รวมสายตาสู่พระวรสารทั้งสี่ 263. บทสนทนา: การจากไปของพระเยซู

[Zion]

ยอห์น 14

(1) ใจของท่านทั้งหลายจงอย่าหวั่นไหวเลย จงเชื่อในพระเจ้า และเชื่อในเราด้วย
(2) ในบ้านพระบิดาของเรา มีที่พำนักมากมาย ถ้าไม่มี เราคงบอกท่านแล้ว เรากำลังไปเตรียมที่ให้ท่าน
(3) และเมื่อเราไป และเตรียมที่ให้ท่านแล้ว เราจะกลับมารับท่านไปอยู่กับเราด้วย
เพื่อว่าเราอยู่ที่ใด ท่านทั้งหลายจะอยู่ที่นั่นด้วย
(4) ที่ที่เราจะไปนั้น ท่านรู้จักหนทางแล้ว
(5) โทมัสทูลว่า
“พระเจ้าข้า พวกเราไม่ทราบว่าพระองค์จะเสด็จไปที่ใด แล้วจะรู้จักหนทางได้อย่างไร”
(6) พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า เราเป็นหนทาง ความจริง และชีวิต
ไม่มีใครไปเฝ้าพระบิดาได้นอกจากผ่านทางเรา
(7) ถ้าท่านทั้งหลายรู้จักเราท่านก็รู้จักพระบิดาของเราด้วย
บัดนี้ ท่านก็รู้จักพระบิดา และเห็นพระองค์แล้ว
(8) ฟิลิปทูลว่า “พระเจ้าข้า โปรดทำให้พวกเราได้เห็นพระบิดาเถิด เท่านี้ก็พอแล้ว”

(9)พระเยซูเจ้าตรัสว่า
"ฟิลิปเอ๋ย เราอยู่กับท่านมานานเพียงนี้แล้ว ท่านยังไม่รู้จักเราอีกหรือ"
‘ผู้ที่เห็นเรา ก็เห็นพระบิดาด้วย ท่านพูดได้อย่างไรว่า “โปรดทำให้พวกเราได้เห็นพระบิดาเถิด”
(10) ท่านไม่เชื่อหรือว่า เราดำรงอยู่ในพระบิดา และพระบิดาทรงดำรงอยู่ในเรา
วาจาที่เราบอกกับท่านทั้งหลายนี้ เรามิได้พูดตามใจของเรา
แต่พระบิดาผู้สถิตในเรา ทรงกระทำกิจการของพระองค์
(11) ท่านทั้งหลายจงเชื่อเราเถิดว่า เราดำรงอยู่ในพระบิดา และพระบิดาก็ทรงดำรงอยู่ในเรา
หรืออย่างน้อยท่านทั้งหลายจงเชื่อเพราะกิจการเหล่านี้เถิด

(12) เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่า ผู้ที่เชื่อในเรา ก็จะทำกิจการที่เรากำลังทำอยู่ด้วย
และจะทำกิจการที่ใหญ่กว่านั้นอีก เพราะเรากำลังจะไปเฝ้าพระบิดา
(13) สิ่งใดที่ท่านทั้งหลายขอในนามของเรา เราจะทำสิ่งนั้น
เพื่อพระบิดาจะได้รับพระสิริรุ่งโรจน์ในพระบุตร
(14) ถ้าท่านทั้งหลายขอสิ่งใดในนามของเรา เราจะทำให้

(15) ถ้าท่านทั้งหลายรักเรา ท่านจะปฏิบัติตามบทบัญญัติของเรา
(16) และเราจะวอนขอพระบิดา
แล้วพระองค์จะประทานผู้ช่วยเหลืออีกองค์หนึ่งให้ท่าน เพื่อจะอยู่กับท่านตลอดไป
(17) คือพระจิตแห่งความจริง ซึ่งโลกรับไว้ไม่ได้ เพราะมองพระองค์ไม่เห็น และไม่รู้จักพระองค์
แต่ท่านทั้งหลายรู้จักพระองค์ เพราะพระองค์ทรงดำรงอยู่กับท่าน และอยู่ในท่าน

(18) เราจะไม่ทิ้งท่านทั้งหลายให้เป็นกำพร้า เราจะกลับมาหาท่าน
(19) ในไม่ช้า โลกจะไม่เห็นเรา แต่ท่านทั้งหลายจะเห็นเรา เพราะเรามีชีวิต และท่านก็จะมีชีวิตด้วย
(20) ในวันนั้น ท่านจะรู้ว่า เราอยู่ในพระบิดาของเรา ท่านอยู่ในเรา และเราอยู่ในท่าน
(21) ผู้ที่มีบทบัญญัติของเรา และปฏิบัติตาม ผู้นั้นรักเรา
และผู้ที่รักเรา พระบิดาของเราก็จะทรงรักเขา และเราเองก็จะรักเขา และจะแสดงตนแก่เขา’

(22) ยูดาส มิใช่ยูดาส อิสคาริโอท ทูลพระองค์ว่า
“พระเจ้าข้า ทำไมพระองค์ทรงต้องการแสดงพระองค์แก่พวกเรา แต่ไม่แสดงพระองค์แก่โลก”
(23) พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า “ผู้ใดรักเรา ผู้นั้นจะปฏิบัติตามวาจาของเรา
พระบิดาของเราจะทรงรักเขา พระบิดาจะเสด็จพร้อมกับเรามาหาเขา จะทรงพำนักอยู่กับเขา
(24) ผู้ที่ไม่รักเรา ก็ไม่ปฏิบัติตามวาจาของเรา วาจาที่ท่านได้ยินนี้ไม่ใช่วาจาของเรา
แต่เป็นของพระบิดา ผู้ทรงส่งเรามา

(25) เราบอกสิ่งเหล่านี้ให้ท่านฟัง ขณะที่เรายังอยู่กับท่าน
(26) แต่พระผู้ช่วยเหลือคือพระจิตเจ้า ที่พระบิดาจะทรงส่งมาในนามของเรานั้น
จะทรงสอนท่านทุกสิ่ง และจะทรงให้ท่านระลึกถึงทุกสิ่งที่เราเคยบอกท่าน
(27) เรามอบสันติสุขไว้ให้ท่านทั้งหลาย เราให้สันติสุขของเรากับท่าน เราให้สันติสุขกับท่าน
ไม่เหมือนที่โลกให้ ใจของท่านอย่าหวั่นไหว หรือมีความกลัวเลย
(28) ท่านได้ยินที่เราบอกกับท่านแล้วว่า เรากำลังจะไป และเราจะกลับมาหาท่านทั้งหลาย
ถ้าท่านรักเรา ท่านคงยินดีที่เรากำลังไปเฝ้าพระบิดา เพราะพระบิดาทรงยิ่งใหญ่กว่าเรา
(29) และบัดนี้เราได้บอกท่านทั้งหลายก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้น
เพื่อว่าเมื่อเหตุการณ์เกิดขึ้นแล้ว ท่านจะเชื่อ
(30) เราจะพูดกับท่านต่อไปอีกไม่ได้นาน เพราะซาตานเจ้านายแห่งโลกนี้กำลังมา
มันไม่มีอำนาจอันใดเหนือเรา
(31) แต่โลกจะต้องรู้ว่าเรารักพระบิดา และรู้ว่าพระบิดาทรงบัญชาให้เราทำอย่างไร เราก็ทำอย่างนั้น… ลุกขึ้น เราจงไปกันเถิด”
_______________

ดวงใจที่เร่าร้อนด้วยความรักและชอบรำพึงของยอห์นได้ติดตามคำตรัสต่างๆของพระเยซูเจ้า
ยิ่งกว่าผู้นิพนธ์ท่านอื่น
1-11 อาศัยพระเยซูเจ้า ชาวเราจึงได้ใกล้ชิดพระบิดา
12-14 ในช่วงเวลาที่พรากจากกันอยู่นี้ พระองค์จะประทานความช่วยเหลือต่างแก่ศิษย์ของพระองค์
ในการทำภารกิจของตน
15-17 คำสัญญาที่จะทรงประทานพระผู้ช่วยเหลือ คือพระจิตเจ้า
18-21 ธรรมล้ำลึกเรื่องพระเยซูผู้เมตตา
22-24 ความปิติยินดีที่พระตรีเอกภาพสถิตในใจเรา
25-26 การถ่ายทอดคำสอนคริสตชนอันไม่รู้ผิดพลั้ง
27-31 การอำลา และคำบรรเทาใจครั้งสุดท้าย