สมบัติล้ำค่าแห่งจิตวิญญาณ
วันอาทิตย์ที่ 6 พฤศจิกายน 2548 เวลา 01.15-02.30น.“ลูกที่รัก แม่ขอขอบใจเจ้ามากที่เจ้ายังคงยินดีเฝ้ารอรับสาสน์จากแม่ แม่ขอบอกว่าเหตุการณ์ต่าง ๆ ในวันนี้ที่เกิดขึ้นกับลูก เป็นพระประสงค์ของพระบิดาเจ้าสวรรค์โดยแท้ การแบ่งปัน, การเผยแพร่ความศรัทธานี้ ลูกมิได้รู้ตัวล่วงหน้ามา ก่อน แต่ลูกก็ยินดีทำตามพระประสงค์ของพระองค์ (ผมไปร่วมพิธีมิซซาในตอน ค่ำวันเสาร์ ที่ 5 พฤศจิกายน หลังจากนั้นก็ได้ไปที่บ้านพักพระสงฆ์เพื่อขอให้คุณพ่อ ช่วยเสกรูปพระ แต่กลับมีสัตบุรุษจาก ทางวัดติดตามมาด้วยอีกหลายท่าน คุณพ่อขอให้ผมช่วยแบ่งปันประสบการณ์ที่ผม ได้รับจากการไปสวดภาวนาที่ถ้ำแม่พระ, วัดพระวิสุทธิวงส์, ลำไทร ให้แก่บรรดา ท่านเหล่านั้นได้ฟังกัน)
แม่ได้ยินคำวิงวอนของลูก ที่จะทำอย่างไรดีกับวันเสาร์สิ้นเดือนนี้ ซึ่งลูกมีอุปสรรค ที่จะต้องไปร่วมพิธีประกอบศาสนกิจ เพื่อรำลึกถึงดวงวิญญาณทั้งหลายในเช้าวัน อาทิตย์ แม่ขอบใจที่ลูกรับเป็นภาระที่จะอยู่นำผู้คนมาสวดต่อหน้าแม่ที่ลำไทร จง วางใจเถิด พระบิดาเจ้าสวรรค์จะทรงจัดสรรเวลาให้ลูกเอง โดยที่ลูกไม่ต้องพลาด เสียโอกาสที่ใดที่หนึ่งไปแต่อย่างใด ผู้คนกำลังเริ่มสนใจ ร้อนรนที่จะมาหาแม่ด้วยใจศรัทธา สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้ก็เพราะการสวดภาวนาวิงวอนขอต่อแม่เสมอมาบัดนี้ ลูกรู้สึกว่าเป็นหน้าที่ของลูกที่จะต้องอยู่เพื่อร่วมสวดภาวนากับพี่น้อง, มิตรสหายของลูก แม่รู้จิตใจลูกดีลูกรัก ลูกต้องการคำสอนของแม่ที่จะเป็นประโยชน์ แก่คนทั้งหลาย
ในยามนี้พระบุตรสุดที่รักของแม่ได้ทรงตรัสว่า จงแสวงหาพระธรรมความจริงอัน ทรงชีวิต ผู้ที่จะไปถึงพระบิดาเจ้าได้นั้น ไม่มีผู้ใดเลยที่จะไปหาพระองค์ได้โดยปราศ จากการใช้ชีวิตติดตามเรา(แม่ พระหมายถึงองค์พระเยซูเจ้า) จงละสิ่งทั้งหลายใน โลกนี้แล้วติดตามเรา(แม่ พระหมายถึงองค์พระเยซูเจ้า)มาเถิด ไม่มีสมบัติใดๆ ในโลกนี้ที่เป็นของลูกอย่างแท้จริงแม้แต่เพียงชิ้นเดียว เมื่อพระบิดาเจ้าสร้างลูกมา ลูกก็มาจากดิน และลูกก็จะกลับกลายเป็นดินอีกเช่นกัน เมื่อลูกได้ละทิ้งชีวิตในโลกนี้ไปแล้ว ลูกไม่สามารถนำอะไรติดตัวไปได้เลย นอกจากคุณงามความดี หรือ ความชั่วช้าที่ลูกได้กระทำในขณะที่เจ้ายังมีชีวิตอยู่
ลูกเห็นหรือ ยังว่าสมบัติที่แท้จริงนั้นมิได้อยู่ในโลกนี้ แต่ลูกจะต้องละทิ้งความสุขชั่วครู่ชั่วยามนั้น หันมาประกอบคุณงามความดี แสดงความรักและเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ จงอย่าละทิ้งโอกาสที่จะกระทำความดีต่อเพื่อนมนุษย์เป็นอันขาด การให้ความช่วยเหลือนี้ ไม่จำเป็น ต้องใช้เงินทองเสมอไป การให้ความรัก, ดูแลเอาใจใส่ หรือแม้แต่สวดภาวนาให้นั้น(พวกลูก)มิอาจซื้อหามาได้ด้วยเงินทอง กิจการใดก็ตามที่ลูกทำด้วยสิ้นสุดจิตใจเพื่อถวายเกียรติแด่แม่หรือพระบุตร สุดที่รักของแม่ นั่นแหละคือสมบัติของพวกลูกที่จะสามารถนำไปด้วยได้เมื่อวาระสุดท้ายแห่ง ชีวิตของพวกลูกมาถึง
จงเร่งสะสมสมบัติล้ำค่าแห่งดวงวิญญาณของพวก ลูกตั้งแต่เดี๋ยวนี้เถิด ถึงแม้จะได้มาด้วยความลำบากยากเย็น แต่พวกลูกก็จะได้รับผลตอบแทนตั้งแต่เจ้าอยู่ในโลกนี้แล้ว สันติสุขในจิตใจ, สมถะ, และความเรียบง่ายของลูก จะทำให้ลูกเป็นสุข
พระบุตรสุดที่รักของแม่ต้องการเห็นสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นโดยเร็ววัน จงอย่ารีรอ หรือ ผลัดผ่อนเวลาในการกระทำความดีอีกเลย ลูกไม่จำเป็นต้องรอให้ใครเริ่มต้นทำ ก่อนแล้วลูกจึงจะได้ทำตาม จงเริ่มต้นที่ตัวของลูกเองก่อนเถิด ถ้าลูกมีความรัก อย่างสิ้นสุดจิตใจแล้ว ลูกก็จะยินดีกระทำทุกอย่างเพื่อให้คนที่ลูกรักมีความสุขฉันใด จงแสดงความรักนั้นต่อบุคคลรอบข้างของลูกทั้งหลายด้วยโดยไม่มีข้อยกเว้น แม้กระทั่วผู้ที่เป็นศัตรูกับลูกด้วยความรักเช่นนี้แหละ จะนำมาซึ่งสันติสุขให้ บังเกิดขึ้นในจิตใจของมนุษย์ทั้งมวล”
