มาวันนี้พอจะมีเวลาเลยอยากแบ่งปันค่ะ
เพิ่งพิมพ์เสร็จ สดๆ เลย นะ คัดลอกมาจากในหนังสือ ปิเอตา
เดี๋ยวจะทำเป้น Jpg และ Pdf เพื่อจะได้นำไปปริ้นได้สะดวก ด้วยค่า
เราเองยังเอา บทภาวนาหลายๆ บทลงใน บีบี เลย สวดไปรำพึงจากในนั้น แหะๆ
บทภาวนาที่ 1
ข้าแต่พระบิดา ... วันทามารีอา
โอ้พระเยซูคริสตเจ้าผู้เป็นความหวานชื่นใจนิรัดรแก่ผู้ที่รักพระองค์ เป็นความยินดีเหนือความยินดีและความปรารถนาใดๆ เป็นความรอดและความหวังของคนบาปทั้งมวล พระองค์ได้เคยแสดงว่า ไม่ต้องการอะไรใหญ่ยิ่งกว่าการอยู่กับมนุษย์ รักมนุษย์มากจนถึงกับมารับเป็นมนุษย์ ขอพระองค์ระลึกถึงการทรมานต่างๆ ที่พระองค์ได้รับนับแต่วินาทีแรกแห่งการปฏิสนธิ แต่เป็นต้นในช่วงกาลเวลาแห่งมหาทรมานของพระองค์ ตามที่ได้ถูกกำหนดและจัดไว้ตั้งแต่นิรันดรตามโครงการของพระเป็นเจ้า
ข้าแต่พระองค์ โปรดอย่าลืมว่าระหว่างการกินเลี้ยงอาหารค่ำมื้อสุดท้าย พระองค์ได้ล้างเท้าอัครสาวกและประทานพระโลหิตของพระองค์แก่เขา พร้อมกับกล่าวบรรเทาใจเขาและบอกถึงการทรมานที่จะเป็นมาแก่พระองค์ให้พวกเขาทราบ
“วิญญาณของเราเศร้าระทมแทบจะขาดใจ”
โปรดระลึกถึงความหวาดกลัว ความกังวลและความเจ็บปวด ซึ่งพระองค์ได้รับในพระกายบริสุทธิ์ของพระองค์ก่อนที่จะถูกตรึงกางเขน และหลังจากได้ไปสวดภาวนาถึง 3 ครั้ง พระวรกายของพระองค์ก็อาบด้วยพระเสโทที่ซึมออกมาเป็นโลหิต พระองค์ถูกทรยศจากยูดาสศิษย์ที่พระองค์เคยทะนุถนอม ถูกจับโดยพยานเท็จ และถูกตัดสินอย่างอยุติธรรมในวัยหนุ่มของพระองค์ในระหว่างเทศกาลมหาฤกษ์แห่งปัสกา
โปรดจำไว้ว่า เขาปลดพระภูษาของพระองค์ออกและให้พระองค์สวมเสื้อผ้าน่าเย้ยหยัน ใบหน้าและดวงตาบวมแทบจะปิด พระองค์ถูกประจานโดยสวมมงกุฎหนาม มีไม้อ้อเป็นพระขรรค์ ถูกย้ำจากการโบยตีนับไม่ถ้วน จากการด่าว่าหยาบคายนานาชนิด เพื่อระลึกถึงความเจ็บปวดและการทรมานเหล่านี้ที่พระองค์ได้รับในการทรมานระหว่างก่อนการถูกตรึงและระหว่างแขวนอยู่บนกางเขนนั้น ขอโปรดให้ลูกก่อนตายได้เป็นทุกข์ถึงบาปที่แท้จริงและมีการสารภาพบาปที่จริงใจและครบถ้วน พร้อมกับการใช้โทษบาปที่สาสมและการยกบาปทั้งสิ้นของลูกด้วย อาแมน
บทภาวนาที่ 2
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
โอ้พระเยซูเจ้า ผู้เป็นความอิสระแท้จริงของทวยเทพเทวา เป็นความยินดีแห่งสวรรค์ ขอโปรดระลึกถึงความทุกข์โศกที่พระองค์ได้รับจากศัตรู โหดร้ายเหมือนสัตว์ป่าห้อมล้อมพระองค์ และโดยการด่าทอนับพันๆ ครั้ง การถ่มน้ำลายรด การทุบตี การฉีกบาดแผล และการทรมานอีกหลายอย่างที่ไม่มีใครที่ไหนได้รับทุกข์ทรมานอย่างพระองค์
โดยการใคร่ครวญถึงความโหดร้าย และวาจาด่าทอสามหาวของเขา ลูกขอวิงวอนพระองค์ผู้เป็นพระมหาไถ่ของโลกให้มาปลดปล่อยลูกจากเงื้อมมือศัตรู ทั้งที่มองเห็นได้ และเห็นไม่ได้ และภายใต้การคุ้มกันของพระองค์ โปรดนำลูกไปยังความครบครัน และความรอดนิรันดรด้วยเถิด อาแมน
บทภาวนาที่ 3
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
ข้าแต่พระเยซูเจ้า พระผู้สร้างฟ้าและดิน พระองค์ไม่บังคับหรือจำกัดขอบเขต แต่โอบอุ้มทุกอย่างไว้ภายใต้ฤทธิ์อำนาจอันน่ารักของพระองค์ ขอโปรดคิดถึงเส้นทางอันขมขื่นที่พระองค์ได้รับ เมื่อพวกยิวตอกตะปู ตรึงพระหัตถ์และพระบาทของพระองค์กับไม้กางเขนกระหน่ำลงไปอย่างโหดร้ายเพื่อสะใจความอำมหิตของตน ทั้งยังจับพระองค์นอนขึงพืดบนกางเขน ดึงทางโน้น ดันทางนี้ตามใจชอบ ทำให้โครงกระดูกและข้อต่อต้องเคลื่อนจากที่หลายแห่ง
ข้าพเจ้าอ้อนวอนพระองค์โดยระลึกถึงการทรมานอันน่ารักและเปี่ยมด้วยเมตตาของพระองค์ โปรดให้ข้าพเจ้ายำเกรงและรักพระองค์เสมอเถิด อาแมน
บทภาวนาที่ 4
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
ข้าแต่พระเยซูผู้เป็นหมอวิเศษแห่งสวรรค์ ขอโปรดยกเอาบาดแผลของข้าพเจ้ามารับการรักษาจากบาดแผลของพระองค์ ขอโปรดระลึกถึงความปวดร้าวและความฟกช้ำที่พระองค์ได้รับตลอดจนความอ่อนเพลียจนไม่มีความทรมานใดเสมอเหมือนนับแต่ศีรษะ จรดฝ่าเท้า ไม่มีจุดใดในพระวรกายของพระองค์ที่ไม่เจ็บปวดทรมานเลย กระนั้นก็ดี โดยไม่คำนึงถึงความเจ็บปวดของตน พระองค์กลับภาวนาวอนของพระบิดาให้อภัยศัตรูว่า
“ข้าแต่พระบิดาเจ้าข้า โปรดให้อภัยเขาด้วย เพราะเขาไม่ทราบว่าตนกำลังทำอะไรลงไป”
โดยความกรุณา และการระลึกถึงมหาทรมานของพระองค์ ขอให้การระลึกถึงมหาทรมานของพระองค์ ขอให้การระลึกถึงสิ่งเหล่านั้นชวนเราให้เป็นทุกข์ถึงบาปและได้รับการอภัยบาปของเราทั้งหมดด้วยเถิดพระเจ้าข้า อาแมน
บทภาวนาที่ 5
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
ข้าแต่พระเยซูเจ้าผู้เป็นกระจกเงาแห่งความรุ่งเรืองนิรันดร โปรดทรงระลึกถึงความโทมนัสที่พระองค์ได้รับโดยญาณทิพย์แห่งพระเทวภาพพระองค์ทรงมองเห็นคนที่จะถูกช่วยให้รอดโดยผลแห่งการทรมานอันศักดิ์สิทธิ์นั้น แต่ในขณะเดียวกันพระองค์จะมองเห็นหลายคนต้องพินาศไปเพราะบาปของตน และพระองค์ได้บ่นอย่างขมขื่น สำหรับคนที่ต้องสูญเสียไปตลอดนิรันดรและคนบาปที่อับลาภเหล่านั้น
โดยความปรานีและพระทัยดีที่เคยแสดงต่อโจรกลับใจและตรัสว่า
“วันนี้เธอจะอยู่กับเราในสวรรค์”
ขอพระองค์ทรงเมตตาต่อข้าพเจ้าในยามที่ต้องถึงแก่ความตายด้วยเถิดพระเจ้าข้า อาแมน
บทภาวนาที่ 6
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
ข้าแต่พระเยซูผู้เป็นราชาที่น่ารักและน่านบนอบที่สุด โปรดระลึกถึงความปวดร้าวในใจที่พระองค์ได้รับเมื่อถูกเปลือยกายประจานบนกางเขนเหมือนอาชญากรคนหนึ่ง พระองค์ถูกตรึงและถูกยกขึ้นบนกางเขน เมื่อญาติมิตรและลูกศิษย์ทิ้งพระองค์ไว้แต่ผู้เดียวเว้นแต่พระมารีย์ซึ่งยืนอยู่แทบเชิงกางเขน เมื่อพระองค์จวนจะสิ้นลมปราณอยู่นั้น พระองค์กล่าวเป็นคำที่แสนอาวรณ์เป็นครั้งสุดท้ายว่า
“สตรีเอ๋ย นี่แหล่ะลูกของท่าน”
และพูดกับยอห์นว่า
“ลูกเอ๋ย นี่แหล่ะแม่ของเธอ”
ข้าแต่องค์พระมหาไถ่ โดยปลายหอกแห่งความเศร้าโศกทิ่มแทงดวงวิญญาณของพระมารดาของพระองค์ โปรดทรงพระกรุณาต่อข้าพเจ้าในความทุกข์ยากลำบากทั้งกายและใจ โปรดบรรเทาและให้คำแนะนำในอุปสรรคนานาและเมื่อใกล้จะตาย อาแมน
บทภาวนาที่ 7
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
ข้าแต่พระเยซูเจ้าผู้เป็นธารทิพย์แห่งความเมตตาซึ่งโดยความรักอันสุดซึ้ง ได้ตรัสจากกางเขนว่า “ฉันกระหาย” ทั้งนี้เพราะพระองค์กระหายความรอดของมนุษย์เหลือล้น ข้าพเจ้าวอนขอพระองค์ได้โปรดเผาดวงใจข้าพเจ้าให้เร่าร้อนมุ่งหาความครบครันในทุกกิจการและขอโปรดดับไฟตัณหาซึ่งลุกไหม้อยู่ในเนื้อหนังของข้าพเจ้า และโปรดทำลายความกระหายฝ่ายโลกีย์เสียให้สิ้นเถิด อาแมน
บทภาวนาที่ 8
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
ข้าแต่พระเยซูผู้มีพระทัยอ่อนหวาน เป็นความชื่นบานของดวงใจ โดยความขมของน้ำส้มผสมน้ำดีซึ่งพระองค์ได้แตะลิ้นบนกางเขนเพราะรักเรา ขอโปรดให้เราสมที่จะรับพระกายและพระโลหิตอันประเสริฐของพระองค์ในชีวิตนี้และเมื่อจะตายเพื่อศีลนี้จะได้เป็นการบรรเทา และโอสถรักษาวิญญาณด้วยเถิด อาแมน
บทภาวนาที่ 9
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
ข้าแต่พระเยซูเจ้าต้นธารแห่งฤทธิ์กุศลทั้งปวง ความหรรษาของดวงใจ โปรดระลึกถึงความเจ็บปวดที่พระองค์ได้รับขณะที่ถูกถมทับด้วยความขมชื่นระทมใจเมื่อใก้ลจะสิ้นใจ ถูกด่าว่าร้าย ถูกทุรจารจากพวกยิว พระองค์กล่าวตัดต่อพระบิดาว่า
“ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ทำไมพระองค์จึงทรงลืมลูกเสียแล้ว”
ข้าแต่องค์พระมหาไถ่ของข้าพเจ้า โดยความทุรนทุรายใจนี้ ขอพระองค์อย่าได้ทอดทิ้งข้าพเจ้าในความหวาดกลัวและความเจ็บปวดใจในเวลาใกล้จะตายด้วย อาแมน
บทภาวนาที่ 10
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
ข้าแต่พระเยซูผู้เป็นเบื้องต้นและปลายทางของทุกสิ่ง เป็นชีวิตและฤทธิ์กุศล ขอโปรดจำไว้ว่าพระองค์ได้จมอยู่ในทะเลแห่งความทุกข์ระทม นับแต่ปลายเท้าจนถึงพระเศียร ที่ถูกคุมด้วยมงกุฎ ในการพิจารณาถึงบาดแผลอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ ขอโปรดสอนข้าพเจ้าโดยความรักอันบริสุทธิ์ในการถือตามพระบัญญัติ ซึ่งเป็นดังหนทางอันกว้างใหญ่และง่ายๆ สำหรับผู้ที่รักพระองค์ด้วย อาแมน
บทภาวนาที่ 11
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
ข้าแต่พระเยซูเจ้าผู้เป็นมหาสมุทรสุดไพศาลแห่งความเมตตา ข้าพเจ้าวอนขอพระองค์ โดยการระลึกถึงรอยแผลต่างๆ ซึ่งเจาะไชไปถึงเยื่อกระดูกและส่วนลึกแห่งชีวิตของพระองค์ ขอโปรดฉุดลากข้าพเจ้าผู้เป็นคนบาปน่าสงสาร มีความผิดต่างๆ เต็มตัว โปรดลากข้าพเจ้าออกจากบาป และซ่อนตัวข้าพเจ้าจากพระพักตร์อันโกรธกริ้วของพระองค์ จนกว่าพระพิโรธและความไม่พอพระทัยของพระองค์จะอันตรธานหายไป อาแมน
บทภาวนาที่ 12
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
ข้าแต่พระเยซูเจ้าผู้เป็นกระจกเงาแห่งความจริงสัญลักษณ์แห่งเอกภาพ สายสัมพันธ์แห่งความเมตตา โปรดคิดถึงบาดแผลมากมายซึ่งพระองค์ได้รับตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า ฉีกขาดและแดงฉานไปด้วยพระโลหิตอันประเสริฐของพระองค์ ในความเจ็บปวด อันมหาศาลและสาหัสที่พระองค์ได้รับทนบนพระกายอันบริสุทธิ์เพราะความรักต่อเรา โอ้พระเยซูผู้อ่อนหวานยิ่ง มีอะไรอีกเล่าที่พระองค์อยากจะทำเพื่อเราแล้วไม่ได้ทำ ขอให้ผลอนิสงส์แห่งการทามานนี้ฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ในวิญญาณของข้าพเจ้าโดยการคิดถึงมหาทรมานของพระองค์และขอให้ความรักต่อพระองค์เพิ่มพูนในใจข้าพเจ้าทุกวัน จนกว่าจะได้เห็นพระองค์ในนิรันดร์กาล พระองค์ผู้ทรงเป็นขุมทรัพย์ ความดีและความสุขทุกประการซึ่งข้าพเจ้าขอพระองค์ประทานให้ในสวรรค์ โอ้พระองค์ผู้ใจอ่อนหวาน อาแมน
บทภาวนาที่ 13
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
โอ้พระเยซูเจ้าผู้เป็นดังพญาราชสีห์ แกร่งกล้า ราชาผู้อมตะและอยุทธนา ขอโปรดระลึกถึงความเจ็บปวดที่พระองค์ได้รับทน เมื่อทั้งพระกายและจิตใจหมดสิ้นไปแล้ว พระองค์ได้เอนพระเศียรลงกล่าวว่า
“สำเร็จบริบูรณ์แล้ว”
โดยอาศัยความเศร้าโศกใจนี้ ข้าพเจ้าวิงวอนขอพระองค์ได้โปรดกรุณาข้าพเจ้าในเวลาจวนจะตายซึ่งเป็นเวลาที่จิตใจจะว้าวุ่นมากที่สุดและวิญญาณข้าพเจ้าจะกระสับกระส่ายเป็นห่วงกังวลเต็มที่ อาแมน
บทภาวนาที่ 14
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
โอ้พระเยซูเจ้า พระบุตรแต่องค์เดียวของพระบิดา เป็นความรุ่งโรจน์และฉายาลักษณ์ของพระบิดา ขอโปรดระลึกถึงคำเตือนที่สุภาพ และซื่อๆ ของพระองค์ พระองค์ได้ถวายวิญญาณของพระองค์แก่พระบิดาเจ้าโดยพูดว่า
“ข้าแต่พระบิดาเจ้า ลูกขอมอบชีวิตและวิญญาณของลูก ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์ด้วย”
โดยพระวรกายที่ฉีกขาด หัวใจที่ถูกแทง และพระอุระที่เต็มไปด้วยความเมตตาเปิดกว้างออก เพื่อไถ่เรา พระองค์ก็หมดลมหายใจ
โดยความตายอันประเสิรฐนี้ ข้าพเจ้าขอวอนพระองค์ผู้เป็นจอมราชาแห่งนักบุญทั้งหลายโปรดให้กำลังใจและช่วยข้าพเจ้าให้ต่อต้านความชั่ว เนื้อหนัง และโลก เพื่อว่าโดยการตายต่อโลก ข้าพเจ้าจะได้มีชีวิตเพื่อพระองค์ผู้เดียว ข้าพเจ้าอ้อนวอนขอพระองค์ให้มารับข้าพเจ้าเมื่อใกล้จะตาย จะได้เป็นดังคนเดินทางและคนเนรเทศที่กลับมาหาพระองค์
อาแมน
บทภาวนาที่ 15
ข้าแต่พระบิดา... วันทามารีอา
โอ้พระเยซูเจ้าผู้เป็นเถาองุ่นแท้ และมีผลอุดมโปรดระลึกถึงพระธารโลหิต ซึ่งหลั่งออกมาจากพระวรกายของพระองค์เหมือนน้ำองุ่นจากผลองุ่น
จากสีข้างของพระองค์ซึ่งถูกแทงด้วยหอกของทหาร โลหิตและน้ำไหลพุ่งออกมาจนไม่เหลือในพระวรกายแม้เพียงหยดเดียวแล้วก็เหมือนพุ่มไม้หอมถูกยกขึ้นสู่ยอดกางเขน พระกายอันบริสุทธิ์ของพระองค์ถูกทำลาย ธาตุแห่งพระกายของพระองค์ก็แห้งเหี่ยวลง เยื่ออ่อนของกระดูกแห้งเหือดไปเช่นกัน
โดยอาศัยการทรมานอันเหี้ยมโหด และการทุ่มเทพระโลหิตประเสริฐของพระองค์นี้ ลูกวิงวอนพระองค์ โอ้พระเยซูผู้อ่อนหวานให้มารับวิญญาณของลูกเมื่อลูกกำลังเข้าตรีฑูตจวนจะตายด้วยเทอญ อาแมน
บทสรุป
โอ้พระเยซูผู้อ่อนหวาน ขอโปรดทิ่มแทงดวงใจของข้าพเจ้าเพื่อน้ำตาแห่งการเป็นทุกข์ถึงบาปและความรักจะเป็นปังของข้าพเจ้าทั้งวันและคืน ขอให้ข้าพเจ้ากลับใจทั้งกลับมาหาพระองค์ ขอให้ดวงใจของข้าพเจ้าเป็นที่พักพิงของพระองค์เสมอ ขอให้การสนทนาของข้าพเจ้าเป็นที่พอพระทัยพระองค์ และขอให้ชีวิตของข้าพเจ้าคู่ควรกับการที่จะเข้าไปอยู่ในสวรรค์กับเทพนิกร และนักบุญทั้งหลายจะได้สรรเสริญพระนามของพระองค์ตลอดไป อาแมน
พิมพ์เองค่า แล้วยังมีเวอร์ชั่นสองอีกนะคะ