คือว่าเราเพิ่งนับถือพระเจ้าได้ไม่นาน ซึ่งเมื่อก่อนเราก็นับถือศาสนาพุทธ
เมื่อก่อนเราก็พอจะรู้ประวัติของพระเจ้าบ้าง สนใจเรื่องศาสนาคริสต์มาตลอด
แต่ก็สนใจอยู่ได้ไม่นาน ซักพักก็ลืมไป เพราะไม่รู้ว่าเราจะศึกษาเรื่องศาสนาคริสต์ยังไงดี
อารมณ์เหมือนพระเจ้าเรียกเราให้เรานึกถึงพระองค์ เราก็นึกถึง แต่ก็ไม่ได้สนใจแบบจริงจัง
จนวันหนึ่งแม่เราบอกว่าแม่ไปเข้าโบสถ์มา (แม่อยู่ชุมพร เราอยู่กรุงเทพ)
เห็นคนในนั้นเค้าศรัทธาในพระเจ้ามากเลย
แม่ได้รับการต้อนรับอย่างดี แต่แม่ยังทำใจทิ้งพระพุทธไม่ได้
ทิ้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่แม่นับถือตั้งแต่เด็กๆไปไม่ได้
เราก็เห็นด้วยว่าเราจะทิ้งได้ยังไง ทำยังไงก็ตัดใจไม่ได้หรอก
ผ่านมาหลายเดือนเราก็เห็นความเปลี่ยนแปลงของแม่และน้องของเราที่อยู่ชุมพร
ทั้งสองคนดูมีชีวิตที่ดีขึ้น อะไรๆก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีหมดทุกอย่าง
น้องของเราจากที่เป็นเด็กดื้อ เคยหนีออกจากบ้าน เคยเถียงแม่บ่อยๆ
อยู่ๆก็กลับมารักแม่ เป็นเด็กดีของแม่
เรากลับไปหาแม่ที่ชุมพรเมื่อไม่นานมานี้ก็ได้พบคำตอบว่า
"ทั้ง 2 คนได้รับเชื่อในพระเจ้าเรียบร้อยแล้ว"
วินาทีนั้นเรารู้สึกถึงความมีพลังของพระเจ้า
เหมือนพระองค์ได้ชุบชีวิตของแม่และน้องของเราขึ้นมาใหม่
เราสนใจและอยากรู้ว่าำทำไมทั้ง 2 คนถึงได้รับเชื่อ ทั้งๆที่เมื่อก่อนแม่เราเป็นคนเคร่งศาสนาพุทธมาก
แล้วแม่กับน้องก็ได้เล่าถึงสิ่งอัศจรรย์ที่เกิดขึ้น หลังจากที่ได้ภาวนากับพระเจ้า
พระเจ้าคอยช่วยเหลือทั้ง 2 คนมาโดยตลอด
(รายละเอียดขอละไว้ก่อนเพราะยาวมาก แหะๆๆ)
เราเกิดความรู้สึกศรัทธาขึ้นมา พร้อมกับความรู้สึกสงสัยว่าพระเจ้ามีจริงหรือ?
เราเริ่มลองศึกษาเกี่ยวกับพระเจ้า จนได้พบเว็บ newmana
แม่ก็ให้หนังสือพระคริสตธรรมใหม่มาอ่าน
เราลองเปลี่ยนจากสวดมนตร์ก่อนนอน มาเป็นสวดนมัสการและอธิษฐานต่อองค์พระเจ้าแทน
แล้วเราก็พบกับสิ่งดีๆมาเสมอ เรารู้สึกว่าได้รับการต้อนรับจากพระเจ้าอย่างดี
รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่นึกถึงพระเจ้า
เราเริ่มรักพระเจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้เราเชื่อแล้วว่าพระเจ้ามีจริงแน่นอน
หากเราเชื่อในพระเจ้า เราก็ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว เพราะพระเจ้าจะคอยช่วยเราเสมอ
ตอนนี้เราอยากไปโบสถ์มาก อยากไปรับเชื่อพระเจ้า อยากไปเรียนคำสอน
แต่ติดอยู่ที่แฟนเราเค้าไม่ค่อยสนใจ เหมือนเค้าจะมองว่าเรางมงายเกินไป
อาจจะเป็นเพราะเมื่อก่อนเราบอกเค้าว่าเราจะเป็นพุทธตลอดไป ไม่มีวันเปลี่ยนแน่ๆ
แล้วอยู่ๆเราก็เปลี่ยนไปเลย แทบจะละทิ้งความเชื่อเก่าๆที่เคยมี หันมาหาพระเจ้าแต่เพียงผู้เดียว
ตอนเราเข้าทำงานใหม่ๆ เราได้ไปบนหลายๆที่ว่าขอให้เราสอบบรรจุได้ ถ้าบรรจุได้ก็จะแก้บนให้
ตอนนี้เรายังอยู่ในขั้นตอนการสอบบรรจุ สอบข้อเขียนผ่านแล้ว เหลือสัมภาษณ์กับเรียกตัวไปบรรจุ
เราก็เลยรู้สึกสับสน รู้สึกผิดถ้าเราจะไม่สำนึกบุญคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยเหลือเรา
แล้วก็รู้สึกผิดต่อพระเจ้าที่เราไม่ได้นับถือพระเจ้าเพียงพระองค์เดียว
ถ้าเราจะแก้บนกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เราสัญญาไว้ก่อน
แล้วค่อยเปลี่ยนมานับถือพระเจ้าแบบ 100% เราจะผิดไหม?
ใจเราอยู่กับพระเจ้าแทบจะ 100% แล้ว แต่ก็ยังนึกถึงสิ่งที่เราสัญญาไว้อยู่
เลยไม่รู้จะทำยังไง แบบนี้เราผิดหรือเปล่า?
แล้วเราควรจะคุยกับแฟนยังไงดี ทั้งๆที่เค้าบอกว่าจะไปโบสถ์เป็นเพื่อน
อยากเปลี่ยนศาสนาเหมือนกัน แต่ดูแล้วเค้าก็เหมือนจะมองว่าเรางมงายมากไป
เหมือนเค้าอยากจะเปลี่ยนไปงั้น เพราะเค้าไม่ได้ศรัทธาในศาสนาพุทธอยู่แล้ว
ไม่รู้จะทำยังไง เลยได้แต่ระบาย อาจจะยาวหน่อยก็ขอโทษเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนด้วยนะคะ
ได้ระบายออกมาแล้วก็รู้สึกโล่งใจหน่อย ยังไงก็ขอให้พระเจ้าอวยพรทุกๆคนนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
ปล. เรามาระบายเพราะเราเจอข้อความนี้ใน Facebook คนรู้จักเราท่านหนึ่งอ่ะค่ะ ว่า...
อ่านจบแล้วนึกถึงเว็บนี้ ก็เลยมาพิมพ์ซะยาวเลยอ่ะค่ะ แหะๆๆผู้ติดตามพระคริสต์ทุกคน ไม่ควรจะลังเลหากต้องขอคำปรึกษาเรื่องอาการซึมเศร้า และไม่ควรรู้สึกว่าความเชื่อและการอธิษฐานช่วยอะไรไม่ได้ในพระเจ้ามีความหวังใจอยู่เสมอ Amen!
