไม่คุ้นเคยมากนักก็ไม่ได้รู้สึกอบอุ่นเป็นกันเองเท่า แต่งานเลี้ยงของพระเจ้าก็อย่างหนึ่ง ความสนิทสนมกันของมนุษย์ก็อีกเรื่องต้องแยกแยะนะครับ

กรณีวัดต่างจังหวัดโดยเฉพาะพื้นที่ที่มีคาทอลิกน้อยบรรยากาศก็ดูกันเองมีการทักทายกันมากกว่าซึ่งก็ไม่แปลก ถ้าเราแปลกหน้าเข้าไปก็อาจจะมีคนมาทัก ผิดกับวัดในกรุงเทพฯถ้าไม่ใช่วัดเซนต์จอห์นผมแทบจะไม่รู้จักใครเป็นการส่วนตัว

ผมเข้าวัดมา 5 มิสซังตั้งแต่เรียนจบเมื่อ 7 ปีที่แล้ว สังเกตได้ครับ ขนาดของวัดกับความคุ้นเคยเป็นสิ่งที่มีผล

สรุปว่าวัดใหญ่หน่อยและเราไม่คุ้นเนี่ยจะรู้สึกไม่ค่อยอบอุ่นเท่าที่ควร แต่ก็อย่างที่บอกไปข้างต้นว่าวัดก็เรื่องหนึ่งแต่บูชามิสซาก็อีกเรื่อง อย่างหลังสิสำคัญ

[Jeab Agape]

^
สำเนาถูกต้องฮะ พี่หมอ

เจี๊ยบนมัสการที่คริสตจักร ก้อคล้ายๆกัน บางคริสตจักรเพื่อนเยอะ ตัวเองรู้สึกฟู่ฟ่าไปโลด บางคริสตจักร รู้สึกเหงา เฉาเหมือนกัน

แต่สิ่งสำคัญที่สุด คือเจี๊ยบไปนมัสการพระเจ้า ซึ่งพระองค์ทรงประทับอยู่ทุกๆคริสตจักร บางทีไม่รู้จักใครที่นั่น สัมผัสความรักพระองค์อย่างแรงเลย

[Pry-Kaew]

ที่ภูเก็ตมีเรื่องทำนองนี้เหมือนกัน

คือที่ทำงานผมพนักงาน90%เป็นอิสลาม ทีนี้พอออกบวชก็ไปสุเหร่ากัน พอกลับมาถึงสิ่งเดียวที่ได้ยินเหมือนกันหมดคือ "ไม่สนุก" ไม่เหมือนที่บ้าน (พนักงานทั้งหมดมาจากจังหวัดอื่นที่ไม่ใช่ภูเก็ต) เขาบอกว่าถึงเวลาปุ๊บก็ละหมาดๆเสร็จก็แยกย้ายหายจ้อยย เทียบกับที่บ้านของเขาวันอีดทั้งทีทุกคนจะทักทายพูดคุยกันนานมากกว่าจะเริ่มละหมาด เสร็จจากละหมาดก็ยังอยู่ต่อกันอีกนาน ไม่ใช่เสร็จปุ๊บหายปั๊บแบบที่นี่

คิดว่าปัญหาศาสนสถานเป็นสถานที่ประกอบพิธีเท่านั้นไม่ใช่ที่สังสรรกำลังจะรุกเข้าไปในเมืองใหญ่โดยทั่วๆไปแล้ว ไม่ใช่เฉพาะศาสนาใดศาสนาหนึ่ง

เห็นด้วยกับ วัดคาทอลิกก็เป็นแบบนี้ แต่เราคิดเสีย(ไม่สิ เราเชื่อ)ว่าเราไปหาพระฯ คนจะมองเราเป็น Outsider Person(เพราะเราไม่ได้รู้จักใคร และเป็นไม่ได้เป็นคริสตังมาแต่ดั่งเดิม ซึ่งไม่ได้มีญาติมีน้องในวัด และฯลฯ ไม่ใช่คนในครอบครัวของเขา เป็นคนนอกคนอื่นสำหรับเขา แต่เป็นคนในสำหรับพระฯ ผมเชื่อเช่นนั้น) อย่างไรก็แล้วแต่ แต่ผมเชื่อว่าพระเป็นเจ้าและพระเยชูเจ้า(ในศีลมหาสนิทและพิธีมิซซา) มองผมเป็นลูกของพระองค์เสมอ


จงมองที่พระเป็นเจ้า อย่ามองที่มนุษย์ ไม่งั้นเจ้าจะหลงจากทางของพระองค์

[Pry-Kaew]

ขนาดไปแค่ วัดคลองจั่นอ่า เข้าไปได้นะมอไซค์มากมาย แต่ออกมา โห ไม่มีสักคน มีแต่ก็โดนแย่งขึ้น

เดินหมื่นลี้ โลกว่าๆอ่า มีแต่คนใช้รถยนต์ค่าย T Hybrid ด้วย ตั้งหลายล้าน

ไม่ก็รถยุโรปค่ายดังไปเลย แต่ก็ไม่ว่าใครก็ผ่านไปอย่างเมินเฉย ไม่คิดที่จะมีจิตใตดีงามจะเอ่ยปากชวนสักคำไม่ได้อ่า

เลยแบบ พอกันที วัดนี้ไม่ขอไปแล้ว ไปวัดกุหลาบทิพย์ลาดพร้าวดีกว่า เฮ่ออ

จงมองที่พระเป็นเจ้า เราไปหาพระฯ เราไปร่วมสำรับเดียวกับพระเป็นเจ้าผ่านศีลมหาสนิทในพิธีมิซซา อย่ามองที่มนุษย์ เพราะมนุษย์จะทำให้เจ้าเสียความเชื่อและพาให้หลงจากทางของพระฯคำปฎิยานตนที่ได้ให้ไว้ในวันรับศีลล้างบาป ขอบคุณครับ


ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม

[poloplow]

-วัดบ้านน้อยสามเหลี่ยมอยู่ข้างม.ขอนแก่นแต่บรรยากาศกึ่งๆวัดบ้านนอกกับวัดในเมือง ทุกคนเป็นมิตรมาก

วัดบ้านน้อยสามเหลี่ยมอยู่ตรงไหนอ่ะครับ  เทอมแรกไปหาไม่เจอเลย  เจอแต่โรงเรียนมหาไถ่ศึกษาบ้านน้อยสามเหลี่ยม
วนรอบโรงเรียนก็หาไม่เจอ  ก็เลยไปมิซซาแต่วัดนักบุญเยราร์ด

วัดอยู่ติดโรงเรียนเลยน้องเอ๋ย  ถ้าเข้าจากทางโรงพยาบาลเวชประสิทธิ์ จะไปตามทางเลยผ่านทางเข้าหน้าโรงเรียนมหาไถ่ไปก่อน แล้วจะเจอซอยแรกด้านขวามือ เลี้ยวเข้าไปเลยสังเกตุฝั่งติดโรงเรียนเดี๋ยวเจอเอง วัดเข้า 7.30 น่ะจ้ะ รอบเดียวเลย แล้วเราอยู่คณะอะไรล่ะ เคยเข้าไปในชมรมนักศึกษาคาทอลิกมข.บ้างป่าว?

ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ

อยู่คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ครับ  สาขารัฐประศาสนศาสตร์

เคยเข้าไปครับ  แต่ติดที่ปัญหาอะไรบางอย่าง(เกี่ยวกับบางบุคคล)ก็เลยไม่ได้เข้าไปอีกเลยครับ
(แต่ในชมรมดีมากนะครับ  ถึงจะคนน้อยแต่ก็เป็นกันเอง  อบอุ่น  สบายใจ  ถ้าไม่ติดปัญหาที่ว่าป่านนี้คงยังอยู่ชมรมตามปกติ)