☆เด็กที่พระเจ้าทรงใช้1---ขนมปัง 5 ก้อน และปลา 2 ตัว ของเด็กช
โพสต์แล้ว: อาทิตย์ ก.ค. 23, 2006 12:01 am
เด็กชายโยชัว วันนั้นออกไปหางานรายวัน เพื่อช่วยแม่ซึ่งเพิ่งเป็นหม้ายสามีตาย วันนั้นเป็นวันที่ค่อนข้างประหลาด เพราะเจ้าของงานไม่อยู่ สอบถามรู้ว่า เขาเหล่านั้นออกไปนอกเมือง ติดตามฟังการเทศน์สอน ของผู้ที่เขาโจษขานกันว่าเป็นประกาศก(prophet)ท่านหนึ่ง
โยชัวกลับมาที่บ้านด้วยความไม่สบายใจ ที่ไม่สามารถนำอาหารกลับมาบ้านให้คุณแม่ได้ แต่คุณแม่บอกว่า "ไม่เป็นไร นี่ เหรียญสองเหรียญ ลูกออกไปซื้ออาหารเย็นนี้และสำหรับวันต่อไปด้วย"
โยชัว วิ่งออกไปด้วยความโล่งอก ไปหาซื้อขนมปังได้ 5 ก้อน ปลา 2 ตัว เดินชมวิวตามทางกลับบ้าน แต่เมื่อนึกถึงเรื่องที่ฟังมาเช้านี้ก็อยากจะเลี่ยงแวะไปที่เนินเขา เพื่ออยากรู้ว่าประกาศกท่านนั้นพูดสอนเรื่องอะไร
พอไปถึงก็เห็นกลุ่มคนกำลังลุกจับกลุ่มเป็นวงหลายกลุ่มทีเดียว และเห็นชายผู้ติดตามท่านประกาศกหลายคนเดินแวะตามกลุ่ม ถามหาอะไรก็ไม่รู้ พอดีคนหนึ่งเดินมาใกล้ตัว และเมื่อเห็นขนมปัง 5 ก้อน ปลา 2 ตัว ก็รีบกลับไปรายงานท่านประกาศก
สักครู่เขาก็กลับมาหาตน ขอขนมปังและปลา โยชัวปฎิเสธบอกว่า เป็นอาหารของบ้านของคุณแม่ของตน ในใจคิดว่า ถ้าให้ไปคงโดนดุแน่ๆเลย วันนี้หางานทำยังไม่ได้เลยและแถมเงินที่คุณแม่ให้มาซื้ออาหารกำลังจะถูกยึดไป
แต่ในที่สุดไม่ทราบว่ามีอะไรดลใจ โยชัวก็ยอม จึงเดินไปตามชายคนนั้นไปหาผู้ที่พวกเขาเรียกว่า อาจารย์
และหลังจากนั้น โยชัวก็ยืนนิ่งเป็นพยานเหตุการณ์ที่ตนไม่คาดคิด ไม่เคยเห็นมาก่อน เป็นอัศจรรย์แท้ ๆ
ขณะที่ตนนำเศษอาหาร ขนมปังและปลา 12 ตะกร้า กลับบ้าน โยชัวคิดว่าจะหาคำตอบจะหาคำอธิบายอย่างไร คุณแม่จึงจะเชื่อถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา คงถูกคุณแม่ดุว่าโกหก ไปขโมยของจากที่ไหนอีกละซี การหาคำตอบให้คุณแม่เชื่อในข้อนี้คงยากมาก แต่คงไม่ยากเท่ากับการหาคำตอบสำหรับคำถามอีกข้อหนึ่งที่ผุดขึ้นมาในสมองก่อนถึงบ้านว่า ถ้าหากตนไม่ยอมให้ขนมปัง 5 ก้อน ปลา 2 ตัว นั้นแก่ อาจารย์ แล้วอะไรจะเกิดขึ้น ตนจะเป็นอย่างไรบ้าง เด็กน้อยโยชัวไม่กล้าคิด
แต่ความจริงก็คือเมื่อเขาได้ให้ เขากลับได้รับตอบแทนกลับมาเป็นร้อยเท่า
พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญยอห์น บทที่ 6:1-15 พระเยซูเจ้าทรงทำอัศจรรย์ทวีขนมปัง
หลังจากนั้น พระเยซูเจ้าเสด็จข้ามทะเลสาบกาลิลี หรือทีเบเรียส ประชาชนจำนวนมากตามพระองค์ไป เพราะเห็นเครื่องหมายอัศจรรย์ที่ทรงกระทำแก่ผู้เจ็บป่วย พระองค์เสด็จขึ้นไปบนภูเขา ประทับที่นั่นพร้อมกับบรรดาศิษย์
ขณะนั้นใกล้จะถึงวันฉลองปัสกาของชาวยิว พระเยซูเจ้าทรงเงยพระพักตร์ ทอดพระเนตรเห็นประชาชนจำนวนมากที่มาเฝ้า จึงตรัสแก่ฟิลิปว่า “พวกเราจะซื้อขนมปังที่ไหนให้คนเหล่านี้กิน” พระองค์ตรัสดังนี้เพื่อทดลองใจเขา แต่พระองค์ทรงทราบแล้วว่าจะทรงทำประการใด ฟิลิปทูลตอบว่า “ขนมปังสองร้อยเหรียญแจกให้คนละนิดก็ไม่พอ” ศิษย์อีกคนหนึ่งคือ อันดรูว์ น้องของซีโมน เปโตร ทูลว่า ”เด็กคนหนึ่งที่นี่มีขนมปังบาร์เลย์ห้าก้อนกับปลาสองตัว ขนมปังและปลาเพียงเท่านี้จะพออะไรสำหรับคนจำนวนมากเช่นนี้” พระเยซูเจ้าตรัสว่า “จงบอกประชาชนให้นั่งลงเถิด” ที่นั่น มีหญ้าขึ้นอยู่ทั่วไป เขาจึงนั่งลง นับจำนวนผู้ชายได้ถึงห้าพันคน พระเยซูเจ้าทรงหยิบขนมปังขึ้น ทรงขอบพระคุณพระเจ้า แล้วทรงแจกจ่ายให้แก่ผู้ที่นั่งอยู่ตามที่เขาต้องการ พระองค์ทรงกระทำเช่นเดียวกันกับปลา เมื่อคนทั้งหลายอิ่มแล้ว พระองค์ตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “จงเก็บเศษขนมปังที่เหลือ อย่าให้สิ่งใดสูญไปเปล่า ๆ” บรรดาศิษย์จึงเก็บเศษขนมปังบาร์เลย์ห้าก้อนที่เหลือนั้น ได้สิบสองกระบุง
แล้วถ้าเป็นเรา จะทำเหมือนโยชัว หรือไม่............................
โยชัวกลับมาที่บ้านด้วยความไม่สบายใจ ที่ไม่สามารถนำอาหารกลับมาบ้านให้คุณแม่ได้ แต่คุณแม่บอกว่า "ไม่เป็นไร นี่ เหรียญสองเหรียญ ลูกออกไปซื้ออาหารเย็นนี้และสำหรับวันต่อไปด้วย"
โยชัว วิ่งออกไปด้วยความโล่งอก ไปหาซื้อขนมปังได้ 5 ก้อน ปลา 2 ตัว เดินชมวิวตามทางกลับบ้าน แต่เมื่อนึกถึงเรื่องที่ฟังมาเช้านี้ก็อยากจะเลี่ยงแวะไปที่เนินเขา เพื่ออยากรู้ว่าประกาศกท่านนั้นพูดสอนเรื่องอะไร
พอไปถึงก็เห็นกลุ่มคนกำลังลุกจับกลุ่มเป็นวงหลายกลุ่มทีเดียว และเห็นชายผู้ติดตามท่านประกาศกหลายคนเดินแวะตามกลุ่ม ถามหาอะไรก็ไม่รู้ พอดีคนหนึ่งเดินมาใกล้ตัว และเมื่อเห็นขนมปัง 5 ก้อน ปลา 2 ตัว ก็รีบกลับไปรายงานท่านประกาศก
สักครู่เขาก็กลับมาหาตน ขอขนมปังและปลา โยชัวปฎิเสธบอกว่า เป็นอาหารของบ้านของคุณแม่ของตน ในใจคิดว่า ถ้าให้ไปคงโดนดุแน่ๆเลย วันนี้หางานทำยังไม่ได้เลยและแถมเงินที่คุณแม่ให้มาซื้ออาหารกำลังจะถูกยึดไป
แต่ในที่สุดไม่ทราบว่ามีอะไรดลใจ โยชัวก็ยอม จึงเดินไปตามชายคนนั้นไปหาผู้ที่พวกเขาเรียกว่า อาจารย์
และหลังจากนั้น โยชัวก็ยืนนิ่งเป็นพยานเหตุการณ์ที่ตนไม่คาดคิด ไม่เคยเห็นมาก่อน เป็นอัศจรรย์แท้ ๆ
ขณะที่ตนนำเศษอาหาร ขนมปังและปลา 12 ตะกร้า กลับบ้าน โยชัวคิดว่าจะหาคำตอบจะหาคำอธิบายอย่างไร คุณแม่จึงจะเชื่อถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา คงถูกคุณแม่ดุว่าโกหก ไปขโมยของจากที่ไหนอีกละซี การหาคำตอบให้คุณแม่เชื่อในข้อนี้คงยากมาก แต่คงไม่ยากเท่ากับการหาคำตอบสำหรับคำถามอีกข้อหนึ่งที่ผุดขึ้นมาในสมองก่อนถึงบ้านว่า ถ้าหากตนไม่ยอมให้ขนมปัง 5 ก้อน ปลา 2 ตัว นั้นแก่ อาจารย์ แล้วอะไรจะเกิดขึ้น ตนจะเป็นอย่างไรบ้าง เด็กน้อยโยชัวไม่กล้าคิด
แต่ความจริงก็คือเมื่อเขาได้ให้ เขากลับได้รับตอบแทนกลับมาเป็นร้อยเท่า
พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญยอห์น บทที่ 6:1-15 พระเยซูเจ้าทรงทำอัศจรรย์ทวีขนมปัง
หลังจากนั้น พระเยซูเจ้าเสด็จข้ามทะเลสาบกาลิลี หรือทีเบเรียส ประชาชนจำนวนมากตามพระองค์ไป เพราะเห็นเครื่องหมายอัศจรรย์ที่ทรงกระทำแก่ผู้เจ็บป่วย พระองค์เสด็จขึ้นไปบนภูเขา ประทับที่นั่นพร้อมกับบรรดาศิษย์
ขณะนั้นใกล้จะถึงวันฉลองปัสกาของชาวยิว พระเยซูเจ้าทรงเงยพระพักตร์ ทอดพระเนตรเห็นประชาชนจำนวนมากที่มาเฝ้า จึงตรัสแก่ฟิลิปว่า “พวกเราจะซื้อขนมปังที่ไหนให้คนเหล่านี้กิน” พระองค์ตรัสดังนี้เพื่อทดลองใจเขา แต่พระองค์ทรงทราบแล้วว่าจะทรงทำประการใด ฟิลิปทูลตอบว่า “ขนมปังสองร้อยเหรียญแจกให้คนละนิดก็ไม่พอ” ศิษย์อีกคนหนึ่งคือ อันดรูว์ น้องของซีโมน เปโตร ทูลว่า ”เด็กคนหนึ่งที่นี่มีขนมปังบาร์เลย์ห้าก้อนกับปลาสองตัว ขนมปังและปลาเพียงเท่านี้จะพออะไรสำหรับคนจำนวนมากเช่นนี้” พระเยซูเจ้าตรัสว่า “จงบอกประชาชนให้นั่งลงเถิด” ที่นั่น มีหญ้าขึ้นอยู่ทั่วไป เขาจึงนั่งลง นับจำนวนผู้ชายได้ถึงห้าพันคน พระเยซูเจ้าทรงหยิบขนมปังขึ้น ทรงขอบพระคุณพระเจ้า แล้วทรงแจกจ่ายให้แก่ผู้ที่นั่งอยู่ตามที่เขาต้องการ พระองค์ทรงกระทำเช่นเดียวกันกับปลา เมื่อคนทั้งหลายอิ่มแล้ว พระองค์ตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “จงเก็บเศษขนมปังที่เหลือ อย่าให้สิ่งใดสูญไปเปล่า ๆ” บรรดาศิษย์จึงเก็บเศษขนมปังบาร์เลย์ห้าก้อนที่เหลือนั้น ได้สิบสองกระบุง
แล้วถ้าเป็นเรา จะทำเหมือนโยชัว หรือไม่............................
พระฟังคำอ้อนวอนของมิวอยู่แล้วจ๊ะ แต่เรื่องบางเรื่องอาจจะต้องใช้เวลานะจ๊ะ สู้ๆ จ้า