ขอตอบในมุมมองลูกครึ่ง อย่างผมก็แล้วกันนะ
ข้อ1
ถ้าอภัยให้เขาแล้ว แต่ไม่ได้พูดกับเขาตัวต่อตัว
เพราะมีหลายคนและเยอะเกิันจนจำไม่ได้
ไม่ใช่ปัญหาครับ พระเจ้ายกโทษให้แน่นอน
จำท่อนนี้ในบทสวดได้มั้ย?
"โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้า เหมือนข้าพเจ้าให้อภัยแก่ผู้อื่น"
การให้อภัยมีอยู่ในพระเจ้าของพวกเราเสมอนะครับ
แต่ถ้าจะให้ดี ถ้ามีโอกาสพูดตัวๆ คนๆนั้น
ก็พูดไปเลย จะยิ่งทำให้เราสบายใจขึ้น
เพราะพระเจ้าเอง ก็คงปรารถนาให้ลูกของพระองค์ทำเช่นนั้น
ข้อ2
ก็คิดคล้ายๆกันนะ
บางที เวลาในความบาปมันก็สนุกนะ มีความสุขด้วย
แต่สุขไหน ก็ไม่เท่า.....
สุขแท้ในพระเจ้าของเรา
การดำเนินชีวิตตามแบบอย่างของพระเยซู
ดำเนินชีวิตตามคำสอนของพระเยซู
ตามสิ่งที่พระคัมภีร์บอก
การดำเนินชีวิตที่เชื่อฟังพระเจ้า
แน่นอน ผมว่ามันส่งผลต่อชีวิต
และมีผลในการเปลี่ยนแปลงชีวิตคนๆนึงไปเยอะมากๆเลยล่ะ
(ตัวผมเองก็เช่นกัน)
ข้อ3
อธิษฐานภาวนา ผมเองอธิษฐานภาวนาอยู่บ่อยๆนะ
มันเหมือนไม่มีอะไรมาขวางกั้นระหว่างเรากับพระเจ้า
พูดทุกอย่างออกมาจากใจทั้งหมด
ส่วนเรื่องท่าทาง มันก็แล้วแต่บางคนนะ ผมว่าไม่น่าแปลกหรอก
แล้วก็อย่าไปคิดอย่างงั้นนะ ว่าพระเจ้าจะเบื่อสิ่งที่เราวอนขอพระองค์
คำพูดซ้ำๆไปมา บางที ผมเองเวลาที่อธิษฐานภาวนาแล้วคิดอะไรไม่ออก
ก็จะชอบพูดซ้ำคำเดิมวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมรู้ พระเจ้าไม่เคยเบื่อคำพูดซ้ำๆวกวน ของลูกของพระองค์
และอย่าลืม เวลาที่เราอธิษฐานภาวนา เราไม่ได้ภาวนาคนเดียว
ยังคงมีแม่พระผู้ช่วยคอยหนุนคำภาวนาของเราด้วย คอยเฝ้าวอนพระเจ้าเพื่อเราอีกแรง
แล้วก็ยังมีองค์พระจิตเจ้าที่สถิตอยู่ในเรา ที่ช่วยวอนขอเพื่อเราอีก
ดังนั้นอย่าไปใส่ใจเลย เรื่องคำพูดที่ชอบพูดซ้ำน่ะ
"พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงอธิษฐานเพื่อเราด้วยกันกับเราพระวิญญาณก็ทรงช่วยเรา เมื่อเราอ่อนกำลังด้วยเช่นกัน เพราะเราไม่รู้ว่าเราควรจะอธิษฐานขอสิ่งใดอย่างไร แต่พระวิญญาณเองทรงช่วยขอเพื่อเราด้วยความคร่ำครวญซึ่งเหลือที่จะพูดได้ และพระองค์ ผู้ทรงตรวจค้นใจมนุษย์ ก็ทรงทราบความหมายของพระวิญญาณ เพราะว่าพระองค์ทรงอธิษฐานขอเพื่อวิสุทธิชนตามที่ชอบพระทัยพระเจ้า "
โรม 8:26,27
ข้อ4
การเปลี่ยนแปลงสำหรับผม เวลาสวดสายประคำน่ะเหรอ
คงไม่มีมั้งครับ
แต่เวลาผมสวดทีไร ผมเหมือนมีกำลังที่จะสู้ชีวิตต่อไปอีกวัน
เหมือนได้รับการปลอบประโลมจากแม่พระ
ผมมักจะได้ยินเสียงในหัวอยู่บ่อยๆว่า "ลูกเอ๋ย สวดเถอะ"
ในเวลาที่ผมห่างจากสายประคำ
ข้อ5
คิดถูกต้องครับ
ถ้าคนในครอบครัวเรายังรักไม่ได้
เราคนรอบข้าง หรือคนที่ไม่ใช่ครอบครัว เราจะรักเขาได้อย่างไรกัน?
เพราะงั้น เริ่มจากในครอบครัวแหละถูกแล้วครับ
ส่วนเพื่อนบ้าน ไม่ได้หมายความว่าคนข้างบ้านอย่างเดียวนะ
เพื่อนบ้านคือ ทุกๆคนอ่ะ เราเค้าเหมือนอย่างที่พระเยซูรักเรานั่นแหละครับ
รักมาก รักน้อย ไม่ว่ายังไง ขอให้เรามีความรักให้คนอื่นก็เพียงพอแล้ว
ข้อ6
ผมว่าผมเข้าใจนะว่าการคุมสายตาคืออะไร
และทำยังไง
ผมเองก็คุมสายตาได้นะ
แต่คุมความคิดไม่ได้นี่สิ
ถึงแม้บางครั้งบางคราวอาจจะคุมสายตาไม่อยู่บ้าง มันก็มี
แต่ถึงแม้จะคุมอยู่ ต่อให้มองแค่แว๊บเดียว ใจและสมองมันก็บันทึก
แลัจดจำ แล้วก็เอาไปคิดแล้ว
ก็......นะ
หวังว่าที่ผมตอบไปคงช่วยอะไรได้ ไม่มากก็น้อย
พระเจ้าอวยพรนะครับ
