@. การกิน การดื่ม ของคริสตชน.@
-
Prod Pran
- Defender of lawS
- โพสต์: 3324
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:54 pm
- ที่อยู่: Bangkok
การกิน การดื่มของคริสตชน
โดย โปรดปราน (พีพี )
เมื่อต้นปี 1994 ขณะที่ฉันอยู่ที่ประเทศออสเตรเลีย มีข่าวหนึ่งที่ได้รับความสนใจคือการไปเยือนออสเตรเลียอย่างเป็นทางการของรัฐมนตรีกระทรวงต่างประเทศของญี่ปุ่น ทันทีที่รัฐมนตรีจากแดนอาทิตย์อุทัยท่านนั้นก้าวเหยียบแผ่นดินออสเตรเลียที่สนามบินในนครซิดนีย์ กลุ่มผู้ประท้วงชาวออสซี่ตั้งขบวนต้อนรับประณามการรับประทานเนื้อปลาวาฬของชาวญี่ปุ่นอย่างรุนแรง ไม่ว่ารัฐมนตรีหนุ่มท่านนี้ย่างกายไปทางไหนก็มีผู้ประท้วงเกี่ยวกับเรื่องการล่าปลาวาฬ การรับประทานเนื้อปลาวาฬของชาวซามูไรลูกหลานนินจา จนในที่สุดสถานีโทรทัศน์แห่งหนึ่งของออสเตรเลียจัดรายการพิเศษเพื่อพบกับรัฐมนตรีท่านนี้ ในการสัมภาษณ์ ผู้สื่อข่าวได้ถาม รัฐมนตรีลูกพระอาทิตย์อย่างตรงไปตรงมาว่า “การที่คนญี่ปุ่นล่าและกินเนื้อปลาวาฬนั้นท่านไม่ถือว่าเป็นการละเมิดสิทธิของสัตว์และเป็นการทำทารุณกรรมสัตว์ชั้นสูงที่เลี้ยงลูกด้วยนมซึ่งเทียบเท่ากับการฆ่ามนุษย์หรือ?” ท่านรัฐมนตรีนินจาหนุ่มตอบอย่างฉะฉานด้วยสำเนียงอเมริกัน-อิงลิชว่า “คุณอย่าใช้วัฒนธรรมของตัวเองเพื่อประเมินค่าวัฒนธรรมคนอื่นเขา ถ้าหากคนญี่ปุ่นล่าปลาวาฬในน่านน้ำของคุณและกินในพื้นที่ของคุณคุณสมควรประท้วง และประณาม อันที่จริงการกระทำหลายอย่างของคนออสเตรเลียที่เราไม่เห็นด้วย เช่นการที่คุณล่าจิงโจ้ กินเนื้อจิงโจ้ การทำอาหารกระป๋องด้วยเนื้อจิงโจ้เพื่อเลี้ยงสัตว์ ของพวกคุณ แต่เนื่องจากเป็นวัฒนธรรมการกินของประเทศคุณเราจึงเคารพสิทธิของคุณเพราะคุณทำภายในอาณาจักรของคุณ” แต่ว!!!
เรื่องการกิน เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก อาหารจานเด็ดของวัฒนธรรม หนึ่งอาจจะเป็นการทำลายจิตใจคนอีกวัฒนธรรมหนึ่งก็เป็นได้ อาหารมื้อหนึ่งอาจจะเป็นการทำลายความศรัทธาของบางคนที่มีต่อบางบุคคลก็เป็นได้ ฉันเป็นคนไทยที่รับเชื่อเป็นคริสเตียนสังกัดคริสตจักรจีน มีคำถามที่เยาวชนบางคนมักจะขอคำแนะนำ หรือขอคำตอบเสมอๆ คำถามของคริสตชนเชื้อสายจีนคือเรื่อง “กินอาหารที่เซ่นไหว้เจ้าแล้วได้ไหม?” เพราะบางคนก่อนรับเชื่อพระเยซูคริสต์เจ้าเป็นพระผู้ช่วยให้รอดนั้น พวกเขาเคยเซ่นไหว้และกินอย่างสนุกสนานกับญาติพี่น้องในเทศกาลตรุษจีน สาร์ทจีน หรือไว้พระจันทร์ หรือบางคนเกิดในครอบครัวคริสเตียนแต่คนในตระกูลอีกมากมายที่ยังไม่เชื่อพระเจ้าเมื่อถึงวันตรุษ วันสาร์ท ก็ต้องไปพบปะสังสรรค์กับคนในตระกูล หรือบางครอบครัวก็ตั้งอาหาร/ผลไม้เซ่นไหว้บูชาหิ้งพระ หรือศาลพระภูมิเจ้าที่ประจำสัปดาห์ หลังจากคำนวณเวลาว่า พระเหล่านั้น ท่าน รับของที่ใช้บูชาแล้วก็สามารถเอาไปกินได้
พี่น้องเคยถูกถามหรือตัวเองเคยสงสัยเกี่ยวกับอาหาร กันบ้างไหม? แล้วท่านมั่นใจในการตอบอย่างไร จากประสบการณ์ส่วนตัวของฉันไม่ว่าจะตอบแก่ตัวเอง หรือให้คำแนะนำแก่คริสตชนที่สงสัย ฉันยึดคำสอนของอัครทูตเปาโลเป็นหลักที่ปรากฏในพระคัมภีร์ใหม่คือ 1 โครินธ์ บทที่ 8 ภายใต้หัวข้อ อาหารที่ถวายแก่รูปเคารพ การกินอาหารที่ใช้เซ่นไหว้รูปเคารพ หรือเหลือจากถวายพระภิกษุสงฆ์นั้นไม่ผิดพระคัมภีร์เรายังมีอิสรเสรีภาพในการกินการดื่ม แต่ที่ฉันไม่กิน ไม่ดื่มเพราะไม่อยากให้พี่น้อง หรือญาติมิตรเข้าใจผิด ยิ่งกว่านั้นฉันไม่แน่ใจว่าคริสตชนแต่ละคนมีความเข้าใจเรื่องอาหารเหล่านี้เหมือนกันทุกคนหรือไม่ ดังนั้นเพื่อเห็นแก่พี่น้องบางคนที่มีความเชื่ออ่อนแอจึงไม่ต้องการเป็นหินสะดุดทำร้ายจิตใจพวกเขา ฉันขอยืมคำพูดของท่านเปาโลมาประยุกต์ใช้กับชีวิตคริสตชนดังนี้ “เหตุฉะนั้นถ้าอาหารเป็นเหตุที่ทำให้พี่น้องของข้าพเจ้าหลงผิดไป ข้าพเจ้าจะไม่กินของไหว้รูปเคารพ (ฉบับของท่านเปาโลคือเนื้อสัตว์) อีกต่อไป เพราะเกรงว่าข้าพเจ้าจะทำให้พี่น้องต้องหลงผิดไป” (1 คธ. 8:13)
-
Prod Pran
- Defender of lawS
- โพสต์: 3324
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:54 pm
- ที่อยู่: Bangkok
เนื้อสุนัขกินได้ไหม “ทำไมคนคริสต์จึงชอบกินเนื้อหมา?” หรือการฆ่าหมากินไม่บาปหรือ?” นี่คือคำถามตรงที่ฉันถูกถามบ่อยๆจากเพื่อนๆ ศาสนิกอื่น เพราะบางครั้งบรรดาสื่อต่างๆ ได้ประโคมข่าวนำเสนอ อาหารจานเด็ดของชุมชนชาวคริสต์ บางแห่ง ฉันได้ตอบเขาทันทีว่าวัฒนธรรมการกินเนื้อสุนัขไม่ใช่ของ คริสตชนแน่แต่เป็นวัฒนธรรมของคนบางบ้านบางกลุ่มเท่านั้น ซึ่งเขาจะเป็นศาสนิกของศาสนาใดก็ได้ หากเหมารวมว่าเป็นอาหารชาวคริสต์ไม่ถูกต้องแน่ๆ และกลุ่มคนรักสุนัขมาตั้งเป้าโจมตีก็ไม่ถูกต้องตอนที่ฉันยังเป็นเด็กอยู่ที่ปักษ์ใต้นั้นเราได้ฟังจากพวกผู้ใหญ่เล่ากันว่า คนญวนชอบกินเนื้อสุนัข พอโตขึ้นอีกหน่อยพวกผู้ใหญ่ก็พูดว่า “ระวังหมาให้ดีๆ เดี๋ยวคนอีสานจะจับไปฆ่ากิน” เวลานั้นมีชาวอีสานลงไปเป็นลูกจ้างทำเหมืองแร่ และสวนยางพาราแถบภาคใต้จำนวนมาก ปกติแล้วในกลุ่มคนภาคใต้การรับประทานเนื้อสุนัขน่ารังเกียจ ต่อมาเมื่อฉันขึ้นมาอยู่กรุงเทพฯ ได้ฟังว่ามีพ่อค้าหัวใสจับสุนัขจรจัดไปทำลูกชิ้นบ้าง เนื้อสวรรค์ (หมาสวรรค์) บ้าง ลูกชิ้นและเนื้อสวรรค์นั้นวางขายทั่วไปในตลาดของกรุงเทพฯ ฉันและเพื่อนๆ หลายคนเลิกกินก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเนื้อเสียหลายปีเพราะกลัวว่าจะหลงรับประทานอาหารที่เรารังเกียจ โดยรู้ตัว
การกินเนื้อสุนัข กลับเป็นเรื่องธรรมดาของคนเกาหลีในประเทศเกาหลีใต้ ที่นั่นมีร้านขายอาหารที่ปรุงด้วยเนื้อสุนัขกราดเกลื่อน มีตลาดขายเนื้อสุนัขอย่างเปิดเผย (แพงกว่าเนื้อวัว 3 เท่า ) เมื่อเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงคนเกาหลีจำนวนมากจะเริ่มกินอาหารจานเด็ดที่ปรุงจากเนื้อสุนัขเพื่อสะสมพลังความอบอุ่นไว้ต่อสู้กับความหนาวเหน็บที่กำลังมาเยือนอีกวาระหนึ่งในฤดูหนาว ในปีแรกที่ฉันเรียนหนังสือที่เกาหลี ได้พักอยู่กับครอบครัวของ ศิษยาภิบาลคริสตจักรแห่งหนึ่งในกรุงโซล ฆราวาสบางคนชอบโด๊ปผู้รับใช้พระเจ้าของเขาโดยการเชิญไปรับประทานอาหารจานเด็ดที่ปรุงด้วยเนื้อสุนัข ฉันเองก็ได้รับเชิญไปโดยปริยาย แต่ไม่เคยตามไปร่วมรับประทานแม้แต่ครั้งเดียว เมื่อเจ้าของบ้านคะยั้นคะยอ จึงบอก เขาไปตรงๆ ว่า ไม่กล้าร่วมโต๊ะกับคนที่กำลังทานอาหารจานนี้ กลัวจะอาเจียน และทำให้ทุกคนหมดสนุก เป็นอันว่าตลอด 3 ปีที่ฉันพำนักที่ประเทศเกาหลีใต้นั้นไม่เคยรับประทานเนื้อสุนัขเลย
เมื่อพูดถึงประเทศเกาหลีใต้ขอย้อนไปที่ต้นปี 1988 ก่อนมีมหกรรมกีฬาระดับโลก คือ โอลิมปิกครั้งที่ 24 ซึ่งประเทศเกาหลีใต้ได้รับเกียรติเป็นเจ้าภาพการแข่งขันครั้งนี้ หลายประเทศในยุโรปได้ยื่นจดหมายขอร้องแกมบังคับรัฐบาลโสมขาวว่า ระหว่างการแข่งขันกีฬาครั้งนี้ อย่าได้แนะนำอาหารจานเด็ดที่ปรุงจากเนื้อสุนัขแก่ลูกค้าที่เป็นนักท่องเที่ยวอย่างเด็ดขาด พร้อมทั้งสาธยายคุณสมบัติของสัตว์ผู้สัตย์ซื่อชนิดนี้ว่าเป็นเพื่อนซี้ที่แสนดีต่อมนุษย์อย่างไร ยิ่งกว่านั้นเขาขอคำรับรองจากรัฐบาลเกาหลีใต้ให้ความมั่นใจว่าต้องไม่มีอาหารนี้เข้ามามีส่วนแนะนำอาหารจานเด็ดอย่างเด็ดขาด มิฉะนั้นพวกเขาจะถอนตัวเข้าร่วมการแข่งขันในมหกรรมกีฬาครั้งนี้
นี่คือไม้ตายที่บางประเทศนำมาต่อรองกับประเทศเจ้าภาพ เพื่อเห็นแก่มิตรภาพ ดังนั้นเจ้าภาพชาวโสมขาว ยอมให้สัญญาว่าจะไม่มีการทำร้ายจิตใจคนยุโรปอย่างเด็ดขาด ต่อจากนั้นภาครัฐทำการสื่อสารให้คนของเขาเข้าใจและขอความร่วมมือเพื่อเห็นแก่มิตรภาพอันไร้พรมแดนและชื่อเสียงของประเทศเกาหลีใต้เอง ฉันรู้สึกยกย่องการกระทำครั้งนั้นของรัฐบาลเกาหลีใต้และความร่วมมือของประชาชน เพราะเขาได้รับผลดีมากกว่าผลเสีย ดังนั้นทำให้ ฉันเข้าใจว่าชีวิตของเราหลายครั้งเราต้องยอมสูญเสียหลายอย่าง หรือเราต้องยอมอยู่เพื่อผู้อื่นจึงทำให้สันติภาพเกิดขึ้นได้
คำถามข้างต้นที่ฉัน ( และท่าน ) ได้รับ ช่วยสะท้อนภาพบางอย่างแก่เราในฐานะคริสตชนที่สำแดงชีวิต พระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระเจ้าว่า เราต้องสังเกตกระแสของสังคมด้วย ผู้เขียนลองทำการสำรวจความเห็นเกี่ยวกับเรื่องการกินเนื้อสุนัขนี้เรียกว่า “ พีพีโพล” ก็แล้วกัน คำถามเดิมจึงย้อนกลับไปที่เจ้าของคำถามเหล่านั้นและเพื่อนๆ ทีไม่เป็นคริสต์ ทั้งร้อยเปอร์เซ็นต์รับไม่ได้เรื่องการรับประทานเนื้อสุนัขเพราะมุมมองของพวกเขาคิดถึงความทารุณ เขาคิดถึงสัตว์ชนิดนี้เป็นสัตว์เลี้ยงที่ไว้เฝ้าบ้าน ไว้เป็นเพื่อน ที่สำคัญสุนัขไม่ใช่สัตว์ที่เลี้ยงเป็นอาหาร ยิ่งกว่านั้นพวกเพื่อนๆมอง กลุ่มศิษยาภิบาลของคริสเตียน ในทัศนะของเขาเราเป็นนักบวช ภาพของคนกลุ่มนี้ ต้องมีความเมตตาและเอื้อเฟื้อต่อชีวิต ไม่ว่าชีวิตนั้นจะเป็นสัตว์หรือมนุษย์
วัฒนธรรมในการกินอาหารของคนภาคกลาง ไม่ว่าเขาจะเป็นคริสตชนหรือนับถือศาสนาอื่นๆ ส่วนใหญ่จะรังเกียจการกินเนื้อสุนัข อันที่จริงเรื่องอาหารไม่ได้บรรจุไว้ในหลักสูตรของศาสนศาสตร์ศึกษา หรือหลักคำสอนของคริสเตียน การเขียนเล่าสู่กันฟังเช่นนี้ ผู้เขียนไม่ประสงค์จะตำหนิ หรือก้าวร้าวต่อบางกลุ่มชนที่มีวัฒนธรรมกินแบบนี้ แต่น่าจะเป็นกรณีศึกษา ในการใช้ชีวิตร่วมกันในสังคม เพราะบางครั้งเราอาจจะไม่คิด หรือคิดไม่ถึง หรือไม่สังเกตบุคคลที่เรากำลังเลี้ยงดูจิตวิญญาณ หรือคนที่เรากำลัง เป็นพยานเรื่องพระคริสต์ เพราะว่าการกินการดื่มของเราก็อาจจะเป็นอุปสรรค์ในการสื่อความรักของพระเยซูเจ้าก็เป็นไปได้
ในหนังสือกิจการของอัครทูต ช่วยให้เราเห็นภาพชาวต่างชาติที่ได้รับเชื่อเป็นคริสตชนแล้วยอมไม่กินอาหารที่ถวายรูปเคารพ หรือเลือด และไม่รับประทานสัตว์ที่รัดคอตายเพื่อเห็นแก่คนยิว (ดู กิจการ 21.25-26) ถึงแม้ว่าพระเจ้าทรงสำแดงแก่ท่านเปโตร ว่าเขาหรือชาวยิวสามารถกินอาหารทุกชนิดได้ และไม่ได้อยู่ในข้อห้ามของการกินการดื่มอีกต่อไป (ดู กิจการ 10.9-15) แต่เพราะการกินอาหารสารพัดอย่างยังเป็นวัฒนธรรมใหม่ของชาวยิวที่เคยรับการสอนว่าอาหารบางอย่างเป็นมลทิน ดังนั้นฉันจึงขอประยุกต์ดังนี้ “ถ้าเราไม่กิน (เนื้อสุนัข) เราก็ไม่ขาดอะไร ถ้าเรากินเราก็ไม่ได้อะไรเป็นพิเศษ” (1 โครินธ์ 8.8) ในมุมมองของฉัน มีความเข้าใจว่าคริสตชน ผู้ที่ติดตามพระเยซูคริสต์นั้น เราอย่าให้เสรีภาพที่มีอยู่ทำให้คนที่มีความเชื่อน้อยสะดุด (1 โครินธ์ 8.9) หรือทำให้คนที่มีวัฒนธรรมการกินที่ต่างกันรู้สึกแขยงคริสตชน เพราะเราคือตัวหนังสือที่สำแดงพระเยซูคริสต์เป็นรูปธรรมให้คนรอบข้างอ่าน
การกินเนื้อสุนัข กลับเป็นเรื่องธรรมดาของคนเกาหลีในประเทศเกาหลีใต้ ที่นั่นมีร้านขายอาหารที่ปรุงด้วยเนื้อสุนัขกราดเกลื่อน มีตลาดขายเนื้อสุนัขอย่างเปิดเผย (แพงกว่าเนื้อวัว 3 เท่า ) เมื่อเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงคนเกาหลีจำนวนมากจะเริ่มกินอาหารจานเด็ดที่ปรุงจากเนื้อสุนัขเพื่อสะสมพลังความอบอุ่นไว้ต่อสู้กับความหนาวเหน็บที่กำลังมาเยือนอีกวาระหนึ่งในฤดูหนาว ในปีแรกที่ฉันเรียนหนังสือที่เกาหลี ได้พักอยู่กับครอบครัวของ ศิษยาภิบาลคริสตจักรแห่งหนึ่งในกรุงโซล ฆราวาสบางคนชอบโด๊ปผู้รับใช้พระเจ้าของเขาโดยการเชิญไปรับประทานอาหารจานเด็ดที่ปรุงด้วยเนื้อสุนัข ฉันเองก็ได้รับเชิญไปโดยปริยาย แต่ไม่เคยตามไปร่วมรับประทานแม้แต่ครั้งเดียว เมื่อเจ้าของบ้านคะยั้นคะยอ จึงบอก เขาไปตรงๆ ว่า ไม่กล้าร่วมโต๊ะกับคนที่กำลังทานอาหารจานนี้ กลัวจะอาเจียน และทำให้ทุกคนหมดสนุก เป็นอันว่าตลอด 3 ปีที่ฉันพำนักที่ประเทศเกาหลีใต้นั้นไม่เคยรับประทานเนื้อสุนัขเลย
เมื่อพูดถึงประเทศเกาหลีใต้ขอย้อนไปที่ต้นปี 1988 ก่อนมีมหกรรมกีฬาระดับโลก คือ โอลิมปิกครั้งที่ 24 ซึ่งประเทศเกาหลีใต้ได้รับเกียรติเป็นเจ้าภาพการแข่งขันครั้งนี้ หลายประเทศในยุโรปได้ยื่นจดหมายขอร้องแกมบังคับรัฐบาลโสมขาวว่า ระหว่างการแข่งขันกีฬาครั้งนี้ อย่าได้แนะนำอาหารจานเด็ดที่ปรุงจากเนื้อสุนัขแก่ลูกค้าที่เป็นนักท่องเที่ยวอย่างเด็ดขาด พร้อมทั้งสาธยายคุณสมบัติของสัตว์ผู้สัตย์ซื่อชนิดนี้ว่าเป็นเพื่อนซี้ที่แสนดีต่อมนุษย์อย่างไร ยิ่งกว่านั้นเขาขอคำรับรองจากรัฐบาลเกาหลีใต้ให้ความมั่นใจว่าต้องไม่มีอาหารนี้เข้ามามีส่วนแนะนำอาหารจานเด็ดอย่างเด็ดขาด มิฉะนั้นพวกเขาจะถอนตัวเข้าร่วมการแข่งขันในมหกรรมกีฬาครั้งนี้
นี่คือไม้ตายที่บางประเทศนำมาต่อรองกับประเทศเจ้าภาพ เพื่อเห็นแก่มิตรภาพ ดังนั้นเจ้าภาพชาวโสมขาว ยอมให้สัญญาว่าจะไม่มีการทำร้ายจิตใจคนยุโรปอย่างเด็ดขาด ต่อจากนั้นภาครัฐทำการสื่อสารให้คนของเขาเข้าใจและขอความร่วมมือเพื่อเห็นแก่มิตรภาพอันไร้พรมแดนและชื่อเสียงของประเทศเกาหลีใต้เอง ฉันรู้สึกยกย่องการกระทำครั้งนั้นของรัฐบาลเกาหลีใต้และความร่วมมือของประชาชน เพราะเขาได้รับผลดีมากกว่าผลเสีย ดังนั้นทำให้ ฉันเข้าใจว่าชีวิตของเราหลายครั้งเราต้องยอมสูญเสียหลายอย่าง หรือเราต้องยอมอยู่เพื่อผู้อื่นจึงทำให้สันติภาพเกิดขึ้นได้
คำถามข้างต้นที่ฉัน ( และท่าน ) ได้รับ ช่วยสะท้อนภาพบางอย่างแก่เราในฐานะคริสตชนที่สำแดงชีวิต พระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระเจ้าว่า เราต้องสังเกตกระแสของสังคมด้วย ผู้เขียนลองทำการสำรวจความเห็นเกี่ยวกับเรื่องการกินเนื้อสุนัขนี้เรียกว่า “ พีพีโพล” ก็แล้วกัน คำถามเดิมจึงย้อนกลับไปที่เจ้าของคำถามเหล่านั้นและเพื่อนๆ ทีไม่เป็นคริสต์ ทั้งร้อยเปอร์เซ็นต์รับไม่ได้เรื่องการรับประทานเนื้อสุนัขเพราะมุมมองของพวกเขาคิดถึงความทารุณ เขาคิดถึงสัตว์ชนิดนี้เป็นสัตว์เลี้ยงที่ไว้เฝ้าบ้าน ไว้เป็นเพื่อน ที่สำคัญสุนัขไม่ใช่สัตว์ที่เลี้ยงเป็นอาหาร ยิ่งกว่านั้นพวกเพื่อนๆมอง กลุ่มศิษยาภิบาลของคริสเตียน ในทัศนะของเขาเราเป็นนักบวช ภาพของคนกลุ่มนี้ ต้องมีความเมตตาและเอื้อเฟื้อต่อชีวิต ไม่ว่าชีวิตนั้นจะเป็นสัตว์หรือมนุษย์
วัฒนธรรมในการกินอาหารของคนภาคกลาง ไม่ว่าเขาจะเป็นคริสตชนหรือนับถือศาสนาอื่นๆ ส่วนใหญ่จะรังเกียจการกินเนื้อสุนัข อันที่จริงเรื่องอาหารไม่ได้บรรจุไว้ในหลักสูตรของศาสนศาสตร์ศึกษา หรือหลักคำสอนของคริสเตียน การเขียนเล่าสู่กันฟังเช่นนี้ ผู้เขียนไม่ประสงค์จะตำหนิ หรือก้าวร้าวต่อบางกลุ่มชนที่มีวัฒนธรรมกินแบบนี้ แต่น่าจะเป็นกรณีศึกษา ในการใช้ชีวิตร่วมกันในสังคม เพราะบางครั้งเราอาจจะไม่คิด หรือคิดไม่ถึง หรือไม่สังเกตบุคคลที่เรากำลังเลี้ยงดูจิตวิญญาณ หรือคนที่เรากำลัง เป็นพยานเรื่องพระคริสต์ เพราะว่าการกินการดื่มของเราก็อาจจะเป็นอุปสรรค์ในการสื่อความรักของพระเยซูเจ้าก็เป็นไปได้
ในหนังสือกิจการของอัครทูต ช่วยให้เราเห็นภาพชาวต่างชาติที่ได้รับเชื่อเป็นคริสตชนแล้วยอมไม่กินอาหารที่ถวายรูปเคารพ หรือเลือด และไม่รับประทานสัตว์ที่รัดคอตายเพื่อเห็นแก่คนยิว (ดู กิจการ 21.25-26) ถึงแม้ว่าพระเจ้าทรงสำแดงแก่ท่านเปโตร ว่าเขาหรือชาวยิวสามารถกินอาหารทุกชนิดได้ และไม่ได้อยู่ในข้อห้ามของการกินการดื่มอีกต่อไป (ดู กิจการ 10.9-15) แต่เพราะการกินอาหารสารพัดอย่างยังเป็นวัฒนธรรมใหม่ของชาวยิวที่เคยรับการสอนว่าอาหารบางอย่างเป็นมลทิน ดังนั้นฉันจึงขอประยุกต์ดังนี้ “ถ้าเราไม่กิน (เนื้อสุนัข) เราก็ไม่ขาดอะไร ถ้าเรากินเราก็ไม่ได้อะไรเป็นพิเศษ” (1 โครินธ์ 8.8) ในมุมมองของฉัน มีความเข้าใจว่าคริสตชน ผู้ที่ติดตามพระเยซูคริสต์นั้น เราอย่าให้เสรีภาพที่มีอยู่ทำให้คนที่มีความเชื่อน้อยสะดุด (1 โครินธ์ 8.9) หรือทำให้คนที่มีวัฒนธรรมการกินที่ต่างกันรู้สึกแขยงคริสตชน เพราะเราคือตัวหนังสือที่สำแดงพระเยซูคริสต์เป็นรูปธรรมให้คนรอบข้างอ่าน
-
Prod Pran
- Defender of lawS
- โพสต์: 3324
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:54 pm
- ที่อยู่: Bangkok
น้องเจี๊ยบคาบข่าวไปบอกค่ะ พอดี พี่พีพีไม่ได้ตอบที่บอร์ดโน่นแล้ว เมื่อ ขอใครช่วยลิงก์ไปให้ คุณ Philsom ด้วยนะคะ
คำถามจาก บอร์ด อิสระ คุณ Philsom ดังนี้
เช้านี้เจ้าหน้าที่ได้นำจดหมายต่าง ๆ มาให้ผมตามปกติ ผมเห็นมี "อิสระ" ฉบับใหม่(ที่๔๘)ปนอยู่ด้วย เลยรีบเข้าห้องทำงานเพื่ออ่านดูเรื่องที่น่าสนใจ เปิดมาเจอเรื่องตามหัวข้อกระทู้เนี่ยคับ ของคุณโปรดปราน ก็เลยสะดุดตาลองอ่านดู น่าสนใจคบ...... แต่ผมดันเกิดความคิดตรงกันข้าม คือ... สมมุตินะคับ...สมมุติ....(ซึ่งอิงเรื่องจริงคับ) เราเป็นธรรมฑูต เข้าไปในหมู่คนกินเนื้อสุนัข เขาก็จัดการต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดีที่สุด ด้วยอาหารจานเด็ดที่คุณว่ากัน(ถ้าไม่ทาน = ไม่ให้เกียรติ/รังเกียจ)..... ถ้าผมจะทำอย่างคุณ พีพี ว่าไว้ในบทความที่ผมอ้างถึง ผมก็ต้องล้มเหลวซิคับ... แล้วความรักที่พระเยซูเจ้าทรงสั่งไว้ เราจะเอาไปไว้ที่ไหน... พี่น้องเหล่านั้นจะรู้สึกอย่างไร..... พวกคุณเคยทานข้าวเหนียวจิ้มน้ำปูของชาวเขาไม๊คับ....
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
พี่น้องท่านใดอ่านแล้วอยากตอบ ก่อนเชิญ แต่ต้องอ่าน บทความในบริบท ที่ พี่พีพี เขียนเพื่อสื่อก่อนนะคะ จะได้ไม่พลาดเป้า ;D
เห็นน้องปั้ม เข้าไปตอบ เชิญน้องปั้ม อ่าน ก่อนแล้ว แสดงความคิดเห็นนะคะ
ขอพระเจ้าอวยพรทุกๆท่านที่อ่านค่ะ
คำถามจาก บอร์ด อิสระ คุณ Philsom ดังนี้
เช้านี้เจ้าหน้าที่ได้นำจดหมายต่าง ๆ มาให้ผมตามปกติ ผมเห็นมี "อิสระ" ฉบับใหม่(ที่๔๘)ปนอยู่ด้วย เลยรีบเข้าห้องทำงานเพื่ออ่านดูเรื่องที่น่าสนใจ เปิดมาเจอเรื่องตามหัวข้อกระทู้เนี่ยคับ ของคุณโปรดปราน ก็เลยสะดุดตาลองอ่านดู น่าสนใจคบ...... แต่ผมดันเกิดความคิดตรงกันข้าม คือ... สมมุตินะคับ...สมมุติ....(ซึ่งอิงเรื่องจริงคับ) เราเป็นธรรมฑูต เข้าไปในหมู่คนกินเนื้อสุนัข เขาก็จัดการต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดีที่สุด ด้วยอาหารจานเด็ดที่คุณว่ากัน(ถ้าไม่ทาน = ไม่ให้เกียรติ/รังเกียจ)..... ถ้าผมจะทำอย่างคุณ พีพี ว่าไว้ในบทความที่ผมอ้างถึง ผมก็ต้องล้มเหลวซิคับ... แล้วความรักที่พระเยซูเจ้าทรงสั่งไว้ เราจะเอาไปไว้ที่ไหน... พี่น้องเหล่านั้นจะรู้สึกอย่างไร..... พวกคุณเคยทานข้าวเหนียวจิ้มน้ำปูของชาวเขาไม๊คับ....
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
พี่น้องท่านใดอ่านแล้วอยากตอบ ก่อนเชิญ แต่ต้องอ่าน บทความในบริบท ที่ พี่พีพี เขียนเพื่อสื่อก่อนนะคะ จะได้ไม่พลาดเป้า ;D
เห็นน้องปั้ม เข้าไปตอบ เชิญน้องปั้ม อ่าน ก่อนแล้ว แสดงความคิดเห็นนะคะ
ขอพระเจ้าอวยพรทุกๆท่านที่อ่านค่ะ
-
Prod Pran
- Defender of lawS
- โพสต์: 3324
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:54 pm
- ที่อยู่: Bangkok
คำถามจาก บอร์ด อิสระ คุณ Philsom ดังนี้
เช้านี้เจ้าหน้าที่ได้นำจดหมายต่าง ๆ มาให้ผมตามปกติ ผมเห็นมี "อิสระ" ฉบับใหม่(ที่๔๘)ปนอยู่ด้วย เลยรีบเข้าห้องทำงานเพื่ออ่านดูเรื่องที่น่าสนใจ เปิดมาเจอเรื่องตามหัวข้อกระทู้เนี่ยคับ ของคุณโปรดปราน ก็เลยสะดุดตาลองอ่านดู น่าสนใจคบ...... แต่ผมดันเกิดความคิดตรงกันข้าม คือ... สมมุตินะคับ...สมมุติ....(ซึ่งอิงเรื่องจริงคับ) เราเป็นธรรมฑูต เข้าไปในหมู่คนกินเนื้อสุนัข เขาก็จัดการต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดีที่สุด ด้วยอาหารจานเด็ดที่คุณว่ากัน(ถ้าไม่ทาน = ไม่ให้เกียรติ/รังเกียจ)..... ถ้าผมจะทำอย่างคุณ พีพี ว่าไว้ในบทความที่ผมอ้างถึง ผมก็ต้องล้มเหลวซิคับ... แล้วความรักที่พระเยซูเจ้าทรงสั่งไว้ เราจะเอาไปไว้ที่ไหน... พี่น้องเหล่านั้นจะรู้สึกอย่างไร..... พวกคุณเคยทานข้าวเหนียวจิ้มน้ำปูของชาวเขาไม๊คับ
---------------------------------------------------------------
ตอบ สวัสดีค่ะ คุณ Philsom ( คุณมะนาวหวานใช่ไหมคะ )
ขอบคุณมากค่ะ ที่ยังติดตามอ่านบทความของพีพี ฉบับที่ 48 มีดัชนี บทความ ซึ่งได้แจ้งว่าบทความของพีพีตีพิมพ์ ฉบับใดบ้าง หวังว่าได้อ่านทั้งหมดนะคะ
มาเข้าประเด็นที่คุณถาม และคิดตรงข้าม กับบทความที่ดิฉันเสมอ ยินดีรับฟังค่ะ อย่างไรดิฉันขอทำความเข้าใจในบทความที่ดิฉันเขียนก่อนนะคะ ว่า ถ้าอาหารจานนั้นเป็นเรื่องธรรมดา ของกลุ่มชนนั้น ชาตินั้น และรับประทานในพื้นที่ หรือที่ๆพวกเขารับประทาน ก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าการรับประทานในชุมชนที่เขาไม่เห็นด้วย ก็ต้องพิจารณา ว่าเป็นการขัดแย้งต่อวัฒนธรรมต่อการกินการดื่มหรือไม่
อย่างเรื่องรับประทานเนื้อสุนัข ดิฉันไม่ทาน และไม่เห็นด้วย เพราะที่บ้านแม่เลี้ยงสุนัขเป็นสัตว์เลี้ยง แต่ในประเทศเกาหลี เขารับประทานกันเป็นเรื่องธรรมดา ก็ยอมรับพวกเขา หรือกลุ่มชนที่กินเนื้อสุนัขในไทย ถ้าไม่ทำให้ประเจิด ประเจ้อ หรือ อยู่ในชุมชน ที่ส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วยก็โอเคสำหรับดิฉันค่ะ
เราเคยมีโอกาสสนทนากัน ระหว่างเพื่อนๆต่างชาติ ตอนเรียนอยู่เมืองนอก มีคนหนึ่งเล่าว่าคนบ้านเขารับประทานเนื้อแมว ดิฉันรู้สึก สงสารแมวจับใจ เพราะตัวเองเลี้ยงแมว เมื่อดิฉันเล่าว่าคนไทยกินกบ กินเขียด กินหอยขม หอยโข่ง กินงู กินไข่มดแดง ฯลฯ อ้าว พวกเขาสะอิดสะเอียนคนไทย และหลายๆอย่างที่เขาเล่า คิดว่าคนไทยสะอิดสะเอียนเหมือนกัน
คำถาม เราเป็นธรรมฑูต เข้าไปในหมู่คนกินเนื้อสุนัข เขาก็จัดการต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดีที่สุด ด้วยอาหารจานเด็ดที่คุณว่ากัน(ถ้าไม่ทาน = ไม่ให้เกียรติ/รังเกียจ)..... ถ้าผมจะทำอย่างคุณ พีพี ว่าไว้ในบทความที่ผมอ้างถึง ผมก็ต้องล้มเหลวซิคับ... แล้วความรักที่พระเยซูเจ้าทรงสั่งไว้ เราจะเอาไปไว้ที่ไหน
อืมน่าคิดค่ะ แต่สำหรับดิฉัน จะบอกเขาตรงๆ หรือจะพยายามกินให้เขาดูแล้ว อ๊วกออกมา หรือไม่แน่กินแล้วจะติดใจนะคะ หรือเลือกกินสิ่งอื่น ที่รองๆลงมา คุณ Philsom คะ ดิฉันมั่นใจว่าแม้ดิฉันไม่ทานเนื้อสุนัขที่เขาต้อนรับ และยัง เชื่อว่าดิฉันยังคงรักพวกเขาตามที่พระเยซูเจ้าทรงสอน บ่อยครั้งในหลายๆเรื่อง ดิฉันไม่เคยถือว่าให้เกียรติ หรือไม่ให้เกียรติ หรือรังเกียจ ขอยกตัวอย่าง พวกเรา ที่เป็นศิษยาภิบาล ของคริสเตียน ข้อห้ามของพวกเรา คือ ไม่สูบบุหรี่ และไม่ดื่มพวกแอลกอฮอร์ ในต่างจังหวัดที่เราไปร่วมงานของชาวบ้านเกือบทุกงาน เขามักจะยกเหล้ามาให้จิบ ให้กรึ๊บ ยื่นบุหรี่ให้สูบ โดยเฉพาะดื่มเหล้า ชาวบ้านบอกว่าให้เกียรติ พวกเขาหน่อย พวกเราปฏิเสธ และพูดกับพวกเขาว่า เปรียบคนพุทธ เราถือศีล 5 ความสัมพันธ์ของพวกเรายังดีอยู่ค่ะ
Philsom :พวกคุณเคยทานข้าวเหนียวจิ้มน้ำปูของชาวเขาไม๊คับ
เคยค่ะ อร่อยดี มีครั้งหนึ่ง ดิฉันทานตำน้ำปูกับหน่อไม้ ทราบไหมคะ วันนั้นดิฉันต้องเข้าโรงพยาบาล เพราะแพ้อย่างแรง ดิฉันบอกในบทความว่าเป็นคนใต้ คนใต้จะไม่กินปลาร้า ครอบครัวดิฉัน ไม่มีใครกิน และไม่มีเหตุจะกิน แต่ดิฉัน กิน เพราะมีเพื่อนอีสานเยอะ และรู้สึกว่าอร่อยด้วยซิ ตานี้มีครั้งหนึ่ง พบปะกันระหว่างพี่ๆน้องๆ และญาติ ดิฉันสั่งส้มตำปลาร้า ญาติ พี่ น้องตะลึง ไม่มีใครกินดิฉันกินอยู่คนเดียว และพวกเขาชมว่าดิฉันเก่ง กินปลาร้าเป็น แหมคุณPhilsom แค่กินส้มตำปลาร้า ก็กลายเป็นคนเก่งของครอบครัวไปแล้ว
เช้านี้เจ้าหน้าที่ได้นำจดหมายต่าง ๆ มาให้ผมตามปกติ ผมเห็นมี "อิสระ" ฉบับใหม่(ที่๔๘)ปนอยู่ด้วย เลยรีบเข้าห้องทำงานเพื่ออ่านดูเรื่องที่น่าสนใจ เปิดมาเจอเรื่องตามหัวข้อกระทู้เนี่ยคับ ของคุณโปรดปราน ก็เลยสะดุดตาลองอ่านดู น่าสนใจคบ...... แต่ผมดันเกิดความคิดตรงกันข้าม คือ... สมมุตินะคับ...สมมุติ....(ซึ่งอิงเรื่องจริงคับ) เราเป็นธรรมฑูต เข้าไปในหมู่คนกินเนื้อสุนัข เขาก็จัดการต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดีที่สุด ด้วยอาหารจานเด็ดที่คุณว่ากัน(ถ้าไม่ทาน = ไม่ให้เกียรติ/รังเกียจ)..... ถ้าผมจะทำอย่างคุณ พีพี ว่าไว้ในบทความที่ผมอ้างถึง ผมก็ต้องล้มเหลวซิคับ... แล้วความรักที่พระเยซูเจ้าทรงสั่งไว้ เราจะเอาไปไว้ที่ไหน... พี่น้องเหล่านั้นจะรู้สึกอย่างไร..... พวกคุณเคยทานข้าวเหนียวจิ้มน้ำปูของชาวเขาไม๊คับ
---------------------------------------------------------------
ตอบ สวัสดีค่ะ คุณ Philsom ( คุณมะนาวหวานใช่ไหมคะ )
ขอบคุณมากค่ะ ที่ยังติดตามอ่านบทความของพีพี ฉบับที่ 48 มีดัชนี บทความ ซึ่งได้แจ้งว่าบทความของพีพีตีพิมพ์ ฉบับใดบ้าง หวังว่าได้อ่านทั้งหมดนะคะ
มาเข้าประเด็นที่คุณถาม และคิดตรงข้าม กับบทความที่ดิฉันเสมอ ยินดีรับฟังค่ะ อย่างไรดิฉันขอทำความเข้าใจในบทความที่ดิฉันเขียนก่อนนะคะ ว่า ถ้าอาหารจานนั้นเป็นเรื่องธรรมดา ของกลุ่มชนนั้น ชาตินั้น และรับประทานในพื้นที่ หรือที่ๆพวกเขารับประทาน ก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าการรับประทานในชุมชนที่เขาไม่เห็นด้วย ก็ต้องพิจารณา ว่าเป็นการขัดแย้งต่อวัฒนธรรมต่อการกินการดื่มหรือไม่
อย่างเรื่องรับประทานเนื้อสุนัข ดิฉันไม่ทาน และไม่เห็นด้วย เพราะที่บ้านแม่เลี้ยงสุนัขเป็นสัตว์เลี้ยง แต่ในประเทศเกาหลี เขารับประทานกันเป็นเรื่องธรรมดา ก็ยอมรับพวกเขา หรือกลุ่มชนที่กินเนื้อสุนัขในไทย ถ้าไม่ทำให้ประเจิด ประเจ้อ หรือ อยู่ในชุมชน ที่ส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วยก็โอเคสำหรับดิฉันค่ะ
เราเคยมีโอกาสสนทนากัน ระหว่างเพื่อนๆต่างชาติ ตอนเรียนอยู่เมืองนอก มีคนหนึ่งเล่าว่าคนบ้านเขารับประทานเนื้อแมว ดิฉันรู้สึก สงสารแมวจับใจ เพราะตัวเองเลี้ยงแมว เมื่อดิฉันเล่าว่าคนไทยกินกบ กินเขียด กินหอยขม หอยโข่ง กินงู กินไข่มดแดง ฯลฯ อ้าว พวกเขาสะอิดสะเอียนคนไทย และหลายๆอย่างที่เขาเล่า คิดว่าคนไทยสะอิดสะเอียนเหมือนกัน
คำถาม เราเป็นธรรมฑูต เข้าไปในหมู่คนกินเนื้อสุนัข เขาก็จัดการต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดีที่สุด ด้วยอาหารจานเด็ดที่คุณว่ากัน(ถ้าไม่ทาน = ไม่ให้เกียรติ/รังเกียจ)..... ถ้าผมจะทำอย่างคุณ พีพี ว่าไว้ในบทความที่ผมอ้างถึง ผมก็ต้องล้มเหลวซิคับ... แล้วความรักที่พระเยซูเจ้าทรงสั่งไว้ เราจะเอาไปไว้ที่ไหน
อืมน่าคิดค่ะ แต่สำหรับดิฉัน จะบอกเขาตรงๆ หรือจะพยายามกินให้เขาดูแล้ว อ๊วกออกมา หรือไม่แน่กินแล้วจะติดใจนะคะ หรือเลือกกินสิ่งอื่น ที่รองๆลงมา คุณ Philsom คะ ดิฉันมั่นใจว่าแม้ดิฉันไม่ทานเนื้อสุนัขที่เขาต้อนรับ และยัง เชื่อว่าดิฉันยังคงรักพวกเขาตามที่พระเยซูเจ้าทรงสอน บ่อยครั้งในหลายๆเรื่อง ดิฉันไม่เคยถือว่าให้เกียรติ หรือไม่ให้เกียรติ หรือรังเกียจ ขอยกตัวอย่าง พวกเรา ที่เป็นศิษยาภิบาล ของคริสเตียน ข้อห้ามของพวกเรา คือ ไม่สูบบุหรี่ และไม่ดื่มพวกแอลกอฮอร์ ในต่างจังหวัดที่เราไปร่วมงานของชาวบ้านเกือบทุกงาน เขามักจะยกเหล้ามาให้จิบ ให้กรึ๊บ ยื่นบุหรี่ให้สูบ โดยเฉพาะดื่มเหล้า ชาวบ้านบอกว่าให้เกียรติ พวกเขาหน่อย พวกเราปฏิเสธ และพูดกับพวกเขาว่า เปรียบคนพุทธ เราถือศีล 5 ความสัมพันธ์ของพวกเรายังดีอยู่ค่ะ
Philsom :พวกคุณเคยทานข้าวเหนียวจิ้มน้ำปูของชาวเขาไม๊คับ
เคยค่ะ อร่อยดี มีครั้งหนึ่ง ดิฉันทานตำน้ำปูกับหน่อไม้ ทราบไหมคะ วันนั้นดิฉันต้องเข้าโรงพยาบาล เพราะแพ้อย่างแรง ดิฉันบอกในบทความว่าเป็นคนใต้ คนใต้จะไม่กินปลาร้า ครอบครัวดิฉัน ไม่มีใครกิน และไม่มีเหตุจะกิน แต่ดิฉัน กิน เพราะมีเพื่อนอีสานเยอะ และรู้สึกว่าอร่อยด้วยซิ ตานี้มีครั้งหนึ่ง พบปะกันระหว่างพี่ๆน้องๆ และญาติ ดิฉันสั่งส้มตำปลาร้า ญาติ พี่ น้องตะลึง ไม่มีใครกินดิฉันกินอยู่คนเดียว และพวกเขาชมว่าดิฉันเก่ง กินปลาร้าเป็น แหมคุณPhilsom แค่กินส้มตำปลาร้า ก็กลายเป็นคนเก่งของครอบครัวไปแล้ว
แก้ไขล่าสุดโดย Prod Pran เมื่อ พฤหัสฯ. ก.ย. 01, 2005 11:16 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
philsom
ขอบคุณคุณ พีพี และเพื่อน ๆ ชาวเว็บท่านอื่น ๆ ขอบคุณที่กรุณาให้ความกระจ่างคับ จริง ๆ แล้วผมก็เข้าใจว่าทุกท่านเห็นด้วยกับการที่ในฐานะที่เป็นพี่น้องมนุษยชาติด้วยกัน เราจำเป็นต้องปรับตัวเข้าหากันในเรื่องต่าง ๆ แม้ในการกินการดื่ม.... เช่นนี้เราจึงจะสามารถอยู่ร่วมกันด้วยความสุขสันติ ถ้าต่างคนต่างคิดว่า "ฉันเป็นของฉันอย่างนี้ คนอื่นช่างมัน..." ผมว่า สังคมโลกเราไม่อาจมีความสงบสุขได้ จริงไหมคับ
ป.ล. คับ...ผม มะนาวหวานคับ ที่ต้องมาใช้ชื่อใหม่เพราะไม่ทราบทำไมชื่อเก่าผมหายไปจาก web board คับ แต่หวังว่าชื่อนี้ก็พอดูได้ใช่ไม๊คับ
ป.ล. คับ...ผม มะนาวหวานคับ ที่ต้องมาใช้ชื่อใหม่เพราะไม่ทราบทำไมชื่อเก่าผมหายไปจาก web board คับ แต่หวังว่าชื่อนี้ก็พอดูได้ใช่ไม๊คับ
-
Prod Pran
- Defender of lawS
- โพสต์: 3324
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:54 pm
- ที่อยู่: Bangkok
ขอบคุณมากค่ะคุณมะนาวหวาน ที่เสนอแนะ และแสดงความคิดเห็น เห็นด้วยกับความคิดของคุณphilsom เขียน:
เห็นด้วยกับการที่ในฐานะที่เป็นพี่น้องมนุษยชาติด้วยกัน เราจำเป็นต้องปรับตัวเข้าหากันในเรื่องต่าง ๆ แม้ในการกินการดื่ม.... เช่นนี้เราจึงจะสามารถอยู่ร่วมกันด้วยความสุขสันติ ถ้าต่างคนต่างคิดว่า "ฉันเป็นของฉันอย่างนี้ คนอื่นช่างมัน..." ผมว่า สังคมโลกเราไม่อาจมีความสงบสุขได้ จริงไหมคับ
ว่างๆเข้ามาใหม่นะคะ อิสระรายปักษ์ ฉบับที่ 50 และ 51 ออกแล้วเมื่อวันจันทร์นะคะ หวังว่าจะติดตามเล่ม
ที่ 51 หน้า 4-7 นะคะ
ขอพระเจ้าทรงอวยพรค่ะ
-
LL2
นึกว่ามีสูตรลดความอ้วน.....................เพราะอาราย..อารายตอนนี้แกะหลงก็อาหย่อยไปหมด (เพราะงี้อ่ะ น้ำหนักที่ควรจะลงดันขึ้นเอาๆ :'()
-
Prod Pran
- Defender of lawS
- โพสต์: 3324
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:54 pm
- ที่อยู่: Bangkok
เห็นมีกระทู้หนึ่งในห้องศาสนา "พันทิป" บอกว่า ถ้าทำตามสูตรนี้ จะลด 11 กก. ภายใน 30 วันLL2 เขียน: นึกว่ามีสูตรลดความอ้วน.....................เพราะอาราย..อารายตอนนี้แกะหลงก็อาหย่อยไปหมด (เพราะงี้อ่ะ น้ำหนักที่ควรจะลงดันขึ้นเอาๆ :'()
5555 ทุกอย่างในสูตรนั้น พิจารณา เนื้อ สัตว์ที่จะกินคือ "ซากศพ" อะไรประมาณนั้น จะได้ทำให้ทานพวกนั้นไม่ลง แล้วหันไปกิน พืชผัก แทน ;D
-
LL2
พออาหารมาตรงหน้า พอขอบคุณพระเจ้าเสร็จ แกะก็จะกินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ลืมทุกสิ่ง อาหย่อยอย่างเดียว อย่างวันนี้ที่ไปพบพี่พีพีก็ อาหย่อย *huhu มากค่า ขอบพระคุณอีกหน
ลืมทุกสิ่ง อาหย่อยอย่างเดียว อย่างวันนี้ที่ไปพบพี่พีพีก็ อาหย่อย *huhu มากค่า ขอบพระคุณอีกหน
-
Jeab Agape
- ~@
- โพสต์: 8259
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
- ที่อยู่: Bangkok
ได้ข่าวว่า พี่บุหลันดันฟ้า กะ พี่พีพี นัดดวนกันเหรอ ....คิดว่าพี่พีพีน่าจะชนะ ใช่ป่าวLL2 เขียน: พออาหารมาตรงหน้า พอขอบคุณพระเจ้าเสร็จ แกะก็จะกินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ลืมทุกสิ่ง อาหย่อยอย่างเดียว อย่างวันนี้ที่ไปพบพี่พีพีก็ อาหย่อย *huhu มากค่า ขอบพระคุณอีกหน
กินไปเหอะ ที่ยังมีลมหายใจให้อเหร็ดอร่อย ฮับ 8)
-
Junior Boy
- โพสต์: 659
- ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ก.ย. 10, 2005 2:01 pm
- ที่อยู่: I believe in God...
รูปสุนัขน่ารักจัง
-
Jeab Agape
- ~@
- โพสต์: 8259
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
- ที่อยู่: Bangkok
แหม คิดว่า ลูกสุนัข น่ากินจัง *gg *lick-'๑'- Holy Blessing -'๑'- เขียน: รูปสุนัขน่ารักจัง
-
Junior Boy
- โพสต์: 659
- ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ก.ย. 10, 2005 2:01 pm
- ที่อยู่: I believe in God...
ผมเปล่าอยากกินสุนัขนะครับ :'(Jeab Agape เขียน:แหม คิดว่า ลูกสุนัข น่ากินจัง *gg *lick-'๑'- Holy Blessing -'๑'- เขียน: รูปสุนัขน่ารักจัง
รูปหมาน่ารักจังเลยคะ ;D
วอ/วอล เขียน: อืมง่ายๆ คริสตชน กินเนื้ออะไรก็ได้ แต่ห้ามกินสัตว์ที่ถูกรัดคอตายกับเลือดของสัตว์
แล้วก็เราสามารถทานอาหารที่ผ่านการไหว้แล้ว
คุณวอลทบทวนบทความที่พี่ Prod Pran โพสด้วยครับ เดี๋ยวผู้เชื่อใหม่จะเข้าใจผิด
คริสตชนทานอะไรก็ได้ ไม่จำกัดวิธีการฆ่า แค่ระวังไม่ให้เป็นที่สะดุดกับพี่น้องท่านอื่นก็พอ
ขอบคุณสำหรับบทความครับ
Please เอารูปหมาออกไปได้ไหม๊ มันเย้ายวนเกินห้ามใจ จนอยากกิน..... เอ้ย อยากเลี้ยงหมาพันธ์นี้อ่ะ หุหุ
มาทักทาย ไปทำงานสิ่งพิมพ์ต่อละ งานพระคุณเจ้าใหม่ยังไม่เสร็จดีเลย
Please เอารูปหมาออกไปได้ไหม๊ มันเย้ายวนเกินห้ามใจ จนอยากกิน..... เอ้ย อยากเลี้ยงหมาพันธ์นี้อ่ะ หุหุ
มาทักทาย ไปทำงานสิ่งพิมพ์ต่อละ งานพระคุณเจ้าใหม่ยังไม่เสร็จดีเลย
-
Holy Bible
- โพสต์: 690
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ มี.ค. 09, 2009 12:00 pm
ขอบคุณนะคับที่มาแบ่งปันความรู้
-
Jeab Agape
- ~@
- โพสต์: 8259
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
- ที่อยู่: Bangkok
ไข่มดอะไรคร้าบ ถึงแพ้ แล้วอาการอย่างไรเมื่อกินEdwardius เขียน: คิดถึงไข่มด เดี๋ยวนี้กินไม่ได้แล้ว แพ้อย่างแรง
เจี๊ยบชอบกิน ไข่เจียวไข่มดแดง ฮะ และแกงรวมมิตรผัก ไข่มดแดง ก็อร่อยมาก :cheesy:
ข่ายยยย โม้ดดดดด โส้มมมมมมJeab Agape เขียน:ไข่มดอะไรคร้าบ ถึงแพ้ แล้วอาการอย่างไรเมื่อกินEdwardius เขียน: คิดถึงไข่มด เดี๋ยวนี้กินไม่ได้แล้ว แพ้อย่างแรง
เจี๊ยบชอบกิน ไข่เจียวไข่มดแดง ฮะ และแกงรวมมิตรผัก ไข่มดแดง ก็อร่อยมาก :cheesy: