เมื่อฉันสูญเสียคนที่ฉันรักมากที่สุด

ปรับทุกข์ หนุนใจ ขอคำภาวนา
ตอบกลับโพส
ครีมมี่

พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 2:00 pm

ฉันเพิ่งสูญเสียน้องชายที่ฉันรักมากที่สุด ด้วยอุบัติเหตุ
ฉันรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกพังทลาย ภาพการตายของเค้ายังติดตาฉันเสมอ
ฉันรู้สึกเหมือนเป็นการทดลองครั้งยิ่งใหญ่ไม่รู้และไม่เข้าใจ ทำไมเหรอ? ฉันทำอะไร
ผิดไป?
ฉันอยากตายไปพร้อมกับเค้า เรามีกันอยู่สามคน ฉัน พี่ และน้อง

วันที่เค้าตาย ฉันเพิ่งกลับมาจากมิสซา เป็นวันที่ฉันไปขอโทษแม่พระที่ฉันไม่ศรัทธาท่าน และชอบบ่นท่านในใจ คิดไม่ดีกับท่าน
ทำไมวันที่ฉันไปขอโทษแม่ กับ เป็นวันที่สูญเสีย
การทดลองครั้งนี้ยิ่งใหญ่ไปมาก
เป็นพระประสงค์ หรือ เป็นการตีสอนอะไร
ฉันก็ได้แต่น้อมรับพระประสงค์เรื่องนี้ แต่ลึกๆแล้วฉันก็ยังรับไม่ได้อยู่ดี
สำหรับพวกคุณ คุณทำอย่างไรกันบ้างเมื่อสูญเสีย
ฉันคิดอะไรไม่ออก ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อดี
B^o^w

พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 2:52 pm

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งค่ะ..
สองเดือนก่อนเราก็เพิ่งเสียคุณยายที่เรารักไป
วันนั้นได้แต่ร้องไห้ทั้งวัน และยังร้องต่อเรื่อยๆเป็นอาทิตย์
จนวันและเวลาทำให้เรายอบรับมันได้เอง

เรายังสามารถทำอะไรให้คนที่เรารักได้นะคะ
ผ่านทางการสวดภาวนา การขอมิสซา..ฯลฯ

ถึงตอนนี้เราก็ยังไม่ลืมที่จะสวดให้คุณยายเสมอๆ
เนี่ยล่ะค่ะ..สิ่งที่ได้ทำ และทำได้เมื่อเราสูญเสียคนที่เรารักไป
Pry-Kaew
โพสต์: 959
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ม.ค. 29, 2005 3:03 pm
ติดต่อ:

พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 3:27 pm

ขอแสดงความเสียใจแด่คุณครีมมี่เรื่องน้องชาย และคุณฟ้าครามเรื่องคุณยายครับ
Pry-Kaew
โพสต์: 959
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ม.ค. 29, 2005 3:03 pm
ติดต่อ:

พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 3:35 pm

ครีมมี่ เขียน:
วันที่เค้าตาย ฉันเพิ่งกลับมาจากมิสซา เป็นวันที่ฉันไปขอโทษแม่พระที่ฉันไม่ศรัทธาท่าน และชอบบ่นท่านในใจ คิดไม่ดีกับท่าน
ทำไมวันที่ฉันไปขอโทษแม่ กับ เป็นวันที่สูญเสีย
การทดลองครั้งนี้ยิ่งใหญ่ไปมาก
เป็นพระประสงค์ หรือ เป็นการตีสอนอะไร
ฉันก็ได้แต่น้อมรับพระประสงค์เรื่องนี้ แต่ลึกๆแล้วฉันก็ยังรับไม่ได้อยู่ดี
สำหรับพวกคุณ คุณทำอย่างไรกันบ้างเมื่อสูญเสีย
ฉันคิดอะไรไม่ออก ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อดี

ขออนุญาติตอบคุณครีมมี่ครับ ทุกๆคนในพื้นพิภพนี้ ไม่ว่าจะคริสตชนหรือคนต่างศาสนา ต้องประสบกับเรื่องดีใจและเรื่องที่ต้องชอกช้ำใจ อันเป็นธรรมดาของมนุษย์ ผมเข้าใจคุณครับ ว่าลึกๆแล้วก็ยังรับไม่ได้(ผมเองก็รับไม่ได้ในหลายเรื่องของชีวิตเช่นกัน)อันเนื่องจากเราเป็นมนุษย์ผู้อ่อนแอทางเนื้อหนัง จึงต้องอาศัยพระหรรษทานจากพระ ซึ่งมาจากศีลศักด์สิทธิโดยพระศาสนจักรและการภาวนา เป็นเครื่องเยี่ยวยาและเสริมกำลังให้เราปฎิบัตตามในสิ่งที่พระสอนและแนวทางแห่งความรักได้ อันเนื่องจากความเชื่อของคริสตัง เป็นความเชื่อในพระเป็นเจ้าและพระบุตรเยชูคริสต์เจ้า และพระมารดามารีอา(ผู้วิงวอนเพื่อเราคนบาป) ให้มีกำลัง มีแรง มีใจ และมีความรัก ในการดำเนินชีวิตตามสิ่งทีพระสอนได้ ซึ่งแตกต่างจากความเชื่ออื่นซึ่งจะต้องใช้กำลังตนเองในการปฎิบัตตามคำสอนของศาสดา(คำสอนดี แต่เนื่องจากมนุษย์มีความอ่อนแอตามประสาเนื้อหนัง) เป็นกำลังใจให้คุณครีมมี่ครับ อย่างน้อยที่สุดเราคริสตังก็ยังมีแม่พระและพระคริสต์เจ้าให้พักพิงในยามขาดแคลนฝ่ายจิตใจ ขอบคุณครับ

ขอพระอวยพรคุณครีมมี่ และพี่น้องทุกท่านครับผม
ภาพประจำตัวสมาชิก
Holy
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 10011
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:06 pm

พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 3:45 pm

จริงๆอยากเล่าละเอียดกว่านี้ แต่ผมต้องรีบไปส่งแม่พระที่ยโสธร กลับมาอีกทีวันจันทร์ เลยขอตอบสั้นๆกระชับๆดังนี้ครับ ถ้าอยากอ่านวันจันทร์จะมาโพสต่อ

ผมเองเสียคุณพ่อไปจะ3ปีได้แล้ว ตอนนั้นผมสวดภาวนาอย่างมากครับสวดสายประคำวันละ3สายแน่ะ เพื่อให้แม่พระช่วย วันหนึ่งผมนิมิตเป็นแม่พระเสด็จมา แม่ยิ้ม และน่ารักมาก แต่สิ่งที่แม่ตอบคือ "ให้พ่อของลูกไปสวรรค์กับแม่ดีกว่า" ในตอนนั้นผมไม่เข้าใจและดื้อด้านครับ คิดว่าถ้าตื้อขอ พระจะต้องให้ คิดแต่ว่าแม่พระมาแล้ว แปลว่าต้องได้สิ ผมเลยทูลแม่ว่า ให้แม่ช่วยวิงวอนพระบุตรของแม่ให้ลูกด้วย พระบุตรของแม่ทำได้ทุกอย่าง ชุบชีวิตคนตายก็ยังได้ แม่พระยิ้ม แล้วพระเยซูก็มา ทรงตรัสว่า "เรารักลูกของเราทุกคน เราช่วยลูกของเราทุกคน" ผมขอพระองค์ช่าวยพ่อของผม พระองค์ตรัสว่า "เราจะช่วย แต่จะช่วยไม่มาก" หลังจากเหตุการณ์นั้น3เดือนพ่อของผมก็ไปสวรรค์

ก่อนพ่อเสียชีวิต3วัน มีคนเห็นแม่พระอยู่ที่หัวเตียงของพ่อผม

และหลังพ่อเสียไม่นาน ผมฝันเห็นพ่อผมใส่ชุดขาว อยู่ในวิหารใหย่มีแม่พระ มีศีลมหาสนิท

สรุปคือ พ่อผมไปสวรรค์มีความสุขกว่าตอนอยู่ในโลก มีความสุขกว่าผมอีก ผมเข้าใจคำพูดของแม่แล้วว่า "ไปอยู่สวรรค์กับแม่ดีกว่า" คืออะไร

หลังจากนั้นมา ผมไม่เคยคิดอีกเลยว่าความตายคือการพลัดพรากจากกันไปตลอด แต่ผมคิดเสมอว่าคนที่ผมรักไปสวรรค์ก่อนเพื่อเตรียมที่ให้เราได้อยู่ร่วมกันนิรันดร์ในสวรรค์ในอนาคต ดังนั้นเราควรตั้งหน้าตั้งตาหวังการได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขนิรันดรในสวรรค์ครับ

ขอพระเจ้าอวยพรครับ
ภาพประจำตัวสมาชิก
P
.
.
โพสต์: 1383
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 10:10 pm
ที่อยู่: เมืองไทย

พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 4:07 pm

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
ภาพประจำตัวสมาชิก
~@Little lamb@~
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 9396
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
ติดต่อ:

พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 4:14 pm

LL ก็เสียคุณพ่อไปได้จะขึ้นปีที่3แล้วคะ
แต่เราไม่คิดว่าเป็นการสูญเสีย
เพราะการจากกันในโลกนี้ไม่ใช่การจากกันนิรันดร

เราจะได้พบกันอีกในสวรรค์

พระเจ้าทรงรับน้องเราไปก่อนเท่านั้นเอง
อย่าคิดว่าการตายเป็นการลงโทษคนเป็นนะคะ

ขอให้เรามีความหวังอยู่เสมอ
เราจะได้พบกันอีกคะ
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 4:16 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
Announcer

พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 5:20 pm

จะแสดงความเสียใจหรือดีใจดีเนี่ย งั้นขอแสดงความเสียใจด้วยกับการตาย และขอแสดงความดีใจที่ได้อยู่กับพระผู้เป็นเจ้าในสวรรค์ครับ
Cho
โพสต์: 744
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ เม.ย. 15, 2005 6:27 pm
ที่อยู่: Rayong

พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 5:33 pm

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งนะครับ...
การทดลองครั้งนี้ยิ่งใหญ่ไปมาก
เป็นพระประสงค์ หรือ เป็นการตีสอนอะไร
ฉันก็ได้แต่น้อมรับพระประสงค์เรื่องนี้ แต่ลึกๆแล้วฉันก็ยังรับไม่ได้อยู่ดี
ไม่ใช่เป็นการตีสอนหรอกครับ และพระองค์ทรงทราบดีถึงขีดจำกัดของเราในการทดลอง แต่เรื่องความตายนี่ยังไงเราก็หนีไม่พ้นหรอกครับ สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ ผมว่า ขอมิสซาให้แก่น้องและสวดภาวนาแก่น้องดีกว่าครับ เพราะเค้าพ้นทุกข์บนโลกนี้ไปแล้ว ตอนนี้คงเฝ้ามองคุณอยู่ในสวรรค์นะครับ การตายเป็นการจากกันแค่ชั่วคราวเท่านั้นเองครับ อย่าหมดรักและหมดศรัทธาในพระเป็นเจ้าและพระแม่นะครับ
พระแม่เข้าใจความรู้สึกของคุณดีครับ เหมือนดังตอนที่พระแม่อยู่เคียงข้างพระบุตร ณ เชิงกางเขน โศกเศร้าแค่ไหนที่ต้องสูญเสียผู้ที่เป็นที่รัก พระแม่เข้าใจดีครับ *ok
แก้ไขล่าสุดโดย Cho เมื่อ พฤหัสฯ. พ.ค. 12, 2005 5:49 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

ศุกร์ พ.ค. 13, 2005 2:21 am

เข้าใจนะครับว่าคุณครีมมี่ยังคงเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
อย่าเสียใจไปเลยครับ ตอนนี้น้องของคุณครีมมี่ได้ไปอยู่กับพระแล้วนะครับ
ยังไงเสีย เราก็จะได้ไปเจอกันที่สวรรค์อยู่แล้วครับ
ตอนนี้ เราสามารถที่จะสวดเพื่อเขาได้ อุทิศมิสซาเพื่อเขาได้
ทำเถอะครับ อย่างน้อย ๆ เราก็ยังได้รับการบรรเทาใจครับ
kendo

ศุกร์ พ.ค. 13, 2005 2:58 am

พี่จะสวดภาวนาให้เป็นพิเศษนะครับ ครีมมี่ต้องเชื่อว่าพระเป็นเจ้ารักครีมมี่มาก ถึงแม้พระประสงค์ของพระองค์จะทำให้ครีมมี่เจ็บปวดและเป็นทุกข์มาก แต่ความทุกข์แสนสาหัสจากพระองค์จะมาพร้อมกับพระพรและพระหรรษทานอันยิ่งใหญ่ ขอให้ครีมมี่น้อมรับความทุกข์ครั้งนี้ด้วยความนอบน้อมโดยถือว่าเป็นการช่วยพระเยซูเจ้าแบกไม้กางเขน ครีมมี่ลองมองภาพที่แม่พระเห็นพระบุตรกำลังจะตายอย่างช้าๆบนกางเขน ความรู้สึกของแม่พระกับครีมมี่ก็เป็นอันเดียวกันคือ เจ็บปวดจนใจแหลกสลายเหมือนกัน และแม่พระก็ยอมรับพระประสงค์ด้วยความนอบน้อม และพระเป็นเจ้าก็ประทานรางวัลมงกุฎราชินีสวรรค์ให้แม่พระ สำหรับครีมมี่ก็เหมือนกันตอนนี้พระเป็นเจ้าเป็นหนี้ครีมมี่อยู่ พระองค์กำลังเตรียมสิ่งที่ยิ่งใหญ่ตอบแทนความทุกข์ของครีมมี่อยู่ นี่เป็นโอกาสแห่งบุญกุศลครั้งยิ่งใหญ่ไม่ใช่การลงโทษ ขอให้ครีมมี่สวดภาวนามากยิ่งขึ้น เชื่อและไว้ใจพระให้มากยิ่งขึ้น พี่จะขอร่วมทุกข์และเป็นกำลังให้ในคำภาวนานะครับ
New lamb
~@
โพสต์: 656
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ พ.ค. 04, 2005 7:21 am
ที่อยู่: Florida U.S.A

ศุกร์ พ.ค. 13, 2005 7:27 am

Khunครีมมี่ka
I lost my younger sister 10 years ago and I understand your feeling that time i feeled like the world was coming to an end
and that time i did not believe in God yet i feeled empty in my heart me and my sister and I was close we slept in the same room the day my sister passed away and my mother went to the hospitel for operation I realy had a hard time by then but I want to tell you, you are still lucky you have God and the holy mother and for you to hold I had nobody everything takes time the time to heal you and your brother he lives in a better place right now one day you will see him again God bless
ภาพประจำตัวสมาชิก
Zion
~@
โพสต์: 3777
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 8:37 pm
ติดต่อ:

ศุกร์ พ.ค. 13, 2005 7:29 am

อย่าใช้คำว่าสูญเสียเลย

น้องชายพี่ ไม่ได้หายไปไหนเสีย

เค้า แค่ เปลี่ยน สถานภาพ

พี่เชื่อสิครับ ตอนนี้ น้องของพี่กำลังมองพี่อยู่ :)

รอวันที่ เราทุกคนจะได้เฉลิงฉลองในฟ้าสวรรค์ ;)
ภาพประจำตัวสมาชิก
Immanuel (MichaelPaul)
~@
โพสต์: 2887
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 8:49 pm
ที่อยู่: กรุงเทพมหานคร

ศุกร์ พ.ค. 13, 2005 11:34 am

เสียใจกับการจากไปจากโลกนี้แบบไม่มีวันกลับ แต่น่าจะดีใจที่น้องของคุณครีมมี่ไม่ต้องมารับหรือเจอกับสภาพที่ล่อลวงต่อบาปแบบบนโลกนี้นะครับ ทุกคนที่ยังอยู่บนโลกนี้มีความเสี่ยงต่อการทำบาป เสี่ยงต่อการล่อลวงต่างๆ น้องคุณครีมตอนนี้คงได้อยู่กับพระเป็นเจ้าบนสวรรค์ คอยวิงวอนเพื่อคุณแล้วล่ะครับ :D (ผมเคยคิดอยากตายเลยนะครับ เพราะไม่อยากทำบาปมากไปกว่านี้ แต่ยังไม่ถึงเวลาของผม ถ้าผมฆ่าตัวตายก็บาปหนักอีก คงต้องรอวันที่พระเรียกแหละครับ)
:+: seraphim :+:
~@
โพสต์: 7624
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
ที่อยู่: Pattaya Chonburi

ศุกร์ พ.ค. 13, 2005 5:31 pm

:'( :'( :'(เคยอยู่ในความรู้สึกนี้เหมือนกัน การสูญเสีย การพลัดพรากจากคนที่เรารัก มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานมาก เมื่อกันยายน ปี47 ได้สูญเสียคุณยายไปเหมือนกัน คุณยายป่วยด้วยโรคคนชรา เข้าๆออกๆห้อง ICU บ่อยมาก มีเครื่องมือแพทย์ใส่อยู่แทบจะทุกอย่าง เห็นคุณยายทรมาน ร้องด้วยความเจ็บปวด ไม่อยากเห็นการทรมานแบบนี้เลย ใจหนึ่งก็อย่างให้พระรับไปเร็วๆ อีกใจก็อยากให้คุณยายอยู่กับเราไปนาน ช่วงที่คุณยายป่วย ได้ถือโอกาสล้างบาปให้คุณยายด้วย คิดว่า เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เราสามารถแสดงออกถึงความรักที่เรามีต่อคุณยาย และเพื่ออนาคตข้างหน้า เราจะได้พบกันในอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้าด้วย ภาพที่เห็นคุณยายครั้งสุดท้ายที่จำไม่ลืม และไม่อยากอยู่ในห้วงของความรู้สึกนี้อีก คือ ภาพที่เราเห็นคุณยายหมดลมหายใจต่อหน้าต่อตา มันเป็นความรู้สึกเศร้า อย่างบอกไม่ถูก แต่เชื่อว่า เวลานี้คุณยายได้ไปรอเราที่สวรรค์แล้ว :-* :-*
แก้ไขล่าสุดโดย :+: seraphim :+: เมื่อ ศุกร์ พ.ค. 13, 2005 5:32 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
Announcer

ศุกร์ พ.ค. 13, 2005 6:13 pm

อย่าคิดมากคับ ทำใจให้สงบเข้าวัดหรือโบสถ์บางเพื่อคลายทุกข์
ภาพประจำตัวสมาชิก
Ot@
~@
โพสต์: 989
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 10:44 pm

ศุกร์ พ.ค. 13, 2005 6:48 pm

เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นเรื่องที่ยากลำบากไปให้ได้นะครับ :)

ทุกคนที่นี่มาช่วยกันให้กำลังใจ ดีจังเลย :)
Pry-Kaew
โพสต์: 959
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ม.ค. 29, 2005 3:03 pm
ติดต่อ:

อาทิตย์ พ.ค. 15, 2005 10:52 am

บราเดอร์สอนผมเสมอว่า

เป็นคริสตัง อย่าหวังสบาย

ความทุกข์ยากลำบาก คือการพลีกรรม เป็นดอกไม้ที่มีคุณค่าสูง(เพราะต้องอดทน และเข้มแข็ง)ถวายแด่พระ

จงดูความเจ็บปวดของพระเยชูบนไม้กางเขน ตะปูที่ถูกตอก ลิ่มที่ถูกตี เจ็บปวดแสนสาหัส แต่เพราะความรักต่อมนุษย์ จึงยอมทนเพื่อการไถ่บาปของมนุษย์ชาติ


และที่สำคัญ จงขอพระหรรษทานจากพระให้เรามีกำลัง เพราะเรามิสามารถอดทน อดกลั้น และตัดใจ รวมทั้งทำใจได้โดยอาศัยกำลังของเนื้อหนังเราเอง ต้องอาศัยพระหรรษทานจากพระเป็นเจ้า เพื่อให้มีกำลัง มีแรง มีใจ มีปัญญา จากพระ ในการดำเนินชีวิตเป็นคริสตังที่ดีและอดทนครับผม

ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
spirit

อาทิตย์ พ.ค. 15, 2005 11:59 am

Pry-Kaew เขียน:


และที่สำคัญ จงขอพระหรรษทานจากพระให้เรามีกำลัง เพราะเรามิสามารถอดทน อดกลั้น และตัดใจ รวมทั้งทำใจได้โดยอาศัยกำลังของเนื้อหนังเราเอง ต้องอาศัยพระหรรษทานจากพระเป็นเจ้า เพื่อให้มีกำลัง มีแรง มีใจ มีปัญญา จากพระ ในการดำเนินชีวิตเป็นคริสตังที่ดีและอดทนครับผม

ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม

Amen /i\
ภาพประจำตัวสมาชิก
fizzy vippie
โพสต์: 371
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ม.ค. 26, 2005 10:58 am

อาทิตย์ พ.ค. 15, 2005 2:55 pm

พี่เองก็เคยมีประสบการณ์แบบน้องค่ะ ....
คุณย่าของพี่ เสียชีวิตในวันเกิดของพี่พอดีเลย

ตอนแรกพี่เองก็มีความรู้สึกว่า นี่วันเกิดเรานะ
แทนที่พระจะให้เราได้มีความสุข ได้ฉลองกะทุกๆคน
กลับเป็นวันที่เราต้องเสียน้ำตา เสียใจ วุ่นวายไปหมด
วันที่ญาติๆทุกคน ต้องมานั่งร้องไห้กันหมด
แทนที่เราจะได้ฉลอง เราต้องมาเตรียมงานศพ
แทนที่ญาติๆจะมาเจอกันจะได้เฮฮาในงานเลี้ยง
เรากลับต้องมาคอยต้อนรับทุกคนที่ศาลาวัดที่งานสวดศพ
รู้สึกว่ามันไม่แฟร์เลย ทำไมพระต้องให้เราเป็นแบบนี้ด้วย
รู้สึกน้อยใจมากๆเลย ที่เราต้องมาสูญเสียคนสำคัญในวันเกิดเราแบบนี้

พ่อกับแม่เองก็บอกให้พี่สวดเยอะๆ สวดให้พระรับคุณย่าพี่ไปสวรรค์
พอสวดไปได้สักพักหนึ่งก็เกิดความรู้สึกว่าเหมือนใครมาบอกอะไรเรา
บอกว่านี่แหละของขวัญวันเกิดจากพระ พระรับคุณย่าไปสบายแล้ว

ความคิดนี้มันมาจากไหนก็ไม่รู้ ทั้งที่เราก็ไม่ได้นึกมาก่อน
ความรู้สึกที่เราน้อยใจพระเป็นที่สุดเลยก่อนหน้านี้น่ะ
หายไปเกือบหมดเลย รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย รู้สึกบรรเทาใจขึ้นกว่าเดิมอีก
พอคุณย่าเสียครบอาทิตย์ พี่ได้กลิ่นควันธูปในบ้าน ทั้งที่ในบ้านไม่มีธูปเลย
(คือว่าเป็นครั้งแรกที่มีประสบการณ์วิญญาณในชีวิตคนคริสต์)
เวลาที่ได้กลิ่นนั้น คือว่าพี่กำลังจะไปวัด ตั้งใจว่าจะขอมิสซาให้คุณย่าด้วย
พี่ว่าพระให้คุณย่ามาบ๊ายบาย และบอกพี่ว่าให้สวดเยอะๆ
และคงจะมารับรู้ความรู้สึกต่างๆที่พี่มีอยู่ด้วย

เพราะฉะนั้นอย่าเสียความเชื่อ และอย่าลืมสวดให้น้องเยอะๆนะ
พี่ว่าพระเจ้าจะทรงบรรเทาใจน้องเองและครอบครัวเอง
พระทรงรับน้องชายของน้องไปแล้ว น้องเขาจะได้มีความสุขอยู่กับพระแน่นอน
แก้ไขล่าสุดโดย fizzy vippie เมื่อ อาทิตย์ พ.ค. 15, 2005 2:58 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
ภาพประจำตัวสมาชิก
Holy
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 10011
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:06 pm

อาทิตย์ พ.ค. 15, 2005 10:57 pm

1ธส 4:13-18 ผู้ตายและผู้มีชีวิตขณะที่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จมา
พี่น้องทั้งหลาย เราไม่อยากให้ท่านขาดความรู้ความเข้าใจถึงเรื่องผู้ล่วงหลับคือผู้ที่ตายไปแล้ว เพื่อท่านจะได้ไม่โศกเศร้าเหมือนคนอื่นที่ไม่มีความหวัง เราเชื่อว่าพระเยซูเจ้าสิ้นพระชนม์และทรงกลับคืนพระชนมชีพ เราจึงเชื่อว่าพระเจ้าจะทรงนำบรรดาผู้หลับอยู่มากับพระองค์โดยทางพระเยซูเจ้าเช่นเดียวกัน ตามพระวาจาขององค์พระผู้เป็นเจ้า เราขอบอกท่านว่า เราผู้ยังมีชีวิตและรออยู่จนถึงวันที่องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จมา จะไม่ได้เปรียบบรรดาผู้ที่ล่วงหลับไปแล้ว เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จลงมาจากสวรรค์ตามพระบัญชา เมื่อมีเสียงหัวหน้าฑูตสวรรค์และเสียงแตรของพระเจ้า บรรดาผู้ตายในพระคริสตเจ้าจะกลับคืนชีพก่อน ต่อจากนั้น เราผู้ยังมีชีวิตอยู่ จะถูกรับขึ้นไปในกลุ่มเมฆพร้อมกับพวกเขา ไปพบองค์พระผู้เป็นเจ้าในท้องฟ้าเราจะได้อยู่กับองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดไป จงใช้ถ้อยคำเช่นนี้ปลอบใจกันเถิด
แก้ไขล่าสุดโดย Holy เมื่อ อาทิตย์ พ.ค. 15, 2005 10:57 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
B_U_D_D_Y

ศุกร์ พ.ค. 20, 2005 12:36 am

It's so hard to get through this. When you surrendered, you expected the reward. ..... but it seems like you didn't get the reward on what you have done.

I suggested you to find counselling na ka.... It's hard to handle this by yourself and it's hard to get through this just reading the comments from the webboard. You can see a priest or a counsellor. ..... We are helping you not to lose your faith and not to be so sad but I know it's hard for you because you were about to gain back your faith and there was a coincidence that you lose your brother.

Yes... It's just a coincidence. Don't relate these two stories together. .. It's good that you're back to Mother Mary... and it's a perfect timing for your brother that He has to be with God now... These two stories are not related. .. They are separate stories. ... In fact, the third story is that you are so sad.....

I'd also recomend you to pray to Mother Mary.. pray that she'll comfort you... Believe me that she's wanting so much to console you..... She doesn't want you to misunderstand her again..... Go to her... you have her now...
sansrepos
โพสต์: 460
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ พ.ค. 04, 2005 6:23 pm

อังคาร พ.ค. 24, 2005 5:47 pm

ไม่อยากให้คิดว่าเป็นการลงโทษหรือตีสอนอะไรอย่างนั้นครับ แต่การที่พระเจ้าไม่ได้ให้คนหลายคนอยู่จนแก่ ก็อาจจะมีเหตุผลที่เราเข้าใจไม่ได้ แต่ความตายมันไม่ใช่การลงโทษ และถ้ามีความเชื่อมั่นในศาสนาเราจะเข้าใจได้ว่าชีวิตในโลกนี่มันสั้นมากเมื่อเทียบกับนิรันดรภาพหลังความตาย

ตัวผมเองทำงานเป็นแพทย์เจอคนตายอยู่เรื่อยๆ ก็จริงแต่พอผู้เป็นที่รักเสียชีวิตก็ยังหวั่นไหวเลยครับ
ภาพประจำตัวสมาชิก
~@Little lamb@~
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 9396
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
ติดต่อ:

อังคาร พ.ค. 24, 2005 10:39 pm

ว๊าว....เป็นแพทย์รักษาด้านไหนรึคะ


(ว๊าว....บอร์ดเรามีแพทย์ด้วย *no1)
ภาพประจำตัวสมาชิก
Peter_Man
โพสต์: 17
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ พ.ค. 06, 2005 2:59 pm

จันทร์ พ.ค. 30, 2005 5:06 pm

-เต็มใจรับในทุสิ่งที่พระมอบเถอะครับ ดังเช่นที่แม่พระได้มอบให้เราเป็นแบบอย่างแล้ว
-ทุกคนต้องได้รับสิ่งที่ถูกใจและไม่ถูกใจหลายๆครั้งในชีวิตของเรา ให้เราสรรเสริญพระองค์ตลอดเวลา
-การสูญเสียของมนุษย์เทียบไม่ไดเลยกับการสูญเสียของแม่พระ
-เชื่อในพระองค์
- ขอแสดงความเสียใจกับคุณด้วยครับ แต่แสดงความยินดีและอิจฉาน้องคุณในเวลาเดียวที่ได้อยู่กับพระซึ่งเป็นพ่อแม่ที่แท้จริงเบื้องบนสวรรค์แล้ว
internazionale7

ศุกร์ มิ.ย. 03, 2005 12:10 am

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งมากๆครับ
ตอบกลับโพส