โยนาห์และปลายักษ์ (๑)
โพสต์แล้ว: ศุกร์ ต.ค. 29, 2010 10:59 pm
โยนาห์ และปลายักษ์ ( 1 )
โดย โปรดปราน (พีพี )
ทุกครั้งที่ฉันเห็นภาพของ(ปลา)วาฬเกยตื้น มักทำให้คิดถึงเรื่องที่คริสเตียนใช้สอนเด็กในชั้นรวีวารศึกษา โดยเฉพาะชั้นอนุบาล หรือประถมเรื่อง “โยนาห์กับปลายักษ์” ผู้สอนและผู้เรียนส่วนมากรู้สึกสนุกสนานอยู่กับการที่โยนาห์ถูกโยนลงทะเล และสนใจเรื่องปลามหึมาที่กลืนโยนาห์ แล้วสงสัยว่าเมื่อโยนาห์อยู่ในท้องปลา 3 วัน ยังมีชีวิตอยู่อย่างไร จนกระทั่งเราพลาดเป้าประสงค์ของพระคัมภีร์เล่มนี้ไปเลย
เบื้องหลัง ชื่อโยนาห์แปลว่า นกพิราบ เป็นคนอิสราเอลอยู่ทางภาคเหนือแถบกาลิลี เป็นประกาศกที่มีชื่อเสียง สมัยพระราชาเยโบอัมที่ 2 แนะนำพระราชากระทำตามจึงตีดินแดนของอิสราเอลได้คืนหมด (ดู 2พกษ.14.25) ชาวอิสราเอลรู้จักตัวเองว่าเป็นชนชาติที่ถูกเลือกสรรไว้ พระเจ้าทรงเรียกอับราฮัมและทำพันธสัญญาให้ชนชาติอิสราเอลเป็นผู้นำพระพรไปสู่ประชาชาติ (ปฐก.12.1-3) แต่ตลอดประวัติศาสตร์ของอิสราเอลเขาไม่ได้ทำหน้าที่ของตน จากเรื่องของโยนาห์เป็นหลักฐานว่าพระเจ้าทรงเลือกอิสราเอลเพื่อนำข่าวของความรอดไปสู่ประชาชาติ
หนังสือประกาศกโยนาห์ ต่างจากหนังสือประกาศกเล่มอื่นๆมาก เพราะไม่มีสารจากพระเจ้า ไม่มีคำตักเตือนอิสราเอล หรือประชาชาติแม้แต่คำเดียว เรื่องที่ปรากฏกลับเป็นเรื่องของประกาศกโยนาห์เอง เพราะเขาได้หนีจากการปฏิบัติหน้าที่ที่พระเจ้าทรงมอบหมายให้ทำ และเขาแสดงกริยาโกรธแค้น เมื่อคนต่างชาติกลับใจใหม่หันหลังให้ความผิดบาป ทุกคนในเรื่องนี้ปรากฏว่าเป็นคนดีกว่า ประกาศกโยนาห์เสียอีก โยนาห์ เป็นตัวแทนของคนอิสราเอลที่ใจแคบตาบอดต่อพันธกิจที่พระเจ้าทรงมอบหมายให้ทำ ดังนั้นจุดประสงค์ของหนังสือประกาศกโยนาห์คือการเขย่าอิสราเอลให้สะเทือนหรือปลุกให้ตื่น เรียกให้กลับใจใหม่ เพื่อเตือนพวกเขาให้ทำหน้าที่ คือการประกาศพระวาจาแก่ประชาชาติ ประกาศถึงพระเมตตาของพระเจ้า การอภัยโทษของพระองค์ ประกาศถึงความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้าที่จะติดตามมนุษย์ไป
สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากหนังสือประกาศกโยนาห์บทที่ 1 คือ
1.โยนาห์หลบหนีพระเจ้า (บทที่ 1.1-3)
"จงลุกขึ้นไป ยังนีนะเวห์ นครใหญ่ และร้องกล่าวโทษเมืองนั้น เหตุความชั่วของเขาทั้งหลายได้ขึ้น มาถึงเราแล้ว" พระบัญชาของพระเจ้าต่อ โยนาห์คือต้องไปนีนะเวห์ เมืองที่นิมโรด เป็นผู้สร้างขึ้น (ปฐมกาล 10:11) ที่นีนะเวห์ถูกเรียกว่า"นครใหญ่" พวกเราที่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ๆ เช่นกรุงเทพฯ เชียงใหม่ หาดใหญ่ คงนึกภาพ " เมืองใหญ่"ออก และความบาปที่นั่นก็ "ใหญ่ " ตาม ไปด้วย ประกาศกโยนาห์ได้รับคำสั่งให้ไปประณามความบาปของเมืองนี้ เพราะเวลาแห่งการพิพากษาใกล้เข้ามา ฝ่ายโยนาห์กลับหลบหนี ลงเรือมุ่งไปในทิศทางตรงกันข้าม เขาได้ลงไปยังเมืองยัฟฟา และพบเรือลำหนึ่งกำลังไปเมืองทารชิช ดังนั้นโยนาห์ขึ้นเรือเดินทางไปยังเมืองทารชิช ไปให้พ้นจากพระพักตร์พระเจ้า (ข้อ 3) เมืองนีนะเวห์ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำไทกริส ประมาณ 500 ไมล์ไกลจากทางตะวันออกเฉียง เหนือของอิสราเอล แต่โยนาห์ไปทางทิศตะวันตก ปลายทางคือทารชิช ตั้งอยู่ทางชายฝั่งตะวันตกของประเทศสเปน โยนาห์หนี "ให้พ้น พระพักตร์พระเจ้า" … ท่านผู้อ่านเคยหนีให้พ้นพระพักตร์พระเจ้าไหมคะ
2.โยนาห์ต่อสู้กับพระเจ้า (บทที่1:4-9)
พระเจ้าทรงขับกระแสลมใหญ่ในเส้นทางที่โยนาห์ไป กระแสลมรุนแรงชนิดที่ทำ ให้ชาวเรือผู้ช่ำชองเกิดความกลัว เมื่อเรือใกล้จะจมลง ลูกเรือเริ่มโยนสินค้า ลงทะเล เพื่อพยายามช่วยทั้งชีวิตตนเองและเรือไม่ให้ล่ม ในขณะเดียวกันชาวเรือ แต่ละคนก็สวดอ้อนวอนขอพระของตนให้ช่วย ขณะที่ชาวเรือใกล้เสียสติ พยายามช่วยกันประคับประคองเรือและสวดอ้อนวอน แต่ โยนาห์กลับนอนหลับสนิทอยู่ใต้ท้องเรือ กัปตันของเรือลำนี้รู้สึกโมโหที่เห็น โยนาห์นอนหลับ ในขณะที่ลูกเรือคนอื่นๆพยายามสวดอ้อนวอนกันอย่างสุดกำลัง ถึงแม้ โยนาห์ไม่ต้องช่วยโยนสินค้าทิ้ง แต่เขาถูกขอร้องให้ช่วยสวดวิงวอนต่อพระของตน ชาวเรือเห็นเรื่องพายุนี้เป็นเรื่องไม่ปกติธรรมดา พวกเขาวิงวอนพระของเขาให้ช่วย และเมื่อไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น พวกเขาเริ่มหาพระอื่นมาทดแทน แต่เมื่อคำวิงวอน ไม่ได้ผล พวกเขาก็เริ่มสรุปสาเหตุว่า ที่คำวิงวอนที่ไม่ได้รับคำตอบนั้น น่าจะมาจาก ความบาปบางประการที่เป็นสาเหตุทำให้บรรดาพระองค์ใดองค์หนึ่งไม่พอใจ ในที่สุดพวกเขาได้ชักชวนกันว่า ‘มาเถอะให้เราจับฉลากกัน เพื่อเราจะทราบว่า ใครเป็นต้นเหตุแห่งภัยซึ่งเกิดขึ้นแก่เรานี้ ดังนั้นเขาก็จับฉลาก ฉลากนั้นก็ตก แก่โยนาห์ " (ข้อ 7)
เรื่องที่น่าอัศจรรย์คือพวกชาวเรือไม่ได้จับโยนาห์โยนลงทะเลทันทีที่ฉลากตกกับเขา แต่ ชาวเรือยังอุตส่าห์ใช้เวลาสอบสวนโยนาห์ ว่า "จงบอกเรามาเถิดว่า! ภัยซึ่งเกิดขึ้นแก่เรานี้ใคร เป็นต้นเหตุ เจ้าหากินทางไหน และเจ้ามาจากไหน ประเทศของเจ้าชื่ออะไร เจ้าเป็นคนชาติไหน" (ข้อ 8 ) พวกชาวเรือกำลังยืนล้อมโยนาห์ และได้ยิงคำถาม เป็นชุด หูของโยนาห์คงอื้ออึงไปด้วยคำถาม เขา ตอบว่า "ข้าพเจ้าเป็นคน ฮีบรู และข้าพเจ้ายำเกรงพระยาเวห์ พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ ผู้ทรง สร้างทะเลและแผ่นดินแห้ง " (ข้อ 9) พอได้ยินประโยคนี้ ทุกอย่างแจ่มชัดขึ้นมาในมโนภาพของชาวเรือ : โยนาห์เป็นประกาศกชาวฮีบรู ผู้กำลังวิ่งหนีพระเจ้า ต้องเป็นโยนาห์แน่นอนที่เป็นสาเหตุแห่งลม พายุ ความบาปของโยนาห์เกือบทำให้คนทั้งลำเรือต้องจบชีวิตลง …ท่านผู้อ่านเคยทำบาปอะไรที่ทำให้คนอื่นๆเดือดร้อนด้วย ไหมคะ
โดย โปรดปราน (พีพี )
ทุกครั้งที่ฉันเห็นภาพของ(ปลา)วาฬเกยตื้น มักทำให้คิดถึงเรื่องที่คริสเตียนใช้สอนเด็กในชั้นรวีวารศึกษา โดยเฉพาะชั้นอนุบาล หรือประถมเรื่อง “โยนาห์กับปลายักษ์” ผู้สอนและผู้เรียนส่วนมากรู้สึกสนุกสนานอยู่กับการที่โยนาห์ถูกโยนลงทะเล และสนใจเรื่องปลามหึมาที่กลืนโยนาห์ แล้วสงสัยว่าเมื่อโยนาห์อยู่ในท้องปลา 3 วัน ยังมีชีวิตอยู่อย่างไร จนกระทั่งเราพลาดเป้าประสงค์ของพระคัมภีร์เล่มนี้ไปเลย
เบื้องหลัง ชื่อโยนาห์แปลว่า นกพิราบ เป็นคนอิสราเอลอยู่ทางภาคเหนือแถบกาลิลี เป็นประกาศกที่มีชื่อเสียง สมัยพระราชาเยโบอัมที่ 2 แนะนำพระราชากระทำตามจึงตีดินแดนของอิสราเอลได้คืนหมด (ดู 2พกษ.14.25) ชาวอิสราเอลรู้จักตัวเองว่าเป็นชนชาติที่ถูกเลือกสรรไว้ พระเจ้าทรงเรียกอับราฮัมและทำพันธสัญญาให้ชนชาติอิสราเอลเป็นผู้นำพระพรไปสู่ประชาชาติ (ปฐก.12.1-3) แต่ตลอดประวัติศาสตร์ของอิสราเอลเขาไม่ได้ทำหน้าที่ของตน จากเรื่องของโยนาห์เป็นหลักฐานว่าพระเจ้าทรงเลือกอิสราเอลเพื่อนำข่าวของความรอดไปสู่ประชาชาติ
หนังสือประกาศกโยนาห์ ต่างจากหนังสือประกาศกเล่มอื่นๆมาก เพราะไม่มีสารจากพระเจ้า ไม่มีคำตักเตือนอิสราเอล หรือประชาชาติแม้แต่คำเดียว เรื่องที่ปรากฏกลับเป็นเรื่องของประกาศกโยนาห์เอง เพราะเขาได้หนีจากการปฏิบัติหน้าที่ที่พระเจ้าทรงมอบหมายให้ทำ และเขาแสดงกริยาโกรธแค้น เมื่อคนต่างชาติกลับใจใหม่หันหลังให้ความผิดบาป ทุกคนในเรื่องนี้ปรากฏว่าเป็นคนดีกว่า ประกาศกโยนาห์เสียอีก โยนาห์ เป็นตัวแทนของคนอิสราเอลที่ใจแคบตาบอดต่อพันธกิจที่พระเจ้าทรงมอบหมายให้ทำ ดังนั้นจุดประสงค์ของหนังสือประกาศกโยนาห์คือการเขย่าอิสราเอลให้สะเทือนหรือปลุกให้ตื่น เรียกให้กลับใจใหม่ เพื่อเตือนพวกเขาให้ทำหน้าที่ คือการประกาศพระวาจาแก่ประชาชาติ ประกาศถึงพระเมตตาของพระเจ้า การอภัยโทษของพระองค์ ประกาศถึงความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้าที่จะติดตามมนุษย์ไป
สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากหนังสือประกาศกโยนาห์บทที่ 1 คือ
1.โยนาห์หลบหนีพระเจ้า (บทที่ 1.1-3)
"จงลุกขึ้นไป ยังนีนะเวห์ นครใหญ่ และร้องกล่าวโทษเมืองนั้น เหตุความชั่วของเขาทั้งหลายได้ขึ้น มาถึงเราแล้ว" พระบัญชาของพระเจ้าต่อ โยนาห์คือต้องไปนีนะเวห์ เมืองที่นิมโรด เป็นผู้สร้างขึ้น (ปฐมกาล 10:11) ที่นีนะเวห์ถูกเรียกว่า"นครใหญ่" พวกเราที่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ๆ เช่นกรุงเทพฯ เชียงใหม่ หาดใหญ่ คงนึกภาพ " เมืองใหญ่"ออก และความบาปที่นั่นก็ "ใหญ่ " ตาม ไปด้วย ประกาศกโยนาห์ได้รับคำสั่งให้ไปประณามความบาปของเมืองนี้ เพราะเวลาแห่งการพิพากษาใกล้เข้ามา ฝ่ายโยนาห์กลับหลบหนี ลงเรือมุ่งไปในทิศทางตรงกันข้าม เขาได้ลงไปยังเมืองยัฟฟา และพบเรือลำหนึ่งกำลังไปเมืองทารชิช ดังนั้นโยนาห์ขึ้นเรือเดินทางไปยังเมืองทารชิช ไปให้พ้นจากพระพักตร์พระเจ้า (ข้อ 3) เมืองนีนะเวห์ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำไทกริส ประมาณ 500 ไมล์ไกลจากทางตะวันออกเฉียง เหนือของอิสราเอล แต่โยนาห์ไปทางทิศตะวันตก ปลายทางคือทารชิช ตั้งอยู่ทางชายฝั่งตะวันตกของประเทศสเปน โยนาห์หนี "ให้พ้น พระพักตร์พระเจ้า" … ท่านผู้อ่านเคยหนีให้พ้นพระพักตร์พระเจ้าไหมคะ
2.โยนาห์ต่อสู้กับพระเจ้า (บทที่1:4-9)
พระเจ้าทรงขับกระแสลมใหญ่ในเส้นทางที่โยนาห์ไป กระแสลมรุนแรงชนิดที่ทำ ให้ชาวเรือผู้ช่ำชองเกิดความกลัว เมื่อเรือใกล้จะจมลง ลูกเรือเริ่มโยนสินค้า ลงทะเล เพื่อพยายามช่วยทั้งชีวิตตนเองและเรือไม่ให้ล่ม ในขณะเดียวกันชาวเรือ แต่ละคนก็สวดอ้อนวอนขอพระของตนให้ช่วย ขณะที่ชาวเรือใกล้เสียสติ พยายามช่วยกันประคับประคองเรือและสวดอ้อนวอน แต่ โยนาห์กลับนอนหลับสนิทอยู่ใต้ท้องเรือ กัปตันของเรือลำนี้รู้สึกโมโหที่เห็น โยนาห์นอนหลับ ในขณะที่ลูกเรือคนอื่นๆพยายามสวดอ้อนวอนกันอย่างสุดกำลัง ถึงแม้ โยนาห์ไม่ต้องช่วยโยนสินค้าทิ้ง แต่เขาถูกขอร้องให้ช่วยสวดวิงวอนต่อพระของตน ชาวเรือเห็นเรื่องพายุนี้เป็นเรื่องไม่ปกติธรรมดา พวกเขาวิงวอนพระของเขาให้ช่วย และเมื่อไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น พวกเขาเริ่มหาพระอื่นมาทดแทน แต่เมื่อคำวิงวอน ไม่ได้ผล พวกเขาก็เริ่มสรุปสาเหตุว่า ที่คำวิงวอนที่ไม่ได้รับคำตอบนั้น น่าจะมาจาก ความบาปบางประการที่เป็นสาเหตุทำให้บรรดาพระองค์ใดองค์หนึ่งไม่พอใจ ในที่สุดพวกเขาได้ชักชวนกันว่า ‘มาเถอะให้เราจับฉลากกัน เพื่อเราจะทราบว่า ใครเป็นต้นเหตุแห่งภัยซึ่งเกิดขึ้นแก่เรานี้ ดังนั้นเขาก็จับฉลาก ฉลากนั้นก็ตก แก่โยนาห์ " (ข้อ 7)
เรื่องที่น่าอัศจรรย์คือพวกชาวเรือไม่ได้จับโยนาห์โยนลงทะเลทันทีที่ฉลากตกกับเขา แต่ ชาวเรือยังอุตส่าห์ใช้เวลาสอบสวนโยนาห์ ว่า "จงบอกเรามาเถิดว่า! ภัยซึ่งเกิดขึ้นแก่เรานี้ใคร เป็นต้นเหตุ เจ้าหากินทางไหน และเจ้ามาจากไหน ประเทศของเจ้าชื่ออะไร เจ้าเป็นคนชาติไหน" (ข้อ 8 ) พวกชาวเรือกำลังยืนล้อมโยนาห์ และได้ยิงคำถาม เป็นชุด หูของโยนาห์คงอื้ออึงไปด้วยคำถาม เขา ตอบว่า "ข้าพเจ้าเป็นคน ฮีบรู และข้าพเจ้ายำเกรงพระยาเวห์ พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ ผู้ทรง สร้างทะเลและแผ่นดินแห้ง " (ข้อ 9) พอได้ยินประโยคนี้ ทุกอย่างแจ่มชัดขึ้นมาในมโนภาพของชาวเรือ : โยนาห์เป็นประกาศกชาวฮีบรู ผู้กำลังวิ่งหนีพระเจ้า ต้องเป็นโยนาห์แน่นอนที่เป็นสาเหตุแห่งลม พายุ ความบาปของโยนาห์เกือบทำให้คนทั้งลำเรือต้องจบชีวิตลง …ท่านผู้อ่านเคยทำบาปอะไรที่ทำให้คนอื่นๆเดือดร้อนด้วย ไหมคะ