How to increase the trust in God

ปรับทุกข์ หนุนใจ ขอคำภาวนา
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

พุธ มี.ค. 09, 2005 11:47 am

I just found myself don't have trust in God... I don't know why... I alwasy prayed to Him... but when I got it, I just don't thank Him immediately.. simply because , deep in mind, I don't believe it's from Him... It could be the coincidence.. Little Lamb posted in her topic about 'Miracles'.. She's so grateful.... I've got something similar to her too... but I didn't feel that way..

God has done many things to me.. and I've got many blessings.. But I don't know why I don't feel grateful... For the trust, I always have the second plan when I ask something from Him.. You know, it's like if I don't get this, I'd do this... I don't know why I'm like this.. I'd like to trust Him.. You know how frustrating it is when you're trying to please someone and that one just feel nothing? I don't want Him to feel that way to me.. I'd like to love Him and trust Him with all my heart.. But I don't know what prohibites me to do that??

So... do you guys have any ideas? I'd like to do anything to trust in Him.... completely!!
peach_peach

พุธ มี.ค. 09, 2005 12:01 pm

อืม...พีชว่าก็เป็นเรื่องปกตินะคะ
ตัวพีชเองก็ไม่เคยเจอปาฏิหารอะไรมากมาย
แต่ตามธรรมชาติของคนเราก็ต้องหาทางแก้ปัญหาด้วยตัวเองเป็นอันดับแรกอยู่ก่อนแล้ว แค่พี่ขอบคุณพระเจ้าในสิ่งที่ได้รับ พระองค์ก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ

ยังไงก็รอพี่ๆคนอื่นมาตอบดีกว่าค่ะ อย่าฟังพีชมากเลย
ใหม่อยู่น่ะคะ

อธิษฐานบ่อยๆนะคะ
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

พุธ มี.ค. 09, 2005 1:12 pm

ลองหาเวลาเงียบ ๆ แล้วอธิษฐานถึงพระองค์สิครับ

บอกพระองค์ว่า คุณยินดีที่จะมอบชีวิตของคุณไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์ นั่นเท่ากับว่าคุณได้แสดงความเชื่อและวางใจในพระองคืนะครับ พระองค์จะมอบสิ่งที่ดีที่สุดแก่ลูกของพระองค์เสมอครับ
พระเจ้าสถิตย์กับเราเสมอ
~@
โพสต์: 2546
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 10:54 pm

พุธ มี.ค. 09, 2005 6:56 pm

บุญแก่ผู้ที่ไม่เห็นแต่เชื่อ
superjan
.
.
โพสต์: 127
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 8:13 pm

พุธ มี.ค. 09, 2005 7:13 pm

hi buddy! sometimes i felt like you too but not about trust. I always thank God for eveything i have in my life every day.. I know that he is the Supreme God and he's the creator of this world. Nothing is impossible when you are in front of God. I think God might be happy to know that you want to love him with all your heart. I believe that God will make the Holy Spirit inside of you works harder than before but you need to pray for it. You really need to pray for making yourself love God will all you have got. For my case, things are different. When i make sins, i don't feel that guilty as the way i should have felt. WHen i go to confession, i don't feel that terrible. I don't know why. I tried but i still felt the same way as i've already mentioned..
oata_kung
~@
โพสต์: 75
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ก.พ. 16, 2005 10:36 pm
ที่อยู่: Bangkok, Thailand

พุธ มี.ค. 09, 2005 8:34 pm

ผมมีปัญหาเดียวกันกะคุณนั่นแหละ ผมล้างบาปได้เกือบๆปีแล้วละแต่ไม่รู้สึกว่าตัวเอง
โตขึ้นในความเชื่อเลย เปรียบเหมือนต้นกล้าที่จะค่อยๆโตขึ้นแต่สักพักมันก็จะขาดน้ำ ขาดปุ๋ย
แล้วก็เหี่ยว แต่ไม่ตาย ที่ไม่ตายคงเพราะพระกรุณาจากพระเจ้ากระมัง

ผมว่าตอนผมยังไม่ล้างบาปยังโตในความเชื่อกว่าตอนนี้ซะอีก คงเพราะมีน้ำเลี้ยงดี
เพราะมีพี่ๆมานั่งคุยด้วยตลอด แต่ผมก็เข้าใจว่าเราควรจะหาทางยืนด้วยขาตัวเอง ไม่ใช่รอ
คำหนุนใจจากคนอื่นตลอดไป แต่คงเพราะผมหัดยืนด้วยตัวเองเร็วเกินไป เลยไม่มีโอกาสเดินซักทีเพราะมัวแต่ตั้งไข่ล้มต้มไข่กินอยู่นั่น

ผมว่าวิธีแก้น่าจะ หาคนคุยหรือถกเรื่องความเชื่อด้วยบ่อยๆละ จะได้ระลึกถึงพระเป็นเจ้าเสมอๆในชีวิต
แต่ที่สำคัญที่สุดคือการสวดภาวนานะ (บอกตัวเองก่อนเหอะไอ้โอ๊ตเอ๊ย)

อืม ยังไงก็พระอวยพรนะครับทั้งคุณและผม และทุกๆคน
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

พุธ มี.ค. 09, 2005 11:59 pm

Batholomew เขียน: ลองหาเวลาเงียบ ๆ แล้วอธิษฐานถึงพระองค์สิครับ

บอกพระองค์ว่า คุณยินดีที่จะมอบชีวิตของคุณไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์ นั่นเท่ากับว่าคุณได้แสดงความเชื่อและวางใจในพระองคืนะครับ พระองค์จะมอบสิ่งที่ดีที่สุดแก่ลูกของพระองค์เสมอครับ

I've done that ka... Just this January, I went to retreat... It was the 5-day silent retreat ... but it just wasn't better.. :(
แก้ไขล่าสุดโดย Buddy เมื่อ พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 12:21 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 12:01 am

princess of wands เขียน: บุญแก่ผู้ที่ไม่เห็นแต่เชื่อ
You're right... maybe I'm not that blessed.. :(
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 12:13 am

superjan เขียน: hi buddy! sometimes i felt like you too but not about trust. I always thank God for eveything i have in my life every day.. I know that he is the Supreme God and he's the creator of this world. Nothing is impossible when you are in front of God. I think God might be happy to know that you want to love him with all your heart. I believe that God will make the Holy Spirit inside of you works harder than before but you need to pray for it. You really need to pray for making yourself love God will all you have got. For my case, things are different. When i make sins, i don't feel that guilty as the way i should have felt. WHen i go to confession, i don't feel that terrible. I don't know why. I tried but i still felt the same way as i've already mentioned..

Thanks for all the suggestion.. :) Maybe I need to be patient in praying.... For your case, you know what, sin is not always related to emotion.. It's the state of your inner soul..... I've read the message from Medjugorje about confession. Mother Mary encourages us to go to confession frequently... We do receive graces after confession... .. I've seen many prayers asking from God that we will have true contrition... Maybe you can try that.. :) I'll keep praying too... Maybe I'm just not patient enough...
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 12:17 am

peach เขียน: อืม...พีชว่าก็เป็นเรื่องปกตินะคะ
ตัวพีชเองก็ไม่เคยเจอปาฏิหารอะไรมากมาย
แต่ตามธรรมชาติของคนเราก็ต้องหาทางแก้ปัญหาด้วยตัวเองเป็นอันดับแรกอยู่ก่อนแล้ว แค่พี่ขอบคุณพระเจ้าในสิ่งที่ได้รับ พระองค์ก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ

ยังไงก็รอพี่ๆคนอื่นมาตอบดีกว่าค่ะ อย่าฟังพีชมากเลย
ใหม่อยู่น่ะคะ

อธิษฐานบ่อยๆนะคะ
Maybe you're right that we tend to solve problem first on our own.. But Jesus call us his lamb, right? Look at the lamb in Jesus's arms... Is the lamb know how to deal with its life? .... Anyway, thnaks a lot for your reply ka.. :)
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 12:26 am

oata_kung เขียน: ผมมีปัญหาเดียวกันกะคุณนั่นแหละ ผมล้างบาปได้เกือบๆปีแล้วละแต่ไม่รู้สึกว่าตัวเอง
โตขึ้นในความเชื่อเลย เปรียบเหมือนต้นกล้าที่จะค่อยๆโตขึ้นแต่สักพักมันก็จะขาดน้ำ ขาดปุ๋ย
แล้วก็เหี่ยว แต่ไม่ตาย ที่ไม่ตายคงเพราะพระกรุณาจากพระเจ้ากระมัง

ผมว่าตอนผมยังไม่ล้างบาปยังโตในความเชื่อกว่าตอนนี้ซะอีก คงเพราะมีน้ำเลี้ยงดี
เพราะมีพี่ๆมานั่งคุยด้วยตลอด แต่ผมก็เข้าใจว่าเราควรจะหาทางยืนด้วยขาตัวเอง ไม่ใช่รอ
คำหนุนใจจากคนอื่นตลอดไป แต่คงเพราะผมหัดยืนด้วยตัวเองเร็วเกินไป เลยไม่มีโอกาสเดินซักทีเพราะมัวแต่ตั้งไข่ล้มต้มไข่กินอยู่นั่น

ผมว่าวิธีแก้น่าจะ หาคนคุยหรือถกเรื่องความเชื่อด้วยบ่อยๆละ จะได้ระลึกถึงพระเป็นเจ้าเสมอๆในชีวิต
แต่ที่สำคัญที่สุดคือการสวดภาวนานะ (บอกตัวเองก่อนเหอะไอ้โอ๊ตเอ๊ย)

อืม ยังไงก็พระอวยพรนะครับทั้งคุณและผม และทุกๆคน
Thanks for that ka.. Well, I believe in Him but I don't trust in Him.. You know what I mean? :) But it seems everyone agree that the only way out is 'prayer'... So, I'll pray ka.. :)
ภาพประจำตัวสมาชิก
~@Little lamb@~
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 9396
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
ติดต่อ:

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 1:09 am

น้องแจนพูดถูก *no1
คุณBuddy ลองขอบคุณพระเจ้าในทุกกรณีสิคะ

ไม่ว่าเรื่องจะดีร้ายอย่างไร
ให้ขอบคุณพระองค์เสมอ
และเชื่ออยู่เสมอว่า
พระองค์จะไม่มีวันปล่อยคุณให้ตกต่ำติดดิน

ความกลัวเกิดขึ้นได้ ความไม่มั่นคงก็เกิดขึ้นได้
ตามนิสัยมนุษย์คะ แต่เมื่อเรารู้ตัว
ก็ให้ตั้งใจใหม่ ตั้งลำใหม่

หลายๆครั้งเราคิดว่า บังเอิญจัง โชคดีจัง
แต่คุณตั้งคิดเสมอว่า คำว่า บังเอิญ และ โชคดี

สำหรับเราชาวคริสต์นั่นไม่มี
มีแต่คำว่า พระเจ้าทรงประทานให้ พระองค์ทรงอณุญาตให้เกิดขึ้น
เมื่อคุณทิ้งคำว่า บังเอิญ กับ โชคดี ไป
คุณจะเห็นว่า....ในทุกๆวัน
พระพรของพระเจ้ามากมายเหลือเกินที่มีให้คุณ

แค่คุณตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ด้วยลมหายใจปกติ
นั่นก็เป็นพระพรแล้ว....ยังมีอีกหลายคนในโลก
ที่ไม่มีวันรุ่งขึ้นสำหรับเขา

ขอยืมคำในหนัง คอนแสตนตินหน่อย

ต่อให้คุณไม่วางใจพระเจ้า
พระเจ้าก็วางใจคุณ

(ไม่งั้นคุณคงไม่มานั่งกลุ่มด้วยคำถามนี้หรอกคะ
แค่ความปรารถนาจะเชื่อมั่นในพระองค์
นั่นก็แปลว่าคุณเดินมาครึ่งทางแล้วคะ)

พยายามต่อไป...สู้ๆ *no1
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 1:13 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
ภาพประจำตัวสมาชิก
~@Little lamb@~
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 9396
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
ติดต่อ:

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 1:12 am

oata_kung เขียน: ผมมีปัญหาเดียวกันกะคุณนั่นแหละ ผมล้างบาปได้เกือบๆปีแล้วละแต่ไม่รู้สึกว่าตัวเอง
โตขึ้นในความเชื่อเลย เปรียบเหมือนต้นกล้าที่จะค่อยๆโตขึ้นแต่สักพักมันก็จะขาดน้ำ ขาดปุ๋ย
แล้วก็เหี่ยว แต่ไม่ตาย ที่ไม่ตายคงเพราะพระกรุณาจากพระเจ้ากระมัง

ผมว่าตอนผมยังไม่ล้างบาปยังโตในความเชื่อกว่าตอนนี้ซะอีก คงเพราะมีน้ำเลี้ยงดี
เพราะมีพี่ๆมานั่งคุยด้วยตลอด แต่ผมก็เข้าใจว่าเราควรจะหาทางยืนด้วยขาตัวเอง ไม่ใช่รอ
คำหนุนใจจากคนอื่นตลอดไป แต่คงเพราะผมหัดยืนด้วยตัวเองเร็วเกินไป เลยไม่มีโอกาสเดินซักทีเพราะมัวแต่ตั้งไข่ล้มต้มไข่กินอยู่นั่น

ผมว่าวิธีแก้น่าจะ หาคนคุยหรือถกเรื่องความเชื่อด้วยบ่อยๆละ จะได้ระลึกถึงพระเป็นเจ้าเสมอๆในชีวิต
แต่ที่สำคัญที่สุดคือการสวดภาวนานะ (บอกตัวเองก่อนเหอะไอ้โอ๊ตเอ๊ย)

อืม ยังไงก็พระอวยพรนะครับทั้งคุณและผม และทุกๆคน
โอ๊ต พี่คิดว่าเราขาดความกระตือรือร้นเท่านั้น
สวดให้มากขึ้น และศึกษาประวัตินักบุญต่างๆ
มันช่วยได้ชั่วครั้งชั่วคราว แต่ก็ทำให้เรามีแรงขับเคลื่อนต่อไป
อีกนิดก็ยังดี..... ขอแค่อย่าขี้เกียจเท่านั้นแหละ ;)
Prod Pran
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 3324
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:54 pm
ที่อยู่: Bangkok

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 7:09 am


ในพระคัมภีร์บอกว่า ถ้าเราขาดความเชื่อให้อธิษฐานทูลขอให้พระเจ้าทรงเพิ่มเติมความเชื่อแก่เรา


ตามความใจคุณ บัดดี้ เป็นคริสตัง ???

พวกเราคริสเตียน เชื่อว่า การเพิ่มเติมความเชื่อ มีหลายๆวิธี เช่น

-การนมัสการ และร่วมสามัคคีธรรมกับเพื่อนคริสเตียน ดังนั้นพวกเราจึงเน้นการมีกลุ่มสัมพันธ์ ก่อนนมัสการ หรือหลังนมัสการ

- การอ่านพระคัมภีร์ พระเจ้าจะตรัสกับเราผ่านพระคัมภีร์ค่ะ


- การภาวนาอธิษฐาน นั่นคือการสนทนากับพระเจ้า ในเวลาเดียวกันให้เราสงบนิ่ง พระเจ้าสามารถตรัสกับพวกเราได้ ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งที่เราสามารถ สังเกตได้

-อ่านหนังสือ เสริมศรัทธา นั่นคือคำพยานชีวิตของผู้ที่ดำเนินชีวิตตามการทรงนำของพระเจ้า หรือพวกเขาสามารถผ่านวิกฤติต่างๆมาได้โดยการทรงนำของพระเจ้า แล้วเราจะฉงน ทึ่ง กับความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า

-สนทนากับคริสตชน พวกเรามักจะใช้ว่า ธรรมิกชน ( หมายถึง ผู้ที่มีความเชื่อและความศรัทธาที่ดีต่อพระเจ้า ) เพราะจากการสนทนากับเขา เราจะรู้ว่า เราไม่ได้อยู่คนเดียว หรือความเชื่อความศรัทธาของเขา ทำให้เราสัมผัสถึงแนวทางในการดำเนินชีวิตคริสตชน

-เรียนรู้การให้ พระเจ้าตรัสว่า "การให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ" นั่นคือการนำพระบัญญัติทองไปใช้ พระบัญญัติที่บอกว่า "จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง" รู้จักช่วยเหลือคนอื่นๆ นั่นคือ การสำแดงความรัก ตามน้ำพระทัยของพระเจ้า....การให้คือการได้รับ ...การให้คือการเปิดท่อพระพรของพระเจ้า แล้วพระองค์จะสามารถ หลั่งพระพรให้เรา เพื่อใช้ต่อๆไปค่ะ

-นับพระพรของพระเจ้าทุกๆวัน ก่อนเข้านอน...มีอะไรบ้างที่จะขอบพระคุณพระเจ้า นับตั้งแต่สิ่งเล็กน้อยที่สุด แล้วเราจะเห็นการอัศจรรย์ของพระเจ้าในชีวิตของเราทุกๆนาที
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 8:15 am

~@Little lamb@~ เขียน: น้องแจนพูดถูก *no1
คุณBuddy ลองขอบคุณพระเจ้าในทุกกรณีสิคะ

ไม่ว่าเรื่องจะดีร้ายอย่างไร
ให้ขอบคุณพระองค์เสมอ
และเชื่ออยู่เสมอว่า
พระองค์จะไม่มีวันปล่อยคุณให้ตกต่ำติดดิน

หลายๆครั้งเราคิดว่า บังเอิญจัง โชคดีจัง
แต่คุณตั้งคิดเสมอว่า คำว่า บังเอิญ และ โชคดี

พยายามต่อไป...สู้ๆ *no1

Thanks a lot for all that ka... :) Yeah.. you're right.. I'll try not to let any blessing moment pass by without being grateful to God...
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 8:30 am

Prod Pran เขียน:
ในพระคัมภีร์บอกว่า ถ้าเราขาดความเชื่อให้อธิษฐานทูลขอให้พระเจ้าทรงเพิ่มเติมความเชื่อแก่เรา


ตามความใจคุณ บัดดี้ เป็นคริสตัง ???

พวกเราคริสเตียน เชื่อว่า การเพิ่มเติมความเชื่อ มีหลายๆวิธี เช่น

-การนมัสการ และร่วมสามัคคีธรรมกับเพื่อนคริสเตียน ดังนั้นพวกเราจึงเน้นการมีกลุ่มสัมพันธ์ ก่อนนมัสการ หรือหลังนมัสการ

- การอ่านพระคัมภีร์ พระเจ้าจะตรัสกับเราผ่านพระคัมภีร์ค่ะ


- การภาวนาอธิษฐาน นั่นคือการสนทนากับพระเจ้า ในเวลาเดียวกันให้เราสงบนิ่ง พระเจ้าสามารถตรัสกับพวกเราได้ ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งที่เราสามารถ สังเกตได้

-อ่านหนังสือ เสริมศรัทธา นั่นคือคำพยานชีวิตของผู้ที่ดำเนินชีวิตตามการทรงนำของพระเจ้า หรือพวกเขาสามารถผ่านวิกฤติต่างๆมาได้โดยการทรงนำของพระเจ้า แล้วเราจะฉงน ทึ่ง กับความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า

-สนทนากับคริสตชน พวกเรามักจะใช้ว่า ธรรมิกชน ( หมายถึง ผู้ที่มีความเชื่อและความศรัทธาที่ดีต่อพระเจ้า ) เพราะจากการสนทนากับเขา เราจะรู้ว่า เราไม่ได้อยู่คนเดียว หรือความเชื่อความศรัทธาของเขา ทำให้เราสัมผัสถึงแนวทางในการดำเนินชีวิตคริสตชน

-เรียนรู้การให้ พระเจ้าตรัสว่า "การให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ" นั่นคือการนำพระบัญญัติทองไปใช้ พระบัญญัติที่บอกว่า "จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง" รู้จักช่วยเหลือคนอื่นๆ นั่นคือ การสำแดงความรัก ตามน้ำพระทัยของพระเจ้า....การให้คือการได้รับ ...การให้คือการเปิดท่อพระพรของพระเจ้า แล้วพระองค์จะสามารถ หลั่งพระพรให้เรา เพื่อใช้ต่อๆไปค่ะ

-นับพระพรของพระเจ้าทุกๆวัน ก่อนเข้านอน...มีอะไรบ้างที่จะขอบพระคุณพระเจ้า นับตั้งแต่สิ่งเล็กน้อยที่สุด แล้วเราจะเห็นการอัศจรรย์ของพระเจ้าในชีวิตของเราทุกๆนาที
Yes... I'm a catholic ka... For joining the faith group, I've joined the group prayer every week. It's the common prayer for all Christian, not only Catholic... For reading Bible,... I haven't done that much recently.. my schedule is so occupied.. I'll try to do that.. For prayer, I've done everyday... and I always talk to him why I don't trust you, Lord.. what's wrong with me?... For the spiritual reading, I often find something to read.. but it's like I appreciate it only for a time.. and I just forgot all about it later on.... For group conversation, I try to join the sharing group here.... but I'm still the same... For community service, I used to do that when I was in Thailand and I found that good too.... Here, I try to volunteer as much as I can... And you're right that it's much happier.. :) But.. what? I still don't trust in Him..... I do count the blessings every time I go to bed.... but I just feel nothing... and after I said that I always follow by what's really in my heart... 'Thank for that.. but I still don't trust in You'... but I always let the Lord comfort me and hug me and help me fall asleep..... What I'm feeling is wierd, right? I shouldn't feel that, right?

Oh... and I do like music mnistry too.. so I try to play church music at home.... it help soothe my soul but it doesn't help increase the trust...
แก้ไขล่าสุดโดย Buddy เมื่อ พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 8:57 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
Prod Pran
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 3324
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:54 pm
ที่อยู่: Bangkok

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 5:46 pm

ดูเหมือนคุณได้กระทำหลายสิ่งหลายอย่างที่เหมาะสมแล้ว

อย่างไรก็ตามอยากให้คุณมีเวลาเข้าเงียบ ระหว่างวันหยุด เพื่อมีเวลาคุยกับพระบิดาเจ้าเรื่องนี้โดยตรง

ซึ่ง พีพีเองกำลังหาเวลาและสถานที่ จะไปสงบใจ หยุดนิ่ง เพื่อใช้เวลากับพระบิดาเจ้า อีกในปีนี้

ขอเชิญคุณบัดดี้ พิจารณา บทความของ พีพี ที่เล่าประสบการณ์ส่วนตัวในการเข้าเงียบ

http://www.newmana.com/yabb/http://newm ... =0#msg5276

โอ้พระบิดาเจ้า ขอทรงเมตตาต่อคุณบัดดี้เทอญ
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

พฤหัสฯ. มี.ค. 10, 2005 7:39 pm

ข้าแต่พระเป็นเจ้า ขอพระองค์โปรดประทานความเชื่อที่มั่นคงในพระองค์แก่ทุกคนเถิด เป็นต้นสมาชิกทุกท่านที่บอร์ดแห่งนี้ เพื่อให้ทุกคนไม่ตกอยู่ในบาปนิรันดร อาแมน
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

ศุกร์ มี.ค. 11, 2005 5:08 am

Prod Pran เขียน:
ดูเหมือนคุณได้กระทำหลายสิ่งหลายอย่างที่เหมาะสมแล้ว

อย่างไรก็ตามอยากให้คุณมีเวลาเข้าเงียบ ระหว่างวันหยุด เพื่อมีเวลาคุยกับพระบิดาเจ้าเรื่องนี้โดยตรง

ซึ่ง พีพีเองกำลังหาเวลาและสถานที่ จะไปสงบใจ หยุดนิ่ง เพื่อใช้เวลากับพระบิดาเจ้า อีกในปีนี้

ขอเชิญคุณบัดดี้ พิจารณา บทความของ พีพี ที่เล่าประสบการณ์ส่วนตัวในการเข้าเงียบ

http://www.newmana.com/yabb/http://newm ... =0#msg5276

โอ้พระบิดาเจ้า ขอทรงเมตตาต่อคุณบัดดี้เทอญ
I've read your article ka.. In fact, I just went retreat this January.. It's the 5-day silent retreat with the Jesuit... But not in Thailand... But it wasn't better.. Anyway, thank you so much for all the suggestions na ka... I'll keep praying and be patient... maybe it's the best I can do.. :)
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

ศุกร์ มี.ค. 11, 2005 5:12 am

Batholomew เขียน: ข้าแต่พระเป็นเจ้า ขอพระองค์โปรดประทานความเชื่อที่มั่นคงในพระองค์แก่ทุกคนเถิด เป็นต้นสมาชิกทุกท่านที่บอร์ดแห่งนี้ เพื่อให้ทุกคนไม่ตกอยู่ในบาปนิรันดร อาแมน
I was thinking about the sin that I may have too.... I went to confession quite often... but the priest usually said it's not the sin... I just read an article about St. Pio.. I think I'll ask from him.
Jeab Agape
~@
โพสต์: 8259
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
ที่อยู่: Bangkok

ศุกร์ มี.ค. 11, 2005 7:49 am

เรียนพี่บัดดี้คนสวยฮะ (ลูกสาวของพระเจ้าสวยเสมอจ๊ะ )

น้องเจี๊ยบพยายามอ่านแกะภาษาปะกิตที่พี่เขียน เลยใช้เวลานานกว่าอ่านของคนอื่นๆ อีกร้อยเท่าฮับ

ฟังดู ( จากการอ่าน ) ได้รับความเข้าใจว่า พี่ไม่ชื่นชมยินดี หรือภาษาเราคริสเตียนเรียกว่าขาดสันติสุขไป เพราะการวางใจในพระเจ้า ไม่เพิ่มขึ้น ...หนูไม่แน่ใจว่าพี่บัดดี้ตั้งมาตรฐานไว้อย่างไร...สังเกตจากพี่เล่าให้พี่ๆที่แนะนำทราบ พี่บัดดี้ได้ทำหลายๆอย่าง อย่างถ้วนถี่แล้วฮะ ...พวกเราหลายๆคนบนบอร์ดนี้ ( ต้องรวมเพื่อนๆพี่ๆคนอื่นๆไปด้วย อิ๊ๆๆ ) ไม่ได้ทำอย่างดีเท่าที่พี่ได้กระทำเลย แต่เรายังมีความสุข และมีสันติสุข กันอยู่ ใช่ไหม พี่ P dog พี่โกเจ๋ง หรือ เจ๊ยศ อ้อ คุณอา ดอกปีบหอมด้วย

น้องเจี๊ยบคิดว่า เพราะ เจี๊ยบได้ทบทวนชีวิตทุกวันที่มีสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น เช่น

เช้าตื่นขึ้นมา หนูกล่าวว่า

-ขอบคุณพระเจ้าที่มีเมื่อคืนนี้ คุ้มครองให้ ลูกหลับสบาย ไม่ฝันร้าย

-แล้วทูลพระเจ้าต่อว่า ขอปกป้องคุ้มครอง อย่าให้ลูกเดินหลงไปจากทางของพระองค์

-เมื่อออกจากบ้านไปโรงเรียน หรือทำงาน หนูบอกพระเจ้าว่า ขอทรงนำในการเดินทาง การใช้รถถนน ขอให้ทูตของพระองค์ ปกป้องพวกเราทุกๆคน

-เมื่อถึงที่เรียน/ทำงาน หนูวิงวอนให้ตัวเอง เป็นแสงสว่าง เป็นท่อพระพร อย่าเห็นแก่ตัว รักคนที่ไม่น่ารัก รู้จักแบ่งปัน ให้ใจเย็นๆ ฯลฯ อ้อ ขอปัญญาในการทำงานในหน้าที่ ประมาณนั้น

-ก่อนนอนกลางคืน นั่งสงบต่อพระพักตร์ของพระบิดาเจ้า หนูขอบคุณที่ทรงนำมาทั้งวัน ขอบคุณที่ทรงประทานสติปัญญาในการดำเนินชีวิต ผ่านวิกฤติ หรือความยุงยากมาได้

แล้วนอนด้วยสุขสบาย....ส่วนหนึ่งที่หนูเล่ามา หนูใช้ชีวิตธรรมดา ที่มั่นใจว่ามีพระเจ้า พระบิดาเฝ้าดูแล หนูเหมือน พ่อธรรมดาที่ ดูแลลูกๆ ฮับ ...ส่วนหกล้มบ้าง บาดเจ็บบ้าง พระบิดาอนุญาต เพื่อทำให้ หนูเติบโต ในความเชื่อฮับ 8)

ไม่ทราบว่าพี่บัดดี้เป็นคนคิดมาก หรือคาดหวังในตัวเองมากไปหรือเปล่า ฮะ

เช้านี้ขอจบการสนทนาแค่นี้ก่อน กั๊บ ขอพระเจ้าทรงอวยพรพี่คร้าบบบ ;D
DokPeepHorm

ศุกร์ มี.ค. 11, 2005 9:41 am

Jeab Agape เขียน:

น้องเจี๊ยบคิดว่า เพราะ เจี๊ยบได้ทบทวนชีวิตทุกวันที่มีสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น เช่น

เช้าตื่นขึ้นมา หนูกล่าวว่า

-ขอบคุณพระเจ้าที่มีเมื่อคืนนี้ คุ้มครองให้ ลูกหลับสบาย ไม่ฝันร้าย

-แล้วทูลพระเจ้าต่อว่า ขอปกป้องคุ้มครอง อย่าให้ลูกเดินหลงไปจากทางของพระองค์

-เมื่อออกจากบ้านไปโรงเรียน หรือทำงาน หนูบอกพระเจ้าว่า ขอทรงนำในการเดินทาง การใช้รถถนน ขอให้ทูตของพระองค์ ปกป้องพวกเราทุกๆคน

-เมื่อถึงที่เรียน/ทำงาน หนูวิงวอนให้ตัวเอง เป็นแสงสว่าง เป็นท่อพระพร อย่าเห็นแก่ตัว รักคนที่ไม่น่ารัก รู้จักแบ่งปัน ให้ใจเย็นๆ ฯลฯ อ้อ ขอปัญญาในการทำงานในหน้าที่ ประมาณนั้น

-ก่อนนอนกลางคืน นั่งสงบต่อพระพักตร์ของพระบิดาเจ้า หนูขอบคุณที่ทรงนำมาทั้งวัน ขอบคุณที่ทรงประทานสติปัญญาในการดำเนินชีวิต ผ่านวิกฤติ หรือความยุงยากมาได้

แล้วนอนด้วยสุขสบาย....ส่วนหนึ่งที่หนูเล่ามา หนูใช้ชีวิตธรรมดา ที่มั่นใจว่ามีพระเจ้า พระบิดาเฝ้าดูแล หนูเหมือน พ่อธรรมดาที่ ดูแลลูกๆ ฮับ ...ส่วนหกล้มบ้าง บาดเจ็บบ้าง พระบิดาอนุญาต เพื่อทำให้ หนูเติบโต ในความเชื่อฮับ 8)



อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ ... thank you soooo much, NJ! :-*

ขอฝากเพลงนี้ที่อยู่ในใจตลอดเวลามาสำหรับคุณบัดดี้และทุกคนนะคะ ... เนื้อเพลงนี้ทำให้รู้สึกอบอุ่นใจเสมือนเราได้ nestle within Jesus's tender loving care ... อบอุ่น ปลอดภัย ไม่อยากห่างไกลไปใหน ... แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ต้องรักษาจิตวิญญาณของเราให้เหมาะสมที่จะรับพระองค์ไว้ด้วย ... ชอบทำนองเพลงนี้ด้วยค่ะ

Soul of My Saviour, Sanctify My Breast (Anima Christi, sanctifica me)

Soul of my Saviour, sanctify my breast
Body of Christ be Thou my saving guest;
Blood of my Saviour bathe me in Thy tide
Wash me with water flowing from Thy side.

Friend and protection may Thy passion be
O Blessed Jesus hear and answer me
Deep in Thy wounds, Lord, hide and shelter me
So, I shall never, never part from Thee!

Guard and defend me from the foe malign,
In death's dread moments make me only Thine;
Call me and bid me come to Thee on high
Where I may praise Thee with Thy saints for ay.

:)

เข้ามาคุยกับพี่น้องที่นี่บ่อยๆนะคะคุณบัดดี้ ;D
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

ศุกร์ มี.ค. 11, 2005 3:26 pm

โอ้+++
NJ พูดแทงใจ น้ำตาจะไหล*sob
ดีมาก NJ*no1
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

เสาร์ มี.ค. 12, 2005 12:26 am

Jeab Agape เขียน: เรียนพี่บัดดี้คนสวยฮะ (ลูกสาวของพระเจ้าสวยเสมอจ๊ะ )

น้องเจี๊ยบพยายามอ่านแกะภาษาปะกิตที่พี่เขียน เลยใช้เวลานานกว่าอ่านของคนอื่นๆ อีกร้อยเท่าฮับ

ฟังดู ( จากการอ่าน ) ได้รับความเข้าใจว่า พี่ไม่ชื่นชมยินดี หรือภาษาเราคริสเตียนเรียกว่าขาดสันติสุขไป เพราะการวางใจในพระเจ้า ไม่เพิ่มขึ้น ...หนูไม่แน่ใจว่าพี่บัดดี้ตั้งมาตรฐานไว้อย่างไร...สังเกตจากพี่เล่าให้พี่ๆที่แนะนำทราบ พี่บัดดี้ได้ทำหลายๆอย่าง อย่างถ้วนถี่แล้วฮะ ...พวกเราหลายๆคนบนบอร์ดนี้ ( ต้องรวมเพื่อนๆพี่ๆคนอื่นๆไปด้วย อิ๊ๆๆ ) ไม่ได้ทำอย่างดีเท่าที่พี่ได้กระทำเลย แต่เรายังมีความสุข และมีสันติสุข กันอยู่ ใช่ไหม พี่ P dog พี่โกเจ๋ง หรือ เจ๊ยศ อ้อ คุณอา ดอกปีบหอมด้วย

น้องเจี๊ยบคิดว่า เพราะ เจี๊ยบได้ทบทวนชีวิตทุกวันที่มีสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น เช่น

เช้าตื่นขึ้นมา หนูกล่าวว่า

-ขอบคุณพระเจ้าที่มีเมื่อคืนนี้ คุ้มครองให้ ลูกหลับสบาย ไม่ฝันร้าย

-แล้วทูลพระเจ้าต่อว่า ขอปกป้องคุ้มครอง อย่าให้ลูกเดินหลงไปจากทางของพระองค์

-เมื่อออกจากบ้านไปโรงเรียน หรือทำงาน หนูบอกพระเจ้าว่า ขอทรงนำในการเดินทาง การใช้รถถนน ขอให้ทูตของพระองค์ ปกป้องพวกเราทุกๆคน

-เมื่อถึงที่เรียน/ทำงาน หนูวิงวอนให้ตัวเอง เป็นแสงสว่าง เป็นท่อพระพร อย่าเห็นแก่ตัว รักคนที่ไม่น่ารัก รู้จักแบ่งปัน ให้ใจเย็นๆ ฯลฯ อ้อ ขอปัญญาในการทำงานในหน้าที่ ประมาณนั้น

-ก่อนนอนกลางคืน นั่งสงบต่อพระพักตร์ของพระบิดาเจ้า หนูขอบคุณที่ทรงนำมาทั้งวัน ขอบคุณที่ทรงประทานสติปัญญาในการดำเนินชีวิต ผ่านวิกฤติ หรือความยุงยากมาได้

แล้วนอนด้วยสุขสบาย....ส่วนหนึ่งที่หนูเล่ามา หนูใช้ชีวิตธรรมดา ที่มั่นใจว่ามีพระเจ้า พระบิดาเฝ้าดูแล หนูเหมือน พ่อธรรมดาที่ ดูแลลูกๆ ฮับ ...ส่วนหกล้มบ้าง บาดเจ็บบ้าง พระบิดาอนุญาต เพื่อทำให้ หนูเติบโต ในความเชื่อฮับ 8)

ไม่ทราบว่าพี่บัดดี้เป็นคนคิดมาก หรือคาดหวังในตัวเองมากไปหรือเปล่า ฮะ

เช้านี้ขอจบการสนทนาแค่นี้ก่อน กั๊บ ขอพระเจ้าทรงอวยพรพี่คร้าบบบ ;D
Thanks so much Nong Jeab for your reply.. :) Maybe I just got high expectation.... and just don't have peace.. I've done many things and what troubles me is that why I still don't trust Him.. :) I still have the backup plan when I ask from Him... and don't get it. When I've got troubles, I just let Him take only a part of it.. not everything...

Thank you very much again for the suggestion.. :) I really like your prayer.. :) I'll ask Him more for the protection on every walk... and thank Him more often... And thanks so much for trying to read ja... :)
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

เสาร์ มี.ค. 12, 2005 12:28 am

DokPeepHorm เขียน:
Jeab Agape เขียน:

น้องเจี๊ยบคิดว่า เพราะ เจี๊ยบได้ทบทวนชีวิตทุกวันที่มีสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น เช่น

เช้าตื่นขึ้นมา หนูกล่าวว่า

-ขอบคุณพระเจ้าที่มีเมื่อคืนนี้ คุ้มครองให้ ลูกหลับสบาย ไม่ฝันร้าย

-แล้วทูลพระเจ้าต่อว่า ขอปกป้องคุ้มครอง อย่าให้ลูกเดินหลงไปจากทางของพระองค์

-เมื่อออกจากบ้านไปโรงเรียน หรือทำงาน หนูบอกพระเจ้าว่า ขอทรงนำในการเดินทาง การใช้รถถนน ขอให้ทูตของพระองค์ ปกป้องพวกเราทุกๆคน

-เมื่อถึงที่เรียน/ทำงาน หนูวิงวอนให้ตัวเอง เป็นแสงสว่าง เป็นท่อพระพร อย่าเห็นแก่ตัว รักคนที่ไม่น่ารัก รู้จักแบ่งปัน ให้ใจเย็นๆ ฯลฯ อ้อ ขอปัญญาในการทำงานในหน้าที่ ประมาณนั้น

-ก่อนนอนกลางคืน นั่งสงบต่อพระพักตร์ของพระบิดาเจ้า หนูขอบคุณที่ทรงนำมาทั้งวัน ขอบคุณที่ทรงประทานสติปัญญาในการดำเนินชีวิต ผ่านวิกฤติ หรือความยุงยากมาได้

แล้วนอนด้วยสุขสบาย....ส่วนหนึ่งที่หนูเล่ามา หนูใช้ชีวิตธรรมดา ที่มั่นใจว่ามีพระเจ้า พระบิดาเฝ้าดูแล หนูเหมือน พ่อธรรมดาที่ ดูแลลูกๆ ฮับ ...ส่วนหกล้มบ้าง บาดเจ็บบ้าง พระบิดาอนุญาต เพื่อทำให้ หนูเติบโต ในความเชื่อฮับ 8)



อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ ... thank you soooo much, NJ! :-*

ขอฝากเพลงนี้ที่อยู่ในใจตลอดเวลามาสำหรับคุณบัดดี้และทุกคนนะคะ ... เนื้อเพลงนี้ทำให้รู้สึกอบอุ่นใจเสมือนเราได้ nestle within Jesus's tender loving care ... อบอุ่น ปลอดภัย ไม่อยากห่างไกลไปใหน ... แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ต้องรักษาจิตวิญญาณของเราให้เหมาะสมที่จะรับพระองค์ไว้ด้วย ... ชอบทำนองเพลงนี้ด้วยค่ะ

Soul of My Saviour, Sanctify My Breast (Anima Christi, sanctifica me)

Soul of my Saviour, sanctify my breast
Body of Christ be Thou my saving guest;
Blood of my Saviour bathe me in Thy tide
Wash me with water flowing from Thy side.

Friend and protection may Thy passion be
O Blessed Jesus hear and answer me
Deep in Thy wounds, Lord, hide and shelter me
So, I shall never, never part from Thee!

Guard and defend me from the foe malign,
In death's dread moments make me only Thine;
Call me and bid me come to Thee on high
Where I may praise Thee with Thy saints for ay.

:)

เข้ามาคุยกับพี่น้องที่นี่บ่อยๆนะคะคุณบัดดี้ ;D






Thanks a lot ka.. Khun Dokpeephorm.. :) I like your name... :) Could you give me the link for the song? I've never heard of it.. I used to doenload church music from the internet and my computer had got virus infection.. so I;m just scared of it.. Do you know any virus free website I can download? :) Thanks ka.. :)
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

เสาร์ มี.ค. 12, 2005 12:47 am

Hey guys,

I just realized something in my mind... I was inspired by this topic..

http://www.newmana.com/yabb/http://newm ... readid=177

by Litte Lamb... There's a question in my mind that I never truely believe that I was called. I had passed so much of temptation before I was baptized and I just can't help thinking that I was asking Him for his mercy to be His child... I was not called.. It was because all that temptation... I even lost many things.. but yeah.. I got a lot more after that.... Thank Little Lamb for bringing up that topic!! .. and that's why I keep doing many things but never feel that's enough.... and still don't trust in Him... because I still think that I have to be responsible in my life.. not Him.... I'll pray on this....
ภาพประจำตัวสมาชิก
~@Little lamb@~
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 9396
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
ติดต่อ:

เสาร์ มี.ค. 12, 2005 11:27 am

คุณบัดดี้ลองอ่านอันนี้ดูนะคะ

บางครั้งเราขอแต่ไม่ได้ เลยทำให้คุณอาจคิดว่าคุณไม่ได้รับ
แต่จริงๆแล้ว...คุณได้...เพียงแต่...สิ่งนั้นคุณไม่ได้ขอ


http://www.newmana.com/yabb/http://newm ... hreadid=64
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

เสาร์ มี.ค. 12, 2005 11:01 pm

~@Little lamb@~ เขียน: คุณบัดดี้ลองอ่านอันนี้ดูนะคะ

บางครั้งเราขอแต่ไม่ได้ เลยทำให้คุณอาจคิดว่าคุณไม่ได้รับ
แต่จริงๆแล้ว...คุณได้...เพียงแต่...สิ่งนั้นคุณไม่ได้ขอ


http://www.newmana.com/yabb/http://newm ... hreadid=64
Thanks a lot ka.. It's nice.. :) Well, I just knew my problem... It's all from that I didn't believe I was called and I don't really believe I'm children of God.... The spiritual directors both in Thailand and the US that I went to the retreat told me that I should increase the relationship with God the Father..... I had prayed on the beauty of how God created us... but it didn't help me much.. I just realized there's something in my mind when I read your topic.

I had been through many tests and temptation before I was baptized. ... and to me, I can't help thinking.. Oh.. God.. it was I who asked You to accept me... it's not you who called me... I know I shouldn't think like this.. but it what I really think.. I know just in the brain that I'm a daughter of God but I don't know it in my heart.... You know.. it's just a question... Am I really your daughter? Am I called? Did you call me? ... I think it was because all that temptation that made me too tired and think like this.... If I'm called, why I had to be so tired?

So, it's good that I know the point.. Thank God for that.. I feel more peaceful now.. :) I'll pray on this.. I'll ask Him to show me that I'm really His daughter and He really called me.

Thanks so much na ka.. Little Lamb.. :)
ภาพประจำตัวสมาชิก
~@Little lamb@~
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 9396
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
ติดต่อ:

เสาร์ มี.ค. 12, 2005 11:50 pm

ยินดีรับใช้คะ ;)

ดีใจที่คุณเริ่มเข้าใจตัวเองมากขึ้น
และเข้าใจสิ่งที่คุณขาดไป

หลายคนที่เพิ่งกลับใจมักคิดว่า
ฉันต่างหากที่เป็นคนเลือกพระองค์
ไม่ใช่พระองค์เลือกฉัน

หลับตาลง แล้วลืมตัวตนของเรา
ให้เหลือแต่เพียงพ่อผู้ใจดีที่กำลังรอคุณอยู่

พ่อที่รู้จักคุณตั้งแต่ยังไม่เกิด และรักคุณ
กับตัวคุณที่เพิ่งจะรู้ว่า...
มีพ่อผู้ใจดีคนหนึ่งนั่งรอคุณอย่างอดทน
รอเวลาที่คุณพร้อมที่จะรับรู้ว่ามีพ่อคนนี้อยู่
และรออยู่ตรงนี้เสมอมา...

คุณโชคดีที่พระองค์เรียกคุณ ให้คุณไม่มีโอกาสได้รู้จักพ่อคนนี้
ในขณะที่มีอีกหลายคนเหลือเกินที่อยากรู้จักพ่อคนนี้
แต่ยังหาทางไม่เจอ

มีอีกหลายคนที่รู้จักพ่อ อยากเป็นลูกพ่อ
แต่กับมีอุปสรรค์มากมายเหมือนต้องลุยป่าไปหาพ่อ

และมีอีกหลายคนเหลือเกิน ที่รู้จักพ่อคนนี้แล้ว
แต่เขาไม่เชื่อว่าพ่อคนนี้ก็รักเขา
กลับเยาะเย้ยดูถูก ไม่รับว่าเขาเป็นพ่อ

แต่คุณโชคดีมาก มากกว่าอีกหลายๆคน
คุณได้มาเป็นลูกพ่อแล้ว
เพียงแต่คุณยังไม่รู้วิธีเปิดใจที่จะรักพ่อคนนี้

เรียนรู้จักพระเจ้าด้วยใจของคุณนะคะ
อย่าเรียนรู้จักพระเจ้าด้วยสมอง

ขอพระจิตเจ้านำทางคุณเสมอคะ ;)
Buddy
โพสต์: 3057
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
ที่อยู่: USA

อาทิตย์ มี.ค. 13, 2005 10:36 am

Little Lamb,

Thank you so much... I'm so happy to know that I'm not alone when you said: หลายคนที่เพิ่งกลับใจมักคิดว่า ฉันต่างหากที่เป็นคนเลือกพระองค์ ไม่ใช่พระองค์เลือกฉัน ... But it sounds too pride for me... In fact, my feeling is like... I was so tired before being baptized... so many tests and temptation..... I didn't know anyone at the church .. I didn't know the webboard....

I was running away from a Karma or something called Jao Karm Nai Wane. Have you seen the series on Channel 3? If you've seen it you'll understand what it is.. I didn't really know what it is... I was a very practicing Bhuddhist. At that time, the monks said there was nothing I could do but Tam Boon... I didn't know what tam Boon I must do... I just did everything... The monk prayed for me.. but nothing happened.. and I knew only I was going to die. ... But I knew in my mind that there's a shelter.. and God is the shelter!!! I had to be the Christian to be saved!!! But I don't know how to see Him... So, I asked a catholic that I happened to know.... and she said I should go to Mother Mary... I went to the Redeemer Church to see Mother Mary.. and I saw only her.. I didn't even visually see Jesus in the church. .. even that big statue in the middle!!! I asked her for help.. and I felt very safe and peaceful.. From then, I stopped going to the temple, practicing Bhuddhism.. I go to church....

I had nothing at that time but the rosary.... the only shelter that I had.. So I just worked very hard studying catechism so that I'll be baptized as soon as possible... and I also prayed a lot too... There was even more temptation but it was better than before because I had some weapons....

I think from the story, you might understand why I think I was not called. I know he's the shelter.. I know He's God.. but I don't know He's my Father.

เรียนรู้จักพระเจ้าด้วยใจของคุณนะคะ
อย่าเรียนรู้จักพระเจ้าด้วยสมอง
--> I am taught that God is our Father... I know it in my head but not in my heart... and I'd like to know it from my heart ka.. :)

Thanks so much again ka.. :)
ตอบกลับโพส