Re: เรื่องเครียดๆ
โพสต์แล้ว: อาทิตย์ ธ.ค. 23, 2012 7:21 pm
อยากช่วยตอบให้นะครับ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ
ศาสนาพุทธเกิดก่อนคริสต์ พระผู้ไถ่มาทีหลังความเชื่อแบบการพึ่งพาตนเองของพุทธ แต่ความจริงศาสนาพุทธมีพระเจ้านะครับ ผมเคยอ่านหนังสือของท่านพุทธทาส เรื่องศาสนเปรียบเทียบ คริสต์พุทธ ท่านบอกว่า อย่าโง่ไปบอกใครว่าพุทธไม่มีพระเจ้า พุทธก้อมีพระเจ้า แต่เป็นธรรมธาติ คือธรรมะขั้นสูงสุด แต่จะเป็นบุคคลเหมือนในคริสตมั้ย ทางพุทธไม่สนใจ สนใจแต่เรื่องธรรมะเท่านั้น
ทีนี้ ผมเชื่อว่าคนพุทธเวลาเค้าตาย พระเป็นเจ้าทรงให้เสียงเรียกในใจเค้ามาตลอดชีวิตทุกคนครับ มันคือมโนธรรม เสียงในใจ พระเป็นเจ้าทรงให้เสียงนี้พอกับทุกคนที่อยากจะมารู้จักพระองค์ ผมเชื่อว่าถ้าเค้าค้นหาพระองค์จริงๆ เค้าไม่ได้เป็นของโลก ต้องแยกกันนะครับ คนดีของโลกนี้ กับคนของพระเป็นเจ้า คนดีของโลกนี้อาจมีหน้าที่การงานที่ดี แต่เล่นการพนัน เพราะคิดว่า เราเต็มใจที่จะได้และเสีย และเป็นเงินที่หามาได้โดยความเต็มใจและสุจริต ไม่นอบน้อมต่อคำสอนของพระเจ้า ใช้ตัวเองเป็นที่ตั้ง เค้าคนนั้นจงไม่มีความสัมพันธ์กับพระเป็นเจ้าครับ ไม่คิดว่าถ้าเค้าได้คนอื่นก้อเสีย เหมือนกับ พวกฟารีสี ที่ถือปฎิบัติทุกข้อ บริจาคเงินตามรายได้ แต่ไม่นอบน้อมต่อพระเป็นเจ้า แต่กับคนเก็บภาษีคนบาปที่มีใจนอบน้อม สำนึกว่าตนเป็นคนบาป ความสัมพันธ์กับพระเจ้ามันต่างกันและเป็นสิ่งสำคัญ
ผมเชื่อว่าเวลาเค้าตาย เค้าจะเห็นตามความเป็นจริงครับ เค้าจะต้องเลือกระหว่างพระเป็นเจ้า กับตัวเขาครับ ไม่มีโลกให้เลือกอีกแล้วครับ แต่พระเป็นเจ้าเป็นความดีงาม คนที่จะไปอยู่กับพระองค์ได้ต้องใส่เสื้อผ้าที่เหมาะสมสุภาพ ไม่ใช่ขาดรุ่งริ่ง ผมเชื่อว่าถ้าเป็นคนพุทธที่กระหายความจริง เค้าจะมีเวลาได้เรียนรู้พระเป็นเจ้าตอนเค้าตาย ให้พอที่จะเลือกหรือไม่เลือกพระองค์ครับ
มันเหมือนกับในพระคัมภีร์ครับ " เมื่อเราหิวท่านก้อให้อาหาร เมื่อเราเจ็บป่วยท่านได้ดูแล เมื่อเราถูกจำคุกท่านได้มาเยี่ยม" พวกเราได้ไปทำให้ท่านตั้งแต่ตอนไหน ? ความจริงแล้ว "สิ่งที่ท่านได้ทำให้กับผู้อื่นแม้กับผู้ที่ต่ำต้อยที่สุด สิ่งนั้นท่านได้ทำกับเรา"
แต่การประกาศพระวาจา ผมว่าต้องทำครับ คำของพระเจ้าเป็นคำที่เข้าใจยากอยู่นะครับ เพราะมันต้องการความนอบน้อมด้วย เหมือนกับพระเยซู พระองค์ก้อถูกต่อต้านครับ คือถ้าจำเป็นต้องพูดก้อต้องพูดครับ ให้พระจิตเจ้าดลใจและพูด ทำ ในสิ่งที่ควรทำครับ ไม่ต้องอธิบายมากครับ และภาวนาให้เขาด้วยครับ
ศาสนาพุทธเกิดก่อนคริสต์ พระผู้ไถ่มาทีหลังความเชื่อแบบการพึ่งพาตนเองของพุทธ แต่ความจริงศาสนาพุทธมีพระเจ้านะครับ ผมเคยอ่านหนังสือของท่านพุทธทาส เรื่องศาสนเปรียบเทียบ คริสต์พุทธ ท่านบอกว่า อย่าโง่ไปบอกใครว่าพุทธไม่มีพระเจ้า พุทธก้อมีพระเจ้า แต่เป็นธรรมธาติ คือธรรมะขั้นสูงสุด แต่จะเป็นบุคคลเหมือนในคริสตมั้ย ทางพุทธไม่สนใจ สนใจแต่เรื่องธรรมะเท่านั้น
ทีนี้ ผมเชื่อว่าคนพุทธเวลาเค้าตาย พระเป็นเจ้าทรงให้เสียงเรียกในใจเค้ามาตลอดชีวิตทุกคนครับ มันคือมโนธรรม เสียงในใจ พระเป็นเจ้าทรงให้เสียงนี้พอกับทุกคนที่อยากจะมารู้จักพระองค์ ผมเชื่อว่าถ้าเค้าค้นหาพระองค์จริงๆ เค้าไม่ได้เป็นของโลก ต้องแยกกันนะครับ คนดีของโลกนี้ กับคนของพระเป็นเจ้า คนดีของโลกนี้อาจมีหน้าที่การงานที่ดี แต่เล่นการพนัน เพราะคิดว่า เราเต็มใจที่จะได้และเสีย และเป็นเงินที่หามาได้โดยความเต็มใจและสุจริต ไม่นอบน้อมต่อคำสอนของพระเจ้า ใช้ตัวเองเป็นที่ตั้ง เค้าคนนั้นจงไม่มีความสัมพันธ์กับพระเป็นเจ้าครับ ไม่คิดว่าถ้าเค้าได้คนอื่นก้อเสีย เหมือนกับ พวกฟารีสี ที่ถือปฎิบัติทุกข้อ บริจาคเงินตามรายได้ แต่ไม่นอบน้อมต่อพระเป็นเจ้า แต่กับคนเก็บภาษีคนบาปที่มีใจนอบน้อม สำนึกว่าตนเป็นคนบาป ความสัมพันธ์กับพระเจ้ามันต่างกันและเป็นสิ่งสำคัญ
ผมเชื่อว่าเวลาเค้าตาย เค้าจะเห็นตามความเป็นจริงครับ เค้าจะต้องเลือกระหว่างพระเป็นเจ้า กับตัวเขาครับ ไม่มีโลกให้เลือกอีกแล้วครับ แต่พระเป็นเจ้าเป็นความดีงาม คนที่จะไปอยู่กับพระองค์ได้ต้องใส่เสื้อผ้าที่เหมาะสมสุภาพ ไม่ใช่ขาดรุ่งริ่ง ผมเชื่อว่าถ้าเป็นคนพุทธที่กระหายความจริง เค้าจะมีเวลาได้เรียนรู้พระเป็นเจ้าตอนเค้าตาย ให้พอที่จะเลือกหรือไม่เลือกพระองค์ครับ
มันเหมือนกับในพระคัมภีร์ครับ " เมื่อเราหิวท่านก้อให้อาหาร เมื่อเราเจ็บป่วยท่านได้ดูแล เมื่อเราถูกจำคุกท่านได้มาเยี่ยม" พวกเราได้ไปทำให้ท่านตั้งแต่ตอนไหน ? ความจริงแล้ว "สิ่งที่ท่านได้ทำให้กับผู้อื่นแม้กับผู้ที่ต่ำต้อยที่สุด สิ่งนั้นท่านได้ทำกับเรา"
แต่การประกาศพระวาจา ผมว่าต้องทำครับ คำของพระเจ้าเป็นคำที่เข้าใจยากอยู่นะครับ เพราะมันต้องการความนอบน้อมด้วย เหมือนกับพระเยซู พระองค์ก้อถูกต่อต้านครับ คือถ้าจำเป็นต้องพูดก้อต้องพูดครับ ให้พระจิตเจ้าดลใจและพูด ทำ ในสิ่งที่ควรทำครับ ไม่ต้องอธิบายมากครับ และภาวนาให้เขาด้วยครับ