the old rugged cross ซึ้งถึงพระมหาทรมานบนกางเขนเลยครับ

[aqua-alta]

1. On a hill far away stood an old rugged cross,
the emblem of suffering and shame;
and I love that old cross where the dearest and best
for a world of lost sinners was slain.
Refrain:
So I'll cherish the old rugged cross,
till my trophies at last I lay down;
I will cling to the old rugged cross,
and exchange it some day for a crown.

2. O that old rugged cross, so despised by the world,
has a wondrous attraction for me;
for the dear Lamb of God left his glory above
to bear it to dark Calvary.
(Refrain)

3. In that old rugged cross, stained with blood so divine,
a wondrous beauty I see,
for 'twas on that old cross Jesus suffered and died,
to pardon and sanctify me.
(Refrain)

4. To that old rugged cross I will ever be true,
its shame and reproach gladly bear;
then he'll call me some day to my home far away,
where his glory forever I'll share.

เนื้อไทยครับ

1.ไม้กางเขนกาลโบราณ ชูเด่นบนภูผาไกล
เป็นอนุสรณ์ทนทุกข์อับอาย
ข้าขอรักกางเขนนี้ เพราะพระองค์ละราศี
ตายเเทนมนุษย์ ทนการราวี
(รับ)แสนล้ำค่า ไม้กางเขนกาลโบราณ
จวบข้าน้อมลงเบื้องพระบาทกราบกราน
ขอยึดมั่นไม้กางเขนกาลโบราณ
คอยวันหนึ่งแลกเป็นมงกุฎตระการ
2.ไม้กางเขนกาลโบราณ คนดูหมิ่นสิ้นสำคัญ
กลับมาดลใจข้าอัศจรรย์
เมษโปดกวิสุทธิ์ เสด็จมายังโลกา
แบกไม้กางเขนไปมรณา
(รับ)
3.ไม้กางเขนกาลโบราณ เลือดแดงฉานทั่วพระกาย
สายตาข้าน่าชื่นชอบมากมาย
บนกางเขนเห็นพระบุตร ทรงทนทุกข์ถึงที่สุด
อภัยมวลบาปให้ข้าวิสุทธิ์
(รับ)
4. ขอภักดีต่อกางเขนโบราณกาลตลอดไป
ยินดีทนการนินทาว่าร้าย
วันเวลาเสด็มา พบพระองค์หน้าต่อหน้า
รับสุขนิรันดร์ราศรีสง่า
(รับ)