ส่วนพี่ชายนั้นผู้ชายมันไม่สนใจอยู่แล้ว พี่เราแฮปปี้กับนิกายนี้มากเหมาะกับเค้าดี แต่ไม่ใช่เรา เราเลยถูกบังคับให้สวด
ให้ไปเข้าร่วมสมาคมมาตลอด ตอนเด็กเป็นคนไม่ชอบพูด ไม่กล้าแสดงความคิดเท่าไหร่ พอโตแล้วก็บอกพี่บอกพ่อ โดนด่าอีก
ทนอยู่มา7ปี จนมันไม่ไหวแล้ว เลยระบายเขียนด่านิกายนี้ลงhi5เลย (พอพี่มาเห็น มันเลยเข้าใจแล้วไม่บังคับอีก) พร้อมกับลองดีด้วย ตอนนั้นขึ้นม.6 ก็ต้องเอนใช่มั๊ยคะ
เราภาวนาท้าพระเลยค่ะ ว่า"ชั้นจะไม่สวดขออะไรทั้งสิ้นจากท่าน ชั้นจะทำด้วยความสามารถของตัวเอง"
ขนาดเพื่อนบ้านยังเคยนินทาด่าเราดังมากจนเราตื่นเลยค่ะ (เป็นบ้านทาวน์เฮาส์)
"จะคอยดูพู่(ชื่อเรา)ดิ๊ ไม่สวดมนต์เนี่ย จะคอยดูว่ามันจะเอนต์ติดมั๊ย"
สุดท้ายเอนติดโว้ย หลานคนที่นินทาอ่ะ เอนไม่ติด
พอผู้ใหญ่เค้ารู้เรื่องว่าเราจะเลิกศรัทธาเค้าก็มาบ้านเรา เราก็บอกไปตรงที่สุดว่า "หนูไม่อยากสวดแล้ว"
คุยอยู่นาน ผู้ใหญ่เค้าก็โอเค ช่วงนั้นเค้าก็มาเยี่ยมบ้านบ่อย พยายามชวน โน้มน้าว
พักหลังเราเลยขึ้นไปข้างบนเลย ไม่อยากเจอ
วันนี้มีพี่ที่สมาคมมาหาพี่เรา มาเยี่ยมบ้าน เราก็แอบหลบอยู่หลังบ้าน พอเราไปหยิบของแถวๆที่เค้าอยู่
เค้าเห็นเราปุ๊บ (เราดันใส่เสื้อที่สมาคมนั้นเคยแจกให้อีก!!!) เค้าก็ถามเลยว่าเป็นยุวชนอยู่หรอ
เราก็บอกว่าเราเลิกสวดแล้ว เค้าก็ขอนัดแบบรวบรัดเลยว่าจะมาหาเราวันที่12 กันยา กี่โมงๆ
เราของขึ้นมากๆอ่ะ แบบ...อุตส่าห์หนีมาได้แล้วยังจะเอาอะไรกะ...อีก
คือคนพวกนี้เข้าใจยากมาก แบบน่ารำคาญ แล้วเค้าตามตื้อจริงๆนะ สลัดไม่หลุดด้วย
อยู่บ้านก็ไม่ปลอดภัยอ่ะ เรารู้สึกอยากจะด่าเค้าไปแรงๆเลย ทุกวันนี้ตู้พระที่บ้าน(ของนิกายนี้)ยังไม่อยากจะมองเลย
พูดตามตรงว่าตั้งแต่อยู่ในวงการนี้มา ยังไม่รู้เลยสวดหาพระชื่อนี้ แล้วพระองค์นี้คืออะไร จะไปสวรรค์ยังไง
เวลาสวด เค้าบอกว่าให้จ้องคัมภีร์ จ้องมันมา7ปีจ้องจนจะทะลุไปถึงบ้านข้างๆแล้วมันก็ไม่เห็นว่ามันจะมีประโยชน์อะไร
คัมภีร์ก็อ่านไม่ออก เฮ้อ...
จะสวดสายประคำพระบิดาให้เค้าเยอะๆเลยเชียว
ข้าแต่พระบิดา โปรดเปิดตาของพวกเขาและเปลี่ยนใจของพวกเขาให้หันมาเชื่อในพระองค์เถิด
