แบ่งปันประสบการณ์การกลับใจตอนที่1ครับ
อ่าครับ เหมือนผมเลย แต่ก่อนเกลียดคริสต์มาก(นิกายโปรฯ) ครูให้พระคัมภีร์มา ผมเอามากองรวมกับสร้อยกางเขนจุดไฟเผาทิ้ง
แต่พอมาอยู่คาทอลิก รู้สึกเริ่มรักในแม่พระ ต่อมาก็ พระบิดา กับพระบุตร บางทีถ้าโบสถ์เปิดก็แอบเข้าไป บางทีก็นั้งสวดสายประคำจบบ้างไม่จบบ้าง(หมดเวลาพัก) บางทีก็ไปไหว้แล้วก็เดินดูอยู่ในโบสถ์ เข้าไปรู้สึกอบอุ่นกว่าโบสถ์โปรฯ
แต่พอมาอยู่คาทอลิก รู้สึกเริ่มรักในแม่พระ ต่อมาก็ พระบิดา กับพระบุตร บางทีถ้าโบสถ์เปิดก็แอบเข้าไป บางทีก็นั้งสวดสายประคำจบบ้างไม่จบบ้าง(หมดเวลาพัก) บางทีก็ไปไหว้แล้วก็เดินดูอยู่ในโบสถ์ เข้าไปรู้สึกอบอุ่นกว่าโบสถ์โปรฯ
ที่เกลียดคริสต์ เพราะเดิมอยู่โรงเรียนทางโปรฯ ตามปกติก็ไม่มีอะไรจนมีอยู่ปีหนึ่ง ครูสอนจริยะธรรมดันพูดก้าวก่ายพุทธทางอ้อม ตอนนั้นยังไม่ได้นับถือฮินดูเหมือนปัจจุบันก็ออกแนวโมโห ก็เลยเกลียดมาจนบัดนั้น พระคัมภีร์เอาเผาทิ้งหมด โดยไม่สนใจว่าสัญญาใหม่หรือเดิม แล้วยอมรับเพียง2ศาสนาคือพุทธและฮินดู ต่อมาก็เริ่มหันไปนับถือฮินดูจนเต็มโดยยึดนิกายทางเทพสตรีเป็นใหญ่ และเมื่อได้ไปอยู่โรงเรียนคาทอลิกก็เริ่มเปิดใจรับแม่พระ เพราะเป็นประมาณว่าเป็นเทพสตรีเหมือนกัน แต่ช่วยนั้นยังไม่แน่นอนเลยขาดๆหายๆ เพราะยังไม่มีพระรูปแม่พระและยังไม่ยอมรับเต็มที่ จนต่อมาได้พระรูปจึงเริ่มนับถือมากขึ้น และเริ่มพบพระอัศจรรย์ของพระนาง พร้อมกับรู้สึกเหมือนมีบางสิ่งมาเติมเต็มสิ่งที่ขาดไป และเหมือนกับว่าพระนางพาไปหาพระบิดาและพระบุตร และคล้ายกับว่าพระองค์ทั้ง3ร่วมยินดีและต้อนรับเป็นอย่างดี แล้วพระหรรษทานจึงเริ่มโปรยปรายมาหาเราบ้างที่ละนิดละหน่อย และผมก็ค่อยๆเข้าหาพระเจ้ามากขึ้น แม้จะมีอุปสรรคบ้างก็ตาม นั้นคือบทท้าทายที่เราต้องทำให้ได้
-
- โพสต์: 159
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร พ.ค. 03, 2011 5:53 pm
ยินดีครับผมที่ได้ให้ประสพการเสริมกำลังใจให้คนอื่นบ้าง แล้วก็ยินดีกับคุณGarudaมากๆครับ มาสายเดียวกันเลย *-*