มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับคู่สามีภรรยาสูงอายุคู่หนึ่ง เหตุการณ์เกิดขึ้นในค่ำคืนหนึ่งที่เขาทั้งสอง คู่สามีภรรยาสูงอายุคู่นี้ได้เข้าไปในเมือง และในคืนนั้นเองไฟฟ้าในเมืองนี้ได้เกิดดับ ทำให้ช่วงเวลากลางคืนซึ่งมืดอยู่แล้วก็ยิ่งมีความมืดไปมากกว่าเดิม ผู้สูงอายุทั้งสองคนนี้สูญเสียการที่จะมองเห็นเส้นทางและไม่สามารถกลับบ้านของตนที่อยู่ในความมืดได้
ดังนั้นพวกเขาทั้งสองต้องการความช่วยเหลือ จนกระทั่งในที่สุด พวกเขาได้เห็นชายคนหนึ่งกำลังเดินมาที่พวกเขาพร้อมกับไม้เท้าที่ถือมาด้วย คู่สามีภรรยาสูงอายุทั้งสองจึงกล่าวกับชายผู้นี้ว่า “คุณครับ คุณช่วยพาพวกเรากลับบ้านได้ไหม” ชายผู้นี้ตอบว่า “ได้เลย” และชายผู้นี้ได้ถามถึงสถานที่คู่สามีภรรยาสูงอายุคู่นี้อาศัยอยู่และพาพวกพวกเขาไปส่งถึงบ้าน ดังนั้นเมื่อชายผู้นี้ได้เดินมาส่งคู่สามีภรรยาสูงอายุทั้งสองนี้ถึงบ้านแล้ว ทั้งคู่จึงกล่าวขอบคุณและถามชายผู้นี้ว่า “คุณพาพวกเรามาส่งถึงบ้านได้อย่างไร ในขณะที่เส้นทางที่ผ่านมามีแต่ความมืด” ชายผู้นี้เมื่อได้ยินดังนั้นได้นิ่งเงียบสักครู่หนึ่ง ดังนั้นเขาจึงตอบว่า “ฉันเป็นคนตาบอด ดังนั้น ฉันจึงคุ้นเคยกับการไปยังสถานที่ต่างๆ ถึงแม้จะอยู่ในความมืด” (จากหนังสือ Sunday Seeds for Daily Deeds)
พี่น้องที่รัก นี่คือความบอดที่เกิดขึ้น เป็นความบอดทางร่างกาย ที่สำหรับชายผู้นี้แล้วไม่ได้ถือว่าเป็นอุปสรรคของการดำเนินชีวิต แต่หลายครั้งชีวิตของเราก็เช่นเดียวกันเราไม่ได้มีความบอดทางร่างกาย อุปสรรคที่มากกว่าน่าจะเป็นความบอดทางจิตใจที่หลายครั้งได้เกิดขึ้นในชีวิตของเรา
Belong to the Truth Jesus Christ
ผู้อยู่ฝ่ายความจริง
