ขอคำภาวนา..เจ้าค่ะ
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ครับ จะช่วยสวดให้นะครับ
ชายคนหนึ่งผู้ดูเหมือนจะไม่เคยประสบความสำเร็จอะไรเลยในชีวิต เขาเคยสมัครเป็นทหาร ก็ถูกไล่ออก สมัครเรียนกฎหมายก็ไม่จบ ขายประกันก็ล้มเหลว ชีวิตครอบครัวของเขาก็ไม่ราบรื่น ภรรยาพาลูกสาวหนีไปเพราะทนชีวิตเขาไม่ได้ ...แต่งานสุท้ายที่เขาทำและทำได้ดีก็คือการทำอาหาร เขาสมัครทำงานในร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่ง ที่นั่นเขาทำอาหารและล้างจานจนกระทั่งอายุ 65 ปี
วันแรกที่เขาเกษียณอายุ เขาได้รับเช็คเงินประกันสังคมฉบับแรกเป็นเงิน 105 ดอลล่าร์ (ราวสี่พันบาท) เช็คดังกล่าวเป็นเหมือนตัวแทนของรัฐที่ฝากมาบอกเขาว่า เขามิอาจดูแลตัวเองได้อีกต่อไป ชีวิตต่อจากนี้จนวาระสุดท้าย เขาจะอยู่ได้ก็โดยความช่วยเหลือของรัฐ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาล้มเหลว ... และเสียกำลังใจ เขาบอกกับตัวเองว่า เมื่อต้องมีชีวิตอยู่โดยให้คนอื่นดูแล เขาก็ไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่ในขณะที่กำลังสิ้นหวังนั้น เขากลับฉุกคิดได้ว่า
วันแรกที่เขาเกษียณอายุ เขาได้รับเช็คเงินประกันสังคมฉบับแรกเป็นเงิน 105 ดอลล่าร์ (ราวสี่พันบาท) เช็คดังกล่าวเป็นเหมือนตัวแทนของรัฐที่ฝากมาบอกเขาว่า เขามิอาจดูแลตัวเองได้อีกต่อไป ชีวิตต่อจากนี้จนวาระสุดท้าย เขาจะอยู่ได้ก็โดยความช่วยเหลือของรัฐ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาล้มเหลว ... และเสียกำลังใจ เขาบอกกับตัวเองว่า เมื่อต้องมีชีวิตอยู่โดยให้คนอื่นดูแล เขาก็ไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่ในขณะที่กำลังสิ้นหวังนั้น เขากลับฉุกคิดได้ว่า
พระมีหนทางเสมอ หนทางนั้นย่อมไม่เหมือนกันนะ เชื่อในตนเองและให้พระนำ พระไม่ทิ้งเราแน่ผมภวนาแก่ท่านเสมอ ขอเป็นกำลังใจให้
[quote="Viridian"]
ชายคนหนึ่งผู้ดูเหมือนจะไม่เคยประสบความสำเร็จอะไรเลยในชีวิต เขาเคยสมัครเป็นทหาร ก็ถูกไล่ออก สมัครเรียนกฎหมายก็ไม่จบ ขายประกันก็ล้มเหลว ชีวิตครอบครัวของเขาก็ไม่ราบรื่น ภรรยาพาลูกสาวหนีไปเพราะทนชีวิตเขาไม่ได้ ...แต่งานสุท้ายที่เขาทำและทำได้ดีก็คือการทำอาหาร เขาสมัครทำงานในร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่ง ที่นั่นเขาทำอาหารและล้างจานจนกระทั่งอายุ 65 ปี
วันแรกที่เขาเกษียณอายุ เขาได้รับเช็คเงินประกันสังคมฉบับแรกเป็นเงิน 105 ดอลล่าร์ (ราวสี่พันบาท) เช็คดังกล่าวเป็นเหมือนตัวแทนของรัฐที่ฝากมาบอกเขาว่า เขามิอาจดูแลตัวเองได้อีกต่อไป ชีวิตต่อจากนี้จนวาระสุดท้าย เขาจะอยู่ได้ก็โดยความช่วยเหลือของรัฐ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาล้มเหลว ... และเสียกำลังใจ เขาบอกกับตัวเองว่า เมื่อต้องมีชีวิตอยู่โดยให้คนอื่นดูแล เขาก็ไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่ในขณะที่กำลังสิ้นหวังนั้น เขากลับฉุกคิดได้ว่า
ชายคนหนึ่งผู้ดูเหมือนจะไม่เคยประสบความสำเร็จอะไรเลยในชีวิต เขาเคยสมัครเป็นทหาร ก็ถูกไล่ออก สมัครเรียนกฎหมายก็ไม่จบ ขายประกันก็ล้มเหลว ชีวิตครอบครัวของเขาก็ไม่ราบรื่น ภรรยาพาลูกสาวหนีไปเพราะทนชีวิตเขาไม่ได้ ...แต่งานสุท้ายที่เขาทำและทำได้ดีก็คือการทำอาหาร เขาสมัครทำงานในร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่ง ที่นั่นเขาทำอาหารและล้างจานจนกระทั่งอายุ 65 ปี
วันแรกที่เขาเกษียณอายุ เขาได้รับเช็คเงินประกันสังคมฉบับแรกเป็นเงิน 105 ดอลล่าร์ (ราวสี่พันบาท) เช็คดังกล่าวเป็นเหมือนตัวแทนของรัฐที่ฝากมาบอกเขาว่า เขามิอาจดูแลตัวเองได้อีกต่อไป ชีวิตต่อจากนี้จนวาระสุดท้าย เขาจะอยู่ได้ก็โดยความช่วยเหลือของรัฐ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาล้มเหลว ... และเสียกำลังใจ เขาบอกกับตัวเองว่า เมื่อต้องมีชีวิตอยู่โดยให้คนอื่นดูแล เขาก็ไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่ในขณะที่กำลังสิ้นหวังนั้น เขากลับฉุกคิดได้ว่า
ที่มา : ปลัดนุ.yack เขียน: พี่เท็นเอามาจากขายหัวเราะปะ yack ก็อ่านเหมือนกัน นะ เป็นกำลังใจให้นะครับ yack ก็เป็นผู้เชื่อใหม่เหมือนกัน สู้สู้นะครับ
เป็นบทความที่ดีมากเลยนะ ให้กำลังใจดีViridian เขียน: ชายคนหนึ่งผู้ดูเหมือนจะไม่เคยประสบความสำเร็จอะไรเลยในชีวิต เขาเคยสมัครเป็นทหาร ก็ถูกไล่ออก สมัครเรียนกฎหมายก็ไม่จบ ขายประกันก็ล้มเหลว ชีวิตครอบครัวของเขาก็ไม่ราบรื่น ภรรยาพาลูกสาวหนีไปเพราะทนชีวิตเขาไม่ได้ ...แต่งานสุท้ายที่เขาทำและทำได้ดีก็คือการทำอาหาร เขาสมัครทำงานในร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่ง ที่นั่นเขาทำอาหารและล้างจานจนกระทั่งอายุ 65 ปี
วันแรกที่เขาเกษียณอายุ เขาได้รับเช็คเงินประกันสังคมฉบับแรกเป็นเงิน 105 ดอลล่าร์ (ราวสี่พันบาท) เช็คดังกล่าวเป็นเหมือนตัวแทนของรัฐที่ฝากมาบอกเขาว่า เขามิอาจดูแลตัวเองได้อีกต่อไป ชีวิตต่อจากนี้จนวาระสุดท้าย เขาจะอยู่ได้ก็โดยความช่วยเหลือของรัฐ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาล้มเหลว ... และเสียกำลังใจ เขาบอกกับตัวเองว่า เมื่อต้องมีชีวิตอยู่โดยให้คนอื่นดูแล เขาก็ไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่ในขณะที่กำลังสิ้นหวังนั้น เขากลับฉุกคิดได้ว่า “ฉันยังไม่เคยทำอะไรสำเร็จเลยสักครั้งในชีวิต”
เขานั่งครุ่นคิดอย่างจริงจังถึงสิ่งที่คนอื่นทำสู้เขาไม่ได้ “ใช่แล้ว ฉันปรุงอาหารได้อร่อยกว่าใครๆ” ว่าแล้วเขาก็ยืมเงินธนาคารไปซื้อกล่องเปล่าและไก่จำนวนหนึ่ง เมื่อกลับถึงบ้านเขาก็ลงมือทอดไก่สูตรพิเศษที่เขาคิดขึ้นเองตลอดเวลาหลายปีที่ร้านกาแฟนั้น จากนั้นเขาก็เริ่มขายไก่ทอดตามบ้านในเมืองคอร์บิน รัฐเคนตั๊กกี้ของเขา
แล้วคนขายไก่ทอดอายุ 65 ปี ก็กลายเป็นผู้พันฮาร์แลนด์ แซนเดอร์ส เจ้าตำรับไก่ทอด Kentucky Fried Chicken ที่เรารู้จักกันในนาม KFC นั่นเอง ...ตอนอายุ 65 ปี เขาเป็นอนุสรณ์แห่งความล้มเหลว แต่หลังจากนั้นจนอายุ 85 ปี เขากลายเป็นเศรษฐีพันล้านที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก เรื่องราวของชีวิตผู้พันแซนเดอร์ส เป็นบทเรียนสำหรับเราอย่างดีว่าคนเราทุกคนมีศักยภาพที่จะทำสิ่งดีและประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน หากเรายอมรับข้อบกพร่อง และพยายามพัฒนาสิ่งดีในตัวเราให้โดดเด่นขึ้นด้วยความอุตสาหะและไม่ย่อท้อ
(ที่มา : ปลัดนุ. “ดาวิด.” ใน ขุมทรัพย์ในภาชนะดินเผา 3, หน้า 102 – 103. กรุงเทพฯ : สื่อมวลชนคาทอลิกแห่งประเทศไทย, 2551.)
ถึงเท็นจะไม่รู้ว่า คุณ จขกท. จะเริ่มต้นใหม่เรื่องอะไร
แต่ว่า อย่ากลัวที่จะเริ่มต้นใหม่เลยนะคะ
ก้าวแรกเป็นก้าวที่ยากที่สุด แต่ก้าวต่อไปจะดีขึ้น (เยอะเลย) ค่ะ
เท็นเชื่อว่า พระเป็นเจ้าได้เตรียมสิ่งดีๆ ให้กับ จขกท. ในวันข้างหน้าอีกเยอะแยะเลย
ขอพระทรงนำทางค่ะ...
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ
จะไม่ลืมสวดภาวนาให้นะคะ...
ป.ล. แถมเพลงเทเซ่ให้ จขกท. อีกเพลง http://www.catholic.or.th/service/song/ ... /ms01.html
ลองนั่งสงบจิตสงบใจ และก็ฟังดูนะคะ คิดว่าช่วยได้เยอะเลย
-
- โพสต์: 1413
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ก.ย. 02, 2008 11:18 am
- ที่อยู่: ต.กรอกสมบูรณ์ อ.ศรีมหาโพธิ จ.ปราจีนบุรี
ขอเป็นกำลังใจให้อีกคน .. นะคะ จะช่วยสวดด้วยค่ะ และขอให้ชีวิตดำรงอยู่ในพระหรรษทานของพระเสมอไปนะคะ